Wat moet je er mee als het maar niet echt wil lukken. Ik las niet zo lang geleden een stukje op Facebook van leeftijd genoot André. André die al jaren gewoon is om in kampioenenstijl te spelen kreeg de wind er bij zijn duiven maar niet onder. Alles klopte en toch kwamen zijn duiven niet aan de kop van de uitslag. Hij snapte er echt helemaal niets van. Je hoeft een aap niet te leren klimmen en André niet te leren hoe met duiven te spelen.

Ook bij ons is het op dit moment van het zelfde laken en pak. Duiven zijn kwalitatief goed, gezond (worden regelmatig door de dierenarts gecheckt) ,trainen en eten geweldig en toch wil het niet echt lukken. Op één keertje na ,dat was toen ook de enige mooie (midfond) vlucht die we dit jaar gehad hebben.

Excuses zijn er niet want onze duiven zitten in dezelfde manden als de duiven van de liefhebbers waar het wel lukt om wekelijks kop te vliegen. Ik ben geen man die af gaat zitten wachten en wekelijks voor spek en bonen mee wil vliegen. Maar waar ik wel op wacht is dat er eindelijk vluchten komen waar ik mijn duiven voor gekweekt heb. En dat zijn de vluchten boven de 500 km en dan het liefst met “duivenweer”.

Moet ik nu een duif opruimen die ik gekweekt heb uit duiven die boven de 550 km met duivenweer een 1^e NPO hebben gevlogen? Opruimen omdat hij met een snelheid van 1500 meter/p/m en een hoop regen op een vlucht van 230 km een middenmoot prijs vliegt? Ik dacht het toch niet,ik blijf ondanks het voor mij misschien slechtste seizoen ooit, gewoon vertrouwen houden in mijn duiven .

Overal zie je dat de mannen met snelle (of veel snel bloed) duiven op dit moment de dienst uitmaken. Misschien heb ik de fout gemaakt door alleen maar te kweken uit duiven die met duivenweer boven de 500 km het verschil kunnen maken. Al mijn duiven stammen namelijk van dit soort duiven af en kunnen die klus mijn inziens ook allemaal klaren.

Toen wij in 2007 de HAFO duiven van Jan Nooyens uit het Belgische Poppel in onze stam dagfond duiven brachten kwam er een boost van snelle (halve) fond duiven op ons hok met 1^e prijswinnaars op de midfond in de hele afd.

De laatste jaren hebben we alleen nog maar duiven gekweekt uit zware dagfond duiven. Daarom durfde ik in 2021 ook heel mijn hok na 5 zware dagfondvluchten op Brive ochtend lossing te zetten.

We hebben (om toch wat allrounder te worden) afgelopen jaar echter wel enkele snellere dagfond duiven aangeschaft en ingebracht in onze eigen stam. We gaan die binnenkort met de jonge duivenvluchten testen.

Ondanks dat we tot nu toe wekelijks teleurgesteld zijn in de prestaties van onze duiven zit er niets anders op dan te wachten tot het eindelijk zomer gaat worden. Het is niet eenvoudig om gemotiveerd te blijven als er geen successen zijn. Maar de gedachten dat we zo dadelijk (als het toch een beetje zomer wordt) misschien nog een paar hele mooie successen neer kunnen zetten houdt ons gemotiveerd! We kijken alweer uit naar volgende week en hopelijk beter weer!!

Usneazuur, natuurlijk middel tegen geel en luchtwegen
We blijven maar het heen en weer krijgen van het geel bij onze duiven. Het is vaak de aanstichter van andere ziektes en ongemakken. Daarom is het bestrijden hiervan een regelmatige bezigheid geworden van de duivenliefhebber. Als het koud is, heb je er niet echt last van, maar oh wee als de temperaturen oplopen. Vooral in deze zomermaanden zie je veel problemen.
Er zijn een aantal hokken die het rigoureus aanpakken. Zij selecteren duiven die regelmatig geel
krijgen systematisch uit hun duivenbestand. Goed gevlogen of niet, weg ermee. Er wordt niet
gekeken naar de afkomst, stamboom of geld wat voor de duif werd betaald. Ja, zo kom je er op den
duur inderdaad van af. Maar de meesten onder ons zweten met het fenomeen “ het geel” of wel
trichomonas.   De veeartsen hebben het er maar goed bij, want vele zakjes en potjes verwisselen
jaarlijks van eigenaar.
 
Kan het dan niet anders?
Natuurlijk liggen er wel mogelijkheden. Het geel is een zweepdiertje, dat zichzelf kan bevruchten. Zo
vermenigvuldigt het snel als de temperaturen boven de 15 graden komen.  Een van de beste
natuurlijke middelen is het Usneazuur, ook wel baartvlechten genoemd. Dr. ST. Dreyer heeft en een
rapport over geschreven.  Ik zal proberen het een en ander duidelijk te maken.
 
Wat zijn Usnea baardvlechten?
 
Baardvlechten zijn  volgens hem een symbiose uit algen en schimmels. Iedere vlecht bestaat uit een
gemeenschappelijk co-existentie en gezamenlijke groei als een algensoort en een schimmelsoort.  De
intensieve verbinding  van alg en schimmel zorgen voor dusdanige typische eigenschappen, dat de
wetenschappelijke plantkundigen een eigen plantengroep, een vlecht eruit gemaakt hebben.  We
onderscheiden 3 groepen:  bladvlechten, korstvlechten en struikvlechten.
We moeten de struikvlechten het meest  in het zonnetje zetten.  Deze vlechten hebben  een ronde
structuur en hiertoe behoort o.a. de baardvlecht.  Er moet worden gezegd, dat tot deze groep
meerdere geslachten behoren.  De soort Usnea Bartata  ( de wetenschappelijke naam) is een speciale alg / schimmel soort,  die erg stevig is. De vlechten zijn langzame groeiers , waardoor ze niet
goedkoop zijn voor medisch gebruik. Natuurgenezers hadden al heel lang belangstelling voor deze
plant.  Plantgeneeskundigen uit het oude China en Egypte gebruikten aantoonbaar  verschillende
vlechten om ziektes te genezen.
 
De modernere onderzoekers zochten naar  de inhoud stoffen.  Wat was het bijzondere van deze
planten? Want we willen tegenwoordig alles kunnen bewijzen. Bij de baardvlechten werden
verschillende werkzame stoffen en kleurstoffen ontdekt.
 
Usneazuur.
Het Usneazuur  werd als een bitterstof gekenmerkt en heeft een behoorlijke antibiotische werking.
Usnea bestrijdt ziekmakende bacteriën en soortgelijke negatieve kiemen. Naast de stimulerende
werking  van het verteringssappen  werkt het ook als smaakversterker  (door de  bittere smaak van de geheel gedroogde planten) en worden darmziektes bestreden. Met  name daar, waar de schadelijke  kiemen de overhand hebben.​
 
Natuurkundige geschriften noemen  met name de werkzaamheid op  de  slijmhuid  en een verhoogde
natuurlijke resistentie tegen verkoudheid of luchtwegaandoeningen. De gunstige beïnvloeding van
het natuurlijke afweersysteem  en verhoging van het immuunsysteem was niet alleen verklaarbaar
door het Usneazuur.  Er werden verbindingen uit Polysacharides ( bepaalde soorten suikers)
gevonden die we momenteel in het kankeronderzoek kunnen terugvinden .
 
Trekvogels.
Het samengaan van alg  en schimmel is in staat om veel voor mens en dier te betekenen.  We zien in
de vrije natuur, dat trekvogels die in de zomer vlechten opnemen  schitterend ruien. Ook vele
rendieren en Noorse weidedieren eten er veel van.  Dit alles duidt op de goede werking van de
baardvlechten.    
 
Nou, best een moeilijk verhaal vind je ook niet? Maar we zien, dat de natuur veel in zich heeft om
ziektes op natuurlijke wijze te bestrijden of te voorkomen. Ik herinner me plotseling weer aan de
huidziektes en eczemen van paarden die we hier in Nederland houden.  Vele dieren hebben ziektes
onder de leden en worden niet genezen. Een van de oorzaken zou de eenzijdige voeding kunnen zijn.
Het gras in de weide in van vaak van 1 of enkele soorten. “Onkruiden” worden met gif bestreden
want we willen geen rommeltje maken van onze mooie weide. In het gras bevinden zich vaak
Mycotoxines. Dat zijn de afvalstoffen van bepaalde schimmels en die zijn bijzonder giftig en ook
moeilijk te bestrijden. Paarden eten veel gras en zodoende krijgen ze daar veel van binnen. Doordat
paarden een lang darmstelsel hebben, hebben ze daar ook vaak veel last van. Zo ontstaan er de
bekende huidziektes zoals mok. De dierenarts schrijft een zalfje voor en het probleem lijkt voor even
opgelost. Maar na enige tijd is het weer mis. Dat komt, omdat de oorzaak niet wordt bestreden,
alleen de uiterlijke kenmerken. 
 
Een grote groep paarden met huidziektes werd eens voor onderzoek naar hun oorspronkelijke
steppengebied in Mexico gebracht, waar allerlei kruiden en grassen groeien. Ze hadden daar alle
vrijheid en konden eten waar en wat ze wilden. De paarden werden allemaal gechipt met een gps
chip. Een paar maanden later werden de paarden weer opgespoord en gevangen. Ze bleken allemaal
weer kerngezond te zijn. Geen last meer van mok of andere huisaandoeningen. Hoe kan zoiets? Wat
kunnen hiervan leren? Moeten we hier dan maar steeds doorgaan onze beperkende ideeën en onze  
antibiotica?
 
Terug naar de natuur?
En hoe zit het met de duiven? In onze westerse landen moeten de doseringen van geneesmiddelen
omhoog om nog voldoende resultaat te verkrijgen. Is dat de weg die we moeten gaan? Of is er toch
nog een weg terug? Terug naar de natuur misschien?  Terug naar baardmossen met Usneazuur, die
gewoon in de natuur groeien?   Nee, ik wil niet roomser dan de paus zijn. Uiteraard dienen we de
duiven wel goed te controleren door een gespecialiseerde dierenarts.  Er als er echt iets is, zullen we
de duiven moeten kuren. Maar we hebben het hier over het voorkomen van!!! 
 
Nieuwe Europese wetgeving. 
Usneazuur voorkomt luchtwegproblemen en het geel.  De belangrijkste problemen bij onze duiven.
Maar dat mag je tegenwoordig niet meer op de verpakking zetten of er op andere wijze reclame voor
maken. Dan komt de overheid meteen met: bewijs dat maar eens. Even een wetenschappelijk bewijs ​
overhandigen. En dat kost tienduizenden euro ́s. Per product. Dat kan niemand betalen in deze kleine
groep van duivensport. Dus worden de beschrijvingen op het etiket vaak heel onduidelijk. Zo van: kan
helpen bij........, of ondersteunt dit en dat, stimuleert die en die werking...... Heel vaag allemaal. Maar de overheid wil het zo. Alleen multinationals kunnen zich dergelijke onderzoeken veroorloven. Het is maar dat je het weet. Alleen als schrijver van artikelen mag je wel je in volle vrijheid je mening geven en er over schrijven. Daar maak ik dan ook even dankbaar gebruik van. Want op deze manier kunnen we onze duiven mooi op een natuurlijke manier gezond houden. Denk er maar eens over na. 
 
Veel succes.
Willem Mulder.
Telefoon: +31 – 648 71 74 75
E-Mail:  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De duif behoort samen met een groot aantal vogels tot de planteneters (herbivoren). Deze, ook wel zaadeters genoemd, moeten hun noodzakelijke voedingsstoffen uit allerlei rijpe en onrijpe zaden, granen en peulvruchten halen, welke de grondstoffen moeten zijn voor het leveren van arbeid en warmte, het onderhoud van de lichaamsfuncties en het leveren van produktie, zoals het leggen van eieren en het vernieuwen van het verenpak. Duiven hebben, in verhouding tot hun lichaamsinhoud, een groot lichaamsoppervlak. Samen met de hoge lichaamstemperatuur van 41,8 C vraagt dit enorm veel energie. Energie die uit de voeding moet worden gehaald.

De juiste voeding is heel belangrijk.

Koolhydraten en vetten
Twee voedingsstoffen die de noodzakelijke arbeid en warmte leveren zijn respectievelijk koolhydraten en vetten. Koolhydraten komen het meest voor in zaden, granen en peulvruchten, variërend van 40-75%. Vetten komen veel minder in granen en peulvruchten voor, maar wel nogal veel in de verschillende zaden. Koolhydraten zijn samengestelde suikers en zetmeel. Ze worden in het lichaam afgebroken tot enkelvoudige suikers en in de lever omgezet in glycogeen, vanwaar het wordt omgezet in glucose en als brandstof wordt gebruikt in de spieren om de nodige arbeid te verrichten, waarbij warmte vrijkomt. Vetten leveren tweeëneenkwart maal zoveel energie als koolhydraten. Voor onze overwegend vastzittende duiven zijn vetten echter van veel minder belang, omdat de duiven weinig lichaamsbeweging hebben en daardoor weinig energie verbruiken, zodat het vet niet volledig verbrand wordt. De overtollige vetten gaan zich vastzetten om de spieren en organen, wat zeer nare gevolgen heeft voor de gezondheid van de duif. Hij wordt traag en lui, de bevruchting verloopt moeilijker, om maar niet te spreken over slechte eierproductie. Vetarme voeding is dus aan te raden, maar hierop komen we later terug.

Eiwitten
Het duivelichaam bestaat uit miljarden cellen, die voor een belangrijk gedeelte uit eiwitten bestaan. Van deze cellen sterver er geregeld enkele miljoenen af, die weer vernieuwd moeten worden. Hiervoor zijn eiwitten nodig, die opgebouwd zijn uit aminozuren, ook wel de bouwstenen van het eiwit genoemd. Er zijn ongeveer 24 verschillende aminozuren, die niet allemaal in één eiwit voorkomen, maar waarvan twee of meer verschillende combinaties voorkomen in peulvruchten. granen en zaden. Zo kan bijv. het eiwit van de groene erwt bestaan uit de aminozuurcombinatie 1, 8 en 17, en tarwe uit 6, 10 en 21. Een andere belangrijke functie die de eiwitten hebben is het produceren van enzymen voor de spijsverteringssappen. Een groot aantal van de eiwitten wordt in de verschilende granen en peulvruchten aangetroffen. Het meest komen ze voor in peulvruchten (van 16-23%), maar ook in granen. Hoewel in de graansoorten het procentuele gehalte lager ligt (tot +/- 11%) zijn ze van groot belang, omdat de samenstelling van de eiwitten wat betreft het aminozuurpatroon anders ligt dan bij de peulvruchten en voor de nodige aanvulling kan zorgen op het totale aminozuurpatroon. Ook de veren zijn opgebouwd uit eiwitten, wat een extra eiwitbehoefte met zich meebrengt tijdens de jaarlijkse rui in het najaar. Enige tijd voor en tijdens het fokseizoen is het noodzakelijk dat de duiven een zo'n groot mogelijke verscheidenheid aan eiwitten in de voeding aantreffen Dit in nodig voor de eierproductie, die veel gevarieerde eiwitten vraagt. Ook de duivepap of melk, die in de krop door het verslijmen van de kropwand ontstaat, moet een zo rijk mogelijke samenstelling hebben. Wel wordt deze papproductie door hormoonwerking bepaald. Het is waarschijnlijk dat duiven die regelmatig bepaalde eiwitten ontberen, deze ook niet door middel van de pap aan het jong door kunnen geven. De plantaardige eiwitten die in de voeding voorkomen die wij aan onze duiven verstrekken, zijn niet geheel volledig. Er ontbreken nog enige essentiële aminozuren aan die wel in dierlijke eiwitten voorkomen. Uit onderzoeken is gebleken dat wilde en verwilderde duiven regelmatig wat dierlijk voedsel in vorm van slakjes of insekten tot zich nemen. De duiven blijken deze dierlijke eiwitbronnen nodig te hebben ter completering van het volledige aminizuurpatroon. Met dit feit moeten we rekening houden bij het voeren van duiven die in afgesloten hokken en volières meestal niet in de gelegenheid zijn deze tekorten zelf aan te vullen.

Vitaminen en mineralen
Een volgend voedingsmiddel van groot belang voor duiven zijn de mineralen. Het zijn eigenlijk geen echte voedingsmiddelen,maar dienen meer ter aanvulling en ondersteuning van de voeding. Mineralen zijn anorganische (dode) stoffen die een belangrijke rol spelen bij de opbouw van het skelet en de groei en vervanging van lichaamsweefsels. Ook de eierschaal bestaat voor het belangrijkste deel uit minerale stoffen. Mineralen worden onderverdeeld in macro- en micro-elementen, d.w.z. macro (= veel) mineralen waar naar verhouding veel van nodig is, zoals kalk en fosfor, en micro (= weinig) waar erg weinig van nodig is, de zogenaamde sporenelementen. Kalk en fosfor spelen, samen met vitamine D, een belangrijke rol bij de vorming en instandhouding van het skelet. Behalve wat fosfor komen die stoffen in de normale voeding van de duif niet in voldoende mate voor. Ze moeten dus naast de voeding gegeven worden o.a. in de vorm van grit, wat in goede samenstelling te koop is. Vitaminen komen in zéér kleine hoeveelheden in voedingsstoffen voor en zijn zéér gecompliceerde organische verbindingen van dierlijke en plantaardige oorsprong.

Hun samenstelling komt overeen met eiwitten, koolhydraten en vetten en ze zijn nodig voor het onderhoud en de vernieuwing van de lichaamscellen en het goed laten functioneren van de organen. De meeste vitaminen kunnen niet in het lichaam zelf gevormd worden, maar worden in zeer kleine hoeveelheden door middel van het voedsel opgenomen. In het normale voedsel van de duiven komen vitaminen voor, maar niet alle vitaminen en meestal in onvoldoende mate, zodat we naast de gewone voeding duiven middelen moeten geven die de noodzakelijke vitaminen bevatten. En ten slotte water, bron van al het leven. Water is nodig voor het weken van het voedsel, het regelen van de lichaamstemperatuur en het doet dienst als ransportmiddel voor het voorgeweekte voedsel.

Water
Een duif heeft water nodig voor de geleiding en vertering van het voedsel. Per dag drinkt een duif ongeveer 50 ml water. Als er jongen te voeren zijn, is dit het dubbele. Het beste is om duiven elke dag vers kraanwater te geven.

Kwaliteit van de voeding
De granen, peulvruchten en zaden die wij onze duiven dagelijks verstrekken moeten van een goede kwaliteit zijn. Ze mogen niet muf ruiken of enig spoor van schimmel vertonen, wat meestal het gevolg is van een te vochtige opslag. Granen en peulvruchten op hun kwaliteit beoordelen is erg moeilijk. Het is daarom belangrijk dat u uw duivenvoer van een leverancier betrekt die als betrouwbaar bekend staat. Graan-, zaad- en peulvruchtsoorten mogen geen hoger vochtgehalte dan 17% hebben. Is het vochtgehalte hoger, dan lopen de voedingswaarde en het vitaminegehalte erg terug. Tevens kan te veel vocht in het graan darmstoornissen veroorzaken. Normaal is het vochtgehalte ruim onder de 17%. Het voer moet droog en onbereikbaar voor muizen in een goed geventileerde ruimte worden opgeslagen. Roer het mengsel regelmatig om, zodat de lucht vrij tot het voer kan toetreden.

De voeding van de duiven is één van de belangrijkste facetten van een goede fokkerij. In de eerste plaats moet de voeding gevarieerd zijn, met een grote verscheidenheid aan granen, peulvruchten en zaden. De verschillende seizoenen waarin het duivenjaar is verdeeld, vragen per seizoen de juiste daarvoor aangepaste voeding.

Voedingsfouten

Door de vele mengvoeders van voldoende kwaliteit, die tegenwoordig in de handel zijn, hoeft de fokker niet meer zodanig met voedingsleer vertrouwd te zijn als vroeger. Met enkele, als gevolg van voedingsfouten optredende en nog vaak voorkomende, storingen in de gezondheidstoestand van duiven, moet u echter wel bekend zijn.

Mengvoeder voor duiven is in het algemeen niet compleet. Meestal bevat het te weinig vitamine B en ook te weinig kalk. Vitamine B tekort leidt tot verstoorde functie van de spieren en onvoldoende beheersing daarvan. Treedt vitamine B gebrek acuut op (d.w.z. plotseling veel te weinig vitamine B voor een duif die altijd genoeg heeft gehad) dan treedt verslapping van de spieren op. In ernstiger gevallen kan de duif niet meer vliegen, soms zelfs niet meer staan. Hij kantelt dan voorover en blijft liggen met de snavelpunt op de vloer. In chronische gevallen (d.w.z. gedurende lange tijd iets te weinig) is het enige opvallende een sterk naar binnen gericht zijn van de voeten, d.w.z. de voortenen wijzen naar elkaar toe.
Tussenvormen van chronisch en acuut komen ook voor.

Kalkgebrek of fouten in de vitamine D voorziening (die de kalkopname uit voedsel regelt) leidt o.a. tot moeilijkheden bij de eiproduktie. Als een liefhebber regelmatig problemen met het ei leggen heeft in zijn hok, en daarvoor geen oorzaak gevonden kan worden in ziekte als b.v. paratyphus, dan kan de oorzaak liggen in kalkgebrek. Verkromming van het borstbeen kan ook een gevolg zijn van vitamine D gebrek. Waarschijnlijk speelt hierbij de erfelijkheid een rol, reden waarom hierop sterk wordt gelet.

Als duivenliefhebber moet je behoorlijk veel eelt op je ziel hebben om onze overigens prachtige hobby te kunnen blijven beoefenen. Bij sommigen liefhebbers is het de roofvogel die hun passie behoorlijk kan verzieken. Maar het kan net zo goed een jaarlijks terugkerende coli uitbraak bij de jonge duiven zijn, die er voor zorgt dat je als liefhebber denkt “duivensport fijne hobby”, maar nu even niet. Soms ben je het gewoon ook even spuugzat om wekelijks alles uit de kast te halen als je daar niets of bijna niets “op sportief gebied” voor terug krijgt.

Dit weekend was voor mij zo’n flut weekend. We zijn nu 10 weken aan het spelen met duiven en het heeft mij/ons veel tijd en energie gekost maar het heeft sportief gezien nog steeds bitter weinig opgeleverd. Als je goed speelt krijg je daar veel energie van maar als je alleen maar energie in je duiven stopt en je krijgt er weinig voor terug dan wordt je het toch langzaam behoorlijk zat.

Een wijs mens, die zijn sporen in de geschiedenis van de mensheid heeft achtergelaten, zei eens ”Als je een probleem hebt moet je het oplossen en als je het niet kan oplossen moet je accepteren dat het geen probleem is maar een item (onderwerp).

Ik heb jaren gewerkt aan de opbouw van een stammetje duiven die op de dagfond het verschil kunnen maken met wat we noemen “duivenweer”. Al onze basis kweekduiven hebben onder deze condities top gepresteerd en we hebben daar inmiddels een vlieghok vol mee zitten. We hopen dan ook dat als deze vlieg condities zich voor doen we ook een mooie uitslag neer kunnen zetten. We korven onze duiven dus wekelijks in maar we zien dit jaar dat onze duiven op korte en snelle vluchtjes gewoon net ietsje te kort komen op echte ”snelheids duiven”.Eigenlijk heel logisch en volgens mij het gevolg van steeds verder door gevoerde specialisatie.

Ik was verleden week op bezoek bij een club genoot en hij zei letterlijk.”Ik snap niet dat jullie ook niet een paar snelle duiven aanschaffen.” ”Als ik zie hoe verschrikkelijk mooi jullie duiven er wekelijks uitzien tijdens het inkorven ben ik ervan overtuigd dat je dan veel meer plezier krijgt in de weken spel voor dat de dagfond begint.”

Hij heeft daar zeker een punt, toch blijven we duiven kweken voor de dagfond omdat het onze droom is om de ultieme dagfond duif te kweken. En ben ik tevens van overtuigd dat onze duiven met een klein beetje duivenweer op de vitesse/midfond ook top kunnen presteren.

Kreeg afgelopen week juist een bericht uit het buitenland dat onze duiven extreem goed presteren op de vluchten waar wij onze duiven al jaren op hebben geselecteerd en dat andere duiven dan vaak falen en zelfs wegblijven.

Dit weekend vlogen de duiven vanuit Melun (387 km) met een ( volgens de “weerkaart”) Noorden wind leek dit een prachtige vlucht te gaan worden. Maar we hoorden al snel dat de duiven van afd. 7 (die een half uur eerder waren gelost) 1500 m/p/m maakten. Dat was weer 90 km per uur en een uur sneller dan we hadden verwacht. De wind was dus al knap snel achter hun staart gaan zitten.

Dat zou voor ons dan ongeveer 10 voor 12 uur moeten gaan worden. Rond die tijd zien we een duif richting buurman Arie draaien en ook een koppel van zeker 8 duiven heel hoog uit het oosten richting het westen vliegen. De buitenste duif bleek van ons en viel uit de koppel en dan weet je al dat je te laat zit. En dat bleek later wel ook, vier Lekkerkerkse liefhebbers uit onze club zaten voor onze eerste duif. De 1^e prijs in onze club wint tevens de 1^e van de hele lossing (ruim 21.000 duiven). Die werd gewonnen door Cees Molenaar. Petje af voor Cees die tot nu toe wekelijks top uitslagen neerzet! We beginnen in onze club met de 12^e prijs en spelen wel een prima prijspercentage maar zagen ook dat onze duivinnen deze week een flinke tik hadden gekregen.

De doffers was niets aan te zien en konden bij wijze van spreken ”zo de mand weer in” maar de duivinnen hadden deze week in een ”verkeerde mand” gezeten. Extreem dorstig en 2 duivinnen met een vleugelprobleem en één mooi jaarling duivinnetje weg. Het voelde zelfs een soort van verdrietig om deze dames na het scheiden te aanschouwen. Geen schim meer van hoe ze eruit zagen voor het inkorven. En waarvoor hadden ze deze vlucht eigenlijk gevlogen? We zullen weer hard aan het werk moeten om ze volgende week weer tip top in te kunnen korven.

We hadden ook nog één duif ingekorfd voor Bordeaux. En een geweldige duivin waar we van overtuigd waren dat ze knetter vroeg zou kunnen vallen. We spelen deze duivin op weduwschap en ze kwam wekelijks al mooi op tijd thuis.

Vol spanning stonden we om 5 uur zaterdag morgen buiten op haar te wachten. De uren tikten tergend langzaam voorbij, maar ons meisje kwam niet opdagen. Voor ons werkelijk onbegrijpelijk waar ze toch bleef.

Net na de prijzen arriveerde ze dan toch vanuit het Noorden. Toen ik haar vastpakte zag ik dat ze veel te veel kilometers had gemaakt. Ze was behoorlijk uitgedroogd en had zelfs moeite om haar broedbak in te vliegen. Het leek wel of ze een zware Barcelona had gevlogen.

Ik begreep er niets van maar dat veranderde toen ik de duiven had gescheiden en ik haar in een vak zag zitten. Ze zat er vreemd bij en ik dacht even dat ze zout water had gedronken. Toen ik ze nog eens goed wilde bekijken zag ik een ei kapot op de roosters vallen, dat ze net had uitgeperst.

Ik had haar voor het inkorven een paar dagen goed verwend en dit was dus het gevolg. Dat risico loop je met duivinnen op weduwschap. Al met al een flut weekend dat ik snel wil vergeten. Volgende week hopelijk onze eerste dagfondvlucht maar zoals de weerkaart er nu uitziet komt er nog geen eind aan onze beproevingen.

Een paar maanden geleden ben ik gestart ben met de voorbereidingen voor het oprichten van de Stichting Behoud Duivensport. Sindsdien hebben al enkele honderden mensen zich bij me gemeld dat ze een steentje willen bijdragen aan het doel van de stichting. Eén van die liefhebbers is de 68 jarige Pop Heersema uit Ten Boer. Ik bracht hem daarom een bezoek en kwam met enkele tassen boeken en ordners thuis. Veel materiaal om beginners mee te helpen. Het helpen van beginners is overigens iets dat Pop gedurende zijn duivensportloopbaan veel heeft gedaan. Onder andere in zijn rol van bestuurslid van de Jeugd en Beginnerscommissie van de Duivensportbond. Hij is hiervoor onderscheiden met de Gouden Speld en daarmee erelid van de NPO Duivensportbond.

Net als Jannes Mulder de hoofdpersoon van de vorige column over dit onderwerp, heeft ook Pop de duivensport met de paplepel ingegoten gekregen. De vader van Pop was Hemmo Heersema, een landelijk bekende kampioen die ruim 40 jaar op topniveau heeft gespeeld en ook buiten onze landgrenzen grote bekendheid genoot. Hierdoor kwam Pop op jonge leeftijd al in contact met veel grote namen uit de postduivengeschiedenis. Pop; “Toen ik zo’n 13 á 14 jaar oud was werd ik gegrepen door de duivensport en ging vanaf dat moment altijd met mijn vader overal naar toe. Veelal naar beroemde liefhebbers in België als de Gebr. Janssen, Desmet Matthijs, Raoul Verstraeten, Emiel Denijs, Jac. Tournier, Louis van Loon, Maurice Delbar en nog vele anderen. Het meeste succes was er met de Desmet Matthijs duiven. Mijn vader kwam daar vanaf 1960 en heeft de “OUDE KLARE” nog in handen gehad, misschien wel de beste duif die er ooit is geweest. Met de duiven uit kruisingen van Desmet Matthijs x Gebr. Janssen maar ook Janssen x van Loon hebben we uitzonderlijk goed gepresteerd. Maar ook de duiven van Maurice Delbar uit Ronse deden het goed.”

Pop is na het overlijden van zijn vader in 2005 zelfstandig verder gegaan met de duivensport en heeft sinds die tijd ook zelf verschillende mooie resultaten behaald. Zo was hij meerdere malen 1e Keizer Generaal van de CC Groningen en won hij de afgelopen jaren meer dan 100 eerste prijzen (zonder dubbelingen). Een dierbare herinnering bewaart Pop ook aan de mooiste duif van de Nationale Manifestatie. Deze duif was niet alleen een mooie duif, maar ook een goede vlieger die onder andere de 1e duifkampioen vitesse van het rayon was. Ook het afgelopen jaar kon Pop terugkijken op een aantal zeer mooie uitslagen en had hij onder andere de snelste duif van de provincie Groningen op Sourdun. Gevraagd naar wat hij nog zou willen bereiken; “Eigenlijk heb ik geen wensen maar nog eens een 1e NPO winnen zou wel erg leuk zijn. Maar ook al zou dat nooit gebeuren dan lig ik daar niet wakker van. Het wachten op de duiven samen met mijn vrouw bezorgt mij ook al veel duivensportplezier en zeker als de eerste duif valt en blijkt dat die vroeg zit. Je kan niet elke week de eerste vliegen en ik gun een ander beslist ook succes. Ik kan er ook enorm van genieten als ik de duiven door de week gewoon los heb.”

Zoals in de inleiding al is genoemd heeft Pop vanwege zijn werkzaamheden binnen de niet meer bestaande commissie Jeugd en beginnerszaken de Gouden Speld ontvangen. Hij betreurt het tot op de dag van vandaag nog steeds dat die commissie is opgeheven. Pop; “Ik heb het werk voor jeugd en beginners ruim 25 jaar met veel plezier gedaan. Toen er besloten werd om de jeugd en beginnerscommissie op te heffen vond ik dat heel erg jammer. Het zou mijn inziens een goede zaak zijn als er weer een commissie wordt ingesteld die nieuwe (Jeugd)leden probeert te winnen. Ik lees nu nog geregeld namen bij de senioren die ik als jeugdlid heb ontmoet op de Nationale Manifestatie. Ons werk heeft destijds beslist wel iets opgeleverd en ieder nieuw lid dat erbij komt is immers winst. Ook vind ik dat er weer een dag moet worden georganiseerd waar jeugdige liefhebbers hun duifjes kunnen laten keuren, waarbij de keurmeester uitlegt wat goed is en wat slecht is aan de duif. Op zo’n dag moet de jeugd/beginner vragen kunnen stellen over alle facetten van de duivensport. Beginners zitten met heel veel vragen over de duivensport waarmee ze nu vaak maar moeilijk bij iemand terecht kunnen. Eigenlijk zou iedere afdeling zo’n dag moeten organiseren vind ik. De afdelingsbestuurders zouden hiervoor liefhebbers kunnen benaderen die zelf als jeugdlid hebben gespeeld. Dikwijls hebben deze vroegere jeugdleden zeer goede ideeën.”

Pop ziet duidelijk nog mogelijkheden om de sport te promoten onder de jeugd. Maar hij pleit niet alleen voor promotie onder de jeugd want ook op grote beurzen en evenementen zou een stand over de duivensport volgens hem niet mogen ontbreken. “Daar komt ook een doelgroep die we nu niet bereiken.” Ik deel zijn mening en misschien zal de Stichting Behoud Duivensport in de toekomst nog eens een stand bemensen op de beurs “Hobby & Vrije Tijd” de grootste hobbybeurs van Nederland. Naast meer promotie vanuit de bond zou er volgens Pop ook meer aandacht vanuit de verenigingen en de liefhebbers zelf moeten zijn voor het werven van nieuwe leden. Ik vroeg Pop op welke manier verenigingen geïnteresseerden met de duivensport kennis zouden kunnen laten maken; “Ik zou op dit moment echt niet weten hoe dit te realiseren. Vind er maar mensen voor die dat willen en kunnen doen. Het is bij onze vereniging al moeilijk om een bestuur te krijgen. Misschien dat er bij grote verenigingen wel mensen zijn die zoiets willen oppakken.”

Tot slot geeft Pop aan dat de duivensport een beter imago zou moeten krijgen. “We zijn er met z’n allen verantwoordelijk voor dat de duivensport een beter imago krijgt. Haal verdwaalde duiven op of zoek een goede oplossing. In deze tijd waarin dierenwelzijnsorganisaties en een politieke partij als de Partij voor de Dieren de sporten met dieren nauwlettend volgen, moet je je ervan bewust zijn dat elke negatieve uitlating invloed heeft op de beeldvorming over de duivensport. Op dit moment zijn we dacht ik landelijk met nog ongeveer 12.000 duivenliefhebbers. Vergelijk dat eens met de ledenaantallen van dierenwelzijnsorganisaties als de Dierenbescherming (ruim 100.000 leden), de Vogelbescherming (159.000 leden) en Stichting Dierenlot (279.000 leden).  Daarmee de strijd aangaan is zinloos en heb je bij voorbaat al verloren. In de kranten wordt wel geschreven over vluchten met veel verliezen maar zelden over het feit dat we ook goede doelen steunen. Zo hebben we in het noorden jarenlang het Beatrix concours gehad waarvan de opbrengst naar het goede doel ging, maar daar las je dan niets over. Het welzijn van de duiven moet altijd voorop staan en dat moeten we ook uitdragen. Dat is ook één van de redenen dat ik destijds dopingcontroleur ben geworden. Uiteraard wilde ik mijn steentje bijdragen aan een eerlijke competitie, maar het welzijn van de duiven was mijn belangrijkste drijfveer.”

Het onderwerp van deze column, namelijk de duivensport aantrekkelijker maken begint volgens Pop bij iedere duivenliefhebber zelf. Als iedere duivenliefhebber de duivensport positief uitdraagt, niet alleen aan het eigenbelang denkt, iets voor een ander over heeft en op zijn of haar manier een steentje bijdraagt aan het behoud van de duivensport, dan moet het volgens hem zeker goed komen. Ik sluit me hier volledig bij aan!

F O N D   I N   H E T   G R O E N E   H A R T

NIC de Snelvlucht Bodegraven ( 1714 )

Mario de Vogel uit Bodegraven wint overtuigend met zijn “witte vriend “ Bordeaux en is tevens de snelste van heel Sector 2.

De seizoenopener in Sector 2 was na een aantal jaren van absentie weer vanuit de Franse wijnstad. Vrijdag 7 juni  werden de 250 in ons inkorfcentrum ingekorfde duiven om 12.00 uur onder prima omstandigheden gelost. De wind was aanvankelijk noordelijk maar in de loop van zaterdagmorgen draaide deze meer naar westelijke richting. Mario de Vogel uit Bodegraven werd door Martin Wijtman en diens zoon Rick uit zijn bed gebeld met de mededeling dat er reeds een duif bij hem was gearriveerd. Toen de zeer verbaasde Mario de lichten op zijn erf had aangedaan zat zijn witte vriend – NL23-9314405 – inderdaad in de schemer voor een gesloten hok te wachten op zijn baas. De tijd van constatering gaf 04.02.44 uur aan, snelheid 1492,301 mpm. De “witte 405” ging als 8^e getekende de mand in en is een zeer makke jaarling nestdoffer die op 10 dagen broeden zijn debuut op de overnacht maakte en die Mario zelf kweekte, met in de afstamming o.a. duiven van Martin Wijtman, Comb. Niks en Marcel v/d Helm. De overwinning – ruim 3 uur los op prijs 2 in ons NIC  - betekende ook nog eens de allersnelste in heel Noord- en Zuid Holland. Mario, van harte proficiat met deze bijzondere prestatie. Prijs 2 valt ruim 3 uur later en wel om 07.21 uur bij Paul v/d Boogaard in Kamerik, het is zijn 3^e getekende. Bert de Graaf uit Alphen a/d Rijn zit daar met prijs 3 kort achter met een aankomsttijd van 07.22 uur.  Bert pakt binnen de top tien ook prijs 7. Theo Wijfjes uit Nieuwveen wint de knap de prijzen 4, 8 en 9 en draait vervolgens een prima serie. Gerard Griffioen, de kampioen van 2023 is ook weer goed van de partij en begint zijn serie met prijs 5. Prijs 6 is weer voor Paul v/d Boogaard en Martin Wijtman uit Bodegraven maakt de top tien vol. De aankomsten van de duiven volgen elkaar zeer snel op  en vlak na elven zijn de 84 prijzen rap verdient. 50% of meer worden behaald door Theo Wijfjes ( 14 v/d 22 ), Gerard Griffioen ( 10 v/d 20 ), Henk Gerritsen ( 7 v/d 12 ), Chris Bouhuijzen jr ( 2 v/d 4 ), Ben Koole ( 4 v/d 6 ) en Paul Scharleman ( 3 v/d 6 ). Van 6 liefhebbers kwam ik geen duif/  duiven op de uitslag tegen. Komende week staat Nationaal St. Vincent op het programma. Iedereen veel succes!

NIC de Snelvlucht te Bodegraven korfde 250 duiven in voor deze Bordeaux.

De eerste 20 van de uitslag:

1-17 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 2-6-12 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 3-7 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 4-8-9-16 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 5-13-20 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 10 Martin Wijtman ( Bodegraven ); 11 Pieter Vreeling ( Bodegraven ); 14-19 Henk Gerritsen ( Woerden ); 15 Combinatie Rijneker ( Zevenhoven )

Henk Vink

Jonge duiven problemen. Sommige duivenmelkers zijn specialist in het omgaan met al die problemen. Andere liefhebbers hebben de moed opgegeven, zien het als een noodzakelijk kwaad en hopen maar het beste ervan.

Jonge duiven problemen

Het begint zodra de jongen een paar maanden oud zijn. We hebben het tenslotte over jonge duiven problemen. De jonge duiven gaan bol zitten, willen niet eten en vliegen al helemaal niet. Meestal zie je deze problemen in Maart de kop opsteken.
Maar denk is na. Jongen worden tegenwoordig in December al geboren dat betekent dat de jonge duiven in Maart al beginnen met ruien. Dat is niet normaal, tegen de natuur in. Dus hebben je jonge duiven heet extra moeilijk in deze periode. Duiven die beginnen te ruien stoppen met vliegen zo simpel is het.
Om het ruien te vertragen worden jongen duiven verduisterd. We doen dus weer iets tegen de natuur in en alles wat je tegen de natuur in doet. Vraagt om problemen.

Vroeg beginnen met kweken, is dat nodig

Oordeel zelf maar of het nodig is om vroeg te kweken. Jonge duiven moeten op een leeftijd van drie tot vier maanden oud opgeleerd worden. Het liefste bij droog weer en een zwakke wind maar geen oostenwind. Jongen die in November worden geboren worden nog met oude ringen geringd om te kunnen vliegen met de eerste vitesse vluchten in April. Je moet dan in Februari/maart beginnen met het opleren van deze jongen. Waarschijnlijk hebben je jonge duiven in die periode nog niet eens de tijd gehad om de omgeving rond het hok te ontdekken vanwege het slechte weer. Hoe langer je wacht met het lappen van je duiven des te groter de kans dat je jongen duiven niet meer terug naar huis komen.

Waarom zo vroeg opleren

Er zijn duivenmelkers die het opleren maar onzin vinden. Misschien hebben ze gelijk, misschien liegen ze wel. Er zijn iedergeval een aantal redenen waarom ik je toch adviseer om je duiven wel op te leren.

• opbouwen van vliegconditie
• vlieggewicht krijgen
• direct de juiste richting kunnen bepalen vanaf de losplaats
• zelfvertrouwen ontwikkelen
• wennen aan de mand
• leren omgaan met stress

Daarnaast zijn er nog meer redenen om je duiven op te leren. Een duif leert zich oriënteren aan de hand van het landschap en de zon. Het ontwikkeld op jonge leeftijd de drang om naar huis te vliegen. Meeste liefhebbers wachten met opleren tot de jongen duiven zelf beginnen met wegtrekken tijdens de dagelijkse trainingen. Maar begin gerust al eerder. Ik heb jongen piepers meegegeven van nog geen drie maanden oud die eerder waren teruggekomen dan duiven van vier maanden oud. Bouw het wel rustig op dus begin met ongeveer 1 km en verdubbel de afstand steeds. Begin je met jongen duiven die zelf al wegtrekken kun je beginnen met opleren op een afstand van circa 5 km.

Jongen duiven spelen

Het jongen duiven seizoen begint pas in Juni. Wanneer je jongen duiven dan in Februari/Maart geboren worden is vroeg zat. Of je moet je jongen duiven ringen met ouwe ringen en dan in April met de eerste vitesse vluchten meegeven.

Opletten geblazen

Het is opletten geblazen wanneer je de volgende symptomen gaat zien. Er is dan vaak geen tijd meer om te twijfelen om in te grijpen want bij jongen duiven kunnen de problemen heel snel escaleren.

• mest wordt steeds groener
• stront wordt slijmerig en plakkerig
• duiven worden lusteloos

Tips van de master

Wanneer de eerste problemen ontstaan kun je denken aan coli of geel. Willen je jongen duiven niet vliegen voer je in de meeste gevallen te zwaar en teveel.

De jonge duiven die echt ziek worden en de volgende symptomen krijgen:

• diaree
• braken
• veel drinken
• slecht eten
• traag binnenkomen

Deze jongen duiven hebben dan waarschijnlijk het gevreesde Adeno en/of Coli. Een ziekte die veel voorkomt in Mei en Juni.Uiteraard ontzettend lastig maar het hoeft niet altijd direct een groot probleem te zijn. Mits je het maar tijdig herkent kunnen je duiven met een week alweer herstellen.

Adeno en coli een dodelijke combinatie

De laatste jaren begint Adeno en/of Coli al in de maand februari of Maart de kop op te steken. Naast het Adenovirus komt de E-Coli bacterie vaak om de hoek kijken en als dit gebeurd zal het ziektebeeld snel verergeren. De jonge duiven verzwakken snel, worden snel mager, de ontlasting is groen en stinkt en door de complicaties die zijn veroorzaakt door de E.coli bacterie gaan er ook duiven dood.

De jonge duiven die het Adeno/Coli virus wel overleven kunnen een aantasting op de lever en schade aan de darmen hebben opgelopen. Waardoor er meestal een achterstand wordt opgelopen in de conditie en de nodige ervaring bij de eerste vluchten. De vliegprestaties vallen na het adeno/coli virus dan ook erg tegen.

Herkenning , groot probleem

Het grote probleem bij zieke jonge duiven is dat de verschijnselen bijna allemaal gelijk zijn denk aan Paramyxovirus, Circo, Streptococcose, Herpes, Hexamitiasis (Geel), Paratyfus enz, enz. Om die reden altijd direct een dierenarts raadplegen.

Tegen een virus bestaat er geen medicijn

Tegen de virusinfecties bestaan geen geneesmiddelen, advies is in geval van uitbraak altijd een antibiotica geven om de bacterie te bestrijden (een noodzakelijk kwaad).

Wat kan je wel doen

Zorg voor een goede hok hygiène. Probeer de natuurlijke weerstand te verhogen en stress zoveel mogelijk te vermijden. Niet teveel duiven op je hok nemen en je jonge duiven goed voorbereiden op de eerste wedstrijden.

By Ome Willem  duivenhouden.com

By Ome Willem /

Antibiotica uit een potje is lang niet zo goed voor onze duiven als we denken. Het is een paardenmiddel wat elke goede en slechte bacterie doodmaakt. Uiteindelijk worden onze duiven na enkele jaren alleen maar zwakker en vatbaarder voor ziektes. Antibiotica uit een potje werkt dus averechts bij verkeerd gebruik. Laat het dan ook aan de dierenarts over of het nodig is of niet. De oudere duivenmelkers wisten dat al lang maar lijkt wel alsof we niet willen luisteren naar de (stok)oude garde.

Geheim eindelijk onthult
De oudere duivenmelkers gebruikten drie dingen om hun duiven te laten presteren.
Namelijk, knoflook, appelazijn en levertraan meer heb je niet nodig. Sommige voegen er nog wat baardmos en oregano aan toe maar dan had je het echt wel gehad. Zo ingewikkeld was het niet om je duiven gezond te houden.

Over antibiotica
Wanneer je duiven ziek zijn ga je naar de dierenarts. Ben je enkele keren geweest en je krijgt steeds hetzelfde potje met antibiotica dan denk je dat kan ik zelf ook. Voordat je het weet pas je het te pas en te onpas toe. Je weet dat je een kuur altijd af moet maken maar om nu een nieuw potje te kopen voor die ene dag is ook weer zonde. Antibiotica laat het aan de dierenarts over en ga niet zelf rotzooien want je duiven worden er alleen maar vatbaarder door zonder dat je er erg in hebt.
Wat je wel kunt doen is je duiven net zo goed verzorgen als de oude duivenmelkers dat vroeger deden. Je zult merken dat je dan nauwelijks nog bij een dierenarts hoeft te komen. Natuurlijk kun je weer de potjes en pilletjes kopen waar bio op staat. Maar wellicht is het verstandig om je eens een jaar te beperken tot alleen knoflook, appelazijn en levertraan. Goedkoop en het werkt net zo goed of zelfs beter dan al die flesjes, poedertjes en pilletjes.

Het alternatief voor antibiotica
Allicine of knoflook. Het is maar net wat je liever wilt horen. Is buitengewoon effectief om problemen met de spijsvertering te voorkomen. Denk aan bijvoorbeeld bijvoorbeeld E. coli of Salmonella maar ook Cryptosporidium, Rotavirus en nog vele andere ziekmakers. Als bonus zul je merken dat ook veerluis op de lijst van bedreigde diersoorten komt te staan.

Geheim receptuur
Knoflook als kuur, doe een kuur van veertien dagen en je duiven voelen zich weer top. Doe drie teentje knoflook in een liter water en vul alleen het water bij wanneer het weer op is.
Knoflook als preventie. Pers twee keer in de week drie flinke knoflook tenen uit in een waterbak met een liter water. Wil je het vaker geven, ga je gang je kunt er niets fout aan doen.
Mits je al die geconcentreerde flesje en potjes gaat kopen. In dat geval niet teveel geven want dan kan het de rode bloedlichaampjes aantasten wat bloedarmoede tot gevolg heeft.

Voordelen van knoflook
Voordeel is dat je echte knoflook nooit teveel kan geven en ziekmakende bacteriën er een hekel aan hebben. Maar er is nog een heel belangrijke eigenschap van knoflook. Het bloed wordt er iets dunner van. Het voordeel is dat het dan beter en net iets sneller kan stromen waardoor er meer zuurstof in het bloed kan worden opgenomen. Hierdoor krijgen je duiven dus een beter uithoudingsvermogen.
Gaan we gelijk naar het volgende voordeel en dat is dat knoflook een zuiverende werking op de lever heeft. Dus drink jezelf veel alcohol vergeet dan niet om ook veel knoflook te eten.