Je moet ze gewoon hebben, onder alle omstandigheden en dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Gisteren verwachtten we een mooie vlucht, onder de mooiste weer condities. Maar dat pakte toch een beetje anders uit. Het zal overal niet hetzelfde zijn geweest maar hier werd het een stroperig vluchtje dat toch ruim een halfuur openstond.

Vooral voor veel onervaren duiven was het een moeilijke vlucht. Er zat blijkbaar toch weer wat meer zuidoost in de wind dan dat wij gehoopt hadden. De duiven waren mooi vroeg los en we hoopten echt op een prachtige vlucht.

De snelheid die we dachten dat de duiven zouden halen moesten we al snel bijstellen naar beneden en dat kon een gouden of een ijzeren betekenen. Een gouden, als het een pittige Noordoosten wind zou blijken te zijn en een ijzeren, als ze weer een moeilijke vlucht zouden treffen.

Zo rond 10 voor 12 zien we dan een doffer aan komen steken en die is duidelijk voor buurman Arie. Direct gevolgd door nog een doffer die wat teveel oostelijk zat en als een schicht op de klep viel. Het was onze 1^e getekende “Mathieu” en dat gaf een heel goed gevoel.

Dan moeten we maar liefst 5 minuten wachten en komt onze “Denise”, een donker duivinnetje en kleindochter Miss U. Ze had blijkbaar geleerd van verleden week want toen zat ze te laat. Dan 2 minuten later komen er 2 oude duivinnen praktisch tegelijk maar het loopt niet echt soepel verder.

De gaten zijn te groot en we zien duidelijk dat het voor de late ( 1 vlucht ervaring), die er in een keer opstonden te moeilijk is. We hadden er 2 in één keer opstaan en ééntje is nog achter. We waren blij verrast door de uitslag, we deden hier in de regio gewoon goed mee.

In de club waren 1033 duiven mee en daar vlogen onze duiven 2-5-13-14-27 enz. 28/14. In onze regio waren 2235 duiven in concours en daar was het 18-33-64-65 enz. 28/12. Wel was weer één van onze beste doffers 23-242 niet geconstateerd, dezelfde als tijdens de 1^e vlucht.

Heel vreemd want tijdens het trainen doet de chip het altijd en ook als we hem alsnog willen constateren staat hij direct op de computer. Volgende week zullen we hem direct na aankomst controleren.

Nog steeds dik tevreden want na 3 vitesse vluchten staan we nog steeds op de 2^e plek in de regio en Mathieu staat nog steeds 2^e beste vitesse duif. Hij vliegt nu achter elkaar in de club de 11^e van 994 duiven, de 1^e van 1058 duiven en nu de 2^e van 1033 duiven. En dat voor een verduisterde doffer, dit zou een goede kunnen worden.

Volgende week de laatste vitesse vlucht en dan komen de midfond vluchten, en gaan we donderdag inkorven, dan zijn de afstanden wat verder en zie je vaak toch andere duiven naar voren komen. We gaan het vol vertrouwen meemaken! Ik wens iedereen fijne paasdagen!

Ja dat is een van de vele vragen, die me dit jaar werd gesteld. Maar ja, we weten dat na regen zonneschijn komt en na de  vitesse de midfond.
Daarom ga ik een serie van zes maken. Want we willen ook graag dat de duivenliefhebbers goed geïnformeerd zijn voor het komende vliegseizoen. Achtereenvolgens dus vitesse, midfond, dagfond, overnachtfond, jonge duiven en natour. Ik zal mijn best doen om de artikelen voor desbetreffende vluchten te publiceren. Dus voordat de vitesse begint en voor de midfond begint etc.  
U weet dat voeding me wel een beetje op mijn lijf geschreven is. Ik voel al heel snel aan mijn water of iets deugd, of dat er geen balans in het voer zit. Met bijproducten ligt dat ingewikkelder. Er is meer te koop op de markt dan we in 100 jaar zouden kunnen geven. Dat maakt het lastig. Er zijn combinaties van stoffen die je niet direct verwacht en dus zit er soms weinig logica in. Er zijn vele producten die op elkaar lijken, omdat er hetzelfde product in zit met een ander etiketje er om. Ja als iets goed is, moet het gekopieerd worden. Zo is het altijd al geweest en zal het ook wel zo blijven.
Allereerst  moet je als liefhebber weten, wat je aan het doen bent. Waarom je een product geeft dus. Niet zo van: die topliefhebber doet dat en daarom doe ik het ook. Hij is er kampioen mee geworden, dus wordt ik dat nu ook. Zo simpel zal het wel niet zijn toch? Het gevolg is frustratie van de liefhebber, die daarna weer een andere topper gaat volgen.
Blind volgen is eigenlijk nooit de beste methode. De omstandigheden op het hok van die topper is bijna altijd anders dan die bij jou thuis. Daar komt bij, dat je niet evenveel tijd hebt dan die topliefhebber of niet zoveel tijd wilt investeren. Dan kun je ook nog de vraag stellen of het eigenlijk wel ligt aan dat kleine beetje aan toevoegingen. Zou het niet meer aan de duiven van de topper liggen? Of aan zijn betere hok? Of aan de betere gezondheid van zijn duiven? Aan het motiveren? Aan zijn inzet? Of aan uw luiheid?
Kijken we naar de hoeveelheid werkzame stoffen, dan moet je toch ook vaststellen dat het slechts een heel klein deel is van de totale voeding. Vijf gram voor 20 duiven bijvoorbeeld…Dat is een vierde deel van een gram per duif. De duif een 30 tot 35 gram voer per dag. En dan een kwart grammetje meer werkzame stof van een bijproduct. Laat dat eens even rustig op je inwerken. Even met je beide benen op de grond…….. inademen………. Ja, adem maar uit….. Zou het niet zo kunnen zijn, dat je de meeste winst dus eigenlijk uit de voeding zou moeten halen die je geeft?
Toch is het ook zo, dat goede bijproducten wel degelijk zijn effect kunnen hebben. Zeker op de langere termijn. Vaak hoor ik dat vader en zoon beiden met duiven spelen. Ook met dezelfde soort duiven. Vader speelt zonder bijproducten, omdat hij daar niet in gelooft. Zoonlief geeft wel bijproducten en vaak ook volgens een bepaald schema. De eerste helft van het seizoen komen de duiven van vader en zoon tegelijk thuis. Weinig verschillen te zien. “Zie je nou wel dat het niet uitmaakt” hoor ik de oude baas al zeggen. “Ik heb het je toch gezegd”…Maar in de tweede helft van het seizoen zakken de duiven van vader geleidelijk weg. De duiven van de zoon houden het langer vol. Waarom? Omdat ze net iets beter en sneller konden herstellen na een vlucht. Omdat ze net iets betere voedingsstoffen kregen in de opbouw. Omdat ze ook betere toevoegingen kregen voor de aanstaande vlucht. Ja, en dat betaald zich uit aan het einde van de rit. Dus verwacht geen wonderen. Ik zal ook gewoon zeggen wat ik goed vindt en wat niet.
Nou is het spelen van de vitesse en de natour natuurlijk wel een heel ander verhaal dan de dagfond of overnachtfond. Zeker als het weer en de wind nog wat extra gewicht in de schaal legt. 
De eerste twee jaren dat in voor Matador en Backs ging werken was ik gestationeerd in België. Ik gaf er heel wat lezingen en kwam zo met veel liefhebbers aan de praat. Een groot deel van de Belgische liefhebbers speelt een spelletje dat wij hier helemaal niet kennen. Dat is het spel van de super vitesse. Quievrain. Elke week Quievrain. Twee keer in de week Quievrain…. Van maart tot half oktober dezelfde lossingsplaats. Voor de meeste liefhebbers een 50 tot 80 km. Duiven die 1 x rond het hok draaien zijn te laat voor de uitslag. Tja.. en als je van sommigen hun voederplan ziet… met zo veel bijproducten. Dan rijzen mij de schaarse haren te berge. Geen wonder dat het niet lukte. Waarom, waarvoor denk ik dan. Als het oliepeil van je auto op het hoogste streepje staat. Ga je dan nog bijvullen? Ik ga me niet op de Belgische vluchten concentreren, maar op de Nederlandse. Want daar wonen wij.
Tot binnenkort.
Willem Mulder.  

Duif komt om bij sluiting Prins Willem Alexanderbrug - De Orkaan

Duif komt om bij sluiting Prins Willem Alexanderbrug

Op de Prins Willem Alexanderbrug tussen Koog aan de Zaan en Zaandam is een duif om het leven gekomen nadat hij klem kwam te zitten tussen bewegende brugdelen. De vogel, die ogenschijnlijk gezond was, overleefde de sluiting niet.

Het incident roept vragen op over dierenveiligheid bij bruggen. 

De Partij voor de Dieren pleitte eerder voor langzamer sluitende bruggen of het plaatsen van netten onder constructies waar vogels rusten. Wethouder Gerard Slegers gaf toen aan daar geen gehoor aan te geven: 

‘De sluiting is al traag genoeg. Zulke voorvallen zijn uitzonderlijk.’

https://www.deorkaan.nl/wp-content/uploads/2025/04/Duif-komt-om-bij-sluiting-Prins-Willem-Alexanderbrug-2-25-768x576.jpg 768w" alt="" width="1024" height="768" class="wp-image-228482" style="border: 0px solid rgb(229, 231, 235); box-sizing: border-box; --tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; --tw-rotate: 0; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-pan-x: ; --tw-pan-y: ; --tw-pinch-zoom: ; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-gradient-from-position: ; --tw-gradient-via-position: ; --tw-gradient-to-position: ; --tw-ordinal: ; --tw-slashed-zero: ; --tw-numeric-figure: ; --tw-numeric-spacing: ; --tw-numeric-fraction: ; --tw-ring-inset: ; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-blur: ; --tw-brightness: ; --tw-contrast: ; --tw-grayscale: ; --tw-hue-rotate: ; --tw-invert: ; --tw-saturate: ; --tw-sepia: ; --tw-drop-shadow: ; --tw-backdrop-blur: ; --tw-backdrop-brightness: ; --tw-backdrop-contrast: ; --tw-backdrop-grayscale: ; --tw-backdrop-hue-rotate: ; --tw-backdrop-invert: ; --tw-backdrop-opacity: ; --tw-backdrop-saturate: ; --tw-backdrop-sepia: ; display: block; vertical-align: middle; height: auto; max-width: 100%; border-radius: 0.25rem; overflow: hidden;" decoding="async" />

Door Merel Kan, foto’s van Johannes van der Laan

Onze duiven vlogen gisteren vanuit Quiévrain, voor ons een 177 km. De windvoorspelling liet de hele week al zien dat er een Zuidoosten wind werd verwacht en dat voelde niet goed. Maar ja, wat kun je hier aan doen, we weten dat deze wind voor duiven “die er voor gaan” soms fataal kan aflopen. Gelukkig was de afstand nog niet al te ver en werd er gestart met meer oost dan zuid in de wind.

De duiven trainden super en stonden er geweldig op. Een duif steeg daar nog eens boven uit en was helemaal wit van de poeder met prachtige vet vlekken op zijn slagpennen. Dat was onze “Melunboy” deze 2 jarige doffer heeft al twee 1^e prijzen gespeeld in het rayon en hebben we verleden jaar gespaard, om nu te kunnen vlammen. Hij werd dus boven aan gezet. Verleden week won hij nog de club poule en stond toen 2^e getekende.

Het was zaterdag prachtig weer en we dachten dat de duiven wel 90 km per uur konden halen. De duiven werden 9.00 uur gelost en dat zou dan zo rond 11.00 uur moeten zijn.

Pascal en Jochem waren lekker vroeg aanwezig en onder het genot van een kopje koffie werd gedrieën de blauwe lucht afgespeurd. Ik stond aan de waterkant zodat ik de duiven eventueel ook uit het westen kon zien aankomen.

Plots zag ik hoog uit de blauwe lucht een duif terugkomen vanuit het Noordwesten en een duikvlucht inzetten recht richting de valklep. Terwijl hij wat bij moest sturen om in het gat te kunnen vallen kwam er een weduwnaar vanuit het Zuidwesten die ook richting valplank dook. Met precies 1 seconde verschil viel die doffer achter de eerste op de klep.

Dan valt amper een minuut later een zusje van onze “Melunboy” en een minuut later ons ander jonge talent “Donkere Rinus”. Dan komen onze duiven stroperig naar huis en kunnen we de invloed van de wind goed waarnemen.

Maar waar blijft onze “Melunboy”? Om een lang verhaal kort te maken we zijn één duif verspeeld en dat is precies onze 1^e getekende en dat was tot nu toe ook de beste duif van het hok.

We maakten in onze club tegen 1058 duiven (waaronder veel grote fond duiven) een prachtige uitslag en begonnen met 1-3-5-10 enz. (30/16) en ook in de kring deden onze duiven het prima. Tegen 2298 duiven 12-14-24-57 enz.( 30/15).

Ik ben zeer tevreden over de prestaties van onze duiven, ze zitten vanaf 1 maart verduisterd (doffers en duivinnen) en we staan na 2 vluchten 2^e vitesse in de regio. De jaarling doffer die nu de 1^e wint heb ik van de winter “Mathieu” genoemd. Hij is een zoon van mijn beste vliegduif de “Bonte favoriet 539” en heeft als moeder “miss Unbelievable”( Goorbergh /Couwenberg) en hij staat op dit moment op een keurige 2^e plaats vitesse duif kampioen in de regio. De eerste vluchten zijn dus prima verlopen.

We gaan komende week proberen een reserve doffer (late) in de bak van onze “Melunboy” te plaatsen. We hebben verleden week ook een reserve (late) doffer “Lucxk 829” in een bak geplaatst en die ging gisteren voor het eerst mee en vloog gewoon prijs (verleden jaar één vlucht gevlogen).

Het is even duiven melken van het hoogst niveau om zo’n jong talent een bak toe te wijzen tussen weduwmannen die al maanden een bak bezitten. Maar als het lukt hebben we geen lege bak en kan zo’n reserve duif laten zien wat hij in huis heeft. Een goede duif wordt als goede duif geboren en als hij het dus “heeft” kan hij dit jaar nog zijn kunsten vertonen. Werk aan de winkel dus!!

De huidige duivensport ontwikkelt zich steeds meer in de richting van topsport. We zien dat aan de wedstrijden die in een vloek en een zucht voorbij zijn. Kleine afwijkingen aan de duiven zijn daarom al genoeg om flink op de uitslaglijsten te zakken dan wel te verdwijnen.

De klassieke controle van de duiven waarbij een keeluitstrijkje van (en cloaca uitstrijkje bij de jonge) duiven gemaakt wordt heeft nog steeds zijn waarde.

Dit onderzoek dient zich evenwel niet meer te beperken tot de controle op de aanwezigheid van Trichomoniasis en Hexamitiasis. Er dient beslist ook gecontroleerd te worden op de aanwezigheid van slijm en/ of ontstekingscellen. Tevens dient de aanwezigheid van gisten bij de beoordeling meegenomen te worden.

Een goed onderzoek dient vergezeld te gaan van een (uitgebreide) controle van de duiven, waarbij de nodige aandacht aan de koppen, maar ook aan de diepere luchtwegen wordt besteed.

Indien bij dit gerichte onderzoek duidelijke irritatie waarneembaar is, dan moet er opgetreden worden. In het verlengde hiervan kunnen monster genomen worden voor bacteriologsch onderzoek. Hierbij kan middels kweek vastgesteld worden welke ziekmakende bacteriën aanwezig zijn.ierbij wordt middels een öse (instrumentje) een beetje materiaal op een specifiek medium aangebracht. Zijn ziekmakende bacteriën aanwezig dan kan middels een zgn. Antibiogram gekeken worden welke antibiotica bij de betroffen duiven het beste werken. Hiertoe worden de geïsoleerde kiemen (bacteriën) 24 uur samen met specifieke antibiotica op schijfjes op een zgn Sensidisc in een broedstoof gezet. Na afloop van deze test is dan bekend welk middel of middelen dan het best werken. Vervolgens kan dan, indien dit noodzakelijk is, een specifiek medicijn op maat gemaakt worden (zgn. Magistraal diergeneesmiddel).

Indien noodzakelijk gebleken tijdens het onderzoek kan ook verdere controle op gisten (Candida Albicans) verricht worden.

We zien veel duiven met aanzienlijke slijmvorming in de kelen. Door deze gerichte medicatie te combineren met bepaalde medicijnen tegen het slijm kunnen de duiven voor het seizoen goed voorbereid worden op de aanstaande vluchten.

Juist deze preventieve gezondheidszorg wordt in de duivensport al maar belangrijker. Het er op aan laten komen en te zien hoe de vluchten verlopen zonder preventieve gezondheidscontroles (bij een gespecialiseerde duivenarts) leveren immers maar al te vaak teleurstellingen op. En niets is zo vervelend als tijdens de vluchten te moeten gaan kuren. Voorkomen is beter dan genezen.

Nou, nou Willem, dat is een forse stelling die je door bijna niemand in dank zal worden afgenomen. Ook niet hard te maken en niet realistisch.
Het zou ons gehele gezondheidssysteem van artsen, ziekenhuizen, bejaardencentra etc. op zijn kop zetten. Wat moeten we dan? Al die mensen en dieren die baat hebben gehad bij het gebruik van antibiotica ten spijt? Nee, dat is inderdaad niet hard te maken en niet realistisch. Maar toch zijn er wel kritische noten te kraken. Eigenlijk steeds meer noten.
Ik kom gelukkig zelden bij de dokter, maar toen ik er een keertje was voor wat ongemakken zei hij: “ Nou, nou, je bent ook nog erg verkouden zeg…”. Ja zei ik, maar daar kom ik niet voor. Ik zit weer midden in het beursseizoen en dan spreek je heel veel mensen. En natuurlijk ook mensen die ziek of grieperig zijn. Dat is onvermijdelijk. En als de vermoeidheid dan wat toeslaat, ben je vatbaarder voor rondwarende virussen vertelde ik.
“Ik begrijp het” zei de dokter. “Ik zal je wat voor je verkoudheid en lichte griepverschijnselen voorschrijven”. Gaat het anders dan niet over, vroeg ik. Nou, je bent er dan in elk geval sneller weer van af zei de geneesheer. Laat het dan maar mooi zitten, zei ik. Het zal vanzelf wel weer over gaan. Dan moet het maar een paar dagen langer duren. Het immuunsysteem heeft even een weekje tijd nodig om geactiveerd te worden. En zo is het gegaan. Na een paar weken was ik weer de oude.
En al die andere ziektes dan? Genezen die dan ook zonder gebruik van antibiotica? Zo gemakkelijk is dat niet te zeggen. Antibiotica heeft miljoenen mensen en ook dieren het leven gered. Dat is een ding wat zeker is. Ik zou de inzet van vele goede artsen en dierenartsen tekort doen. Dat is dus niet wat ik bedoel. De vraag is alleen, of we antibiotica nog wel inzetten om een ziekte of ongeluk te kunnen genezen. Ik doel op de wijze van gebruik of wel onnodig gebruik dat wij soms maken van antibiotica. Of misbruik, zoals in de opfok van kippen, varkens en kalveren. Om snellere groei, omdat dat handel is.  Misbruik om tijdelijk prestaties te verhogen.
Dierenartsen internationaal.
In dit blad “Brieftaubensport International” las ik het artikel van duiven dierenarts Burkard Sudhof “Nach der Saison”. Hierin veegt hij de vloer aan het alle voorbehoedende kuren die wij als liefhebbers in de herfst en winter aan onze duiven geven. Dierenarts Sudhof…… U leest het goed. Een vooraanstaand duiven dierenarts. Hij adviseert ons duivenliefhebbers  niet voorbehoedend te kuren van oktober tot en met maart. Dat zijn nog eens uitspraken die je niet van een dierenarts verwacht. Wat is er dan toch aan de hand? Dat zegt een dierenarts toch niet zomaar?  Bekend is, dat er al veel resistentie is opgebouwd in de loop der jaren. Bekend is ook, dat voor een flink aantal ziektes met antibiotica nog slechts voor 30% van de mensen werkt. Dat was…. voor een aantal jaren. En hoe is het nu? Zeker niet beter. Maar wat is er dan nog meer mis?
 
Dr. Rudi Hendrikx.
Op Pitts en in de Belgische “Duivenkrant” schreef dierenarts Rudi Hendrikx een artikel over resistentie. Volgens onderzoeken zouden 74,4% van de biggen geboren worden met resistente E-Coli bacteriën tegen alle antibiotica. Dus het stukje vlees wat u op uw bord krijgt… Tja de boeren met kippenstallen in de vermeerdering zitten ook al met de handen in het haar. Niets dat meer werkt hoor je alom… En in de duivensport? Dr. Rudi Hendrikx doet een boekje open. De afgelopen zomer werden vele testen gedaan om te voorkomen dat liefhebbers niet lukraak niet werkende medicijnen toedienen aan hun duiven bij ziekte zoals de E-Coli. Een heel goed initiatief! De resistentie bleek immens te zijn, aldus Rudi Hendrikx. Bij 4 willekeurige duivenliefhebbers bleken 3 resistent voor amoxicline, 1 tegen Colestine, alle vier tegen doxycicline, 3 tegen enrofloxacine, 3 tegen lectospectine, alle vier tegen fumequin en Trimetroprim / sulfa, en ook alle vier tegen tylmicosine. Denk daar maar eens over na. Het is volgens deze dierenarts echt een willekeurige uitslag en geen uitzondering. 
 
Terug naar de natuur?
Als ik dat boven het artikel had gezet, zouden velen reageren met: ach Willem, dat weten we nu wel. Maar het is wel de enige weg die we kunnen gaan beste mensen!. Zoeken naar planten, bessen, groenten, fruit, kruiden etc. die een antivirale werking hebben, of een natuurlijk antibiotica bevatten. Natuurlijke afweer dus en antioxidanten. Dat alles om het immuunsysteem en natuurlijke weerstand op te bouwen.
 
Natuurlijke antibiotica.
Er zijn veel paarden met huidproblemen en “mok” aan de benen omdat zich schimmels in het gras bevinden. Vaak is de weide te rijk aan gras en is er te weinig lang vezelrijk gras en kruiden. Zo ontstaan er vele huidproblemen.  We doen er een zalfje op en klaar is kees. Maar een week of wat later is het weer het zelfde probleem. Men heeft een aantal jaren geleden 50 paarden naar Mexico verscheept die deze klachten hadden. Ze kregen een chip in, om ze na een half jaar weer terug te kunnen vinden. De paarden waren allemaal na een half jaar weer helemaal gezond. Zij vonden in de vrije natuur van de prairie kennelijk alles wat ze nodig hadden zoals lang vezelrijk gras, de juiste kruiden, bessen en dergelijke.   De natuur heeft de oplossing. Ook al willen de artsen die geloven in de “bewezen werking van antibiotica” daar maar niet aan. Bewezen werking, maar dan wel voor een steeds kleiner wordende groep mensen en…. dieren.
 
Waar kom je dan op uit? Nou, dat zijn een ongelofelijk aantal kruiden, plantensoorten, bessen, boomsoorten, wortels enz. Ik zal een paar voorbeelden noemen. Hennep werkt voor sommige zieke mensen heel belangrijk als pijnbestrijder. Usnea voor het geel, Oregano tegen darmbacteriën, vlierbessen tegen E-Coli, wilgenschors tegen pijn en afvoeren van coccidioses en wormen, Omega 3 vetzuren voor een sterker immuunsysteem, Vitamine E en C als natuurlijke antioxidanten. Vele mogelijkheden zijn er. Te veel om op te noemen.
Voorbeelden.
U heeft last van hoge bloeddruk? Gedroogde abrikozen. Even wellen in water. Dat werkt in de meeste gevallen uitstekend. Andere oplossingen zijn b.v. maretak, knoflook en meidoorn. Daarnaast is gezonder leven, stoppen met roken, minder zout (vooral in kant en klaar producten) en meer bewegen natuurlijk ook een heel belangrijk punt. 
 
U heeft last van verkeerde hoge cholosterol?
Dat verdwijnt ook zonder die waarschijnlijk kankerverwekkende pillen. Die pillen zijn alleen maar goed voor de pharmaseutische industrie! Een negen biljoen dollar grote industrie wil u dit graag laten geloven. Ook de ouder wordende duivenliefhebber wordt gedreven door angst. Angst dat ons wordt aangepraat door de farmaseutische industrie en cholesterol verlagende margarineverkopers. En dat terwijl het lichaam door deze middelen juist versnelde cel veroudering veroorzaakt en ons lichaam als een kaartenhuis in elkaar doet zakken. Een te laag cholesterol is al even gevaarlijk als een te hoge.
Bang voor cholesterol, bang voor natuurlijk zout, bang voor artrose, voor griepvirussen, voor verzadigde vetten. En de voedingsindustrie doet er lekker aan mee. De voedingsindustrie wil aan ons het cholesterol verlagende linolzuur slijten. Maar die zorgen juist voor verhoogde kans op hartinfarcten. Zij willen de mythe van verzadigd vet en cholesterol in stand houden, aldus Dr. Uffe Ravnskov van de Universteit van Lund. Volgens wetenschappelijk onderzoek kun je kanker krijgen door een tekort aan vitamine A en met name vitamine D. Volgens Amerikaanse experts ( 30 wetenschappers) zijn daarmee  77% van de gevallen te voorkomen. En juist dat speciale cholesterol verlagende botertjes doen de opname van vitamine A en D verminderen…. Oh? Wie durft er tegen de grote kanker instituten in te gaan? Dat houd al snel bij een paar collumnisten op. Waarom? Kanker genezen is big bussines geworden! Een miljarden industrie. Maar waarom zo weinig voorlichting over het voorkomen van kanker? Dat levert geen goedbetaalde banen op nietwaar? Juist minder banen. Denk daar maar eens over na.
Voorkomen is beter!
Eet gezond. Geniet zo veel mogelijk van het leven en vooral in de buitenlucht. Beweeg genoeg. Vermijd stress en suiker, want dat is de grootste boosdoener voor je gezondheid. Eet gerust cholesterol verrijkt dierlijk voedsel zoals daar zijn: eieren en oesters. En daarnaast ook yoghurt, zure room, quark,  uien, knoflook, broccoli, spruitjes, zware bessensap, vlierbessensap. Bedank voor cholesterolverlagende medicijnen met het middel Statine. Cholosterolremmers verhogen de kans op darm, blaas en longkanker. ( UCLA study  hartattacks Associated with low LDL).
 
Lezingen.
De eerste lezing heb ik al weer achter de rug. Dat was in het inkorfcentrum in Ter Apel. Een gebied, waar de duivensport nog echt leeft. De eerste lezing ging over de overnacht fond. De tweede over de verliezen van de jonge duiven. Ik had ook Aldert Hiemstra uitgenodigd om hier onderzoek te doen. Aldert is een “praktijk bioloog” die al veel “gestudeerde biologen” versteld deed staan. Hij onderzocht ter plekke een aantal duiven uit Ter Apel. Het resultaat was te zien op een groot scherm. De liefhebbers in de zaal schrokken zo te zien nogal van de keeluitstrijkjes. Het bier smaakte kennelijk ineens niet echt meer. Het geel is vaak de verstoorder van vele andere klachten die daar op volgen. Dat was hier ( bij enkele meegenomen duiven van liefhebbers uit Ter Apel) volop aanwezig. Ook dode luchtwegbacteriën en toxines werden gevonden.
 
Nieuwe ontwikkelingen.
Bij de door Aldert Hiemstra uit Zwaagwesteinde (NL) ontwikkelde natuurproducten TKK Nature en Balance bleken ook de testhokken veel baat te hebben.  Beide producten versterken en helpen elkaar bij het oplossen van de problemen. Het geel en de luchtwegen wordt op natuurlijke wijze bestreden door enerzijds de pH waarde 3 dagen lang op 4 te houden en daarna wordt deze naar 5.5 verhoogd. In het tweede product maakt hij o.a. gebruik van melkzuurbacteriën. Niet die we allemaal kennen van koeien of andere dieren. Dergelijke bacteriën “eten” ook mee en wel suikers en eiwitten. Nee, deze heeft hij gehaald uit verschillende zaden. Deze specifieke bacteriën “eten” geen eiwitten, maar toxines en schimmels.
 
Samen met de Rijksuniversiteit in Wageningen deed hij testen. Hij verhoogde de aantallen bacteriën tot 24 miljoen per ml. De rijksuniversiteit was met stomheid geslagen over de resultaten. In 4 dagen had hij hokken met 200.000 kuikens weer op de been, zonder antibiotica. Keer op keer….
De Universiteit adviseerde hem patent aan te vragen op het product. Dat deed Aldert Hiemstra en kreeg dat ook. We hebben het hier dus niet over een of andere kwakzalver!!  Ik noem de namen van het product hier, omdat het anders wel een erg wazig verhaal wordt. (het gaat namelijk om nieuwe wegen te noemen, zonder al te veel antibiotica). En….er zijn vast er zeker meer wegen die naar Rome zullen leiden.
 
Hoe werkt dat dan?
Middels de melkzuurbacteriën uit de zaden worden de toxines en schimmels opgegeten. Daardoor zullen de goede bacteriën niet meer sterven en worden de eiwitten weer optimaal benut.  Zij worden zo sterker, krachtiger en vermeerderen zich weer goed. Daardoor zullen er geen eiwitten meer overblijven voor de indringers zoals het geel, luchtwegbacteriën, E-coli,  coccidioses etc. Hij hongert ze als het ware uit en deze zullen daardoor vanzelf doodgaan of uit het lichaam verdwijnen. Doden met antibiotica heeft volgens Aldert Hiemstra geen zin. Dat proberen we al 100 jaar en het resultaat is alleen maar mutatie van de virussen en resistentie van de bacteriën.  
 
In ons (NL) duivenblad “Het Spoor der Kampioenen” zie ik de dierenarts “aan het werk”. Gewonde duiven worden behandeld. Er wordt geopereerd. Duiven krijgen een behandeling bij een ziekte of verwonding om er weer bovenop te komen. Prima, zo hoort het. Dat geeft de dierenarts ook weer veel voldoening en respect. Daarvoor is hij opgeleid. Een prachtig beroep. Een aantal dierenartsen is ook al bezig zich te verdiepen in “natuurlijke oplossingen”. Super! Het kost tijd om ons te realiseren, dat het zo niet verder kan en mag gaan in de massaproductie. Een stukje vlees op ons bord moet komen van gezonde dieren die vrij zijn van resistente bacteriën. Een utopie?
Willem Mulder