https://www.facebook.com/Michelle.de.Kramer/videos/2502394950140525/?rdid=2DWnz8ml1RETYsRZ#

We speelden dit weekend een dagfondvlucht vanuit een plaats in Frankrijk met de bijzonder mooie Franse naam Lamotta-Beuvron. Dat is voor ons een 513 km.

Gezien de zeer slechte ervaringen verleden week toen een aantal van onze duiven de hele dag aan het tobben zijn geweest om thuis te geraken, besloten we alleen om de duiven te zetten die verleden week mooi op tijd thuis waren. We hebben er donderdag dus 12 ingekorfd.

De vitesse vlucht hebben we overgeslagen omdat we gewoon simpelweg bang waren voor de opgegeven Zuidoosten wind. En het “paard achter de wagen spannen” is ons al teveel overkomen.

Er komen nog 2 nationale dagfond vluchten en daar willen we namelijk nog heel graag aan meedoen.

De duiven werden weer erg vroeg gelost met flink wat zuidoosten wind onderweg. We hielden dus ons hart vast. Gelukkig kwamen de duiven op de vitesse bij buurman Arie goed naar huis dus stonden we rond half 2 ietwat gerustgesteld op onze post.

Het was weer lekker druk en gezellig! Vriend Jan uit Zwolle was op bezoek en die brengt normaal gesproken geluk. De twee keer dat hij eerder op bezoek was om duiven te letten speelden we de 1^e van heel Zuid-Holland.

Jochem, Pascal en Jan (de broer van Nico) zaten in de schaduw onder ons afdak weggekropen en speurde constant de hel blauwe luchtruim af. Dan rond kwart voor twee zien we plots een duif rondjes draaien boven ons hok. Ze bleef duikelen en gewoon keihard rondjes draaien. Iedereen vroeg zich af of het een jonge duif was. Na verloop van tijd landde de duif toch op de valklep en het bleek de onderste van de lijst te zijn.

Een mooie twee jarige duivin die nog weinig heeft gepresteerd. Het duurt dan bijna 15 minuten voordat haar halfzusje zich meldt en haar poten zaten helemaal onder de gele slik. De duiven komen dan ongelooflijk traag naar huis en na maar liefst 1.45 minuten hebben we er 8 van de 12 thuis en die vliegen ook allemaal prijs. De duiven zagen er geweldig uit en hadden voor mijn gevoel geen zware vlucht achter hun kiezen maar wel een moeilijke vlucht. We hebben er nu 10 van de 12 thuis en missen onze allerbeste duivin nog. Ze had nog niet gemist en 11 keer mee en 10 prijzen maar van Le Mans zat ze ook vroeg maar niet geregistreerd, door een kapot systeem, dus 11/11 en als jonge duif al TT gevlogen.

We vlogen de 1^e prijs in de club en in de regio tegen 243 duiven 10-21-32-49-57-69-78 12/7. Zoals geschreven zijn we tot nu toe gespaard gebleven van verliezen maar nu slaat die draak ook hier toe.

Verleden week ons super laatje “829” en gisteren onze “Sens girl ”.Gelukkig is onze”Melun boy”weer terug gekeerd,a maar met een gekwetste vleugel. Dus of dat nog wat gaat worden moeten we afwachten. We gaan weer poetsen voor de volgende midfondvlucht, want de trein gaat gewoon door en we hopen toch nog op een paar mooie Nationale dagfondvluchten.

Update “Sensgirl” valt rond 16.00 gewond op de klep, gebroken poot en flink geschaafd, het is ongelooflijk hoeveel gewonde duiven dit jaar links en rechts oplevert. En niet alleen bij mij, het is overal raak. Ik kan mij geen jaar herinneren zoals dit jaar!

F O N D  I N  H E T  G R O E N E  H A R T

NIC de Snelvlucht Bodegraven 1714

Mario de Vogel uit Bodegraven weergaloos op St. Vincent met 2^e en 13^e Nationaal

Ook prachtig podium voor Paul Scharleman uit Gouda met 4^e Nationaal

St. Vincent jaargang 2025 zal de geschiedenis in gaan als een zeer bijzondere voor NIC de Snelvlucht uit Bodgraven. Maar liefst 3 duiven bij de eerste 13 Nationaal! Na opnieuw een dag uitstel vanwege de vele onweersbuien op de gehele vlieglijn gingen zaterdag 14 juni jl. om 12.00 uur de manden open voor deze nationale klassieker en -openingsvlucht. De omstandigheden waren redelijk met een telkens veranderlijke wind. Gelukkig nam in de loop van de zaterdag de buienactiviteit af maar de duiven van de kortere vluchten - weliswaar vroeg gelost vanwege de warmte – hadden het heel moeilijk met diverse achterblijvers. Zoals ik al eerder memoreerde is deze St. Vincent in ons NIC zeer succesvol verlopen, daarom speciaal aandacht voor de twee hoofdrolspelers.

Mario de Vogel uit Bodegraven heeft zijn duiven in zeer goede vorm; dat bleek op Bordeaux toen hij in krap 20 minuten maar liefst 4 duiven behoorlijk op tijd kreeg. Op deze St. Vincent was hij vroeg present en ook zijn echtgenote en de 2 kinderen waren al op. Mario ging tussen het letten door even de ontbijtjes voor het jonge grut in orde maken ( en dat op Vaderdag??? ). Zijn echtgenote nam de honneurs waar v.w.b. het letten. Zo joeg zij Mario flink op de kast door doodleuk voor de grap te zeggen dat er ondertussen een duif was gekomen. Toen dat een paar minuten later nog eens gebeurde bleek dit – tot zijn geluk - echt bewaarheid en zat zijn tweejarige nestduivin NL-23-9314401 - ingekorfd op 5 dagen broeden - op het dak van het huis. Vrij snel kwam de blauwe duivin naar beneden om geconstateerd te worden, tijd 08.48.24 uur. Dat moest een hele vroege zijn!!! De winnares, zijn 8^e getekende, heeft het vroeg arriveren niet van een vreemde want haar moeder vloog al twee keer Teletekst en de vader is ook de vader van de 3^e nationaal Bergerac in 2020. In zijn St. Vincentploeg 2025 zaten maar liefst 5 zusjes van de winnares.  Om 10.56.35 uur arriveert nummer twee die knap de 13^e nationaal speelt. Vermeldenswaardig is ook dat dochter Lola met 1 duif mee op deze St. Vincent in Sector 2 de 258^e prijs wint!   

Paul Scharleman uit Gouda pakt weliswaar prijs 2 in ons NIC maar ook deze sympathieke gewezen tegellegger uit de wervenbuurt had een knalvroege duif met een sensationele 4^e nationaal!  Voor hem een opsteker van jewelste na een aantal magere jaren, zoals hij het zelf enige tijd geleden aan mij verwoordde. Paul, liefhebber in hart en nieren en een geweldig behulpzaam maar uiterst bescheiden mens verwelkomde om 09.55.05 uur zijn vierjarige nestduivin NL-21-1195049 die als 3^e getekende de mand in was gegaan. Paul had de “049” ingekorfd op broeden en met deze topklassering is Paul - met zeer weinig duiven – een liefhebber waar altijd rekening mee moet worden gehouden. Reeds om 11.49.52 uur pakt hij zijn tweede duif en dat met slechts vijf mee en dan zijn er nog velen die op hun eerste duif wachten!

Beide mannen ( en ook Lola ) van harte gefeliciteerd!

Het verdere verloop van deze St. Vincent ging zoals verwacht voor de klok van twaalven zeer stroef. Pas na de middag kwam het concours een beetje op gang en omstreeks half drie waren de 49 prijzen verdiend. Komend weekend geen marathonvlucht hier maar staat Pau op het programma. Op 1 juli is het inkorven voor Cahors. Allemaal weer veel succes.

NIC de Snelvlucht Bodegraven 1714

St. Vincent, 145 duiven, 15 deelnemers.

De eerste 20 van de uitslag:

1-3-17-20 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 2-6 Paul Scharleman ( Gouda ); 4 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 5-7-10-15 Nelleke Rimmelzwaan ( Alphen a/d Rijn ); 8-14 Pieter Vreeling ( Bodegraven ); 9 Henk Gerritsen ( Woerden ); 11-12-16-19 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 13 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 18 Combinatie Rijneker ( Zevenhoven )

Henk Vink

LINK -> Update-18-juni-2025.docx

Mijn geheugen is scherp, vooral als het gaat om gebeurtenissen die een grote impact hebben gehad op mijn leven. Mijn hele leven draait om duiven, en één van de meest frustrerende ervaringen in mijn duivensportloopbaan was een vlucht vanuit Peronne in de jaren ’90.

Het was rond dezelfde tijd van het jaar als nu, en dat weekend stonden er twee vluchten op het programma: Bourges en Peronne. Beide werden, als ik me goed herinner, rond 7.00 uur gelost. In Nederland was het prachtig zomers weer, en de verwachtingen waren hooggespannen.

Ons hok presteerde geweldig, en we wachtten vol spanning op onze favorieten, waarvan de meesten waren ingekorfd voor Peronne. Maar op het moment suprême gebeurde het onverwachte: een paar duiven arriveerden, en daarna viel het stil. De rest kwam traag en met grote tussenpozen thuis, alsof ze gestrand waren.

Peronne werd een rampvlucht, en ik verloor vier van mijn beste duiven, waaronder mijn “205”, een lichtkras doffer – een exacte kopie van “Hayabusa King” uit dezelfde bloedlijn. Ik was niet de enige; het leek alsof juist de topduiven verloren gingen op deze vlucht.

Ik was heel ongerust over het verloop van Bourges, waar ik nog acht duiven op mee had. Maar daar gebeurde het tegenovergestelde: ik speelde een fenomenale uitslag en won zelfs de eerste plaats in de regio met de 95/259, waarbij bijna al mijn doffers in de prijzen vielen.

Wat ging er mis dat weekend?

Een paar dagen later besprak ik de ramp met Jan uit Lekkerkerk, die eveneens vier van zijn beste duiven had verloren op Peronne, maar net als ik een geweldige uitslag had behaald op Bourges.

Jan, goed verbonden in de duivenwereld, had een verklaring. Hij vertelde me dat de duiven van Peronne op vrijdagavond waren opgehaald, maar dat er problemen waren met een van de auto’s (mogelijk een klapband). Daardoor kwamen de duiven pas net aan op de losplaats toen ze al gelost werden. Als er dan ook maar een klein beetje zuidoostenwind staat, vliegen ze richting Engeland of de zee.

De duiven van Bourges waren daarentegen al op donderdag ingekorfd, goed uitgerust en klaar voor de uitdaging. Zij kwamen keurig naar huis, ondanks exact dezelfde weersomstandigheden.

We hoopten dat de lossingsverantwoordelijken hun lesje hadden geleerd: duiven hebben rust nodig na lange transporturen! Maar wat zien we nu weer? Lossingen even na 6 uur ’s ochtends, zonder voldoende rust.

Voor snelle programmaduiven was het een slechte vlucht, met veel topduiven die te laat kwamen of nog steeds worden vermist. Toen ik gisteren drie duiven thuis zag arriveren, zei ik tegen Jochem: “Ik ervaar een déjà vu, dit wordt weer een Peronne van 30 jaar geleden.” En zo is het ook gegaan.

Gelukkig niet zo desastreus als destijds, maar het had makkelijk voorkomen kunnen worden door de duiven simpelweg rust te geven op de losplaats. Ik begrijp dat er haast was vanwege het weer, maar een dag uitstel had deze ellende kunnen voorkomen. Dit is niet alleen vervelend voor de liefhebbers, maar ook een ware uitputtingsslag voor heel veel duiven.

Natuurlijk zijn er liefhebbers wiens duiven goed zijn gekomen, maar dat zijn voornamelijk fond duiven – die vliegen met een gecontroleerde mentaliteit, in plaats van vol gas naar huis toe te rammen, koste wat kost.

We missen nog twee duiven, waaronder mijn super laatje “829”, die normaal als een raket elke week naar huis stormt. Hopelijk overleeft hij dit avontuur!

Volgende week wacht ons weer een dagfondvlucht, dus het is weer tijd om onze duiven opnieuw voor te bereiden!