Eerder beginnen, goede opbouw van het programma, daarnaast het jonge duiven spel weer primair maken
Vorige week liet ik mij niet positief uit over het NPO voornemen om een aanzienlijk bedrag > 100.00 euro te reserveren voor onderzoek naar de oorzaak van de verliezen bij de jonge duiven.
Ik zie ook wel een tendens bij (sport) ORGANISATIES om zich voor ALLES in te dekken. Kortgeleden op een mooie zondag in september, rond de 23 graden, mochten de laatste groepen hardlopers niet meer van start. De organisatie durfde het niet aan, omdat men bang was dat te kort *medische hulp aanwezig zou kunnen zijn. 16 km hardlopen mits getraind en in goede, gezonde conditie moet geen probleem zijn bij 23 graden. Getraind, conditie het zijn begrippen, die velen foutief interpreteren. (*Die hulpploegen, ambulances etc. zijn ervoor calamiteiten want ook een geoefende kan onwel worden) Ik zie met die voorzichtigheid en het indekken wel parallellen met de duivensport.
De verliezen van de jonge duiven vinden, mijn inzien, vooral plaats bij de opleer en 3 eerste wedvluchten. Hier ligt het probleem. De laatste 4 tot 5 vluchten zijn de verliezen miniem en dat laatste is belangrijk. Men heeft in alle wijsheid jaren geleden besloten dat de vluchten niet meer dan 500 km mogen bedragen. Wijsheid is een onjuiste benaming want de cijfers laten anders zien!! Enig voortschrijdend inzicht is op zijn plaats Daarnaast wordt om het minst geringe, vluchten ingekort wat het makkelijker maakt, maar de selectie weer niet ten goede komt.
Het is voor de bühne, de publieke opinie en voor die grote groep liefhebbers die toch al niet meer meedoen. Zij gaan eraan voorbij dat selectie nodig is, wanneer je de duiven niet uittest en blijft kweken uit duiven die niets waard zijn, je vanzelf in een neerwaartse spiraal terecht komt.
Natuurlijk hebben we allemaal wel een keer in de loop van de jaren te maken gekregen dat te veel duiven achterbleven op een africhting. Ook Ik! Je piekert je suf en komt er vaak niet achter waarom op die PLEK op dat MOMENT een gedeelte van JOUW duiven een VERKEERDE afslag namen. Daar gaan die studenten/wetenschappers ook niet achter komen.
Alles draait om selectie en kweken uit duiven die het waard zijn nakomelingen op de wereld te zetten. Daarnaast moeten de duiven super gezond zijn en dat weet je wanneer je ze laat controleren of je maatregelen neemt. Verder moet je jonge duiven vroegtijdig opleren en daar hebben de ECHTE specialisten al zo vaak op gehamerd. Dus veel eerder beginnen met africhtingen en de wedvluchten. Je kan leren van het VERLEDEN.
Blokken met een goede evenwichtige opbouw maken is een oplossing, een goede duivenliefhebbers en clubgenoot Peter Beentjes heeft dit jaren geleden al geopperd en naar de NPO gezonden. Reactie is er nooit opgekomen.
Hier onder zijn verhaal van 2 jaar geleden!!
Goedendag,
Langs deze weg wil ik mijn ongenoegen uiten over het nationale vliegprogramma zoals deze momenteel en voor de komende 2 jaar wordt gehanteerd.
Ik heb vanaf 1977 duiven en ben momenteel 57 jaar. In de loop der jaren heb ik een verschuiving gezien in wat ‘de duivenbond’ verwacht van jonge duiven. Begin jaren 80 werden er bij ons in de regio vanaf april/mei speciale vluchten georganiseerd voor winterjongen. De jonge duiven moeten immers snel in de mand en niet, zoals nu, zo lang mogelijk ‘dom gehouden worden’. Het vluchtprogramma voor de jonge duiven startte in juni en de opbouw van de vluchten was zodanig dat er makkelijk (om wat voor reden dan ook) een weekje overgeslagen kon worden. De eerste wedvlucht was 78 kilometer (Dordrecht) en vervolgens Roosendaal (110 km), Minderhout (120 km), Kapellen (130 km), Duffel (160 km) Strombeek (180 km), Soignies (220 km), Chimay (275 km), Peronne (310 km), Soissons (360 km (1e vlucht 2 nachten mand)) en vaak nog St. Dizier tot slot circa 400 km. Landelijk werd er afgesloten met Orléans, voor mij circa 545 km. In deze jaren waren er geen problemen met coli, oogjes etc. In de periode dat ik thuiswonende kinderen had waren de jonge duiven 6/7x in de container geweest en konden wij in Augustus rustig op vakantie.
Hoe is het nu? De jonge duivenvluchten starten steeds later (15 juli de eerste wedvlucht!) met voor mij de 1e wedvlucht vanaf 160 km (vroeger de 5e wedvlucht!). Dit jaar is deze vlucht ingekort omdat de africhting van een paar dagen ervoor bij velen uitgelopen was op een kleine ramp. De 2e vlucht 160 km, de 3e 190 km de 4e 242 km de 5e 282 (2 nachten mand), de 6e 345 km, de 7e 385 km. Etc. Los van de latere startdatum (wanneer gaan we met de kinderen op vakantie?) hebben we nu te maken met coli, oogjes, warmere periodes, dierenwelzijn etc. Concreet voor mijzelf betekende het dat ik, vanwege oogproblemen bij de jonge duiven de 3e vlucht maar met een beperkt groepje mee kon geven. De 4e vlucht werd vanwege het hitteprotocol afgelast en voor de meeste van mijn jonge duiven zou dit een sprong betekenen van 160 naar 282 kilometer na 3 weken stilstaan. Ik ben vervolgens, als 1 van de weinige in onze club, selectief gaan inkorven.
Wat ga je krijgen met het huidige vliegprogramma?
Een groot deel van de liefhebbers korven zieke jonge duiven in (vooral met oogjes) omdat anders de sprongen te groot worden. Gevolg, irritaties binnen de club en het onnodig verspelen van jonge duiven!
Jongen die een keer de volgende dag of een paar dagen later terugkomen kunnen moeilijk meer ingepast worden. Liefhebbers gaan risico’s nemen door deze jongen toch maar mee te geven. Gevolg: extra verspelen van jonge duiven.
Jongen worden in het vliegprogramma behandelt als ervaren oude duiven. De sprongen zijn te groot! Na 4/5 x mand kan dit wel maar niet als er ook nog vluchten tussenuit vallen vanwege hitte.
Jongen worden te lang dom gehouden door ze pas te gaan spelen vanaf 6 maanden. Gevolg: snel verspelen
Veel jongen zijn al paarlustig als de jonge duivenvluchten nog moeten beginnen. Gevolg: onvoldoende trainingsarbeid aan huis, gestreste duiven, meer kans op verspelen.
De kans op langdurige warmte en/of hoosbuien is juist groter in juli/augustus dan bijvoorbeeld mei/juni.
Veel liefhebbers stappen na een paar jonge duivenvluchten alweer over op de natour, gevolg onvoldoende ervaring als oude duif wat de kans op verspelen ook weer groter maakt.
Oplossing:
Maak een vluchtprogramma waarbij jonge duiven vanaf medio half juni tot en met half september wedvluchten hebben tussen de 100 en 250 kilometer (1 nacht mand), bijv. 100-150-200-100-150-200-250-100-150-200-250-100-150-200-250. Op deze manier zijn er 4 instapmomenten op 100 kilometer en een weekje later instappen of een weekje overslaan is ook geen probleem.
Vanaf half augustus tot en met half september organiseer je 5/6 weken achter elkaar een jonge duivenvlucht met 2 nachten mand (300-500 kilometer)
Je zou er nog voor kunnen kiezen om vanaf bijvoorbeeld de 8e vlucht (de 3e keer 100 kilometer) ook oude duiven mee te laten doen ter vervanging van de natour.
Ik hoop dat mijn mail bijdraagt om op een andere manier naar het jonge duivenspel te kijken en op deze manier de verliezen te beperken en het spelplezier terug te krijgen. Afgelopen jaar was ik Nationaal Kampioen Jonge duiven Eendaagse Fondspiegel en in Afdeling 6 o.a. Hokkampioen Jonge duiven Vitesse en Hokkampioen Jonge duiven Totaal. Ik weet dus waar ik over praat 😉.
Uiteraard ben ik altijd bereid om mijn verhaal toe te lichten.
Moraal van het verhaal, leer uit het verleden toen we meer jonge duivenvluchten hadden met een evenwichtige opbouw en veel eerder begonnen. Waarom gaan we zoveel later van start? Weten we de reden nog? Het heden is 2024, we moeten omgaan met meer roofvogels, meer en zwaardere stroomkabels, 4G,5G, meer windmolens en zeker niet onbelangrijk andere weersomstandigheden, ook dat valt onder de noemer selectie.
Eerder beginnen moet passen in het totale programma, maar waar een wil is, is een weg. Die 100.000 euro kunnen we beter in onze zak houden.
