Zondag 12 augustus 2018. Terug in Maleisië. Al sinds dinsdagavond laat. Al vertrokken op maandagavond want de reis duurt best lang. De vliegreis bestaat uit twee etappes van elk zo’n  kleine 7 uur plus een overstaptijd van ongeveer 4 uur op de luchthaven van Dubai. Bij dit laatste komt het er in de praktijk op neer dat je na het eerste deel van de reis zo’n 2 uur doorbrengt op de luchthaven van Dubai. Dit is zeker geen straf want de voorzieningen zijn er meer dan uitstekend.

Na de tweede vlucht duurt het op Kuala Lumpur International door de tijd die de immigratie vergt vervolgens een ruim uur voordat je buiten staat. Tenminste als de koffers snel komen. Dit keer hadden we hier mee geluk omdat we “business” mochten vliegen. In de business is het aantal passagiers bijna 10 keer zo klein als in de “economy” dus komt de bagage veel sneller. Ook omdat de bagage van de business na die van de crew als eerste op de band komt. Hierdoor stapten we een ruim uur na de landing in de taxi die ons rond middernacht “thuis” in Valencia afleverde. Gecombineerd met het tijdsverschil van 6 uur en de tijd voor vertrek in Nederland (3 uur) was het al met al een beste schuif.

Dit keer was de schuif nog iets specialer dan de vorige malen omdat we voor het eerst als gezin de tocht naar het verre Oosten maakten. Na best wel een paar hectische laatste dagen met nog wat laatste loodjes op maandagmiddag (waaronder bijvoorbeeld het verkopen van de auto) bleek het toch wel een hele stap om afscheid te nemen van de familie en vrienden die ons op Schiphol kwamen uitzwaaien. De meeste dames hielden het niet helemaal droog. Hetgeen niet zo verwonderlijk was. Voorlopig zullen de meesten elkaar niet in levende lijve zien. Voor mij ligt dit doordat er enkele malen per jaar in Europa vergaderd wordt is anders dus was het afscheid nemen iets makkelijker. Met een beetje geluk landt ik namelijk reeds op 7 september weer op Schiphol ….

De rest van de week stond in het teken van het kwartier maken. Voor mijn dames wel te verstaan en ook nog wat beperkt omdat de container met onze spullen volgens planning nog zo’n 6 weken onderweg zal zijn. Dit neemt en nam niet weg dat er best wel van alles moest gebeuren. Zo bezocht ik alleen al 3 keer de dierenwinkel om katten benodigdheden te kopen. Onze twee katten werden namelijk ook deze donderdag “afgeleverd”. Ze waren overigens al wat langer van huis omdat ze een week in quarantaine dienden te blijven.

Ook vandaag en gisteren stonden in het teken van kwartier maken. Het regelen van de mobiele telefonie en het aanschaffen van een droger (mijn vrouw houdt van zachte handdoeken) duurde de hele zaterdagmiddag. Op zondagmorgen stond een bezoekje aan “Zweden” op de rol. Zweden is de naam die mijn Zweedse collegae aan IKEA geven. Een bezoek op zondag is echter niet aan te bevelen. Een volle parkeergarage en rijen bij de kassa’s. In Nederland zou ik er van gruwelen maar hier accepteer ik “mijn lot”. Immers geen duiven die op mij wachten. Ook hoef ik er geen leuk bezoekje aan een duivenaangelegenheid voor te laten lopen.

Al bij al had ik deze week hierdoor weinig oog voor de gebeurtenissen in Duivenland. Het schuine oog dat toch een blik bleef werpen had het niet moeilijk om weer wat schrijfvoer te vinden. “Klein voer” weliswaar, maar toch. In Noord Holland blijkt men er toch bijna iedere week weer in te slagen om er een beetje een zooitje van maken. Dit keer twee kleinere omissies als je het mij vraagt.

Het begon afgelopen dinsdag. Door het terecht afgelasten van de eerste en tevens laatste oefenvlucht vanwege tropische temperaturen konden de jongen die nog niet eerder waren opgeleerd geen ervaring met een containerlossing op doen. Het blijkt dat slechts een enkele oefenvlucht voor de natour toch wel een risico is. Niet zo zeer omdat je met jongen die aan hun carrière als postduif beginnen direct op de punten gaat jagen want met natourjongen ben je toch volstrekt kansloos.

Echter ook de sprong was aan de ruime kant. Zeker voor de Noordelijker gelegen liefhebbers. Zelf maalde ik er nooit zo om want de jongen voor de natour waren meestal mijn “reserve jongen”. Ik stuurde ze altijd in een keer naar de eerste wedvlucht na ze zelf zo’n 5 keer opgeleerd te hebben.

De beslissers zagen echter ook in dat de sprong aan de ruime kant was en “corrigeerden” het feit dat er geen africhting was enigszins. Kring 1 en 2 kregen namelijk als losplaats Zevenhuizen terwijl voor Kring 3, 4 en 5 gewoon Roosendaal op het programma bleef. Een groepslossing dus, de eerste van dit jaar! Door de groepslossing telde de vlucht niet voor het Supervitesse kampioenschap. Hierover zullen weinig tranen geplengd zijn maar opmerkelijk blijft het wel dat er nu van het vergaderbesluit werd afgeweken. In de toekomst lijkt het dan ook veiliger om ook voor de natour tenminste 2 oefenvluchten te programmeren.

Ook leidt het inkorten ten behoeve van de Noordelijke liefhebbers van de Kringen 1 en 2 tot wel erg korte afstanden van de Zuidelijke liefhebbers in deze Kringen. In Kring 2 had de latere winnaar slechts een afstand van een ruime 63 kilometer terwijl enkele liefhebbers in de uitslag zelfs de 60 kilometer niet of nauwelijks aantikten. Echte Vitesse zeggen ze dan in België maar voor Nederlandse begrippen is dit een beetje te kort.

De tweede omissie betreft wat mij betreft het niet openstellen van de vlucht vanuit Peronné voor oude duiven. Geen X-vlucht dus maar ook geen mogelijkheid om de oude duiven als portduif in te korven. Vooral dit laatste verbaasde mij hooglijk toen ik het op de site van de afdeling las. Veel Overnachtfondspelers leren hun jaarlingen op tijdens het jonge duivenseizoen. Na het geneuzel op de korte afstanden is het deze groep liefhebbers juist te doen om de wat langere vluchten en dan vooral het feit dat het vluchten met twee nachten mand betreft. Hierdoor doen hun jaarlingen broodnodige ervaring op die ze als tweejarige nodig zullen hebben.

Het lijkt erop dat de beslissers hier niet aan hebben gedacht. Als ze wel moverende redenen hebben was het beter geweest dat ze deze vermelden anders dan te melden dat de oude duiven op de natour kunnen worden doorgespeeld (of woorden van gelijke strekking). Veel overnachtfondliefhebbers waren dan ook in hun kuif gepikt. Terecht naar mijn bescheiden mening.

Maar goed de duivensport wacht, evenals de Tour de France, op niemand dus waren er deze zaterdag gewoon twee of feitelijk drie vluchten. Een vlucht vanuit Peronne in het kader van het jonge duivenkampioenschap en twee vluchten vanuit respectievelijk Zevenhuizen en Roosendaal in het kader van het natourkampioenschap.

In de vroege ochtenduren waren de weersomstandigheden al goed op de losplaatsen dus konden de duiven vroeg op de vleugels. Dit impliceerde dat op de kortste afstanden de duiven van de natour al ruim voor 9:00 uur begroet konden worden. De punten werden hoofdzakelijk verdiend door oude duiven en jongen van de eerste tour die niet op de Franse vluchten werden gespeeld. De winnaars per Kring/CC:

Zevenhuisen:

Kring 1:

• CC1A: H. van Hooff, Kolhorn – 1391 mpm
• CC1B: Sander de Graaf, Limmen – 1334 mpm

Kring 2:

• CC2A: N. Zinger, Hoorn – 1447 mpm
• CC2B: Elbert Uithuisje, Marken – 1537 mpm

Roosendaal:

Kring 3:

• CC3A: Peter Beentjes, Heemskerk – 1438 mpm
• CC3B: C. Berends, Haarlem – 1446 mpm

Kring 4: Cees van Vliet, Kudelstaart – 1563 mpm

Kring 5:

• CC5A: Dirk de Jong, Amsterdam – 1495 mpm
• CC5B: Karel Bleijenberg, Weesp -1553 mpm

Niet zo lang na de duiven van de natour arriveerden de jonge duiven vanuit Peronne. Ook nu hadden de junioren de wind op de staart, echter voor het eerst met een vleugje West. Hierdoor ontstond een duidelijk andere uitslag. Eens te meer werd duidelijk hoe de wind bepalend is voor de vroege duiven want bij de eerste 100 kom je nauwelijks een duif uit de kustregio tegen. De vroegste duiven vallen in het hart van de voorhand. De snelste van deze volgens mij NPO – vlucht was van Cornelis van Rijn uit Nes aan de Amstel. De tweede en derde plaats waren respectievelijk voor good-old Dirk van der Heide uit Amsterdam Noord en H.C. Pothuizen uit Vinkeveen. Alle hierboven genoemde liefhebbers spelen in Kring 5.

Kring 1: Combinatie Bleeker, Sint Pancras – 1495 mpm

Kring 2: Combinatie Geutskens, Purmerend – 1530 mpm

Kring 3: Combinatie Tervoort & Hasert, Haarlem – 1505 mpm

Kring 4: Jan van Vliet & Jan van Mastrigt, Aalsmeer – 1529 mpm

Kring 5: Cornelis van Rijn, Nes aan de Amstel – 1535 mpm

OP EIGEN HO(N)K

Hier valt niet veel te melden anders dan dat de enigszins geïnteresseerde potentiele huurder toch is afgehaakt. Op naar de volgende. Het huis is er in ieder geval helemaal klaar voor. Al bij al afwachten maar weer.

Tot volgende week,

Michel

• Vorige
• Volgende