Petrus Stas
- donderdag 25 januari 2024
We zitten op dit moment halverwege de eerste maand van het nieuwe jaar en buiten is het (zwak uitgedrukt) onaangenaam vertoeven. Natte sneeuwbuien trekken regelmatig voorbij!
Onze duiven zitten (net als wij) nog in de ruststand en dat bevalt goed. Aangezien we in 2024 het spel met de jonge duiven op een laag pitje gaan zetten heeft vroeg kweken weinig zin. We kunnen nu ook gewoon wat meer jongen kweken van onze beste koppels. Normaal kweekten we snel een ploegje jongen en kwam er later geen duif meer bij.
Als je dan een beetje pech hebt, heb je aan het eind van het seizoen nog amper een duif zitten van je beste kwekers. Dat hoeft nu niet meer en we kweken een ploegje die met de reguliere jonge duiven vluchten worden opgeleerd en nog een ploegje voor de nalijn.
We hebben het dit jaar ook met niet verduisterde jongen op de nalijn geprobeerd en dat beviel prima. Maar 2 keer (Barendrecht/Numansdorp) opgeleerd en toen direct naar Duffel daarna naar Quievrain en nog 2 x Niergnies en dan ineens naar 420 km (Sens de laatste jonge duiven vlucht). Amper verliezen en een mooie ploeg over, die in ieder geval allemaal al weten waar Abraham de mosterd haalt!
Het wordt dit nieuwe seizoen dus in ieder geval een stuk rustiger met de jonge duiven en dat geeft veel mij veel meer ruimte voor de oude duiven. We gaan in de toekomst dus alleen serieus met oude duiven vliegen en daar hebben we dit jaar dan ook echt zin in.
Onze oude duiven en jaarlingen zitten nog steeds bij elkaar en zijn vanaf de laatste vlucht niet meer los geweest. We zijn van plan om het laatste weekend van Januari de vlieg- en kweekduiven te gaan koppelen. Ik heb deze winter een stapje harder achter mijn duiven aangelopen dan normaal en dat kwam omdat ik amper of geen hok bezoeken meer heb afgelegd, om duiven te selecteren en te koppelen. We zijn dit jaar dus volledig gefocust op onze eigen duiven. Ook bezoeken aan huis hebben we heel vriendelijk afgewezen. Het is dood vermoeiend en als je geen duiven wilt verkopen dan zijn je bezoekers vaak teleurgesteld.
Vooral Chinese bezoekers denken vaak dat ik een soort duivensnoepwinkel run waar zij uit kunnen kiezen waar ze trek in hebben. Dat is hartstikke leuk als je een paar honderd duiven voor de verkoop hebt zitten maar dat gaat hier niet lukken.
Wat dit jaar wel een dingetje is geworden, is het koppelen. Hoeveel vellen papier ik daar al aan besteed heb, echt ongelooflijk. Ik kan in principe bijna alles op elkaar zetten, want we hoeven niets meer te compenseren, maar toch is het nog nooit zo moeilijk geweest als dit jaar.
Dat heeft mede ook te maken met een flinke input van de duiven van vriend Paul Couwenberg. We hebben een luxe probleem, zullen we maar zeggen. Maar goed, beter zo dan andersom. We zijn ontzettend blij met de duiven van Paul, want voor mijn gevoel passen die geweldig op onze eigen duiven. De jaarlingen die we ervan hebben zitten zien er verwachtingsvol uit en lieten met de jonge duivenvluchten al direct zien dat ze uit het goede hout zijn gesneden.
Van de vliegduiven gaan dit jaar alle jongen naar vriend Ad, die dit jaar gaat herstarten. We laten onze vliegduiven één jong groot brengen en die verhuizen allemaal naar Brabant waar ze hun kunsten mogen gaan vertonen.
We gaan nu nog even hooibouw tegemoet, want alle jaarlingen een nieuwe bak toewijzen is behoorlijk arbeidsintensief en kan maar op één manier echt goed en dat kost heel wat uurtjes duivenhok. Maar als alles weer een bak heeft en vrolijk in en uit vliegt dan wordt het weer genieten. Wat is er dan mooier dan langzaam naar het vliegseizoen toe te werken en ondertussen te dromen van alle mooie momenten die in het verschiet liggen. Duivensport, ik zou toch echt niets anders willen!!
