Een bijzondere titel boven dit stukje, maar dat zal ik proberen uit te leggen. In het zogenaamde “stille” seizoen moet je weleens improviseren om toch wat zinnigs neer te typen. (of het zinnig is, laat ik aan de lezers zelf over)
Documentaire
Vorige week zag ik eigenlijk per toeval een stukje van een Engelse documentaire voorbijkomen. In deze uitzending probeerde men antwoord te geven op de vraag hoe een postduif altijd zijn weg naar huis terug kon vinden.
Verschillende verklaringen kwamen voorbij, en ook de resultaten van verschillende testen werden gepresenteerd. Zo blijkt de zon heel belangrijk te zijn bij de oriëntatie, maar ook het aardmagnetisme.
Proeven wezen uit dat duiven met een magneet aan hun pootje op een zonnige dag wel het thuishok wisten te vinden, maar op een bewolkte dag niet. De magneet zorgde voor storing zodat zonder de zon het heel moeilijk was voor de duiven om zich te oriënteren. Best wel interessant om te weten dus.
GPS
Ook bracht men duiven voorzien van een gps zender steeds naar dezelfde losplaats. De eerste keren dat de duiven gelost werden maakten ze veel meer kilometers dan de werkelijke afstand. Ze bleven lang op de losplaats “hangen” en ook maakten ze vaak een grote omweg om thuis te geraken.
Echter na verloop van tijd gingen ze steeds meer in rechte lijn naar de thuisbasis, en ze maakten gebruik van herkenningspunten op de vlieglijn.
Opvallend was dat ze zelfs spoorlijnen en snelwegen vasthielden om zo snel mogelijk thuis te komen. Zelfs op rotondes werd de juiste afslag genomen door de testduiven. Veel rijden helpt dus!
Conclusie
Maar nu kom ik op de strekking van dit verhaal.
Afgelopen maandag moest ik in Joure 2 jongen afgeven bij Jan Valk, en kwam dus voor het eerst Joure binnen via de nieuwe afrit. De beroemde en beruchte rotonde is niet meer…….
Ik ben heel benieuwd hoe de concurrentie in Joure e.o. hiermee om zal gaan. We maken ons hier op Urk op voorhand nog niet blij met een dooie mus, maar hier moet toch voordeel voor ons inzitten.
Waarschijnlijk krijg ik nu op mijn kop van de Urkers dat ik de Jousters met dit verhaal weer help.
Aangezien we binnenkort weer de feestavond van “Frisia” hebben bij ons in het clubgebouw, hoop ik dat de Friezen heel dankbaar zijn dat ik ze hier op attent heb gemaakt. Ik hoef voor de 24ste november waarschijnlijk geen zakgeld aan Tineke te vragen
Overigens ben ik via Joure bij het Van der Valk Hotel in Leeuwarden/Hardegarijp belandt. Een prachtige omgeving en een bijzonder goed hotel! Op de terugweg gistermiddag nog even een terrasje in Lemmer aangedaan, er zijn mindere manieren om je werkweek te beginnen.
Groetenis
