Gerard Dekker
- woensdag 19 september 2018
Vliegseizoen 2018 het zit er weer op. Zoals altijd lijkt het seizoen altijd te vroeg te beginnen, tenminste op mijn hokken. Maar de werkelijkheid is dat de snelheidsspelers ze dan al op en top hebben zitten en de dagfond en overfondspelers nog even de ogen uitwrijven.
Wie wil uitblinken op de korte vluchten zal ruim voor de seizoenstart al bezig zijn met het vlieg klaar maken van zijn ploeg. Voor hen is het dan de kunst ze in vorm te hebben en gedurende een mooie tijd ze zo zien te houden. Velen lukt het, maar het merendeel niet en die haken na 3 weekeinden alweer af om opnieuw te beginnen aan de eerste vlucht van de midfond.
Ook op de midfond weer de vele meestal bekende gezichten die in de top draaien en weer een deel van de liefhebbers die afvallen, maar zich gelukkig wel weer melden aan de start van de jonge duiven.
Gelukkig maken velen deze jonge duivenvluchten wel af, hoewel er al enkele jaren een trant is dat meer en meer liefhebbers de navluchten gaan gebruiken als leerschool voor hun jongen.
Ook op de dagfond zien we een verminderde deelname, deels dit jaar ook ingegeven door het loodzware seizoen.
Waar we ook ontzettend veel duiven en liefhebbers mee verloren zijn is het stokpaardje van het NPO bestuur dat alle ingekorfde duiven over de antenne moeten, dat besluit is er verantwoordelijk voor, dat en wekelijks honderden tot duizenden duiven niet meer via de club zijn gespeeld. Jammer en onnodig, slechte zaken moet je verbeteren, goede zaken moet je zuinig op zijn. Of het NPO bestuur ooit nog tot inkeer komt valt te bezien, met name overnachtfondliefhebbers zijn blijkbaar niet zo belangrijk voor ze. Gelukkig zijn organisaties en verenigingen vindingrijk en zijn er vele plaatsen in Nederland waar deze liefhebbers wel aan hun trekken komen. Natuurlijk wel jammer voor al die best wel goedwillende leden en verenigingen die door deze regel inkomsten uit de vluchten en baromzet missen. Maar ja op naar 2021.
De vluchten zitten er dan wel op, vluchten die voor de een succesvol verliepen en voor de ander wat minder, maar hoe het resultaat dan ook is, als liefhebber hebben we meestal nog wel de souplesse om alweer vooruit te zien en dagdromend te denken aan de komende successen.
In deze tijd van selectie doet zich nog een fenomeen voor, de aanschaf van nieuwe/andere duiven. Vroeger gingen we dan de boer op, goed spelende liefhebbers bezoeken, kijken of je eitjes en/of een duifje kon krijgen of kopen en meestal werd je dan wel goed geholpen. In deze tijd lukt het nog menigeen die de uitslagen in de gaten heeft gehouden en een visie heeft. Helaas denkt een groot deel van de liefhebbers daar anders over en schaffen ze zich met een druk op de entertoets via de vele verkoopwebsites een of meerdere duiven aan zonder deze ooit in handen te hebben gehad. Of ik beweer of dit allemaal miskopen zullen zijn ? Geenzins maar je kansen zijn toch beduidend minder dan in een goed gesprek van man tot man en met een leuke duif in je handen tijdens een leuk en leerzaam bezoek.
Het winterseizoen, in de eerste plaats de tijd bij uitstek voor de vele feestjes, afsluitende barbecues, huldigingen van kampioenen van verenigingen, samenspelen, kringen, fondclubs en afdelingen en niet te vergeten de landelijke competities. Teveel om op te noemen en de een nog gezelliger als de ander, tenminste als je er voor in bent.
Ook is het winterseizoen het vergaderseizoen. Zomers hebben we genoeg commentaar op wat er mis ging, grote monden over hoe het anders had gekund. Sorry in de winter vindt je daar weinig van terug op de vele vergaderingen. Aan de andere kant zijn leden soms ook murw gemaakt, duidelijke afspraken gemaakt, maar de verantwoordelijke trekken zich daar weinig of niets van aan onder het mom van, we konden er niets aan doen, we stonden zelf ook voor het blok. Wel of niet terecht, je kunt een heleboel fouten gladstrijken door een goede uitleg, een heldere open en eerlijke communicatie. Maar soms is dat blijkbaar teveel gevraagd.
Respect, kunnen we ook nog even over nadenken in het winterseizoen. Al die commentaren, al de vooroordelen, die verwensingen. Duivensport doe je samen en samen zit ook in samenwerking, soms is het geven en soms is het nemen. Neemt niet weg dat je elkaar MOET scherp houden, maar dat kan best zonder verbaal geweld.
Dan zijn er nog behoorlijk wat verenigingen in Nederland, natuurlijk het aantal loopt hard terug, maar uw schrijver denkt, nog niet hard genoeg. Zolang er nog verenigingen in stand gehouden worden door 5 tot 10 liefhebbers zouden we ons achter de oren moeten krabben. Als er zoals bijvoorbeeld in mijn afdeling aan 2 verenigingen waarvan de ingangen van de lokalen op nog geen 10 meter van elkaar afliggen nog een N.I.C. vergunning wordt afgegeven doet dat ook op het hoofd krabben en onbegrijpelijk dat een afdeling of het NPO hier geen paal en perk aan stellen. Bang omdat er dan leden weglopen ? Zou het nu echt zo onoverkomelijk zijn 10 meter verder te lopen ? Nee, gauw zorgen dat er goede regels voor komen.
Ze komen er weer aan de vereniging/samenspel en afdelingstentoonstellingen, gezelligheid troef, hoewel de tentoonstelling er tegenwoordig meer is om een groep gezellige mensen bij elkaar te krijgen en te doen wat liefhebbers het allerliefste doen, heerlijk met elkaar over onze duiven en genietend pratend onder het drinken van een goed glas over de toekomst van onze hokken. Want echt we blijven geboren optimisten, Gelukkig wel.
Een stukje hier boven ging het nog om de aanschaf van nieuwe/andere duiven. Vele tentoonstellingen kennen ook een bonnen of jonge duivenverkoop ten gunste van de clubkas. En om nu over kansen te praten, hier ligt misschien wel uw beste kans op versterking van uw kolonie. Niemand kan er immers wat zeggen over een onbevlogen jonge duif, een laat jonkie of een jonge duif verkrijgbaar op een bon voor het volgende jaar. Je zou zo maar geluk kunnen hebben en je steunt er nog een goed doel ook mee.
Tja dag 2018, hallo 2019, de kweek. Allemaal hebben we er al over nagedacht, veel op papier gezet en weer weg gegooid, maakt niks, we zijn er mee bezig en dat is het mooie in en aan onze gezamenlijke sport.
Alvast weer veel succes.
