- maandag 18 maart 2019
Ik zag op Facebook discussies los gaan over de veiling die straks eindigt op Pipa. De mannen hebben het weer voor elkaar. Er gaat er weer één verkocht worden voor een astronomisch bedrag. Hoeveel weten we over een paar uur. De discussies gaan over het bedrag dat wordt uitgegeven voor die enkele duif. Feit is dat de duif heeft laten zien wat hij waard is als vlieger, als kweker zal hij nog moeten overtuigen. Het is een doffer, in het duivinnen geweld dat steeds meer in zwang komt is dat ook al een opvallend iets.
Slecht voor de sport? Geloof er niets van, money makes the world go 'round werd er ooit al eens gezongen. Het is in ieder geval iets wat zorgt dat er wat publiciteit komt rondom onze sport. Voor modale liefhebbers is het misschien een gruwel of afgunst, maar het werkt wel als een magneet. Geld is geen vies woord als je er objectief, dus van buitenaf naar kijkt. Vergeet niet: deze meneer gaat niet stoppen, een deel van dat geld wordt weer teruggestopt in de sport. Deze meneer gaat gewoon op zoek naar andere toppers bij andere liefhebbers. Money makes the world go 'round.
Ik zag ook nog iets over roofvogels, er schijnt een artikel te circuleren van een beschermer die wat met cijfers goochelt om de doorschietende bescherming te rechtvaardigen. Ik zag dat onze NPO voorzitter op een low-profile manier probeert om wat nuance aan te brengen in de discussies, misschien dat er dan iets ruimte ontstaat. Politiek bedrijven is niet ieder van ons gegeven, lobbyen heeft vaak tijd nodig. Feit is dat het de hel is voor sommige liefhebbers, velen hebben er af en toe mee te maken. Ook hier weer een paar slachtoffers afgelopen winter. Deal with it, het wordt voorlopig niet anders mensen. Er zijn wat mensen met verstand van zaken die tips en tricks hebben om hiermee om te kunnen gaan. Neemt het probleem niet weg, maar het zorgt wel dat je je plezier in de hobby houdt. Zeg maar wat je wilt, plezier en genoegen of stress en afknappen.
Ik heb contact met een kringetje liefhebbers in verschillende disciplines in de duivensport. Opvallend is dat deze mensen elkaar goed verstaan, ook al zijn ze uit verschillende landen en ook van karakter nogal verschillend. Het enige wat hen bind is dat ze allemaal gek van duiven zijn.
Ik was gisteren op bezoek bij één van deze liefhebbers, Jurgen en zijn familie. We kennen elkaar al langer, ik denk zo'n twaalf jaar. We hebben niet heel vaak contact, toch noemen we elkaar vriend. Waarom dat zo is hebben we gisteren nog eens met elkaar besproken. We kunnen uren over de sport praten, hebben vaak dezelfde ideeën, maar werken dat meestal anders uit. Hier hebben de omstandigheden waarin we verkeren vaak mee te maken. Wat uiteindelijk bind is dat we respect hebben voor de dieren zelf, respect hebben voor de inspanningen die liefhebbers zich getroosten om succes te bereiken en bereid zijn om naar elkaar te luisteren, om te leren. De gouden driehoek van goed hok, goede dieren en een liefhebbers die de goede dingen doet op het juiste moment is een proces wat goed uitgewerkt moet worden met als resultante daarvan het uiteindelijke resultaat op wedstrijden, shows of wat je ook maar wilt met je dieren. De complimenten van mede liefhebbers zijn vaak een grotere erkenning dan meetbaar resultaat bij welke vorm van wedstrijd dan ook.
Wat ons opvalt is dat veel om ons heen het resultaat heilig maken, daardoor zoeken naar allerlei middelen en kunstgrepen om dat resultaat maar te bereiken. Minder begaan met het dier dus, tekort spiegeling over wat je zelf moet verbeteren in je gewoontes of gedrag om te voorkomen dat je die wondermiddeltjes nodig hebt, niet onderkennen dat je eigen dieren misschien wel eens niet van die kwaliteit zijn als dan dat je zelf wel denkt.
Om over na te denken dus.
Tot de volgende!
