Maarten Hakvoort

Twee jaar geleden droegen ze nog dezelfde kleding en sliepen ze op één kamer, ondertussen durven Maxim en Georg Lannoo (14) wel eens te kibbelen over van alles en nog wat. Maar als ze met de duiven spelen, doet de tweeling uit Waarschoot dat samen. "Behalve duivenmelkers zijn we ook voetballers. Een duif na een lange vlucht terug in haar kot zien vliegen, geeft hetzelfde zalige gevoel als wanneer je een goal maakt."

Plop
Maxim: "Het is begonnen toen we drie jaar waren. We zaten in de zetel te kijken naar 'Plop In De Wolken', een film van Kabouter Plop. Daar komt een duif in voor die geweldig leek op eentje van onze papa. We zijn naar het duivenkot in de tuin gelopen en sindsdien zijn we dat eigenlijk blijven doen."

Georg: "De duif die zo hard leek op die uit de film, hebben we vanaf toen Plop genoemd. Pas vorig jaar is ze gestorven. Papa heeft ze laten 'opzetten', zo zal ze altijd bij ons blijven." Maxim: "De eerste jaren mochten we de duiven vastpakken, ze eten geven, verzorgen. Vanaf ons achtste zijn we echt beginnen te spelen met de wedstrijdduiven. Nu hebben we er zo'n honderd."

Georg: "Ik leg het even uit voor wie er niets van kent: tijdens de week houd je de mannetjes en de vrouwtjes apart. Vlak voor je ze inkorft om ze te laten deelnemen aan een wedstrijd, zet je ze vijf minuutjes samen om ze vervolgens weer te scheiden. Op die manier zorg je ervoor dat ze zo snel mogelijk weer thuis willen zijn bij hun partner. En de duif die het eerste terug is, wint de wedstrijd."