Jos Nijman
- zondag 22 juli 2018
Noorden. Vrijdag 13 juli waren de weersomstandigheden op de losplaats van St. Vincent en de hele vluchtlijn zeer goed. Op de losplaats een kalme zuid-westen wind en op vluchtlijn was de wind overwegend noord-oost. Er werd om 7 uur gelost en het zou voor de duiven weer een harde dobber worden. Zeker voor de duiven op de verste afstanden. Alleen de allersterksten in topconditie kunnen dan winnen. Was er afgelopen jaar een toename van het aantal internationaal getekende duiven, dit jaar zagen de inrichters, de Entente Belge ofwel de Belgische Verstandhouding, het aantal teruglopen naar 9.548 duiven. Ook Nederland kende een minder aantal dan verleden jaar. Nu n.l. 2.570 duiven. Het zware seizoen zal er zeker debet aan zijn.
De eerste Franse melding kwam uit het plaatsje Grivesnes, noordelijk van Parijs. Hier klokte Emmanuel Grincourt een duif om 18.37 uur op een afstand van 728 km. Dit gaf een snelheid van 1044 m/min. De aankomsten gaven een duidelijk beeld van een overwicht van de aankomsten aan de westkant, doch een duif van Dominique Daniel uit het Franse Retschwiller, oostelijk tegen de Duitse grens, werd uiteindelijk Internationale winnaar van St.-Vincent. Snelheid 1118 m/min.
De Nationale winnaar België op St.-Vincent werd Caro Jean-Marc uit Verviers. De duif werd geklokt op vrijdag om 21:31:09 uur na een vlucht van 940.843 km, goed voor een gemiddelde snelheid van 1080 m/min.
De Nationale winnaar Duitsland op St.-Vincent is Hubert Stollenwerk uit Eschweiler. De duif werd geklokt op zaterdag om 05:18:00 uur na een vlucht van 980.428 km, goed voor een gemiddelde snelheid van 1026 m/min.
In Nederland bereikte geen duif op de dag van lossing haar hok. Er moest gewacht worden tot even na halfzes eer er een melding kwam uit Hulst (5.38 uur) en werd het wachten op duiven op de verdere afstanden. Uiteindelijk was het de fond vedette Vincent Vork uit het Zuid-Hollandse dorp Noorden, die voor de nationale eer ging. Hij klokte zijn “Tomba" om 6 uur 06 op een afstand van 1051 km. Hij behaalde een winnende snelheid van 1066 m/min. In het internationale veld staat hij op een voorlopige 6e plaats.
De winnaar is een kras-witpen doffer met ringnummer Nl14-1083897. Hij kreeg de naam “Tomba" Samen met vier hokgenoten (doffers) ging hij de mand in op een groot jong en broedend op stenen eitjes. Vincent klokte naast de overwinnaar nog twee prijsduiven om 10.25 en 11.55 uur. Vader van de nationale winnaar is de kras “273" van ´14. Hij vloog in 2014 de 77e Nat. St. Vincent (Sect. 2 - 3343 d). (o.a. soort Van de Wegen en Verwey-de Haan) Moeder is het “Blauw 662" van ´12. Zij vloog o.a. 46e Nat. Tarbes (Sect 2 – 2185 d), 60e Nat. Pau ZLU (3788 d). Ouders komen rechtstreeks van Jaap van der Velden, Zuid Beyerland. Zij is een kleindochter van “Rocky" 1e Nat. Mont de Marsan. Een zus van de “897" is het “365" van ´14. Zij vloog bij Toon van Vliet uit Aarlanderveen o.a. een 7e Nat. St. Vincent ( Sect. 2 – 2921 d), 30e Nat Agen (3367) en 57e Nat. Bergerac (3744 d) en was 1e Kampioensduif Glazen Stad in 2016, 3e Duifkampioen Afd. 5 – Zuid-Holland en 8e Nat. Asduif Grote Fond.
Een hele belevenis
Vincent had vrijdagavond tot 23.30 uur zitten letten of er toch een duif zou doorkomen. Zaterdag morgen was hij om 5 uur al present en om halfzes stond vriend Stephan Göbel van dierenkliniek Van der Sluis-Göbel aan de poort om mee te komen letten op de duiven. Eerst nog een bakje verse koffie zetten. Even na zessen kwam “Tomba" langs het huis aanzetten. “Het zal toch niet waar zijn" flitste het door Vincents hoofd. Er was op dat moment nog niets bekend van meldingen in Nederland. De doffer viel op de ren en Vincent zag dat hij iets uit zijn bek hing. Met zijn poot trachtte hij het weg te krabben. Na een kort verlet liep hij toch binnen en samen met Stephan haalden Vincent een stukje waterplant uit zijn bek van enkele centimeters lang. Blijkbaar had hij van tevoren even zijn dorst gaan lessen aan een plas water. Niet veel later verscheen de naam Vincent Vork uit Noorden boven aan de meldlijst en zijn eerste nationale ZLU-overwinning was binnen. Vanaf dat moment werd hij geleefd. Van alle kanten kwamen er felicitaties en was het een drukte van jewelste. “Nu weet ik pas wat het betekent, een eerste nationaal winnen" zei een nog onder de indruk zijnde Vincent.
Bloemen en duiven
Vincent 53 jaar oud en getrouwd met Colinda, zijn ouders van drie dochters. Met Colinda en zijn schoonouders runnen zij een snij-hortensia kwekerij onder maatschap. Op het perceel staan 5000 m2 kassen. Thuis hadden zijn broers John en Bert duiven en ook Vincent was er in geïnteresseerd. In 1975 ging hij met zijn broer samen vliegen onder de naam Gebr. Vork. Daarna vloog hij van 1986 tot 1993 samen met zijn oom onder de naam Spring-Vork om in 1993 zelfstandig te beginnen. Al die jaren werd er op de programma vluchten goed gevlogen en kampioenschappen en generale titels gewonnen. In 1988 klokte hij een duif in de vroege morgen van Bergerac (10e Nat. en winnaar KTV). Van toen af groeide de voorliefde voor de overnachtvluchten. Doch zijn werk op de bloemenveiling en later in de eigen kassen en daarbij een jong gezin legden hem de beperking op om enkel deel te nemen aan de nationale overnachtvluchten en later op de morgenlossingen. Voor de grote fond werden vanaf 2004 duiven aangeschaft bij Dick Pennings (Nico Volkens) en Jan Schreurs beiden uit Nieuw-Vennep. Verder Piet de Haas uit Leiden (Van der Wegen) en Peter de Haan (combinatie Verwey – de Haan). Toen hij in 2012 en 2013 samen vloog met Jan van Mastrigt uit Aalsmeer kwamen er de Loos - Rijsbergen uit Roelofarendsveen duiven bij. Van Jaap Van der Velden uit Zuid-Beijerland kwamen er ook diverse. Zie afstamming “Tomba". Met deze soorten slaagde Vincent geweldig en mocht zich in 2010 tot nationaal kampioen op de middaglossing laten huldigen. De lijst van behaalde kopprijzen en kampioenschappen zou te lang worden. In 2017 vloog hij nog een 4e Nat. St. Vincent ZLU, 6e Nat. Perpignan en 10e Nat. Pau. Dit seizoen was de start ook weer veelbelovend met een 29e Nat. Pau, 29e – 38e – 54e Nat. Agen (ouden) en nu 1e Nat. St. Vincent en 6e internationaal.
Hokken en nestspel
Vincent beschikt over twee tuinhokken. Een hok van 8 meter waarin drie afdelingen beschikbaar zijn voor, zoals hij ze noemt, de 20 koppels vastzitters resp. kweekduiven, ca 80 jonge duiven en de jaarlingen. De jonge duiven worden enkel een zestal keer afgericht tot aan de Belgische grens. Diverse fond liefhebbers hebben een gezamenlijk eigen vervoer het z.g. “Karretje van Oudewater" waarmee ze de jonge duiven vervoeren. De jaarling doffers en duivinnen zitten op een afdeling samen op schabjes. Het zijn z.g. paters en nonnen. Als er een zich een koppeltje vormt schrijft Vincent de ringnummers op het koppeltje een jaar later opnieuw bij elkaar te brengen. De jaarlingen gaan vanaf de eerste vlucht mee tot en met twee dagfondvluchten. Na de rui verhuizen ze naar het hok van de oude duiven. Het tweede hok met een lengte van 7 meter heeft twee afdelingen, de deur tussen de afdelingen staat steeds open. Hier zijn 44 koppels nestduiven ondergebracht. Allen zijn twee jaar en ouder. Dit hok is voorzien van een ren welke aan alle zijden dicht is. Dit om de warmte op te vangen en te gebruiken in het hok. In de zomer zijn de ramen witgekalkt om de extreme warmte buiten te houden. Sinds kort vliegt Vincent alleen nog de morgenlossingen en zijn voorkeur gaat uit naar de ZLU vluchten. Omstreeks 20 maart koppelt hij de overjarige vliegduiven en laat ze een keer vuil broeden. Daarna worden ze gescheiden. De duivinnen zitten dan in een deel van de ren. Na het scheiden begint ook de opleiding en gaan allen wekelijks mee. Zo gaat Vincent ook inmanden in Hank of bij Brabant 2000. Daarna zet hij 10 koppels weer samen zodanig dat ze op Pau op een jong zitten van enkele dagen. Op Pau gaan alleen de duivinnen mee van deze 10 koppels. De rest koppelt hij dan een week later en deze zitten dan op Agen op een klein jong. Hier gaan dan de tweejarige doffers en duivinnen mee. De oudere doffers gaan dan naar St. Vincent en Marseille. Als de doffers weer aanstalten maken om te gaan drijven schuift Vincent stenen eitjes onder en zet de schotel met de jongen op de vloer. Hiermee bespaart hij de energie van de drijvende doffers. Hij is voorstander om rust in het hok te behouden. Als de tweejarigen dan weer broeden gaan ze naar Narbonne resp. Perpignan. Om de pennen zo lang mogelijk vast te houden wordt er vanaf maart tot de laatste week van mei verduisterd van 18 tot de volgende ochtend 7 uur 30. Daarna start hij stapsgewijs met bijlichten tot de lamp aankan van 5 uur tot 23 uur. In die periode hebben de duiven meer tijd om te eten en vullen de reserves makkelijker aan, meent Vincent. De duiven trainen, gezien de werkzaamheden in de kassen alleen in de namiddag. Alles gaat er dan uit en soms help de vlag om ze te conditioneren. Door een keer per dag te trainen blijft ook de rust op het hok bewaart, is het devies van Vincent.
Voeding en medische aspect
In de rust- en winterperiode voert Vincent een ruimengeling van Patagoon. Van half mei komt er dan een mix van de All-in One van Beyers en Champion Plus van Versele Laga (elk voor de helft) in de voerbak. Dat wil zeggen ´s morgens de helft van het rantsoen in de voerbak en ´s avonds genoeg in de potjes in de woonbak. Als ze met jongen liggen wordt er ruimer gevoerd. Als toemaatje een handje Energy Plus -pinda´s en snoep. Een potje uit een bak allerhande van Patagoon staat ook altijd ter beschiking. Hier voegt hij dan soms vitamineral, snoep en een pinda toe. Verder geeft hij geen extra supplementen. Voor het medische aspect heeft hij veelvuldig contact met Van der Sluis en Stephan Göbel uit Kockingen. Beiden zijn ook bevriend met Vincent en komen regelmatig duiven letten. Met hen onderhoud hij telefonisch contact voor raad, advies en gaat op controle met de duiven. Zo vond de derde week van mei nog een uitgebreide controle plaats. Er wordt alleen op hun advies gehandeld. Soms wordt er ook een rookblokje van Koudijs gebruikt.
Tot slot
Tijdens het interview merk je telkens weer op dat Vincent een gedreven melker is die let op de kleine dingen die van hem een groot-meester op de vluchten maakt. Dat bewijst hij al vele jaren en nu op St. Vincent weer opnieuw, 1e Nationaal en 6e Internationaal.
Proficiat.
Marcel Görtzen
BRON
