Een foto uit een plakboek. Duivensport toen we meer tijd halen voor hobby en welzijn. Tegenwoordig moet alles supersnel,
geen rust meer in de mensen. Werk, vakanties en een financiële druk op ons welzijn. 1963 was dat nog anders. Orleans 51.242
duiven in concours en 146.735 euro aan poule geld . Wat een tijden !!
Bovenstaande is eigen een bruggetje naar een onderwerp wat ik las in de blog van Ad Schaerlaekens.
Jaren geleden is het kampioenschap "Grootmeester" in het leven geroepen. Een mooi iets, maar ik denk meer in het
leven groepen voor de kleinere hokken. Tenminste zo oogt het. Verkerk en Ruud Bakker exponenten momenteel zou je
toch meteen aanwijzen als grootmeester. Ze staan daar niet bij, omdat ze met grotere aantallen spelen. Iets om toch komende
winter over na te denken. Zelf stond ik er in 2019 ook bij, maar het vliegen ging me goed af, maar meteen een tophok als Grootmeester
genoemd te worden vind ik wat eer te veel.

Gisteren moest ik mijn verplichten inlossen of te wel de mandenwacht. Onze voorzitter houdt eigenlijk het inkorfprotocol corona
aan. Je krijgt een appje of je duiven zet en hoeveel en geslacht en regels die aan de wedvlucht gekoppeld zijn. Bijvoorbeeld melden.
Op de club liep ik winnaar Harrie Verharen uit Den Bosch tegen het lijf. Harrie een kerel, die van een potje bier houdt en duiven spelen
op zijn eigen manier. Afgelopen weekend zijn 1e prijs verdient te hebben na 30 jaar. Handige Harrie heeft een zelf gemaakt hok en in de
schuur wat kweekduiven. Deze winnaar van de 3e nationaal Tarbes komt uit duiven van de overleden Richard van Loon uit Vlijmen.
De man had enorm veel goede duiven met een stevig pedigree. Jan Ouwerkerk, Piet de Vogel en wat meer. Toen Richard overleed
werd er kleinschalig een verkoop gedaan. De overgebleven duiven werden verdeeld en Harrie had ook wat duiven mee naar huis.
Dat kweken een ding is wat hij graag doet werd de winnende doffer met een oude ring gering. Zonde niet te ringen later in het seizoen.
Daar het Hoekkampstraat geen kosthuis is moeten de duiven heel vaak mee. Zo ook de winnaar. Na hij fit van Bordeaux thuiskwam
en zelf prijs vloog hield Harrie zijn doffer in de gaten. Reden was iedere dag mochten er geen duiven binnen, want alles werd van de klep
geveegd. Lastig lastig. Dan maar naar Tarbes... Rest is historie.

Peter Theunis, de man achter Embregts - Theunis Hoeven schreef 25 juli weer een mooie column. Wat mij op viel was de volgende opmerking:

 Ook behandel ik de vliegduiven meer dan me lief is tegen luis. Dit betekent dat andere liefhebbers dit nog wel eens vergeten.

Mooie uitspraak:

Jaren terug werd een bekend fondspeler op de korrel genomen omdat hij liet schrijven dat hij in de winter de deur van de duivenhokken een week op slot deed.

Zulke dingen kun je beter niet zeggen maar magen leeg heeft een heilzame invloed  op de gezondheid.

Velen voeren te veel, te vet en te zwaar. 

Dit jaar alweer het 7e jaar dat ik mijn jonge duiven niet met de vraachtwagen meegeef. Mijn redenen zijn makkelijk. Een jonge duif moeten wij een chip omsteken.
De ouderwetse stieken zijn hier op de club de kliko ingegaan. Ik vond het heerlijk. Vroeger dan hebben we het over 40 jaar geleden luisterde we altijd de
Vlaams radioprogramma dat op Radio 1 Johan Roggen verzorgde van 1976 tot zijn dood in 2015 de duiveninfo. Die info begon in 1973 met Wim de Lathouwer.
Ook grappig de uitspraken. De begeleidersmaken zich klaar. NU hebben het IWB en andere die duivensport in zijn macht. Mijn idee hou het bij de menselijke beslissing.
Veel duivencoaches zijn lang de lijn of het wel goed gebeurd. Een taak, die mij niet zou passen. Ik hekel mensen , die alleen uit eigen voordeel handelen.
Iets van weleer, maar menselijkheid maakte de duivensport altijd zo mooi. Club schaffen nu bekers en tentoonstellingen af. Deelnemers loopt terug en kosten betreft stroom
en electra lopen op.
De club wordt van mij ook niet rijk, maar ik vind wel belangrijk mensen te compimenteren als ze goed gevlogen hebben en niet alleen als ze winnen.

• Vorige
• Volgende