- zondag 12 april 2020
Paasweekend, normaal gesproken de start van het seizoen, helaas doet het coronavirus de wereld (voorlopig) stil staan. Hoelang dit gaat duren??? Zelf verwacht ik nog maanden en hoe het economisch landschap er dan zal uitzien? Hoe gaan wij met elkaar om, wat wordt gewoon?
Vooralsnog kan ik de vroege ochtend (zonder iemand tegen te komen) mijn loopje of fietsritje doen, diep ademhalen, want de lucht is echt ‘schoner’ geworden, genieten van de stilte want normaliter zet binnen de 3 minuten, boven het poldergebied, een vliegtuig de landing naar Schiphol in. Nog geen 100 meter van mijn huis begint een weide en watergebied en sta ik even stil om het te aanschouwen. Nog steeds hoor je honderden ganzen ‘gakken’ en zie je ze op de vleugels gaan. Een ander weidegebied zit vol met een 10-tallen witte zwanen, je ziet de lepelaar zijn kostje bijeenscharrelen en terugvliegen naar de nesten nabij kasteel Maquette. Rondom de bossen (tijdens het broedseizoen geen toegang) van Maquette zitten bijzonder vogels maar ook de havik, uil en marter. Uiteraard zijn de kieviet en al die andere weidevogels druk bezig met hun nesten. Je kan er snel aan voorbij lopen maar dus ook even stilstaan en genieten. Hoe anders is het voor onze kinderen/kleinkinderen, een groot gedeelte werkt thuis, soms met de kids in hun nabijheid, andere zijn werkzaam in vitale beroepen en werken zich een slag in de rondte. Wat gaat er allemaal in de hoofden om. Het worden bijzondere Paasdagen, maar het tij zal keren…………………….
Vorig jaar deze tijd waren de jongen net bij de weduwnaars weggehaald en stond de start in het teken van rustig beginnen. De jongen zijn nu 10 dagen eerder gespeend en met de kennis dat het voorlopig ‘niets’ wordt, ben ik ze aan het verduisteren en krijgen ze eiwitarm (en afgepast) voer. Africhten doe ik niet maar ze mogen wel (bijna) alle dagen een uurtje los, verder gaat de meeste aandacht uit naar de jonge duiven. Ondertussen gaat de selectie door en hebben een paar (oude) duiven het veld geruimd. Het waren de vraagtekens, nu dus niet meer. Bij de jonge duiven hebben tot nu toe slechts twee duiven het veld moeten ruimen. Prima gebouwd maar zo’n schreeuwer, de ander minder vitaal, die hoor en zie ik nu niet meer…oeps en toch nog één, zat met zijn kopje knel in de voerbak (mijn schuld)
Ik lees op diverse sites en Facebook, hoe geweldig de duiven eruitzien en vooral hoe hard ze trainen. De duiven worden lichtjes verduisterd en krijgen ‘licht’ voer. Zolang er niet gesport wordt met de duiven, zien ze er vaak ‘goed’ uit en wanneer je ze ‘licht’ voer geeft, gaan ze altijd als de ‘brandweer’. Wat ik wil zeggen……meten is weten, weet zeker dat de duiven, wanneer we mogen starten 100% in orde zijn.
De jonge duiven komen nu allemaal buiten, af en toe knallen ze het luchtruim in. Gelukkig niet door een ‘rover’ maar door een reiger die de landing inzet om in de nabij gelegen sloot neer te strijken. Soms door een tractor van een landbouwer die over de polderweg achter het hok rijdt. Machtig mooi de koppel te zien dwarrelen en niet veel later op de daken van de huizen te zien neerstrijken, vervolgens duiken ze naar hun hok om snel naar binnen te gaan. Volgende week geen vrijheid, blijheid maar naar buiten en trainen om hopelijk voor lange tijd weg te gaan trekken. Daarom ook afgelopen dagen de jongen een ‘blinde’ geelkuur gegeven, in dit hok worden namelijk geen jongen meer bijgezet. Ik schakel nu over op het voer wat ze het gehele jaar voorgeschoteld krijgen, ook start ik nu om ze één avond in de week in de mand te zetten, gelijk een moment om ze te beoordelen.
Het is goed dat wij plannen blijven maken, elkaar bellen, mailen, Appjes of een Messenger sturen. Achter de schermen zullen de organisaties (NPO & Afdelingen) vast plan A, B en C klaar hebben liggen of er mee bezig zijn, ook in de club zal je moeten nadenken hoe je het e.e.a. zal organiseren wanneer we onverhoopt mogen starten. Ik las al voorbeelden (GJB) hoe je dat zou kunnen organiseren. Stel dat je over een 8 weken zou mogen starten, moet je ’n plan hebben. Je zal de kwetsbare onder ons en dat zijn er best veel moeten beschermen en helpen. Wij zullen waarschijnlijk geen nationaal programma krijgen en misschien mogen wij België en/of Frankrijk niet in. 10x Roosendaal of Eindhoven is ook prima om de duiven te ‘testen’. Wil je om wat voor reden niet mee willen doen, prima. Geen kampioenschappen, prima. Mochten wij starten, moeten wij kijken naar de mogelijkheden, elkaar helpen, steunen, duiven ophalen, klokken brengen etc., maar mocht er een verbod komen, je ook erbij neerleggen. Plannen maken kan echt geen kwaad, dat houd je op de been.
Mooi dat het blad “De Duif” 3 weken lang digitaal is, dus voor iedereen te lezen! Prachtig mooi dat filmpje op Facebook “met schouder aan schouder” incl. de tekst (geplaatst de vorige post)
Ik wens jullie fijne Paasdagen…….. #blijfthuis #stayhome #blijfgezond
