- vrijdag 02 februari 2018
Zondag 28 januari 2018. Dit is voorlopig het laatste weekstuk dat ik schrijf vanuit Maleisië. De komende vier weekenden ben ik namelijk in Europa en het vijfde weekend zit ik in het vliegtuig. Deze woensdag vertrek ik namelijk richting huis, zoals ik het hier vaak omschrijf “naar Europa”. Naast Nederland bezoek ik namelijk ook België (voor de viering van De Gouden Duif) en Duitsland (bezoek aan hoofdkantoor in München en zusterbedrijf in Leipzig).
Na bijna vier maanden Maleisië en een ruime maand Duitsland daaraan voorafgaand is het wel een aanlokkelijke gedachte om ruim vier weken in de vertrouwde omgeving rond te lopen. Een omgeving die best wel eens fris zou kunnen zijn qua temperatuur. Als de pluimverwachting een beetje uitkomt tenminste want dan wordt het zelfs een beetje winter. Dit betekent dan wel een netto temperatuurverschil van 30 – 35 graden Celsius. Brrrrr.
Met een beetje geluk zal het zelfs mooi winterweer zijn in het weekeinde dat we Zuid Limburg met een bezoekje vereren. Al meer dan een jaar geleden kregen Erna en ik van de families Beekman en van der Wal een tegoedbon voor een overnachting met omlijsting in een kasteel ergens in Nederland. Door tijdgebrek in het gekke jaar 2017 was het niet mogelijk om eerder een gaatje in de agenda’s te vinden. Nu zonder duiven en andere thuishouders is het een mooie aanleiding om weer eens af te reizen naar het door ons zo geliefde Limburg. Om weer eens een dagje Maastricht te doen en ook nog even een tweede dag van het zo karakteristieke landschap te genieten. Iets dat we best wel veel jaren aan een stuk deden, maar het is inmiddels alweer meer dan twee jaar geleden dat we de laatste vakantie doorbrachten op Hoeve Hommerich.
Als de tijd het toelaat zal ik eens kijken hoe het met Harry en zijn duiven staat. Het bezoek aan zijn hokken was vooral de laatste jaren een leuk extraatje tijdens de vakanties.
Hokbezoeken zullen toch een belangrijk onderdeel van mijn verblijf in Nederland uitmaken. Even sfeer proeven en een band houden met de sport waarin ik de laatste jaren zoveel tijd gestoken heb en vele leuke contacten heb opgedaan. In en buiten het seizoen én met veel plezier.
Dit plezier hoop ik de komende periode ook te beleven en de vooruitzichten zijn meer dan goed. Naast de hokbezoeken en de Gouden Duif viering hebben mijn clubgenoten onze “feestavond” namelijk gepland tijdens mijn verblijf in Nederland. Het lijkt mij dan ook super om hun verhalen over de afgelopen maanden en de verwachtingen voor het nieuwe jaar aan te horen. In levende lijve duivensport beleven is immers toch nog net iets anders dan dit vanaf afstand via de digitale snelweg te doen.
Zo ben ik erg benieuwd naar de mening van mijn clubgenoten over de zaken die de sociale media beheersen. Beleven zij het ringendrama op een soortgelijke wijze als veel melkers op Facebook of is het voor deze veelal wat oudere liefhebbers de “ver van hun bed show”. Inmiddels las ik op Facebook dat mijn club (ik ben en blijf gewoon lid) de ringen een ruime week geleden ontvangen heeft en het aantal echte winterkwekers is zo ongeveer gelijk aan nul. Veel Noodringen zullen er dan ook wel niet besteld zijn.
Over deze noodringen gesproken, deze intrigeren mij een beetje. Hoe kan het dat deze wel beschikbaar zijn en de reguliere ringen niet. Komen deze van een oude machine die wel functioneert of koopt/kocht de leverancier deze bij een collega? Ook lees ik momenteel berichten dat mensen gemengde zakjes ringen ontvangen. D.w.z. ringen die wel en niet geschikt zijn voor clipringen. Niet super belangrijk maar het intrigeert omdat alles wijst op een totaal verstoort productieproces. Paniekvoetbal. Ook het feit dat er nog steeds ringen geleverd moeten worden wijst hierop, vooral omdat we nu inmiddels al 28 januari op de kalender hebben staan. Om het zachtjes te zeggen het is niet zo gestructureerd en er is veel onduidelijk.
Je zult maar een liefhebber zijn die medio december dacht “ik heb geen noodringen nodig omdat ik pas eind december koppel” EN nu eind januari nog geen ringen ontvangen hebben. Of de tweede ronde staat op uitkomen en de voorraad noodringen is op. Ik ken enkele grote liefhebbers die stad en land af moesten reizen (lees België) om al hun jongen te kunnen ringen.
Wat echter het meest stuitend blijft is de geringe informatie over het hoe en waarom. Veel schrijvers in duivenland schrijven er inmiddels over maar vanuit Veenendaal en volgende week Papendal volgt enkel informatie over aan welke verenigingen de ringen geleverd zijn. Echte informatie over de oorzaak, afspraken en bijvoorbeeld de verbeteringen in de planning komt niet naar buiten. Is dit de voorbode van een rechtszaak of van een “schuif maar onder het tapijt actie”. De tijd zal het leren.
Ook ben ik best wel meer dan een beetje nieuwsgierig wat de overnachtfondspelers in mijn directe nabijheid vinden van het gedoe rond de ZLU vluchten (neutralisatietijd en inkorfdag, nu overigens weer terug naar maandag). In mijn club zijn het in de regel liefhebbers van de middaglossing die af en toe een ZLU vlucht meepakken maar een mening zullen ze vast wel hebben. Buiten mijn club ken ik echter wel een aantal zeer gerenommeerde liefhebbers binnen het ZLU-spel en waar mogelijk zal ik ook daar eens mijn oor ten luisteren leggen.
Tenslotte zal ik vragen hoe de mannen in Aalsmeer en directe omgeving denken over de gang van zaken in Noord Holland. Het kan aan mijn gebrekkige informatie liggen maar het lijkt oorverdovend stil van uit het Noord Hollandse. Niet alleen over evenementen die achter ons liggen (op de site staat nog altijd geen woord over de NHK van 2017) maar ook over de organisatie in de Kringen. Ik lees geen letter over kampioenenhuldigingen of wat dan ook. Er zullen zonder twijfel een aantal huldigingen hebben plaats gevonden maar de informatie hierover is uiterst summier. Wat zou er mooier zijn hierover iets op de site van de afdeling te plaatsen (ook dat schreef ik al eerder).
Zo rijst bij mij de concrete vraag is er een huldiging van de kampioenen van Kring 4 geweest? Voor zover ik weet heeft deze niet plaatsgevonden. Als dit wel het geval mocht zijn hoor/lees ik het graag.
Mocht dit niet het geval zijn dan komt de verwachting die in het seizoen 2017 al werd uitgesproken uit. Toen spraken velen al over het feit dat de cohesie tussen het Noordelijke (de Zaan) en Zuidelijke deel (Aalsmeer, Badhoevedorp) totaal ontbrak. Ook tegenover het bestuur. De Noordelijken hadden hun reeds bestaande spel inclusief huldiging dus waarom zouden ze iets organiseren voor de mannen die hun bijna week na week in de uitslag de broek afdeden? Vooral het tweede deel van het seizoen werd er bij de voerboer door de mannen uit de Zaan al bijna niet meer gesproken over de Kring. Uitzonderingen daar gelaten negeerde men gewoon de kleine 50 hokken uit het Zuiden, waarvan een aantal het hen zo lastig maakte. Logischerwijs overigens vanwege de overvlucht.
Zoals al geschreven, ik hoop dat ik iets gemist heb en dat de sportvrienden die ik zo goed ken toch de verdiende eer gekregen hebben of nog zullen krijgen. In mijn persoonlijke agenda heb ik overigens alleen het komend weekeinde een gaatje maar dit zal wel teveel toeval zijn.
OP EIGEN HO(N)K
Valt er qua duiven weinig te melden. Donderdag morgen zal ik voor eerst weer eens de, in dit geval lege, hokken aanschouwen. Dit zal wel een vreemd gezicht zijn want zo ongeveer vanaf de eerste dag dat de hokken er in de lente van 2002 stonden zaten er duiven in. In 2002 kon ik namelijk niet wachten totdat de hokken klaar waren want door oponthoud bij het verlenen van de bouwvergunning zaten er al jongen duiven in een noodhokje. Een noodhokje dat met stoom en kokend water geleverd was door de Gebroeders Fanger nadat bleek dat de vergunning langer op zich liet wachten terwijl de jongen al gekweekt waren op basis van de eerder door de gemeente afgegeven datum …..
Van het ho(n)k in Maleisië valt qua duiven niets te melden. Ik twijfel nog steeds of ik ze wel of niet zal gaan houden. Deze twijfel zal nog wel enige tijd aanhouden. Echter dit twijfelen kan ik sinds gisteren doen gezeten op een ruime bank of aan een grote tafel. Op het bed voor de Master bedroom na zijn alle meubels nu binnen. En best bijzonder, op tijd en in goede orde.
Op diezelfde bank kan ik vanaf deze week ook weer duivenlectuur lezen. Een ander onbeduidend nieuwtje is namelijk dat ik deze week het eerste exemplaar van De Duif mocht ontvangen. Bij het betalen van het abonnement had ik aangegeven het blad vanaf 1 januari niet meer in Aalsmeer maar in Valencia (zo heet het resort waarop ik woon) te willen ontvangen. De drijfnatte krant was van 4 januari dus de post heeft wel enige tijd nodig om het blad ter plekke te krijgen. Ik ben dan ook wel erg nieuwsgierig of er binnenkort weer een boekje in de bus zit. D.w.z. of de duivenpost met een bepaalde frequentie komt of niet. De tijd zak het wederom leren.
Tot volgende week of misschien loop ik u wel ergens tegen het lijf,
Michel Beekman
