Petrus Stas
- zaterdag 05 augustus 2023
Op 29 juli stonden 3085 jonge duiven van het samenspel Zuid Hollandse Eilanden in Niergnies. Een afstand van rond de 200 km. Met een stevige ZZW wind zouden ze met de lossing om 13 uur iets na 15 uur kunnen vallen.
Dat was ook de gedachte bij de 88 jarige Theo van Stralen uit Stad aan’t Haringvliet. Hij stond binnen met echtgenote Roeli nog te genieten van een ijsje met advocaat toen hij op de klep een jong zag zitten. Om 14.54.29 werd de jonge blauwe doffer geconstateerd.
De duiven zitten op een klein maar zeer efficiënt hok waar vele jaren mooie resultaten zijn behaald. Het hok werd in 1977 met hulp van zijn zwager die ook duivenmelker was voor zoon Marcel gemaakt. Als vriend van Marcel kan ik me persoonlijk die regenachtige dag van de bouw nog goed herinneren. Vanaf die dag zijn er door Theo en Marcel vele uren aan de duivensport besteed. Ze waren één van de eersten die met het totaal weduwschap begonnen. Hoewel toentertijd iedereen sceptisch was, lieten ze snel met goede resultaten zien hoe met de dames gespeeld moest worden. Een uitnodiging om bij de Wie heeft ze beter competitie bij Eijerkamp in Zutphen een beker op te halen was voor de gehele vereniging een mooie mijlpaal. Marcel vertrok voor het werk naar Almere en beide schakelden ze om naar het meerdaagse fond programma. Ook daar behaalde Theo al snel prachtige resultaten, zoals;
2e nationaal DAX in 1999
14e nationaal Montauban 2004
21e nationaal Barcelona 2003
Het mooiste waren misschien wel zijn resultaten van de bekende “16”, deze kanjer vloog 2 jaar achtereen de 7e prijs nationaal van Cahors in 2011 / 2012 en een 11e nationaal Mont de Marsan, 52e en 68e nationaal van uit St. Vincent, 156e nationaal Tarbes. In 2011 was deze doffer in sector 3 de 1e duifkampioen over de 3 nationale vluchten.
Een super duif die deze resultaten alleen maar door een super verzorging en voorbereiding kon behalen. Theo was in zijn werkzame leven muskusrattenvanger en wordt in het dorp niet voor niets ook wel de duivenfluisteraar van Stad genoemd.
Toen de leeftijd een rol ging spelen is Theo met hulp van zijn duivenvrienden omgeschakeld naar wat snellere duiven. Op deze manier blijft het wachten te overzien en blijft hij toch betrokken bij de sport. Dat wil hij ook niet missen want ook vele tentoonstellingen worden in de winter nog met veel plezier bezocht.
Dit voorjaar heeft Theo van Wim Huizer 2 eitjes gekregen, waarvan er 1 is uitgekomen. Dit duifje pakt deze week de overwinning. De stamboom laat zien dat er zeker snelheid in de genen zit, maar je moet het maar waar maken. De vader is volgens de stamboom van JJ. Bolier (lijn Houmes en zn) en de moeder is van Wim Huizer zelf en wel één van zn beste duivinnen ( duifkamp. Natour 2018 in de vereniging en 85e in de PIPA competitie).
In totaal is met 30 jongen begonnen waarvan er in de beginperiode enkele zijn uitgeselecteerd en 6 verspeeld met opleren. Van de 19 duiven mee pakten 8 jongen hun prijs.
Theo vindt het belangrijk om relaxed met de duiven om te gaan en daarom krijgen ze veel vrijheid. Vaak een bad in de mooie tuin waar door Roeli en Theo altijd veel aandacht aan wordt besteed. De jongen zijn door Theo op Flakkee opgeleerd en een keer net voorbij Willemstad gebracht.
Theo proficiat en alle goeds gewenst
