Jos Nijman
- donderdag 25 januari 2018
Wanneer ik de eerste zinnen type is het maandagmorgen, zo’n echte Hollandse regendag. Toch heb ik de vliegers de hele ochtend open hok gegeven. Mooie gelegenheid om de broedhokken te reinigen, laagje schelpenzand er in te strooien maar tevens om wat nestvulling in de schotels te doen. Bij de vliegers heb ik er een nestmatje in gedaan maar ook wat stro en tabakstengels want dat maakt het net even fijner voor de duiven. Daarnaast staat er een kartonnendoos vol met stro in het hok, kunnen die paar ‘slepers’ hun gang gaan. Die zelfde ochtend krijg ik een WhatsApp van mijn club dat er geen ringen binnen zijn (15 januari). Cordi, de contactman van de club, heeft direct gebeld en kreeg te horen en ik citeer, die van jullie moeten nog gemaakt worden en zodra er iets binnenkomt…… en de deadline is 5 februari’’. Ik hoef mij niet boos of zorgen te maken want ik heb er op geanticipeerd maar dit is echt ‘slecht’ nieuws voor veel liefhebbers die zitten te wachten op de ringen. Ik ging direct even kijken op de site van de N.P.O. wat ze momenteel communiceren en dat is dus onvolledig. Geen goede zaak!
De vliegduiven zaten vanaf maandag (bijna) allemaal ‘los’ op het hok, natuurlijk zijn er vechtpartijtjes geweest maar ik laat ze maar begaan, natuurlijk let ik wel op want van een doffer die gedemotiveerd raakt, heb je straks (misschien) weinig plezier. Voorlopig staat alles nog in vuur en vlam en zijn er zelfs doffers die hun duivin het broedhok uitwerken. Complete gekte in hun koppie, hopelijk komen ze snel tot inkeer en wordt de rust hersteld.
Mijn eerste seizoen van keurmeester zit erop en ik kijk er met veel plezier op terug. Ik heb bewondering voor de mensen die de t.t. organiseren want waar je ook komt hoor je over de terugloop en dan bedoel ik niet de terugloop van de hoeveelheid leden want dat weten we wel, maar van de liefhebbers die niet meedoen. Ik zag het in mijn eigen club ook, dik 45 vliegende hokken dan moet je toch rond de 160 duiven krijgen i.p.v. een 80? Het rare was dat de avond (gelukkig) wel druk bezocht werd! Wanneer je keurmeester wilt worden, leuk dus doen, moet je wel de nodige literatuur en leerstof tot je nemen, ’n jaartje meelopen en daarna een stevig examen afleggen. We keuren dus op de standaard maar bij de meeste verenigingen kom je op een kleine uitzondering na, alleen heel veel sportduiven tegen. Ik weet dat ik in de jaren 80/90 duiven had van Tinus Thijen uit Castricum, dat waren Janssen en van de Flaes duiven. Plaatjes in de hand die ook nog prima afkwamen en vaak goed waren voor ruim 92 punten op de tentoonstelling. Ik heb ze niet meer en ben van mening dat de afgelopen 15 jaar er een ander sportduif is gekweekt, doffers worden kleiner en fijner, koppen worden platter, neusdoppen worden kleiner, ruggen worden soepeler, onderbouw wat ruimer, uitzonderingen uiteraard daar gelaten, maar ja uiteindelijk gaat het er natuurlijk om dat de duiven op de wedvluchten presteren. Zelf mag ik na afloop nog weleens teruglopen om toch nog een paar duifjes opnieuw te bewonderen, echte sportduiven, die vaak op een drietal onderdelen een kwartpuntje minder hebben gekregen maar waar de klasse (mijn indruk) vanaf druipt. Natuurlijk zijn er ook duiven op de t.t. bij waarvan ik denk, heb je die in het donker gepakt? Stukkende of aangevreten pennen, smerig staarten, stugge en doffe pluim, veel oude staartpennen, luis en andere beestjes die je niet moet aantreffen. Vaak ook onwetendheid over in mijn ogen toch wel belangrijke zaken. Ik vind het niet meer dan normaal tekst en uitleg te geven, men kan er allicht aandacht aangeven en wie weet gaan de prestaties ook om hoog want veel zaken hebben met aandacht en verzorging te maken.
Donderdag was het ‘billenknijpen’ met de storm, vroeg in de ochtend (nog net op tijd) de nodige spullen in de schuur gezet, platen en valplanken goed vastgezet, de lange schutting ‘gestut’ en wanneer dan uiteindelijk de schade beperkt blijft tot die ene pan die van het dak van het huis rolt, mag je in je handen knijpen. Straat verder, in de wijk, vlogen 10 tallen pannen van het dak, auto’s zwaar beschadigt, schuttingen om, maar gelukkig bleef het bij materiële schade.
Ondertussen gaat de soap (incluis een brief van de fabrikant) van het NIET leveren van de ringen door, worden in Belgie bestuurders geschorst wegens (bestuur) fraude, blijven de duiven onvoorstelbare bedragen opleveren (Miss Overegge 158.000 euro ), staan de verkoopsites weer vol met collector items, die geen pijptabak waard zijn en eerlijk gezegd snap en begrijp ik van dit alles niets van en wil het ook graag zo houden. (ik vind er wel wat van)
Bij de kweekduiven zijn de jonge duiven geringd en zijn een paar koppels terug op eieren gekomen en 2 andere koppels zullen binnenkort ook volgen. Bij de vliegduiven zijn de eerste eieren ook gelegd en zoals verwacht hebben ze er een paar dagen langer over gedaan. Geeft niets gaat de komende dagen goed komen.