Evelien’s Journaal
- dinsdag 25 februari 2020
We zijn weer een weekje verder en het zal binnen de muren van duiven minnend Nederland wel flink borrelen ,als schrijf ik dit fout , het moet zijn binnen duivenhoudend Nederland want duiven minnend Nederland weet al een tijdje welke koers ze willen gaan varen . Duidelijk een liefhebber vriendelijker koers dan dat van de lui die nu in Papendal zitten, dus tijd dat de machtswisseling snel tot stand komt al had ik dit graag voor de voorjaarsbeurs gezien. Zelf zal ik niet naar de beurs gaan omdat ik weet dat als ik bestuursleden van het NPO tegen het lijf loop ik mijn mond niet kan houden en zelfs mijn handen zouden gaan jeuken. Zelfkennis is een rijkdom zei mijn moeder altijd en daar handel ik dan ook naar. Waarom zou ik de ellende opzoeken.
Een liefhebber zei tegen mij dat hij mij tegenwoordig nogal mild vond in mijn columns , ik vind dat nogal meevallen want als je ze goed leest snij ik vaak toch diverse dingen aan waar ik mijzelf soms aan erger , meestal probeer ik er een ludieke draai aan te geven en toch op te schrijven. Inderdaad kom ik ook wel een krachtig uit de hoek maar dan is mijn ergernis echt opgelopen. Tevens ben ik mij er van bewust dat sommige zich ook weleens aan mij zullen ergeren,maar zo zit het even nu eenmaal in elkaar.
Vandaag was ik weer even bij duivenvriend Koos Filarski op zijn landje , en als ik het altijd ergens goed naar mijn zin heb is het bij duivenvrienden in hun duivenpraathuis. Maar Koos heeft veel om handen momenteel en had dus meer werk dan dat hij echt aankon en schoten diverse vrienden hem te hulp. Drainage werd er rondom zijn hokken aangelegd , geulen gegraven , bomen en struiken gekapt , een toe gangpad met snippers uit de versnipperaar gemaakt
andere paden opnieuw betegeld en het tuinhuis opnieuw van dakbedekking voorzien , plafond geschilderd , vloer geschrobd enz. Zijn vrienden hebben echt hun best gedaan.
Vandaag was het er ook weer gezellig maar toen Koos zijn kennis in het ombouwen van het gascomfort ging steken ben ik snel weggegaan wel even een paar fotootjes gemaakt en met de woorden ,, ik heb de plaatsjes om te bewijzen dat het mooi was,,. Volop hilariteit natuurlijk maar ook zoiets kan bij Koos in zijn huisje. De sfeer is leven en laten leven en ieder in zijn waarde laten. Het is altijd heerlijk om een paar uur in de week even met andere melkers te praten dan weet je vaak hoe sommige vlaggen erbij hangen, want alleen zijn we helemaal niks en samen weet je al gauw meer van de hoed en de rand aangaande de duivensport.
Hier liggen er nu volop kleine jongen in de schotels en ook dat heeft wel wat, twee koppels eieren waren kapot geknokt en over de zestien koppels was er slechts één eitje onbezet. Bij één koppel van de kapot gevochten eieren heb ik een koppel eieren van de kwekers gelegd en bij andere koppel waarvan de duivin de ,,Crazy Bolt,, ( één van mijn beste duiven) leggen inmiddels al nieuwe eieren. Alles gaat gewoon heel voorspoedig en eigenlijk vind ik het tegoed gaan en dan word ik steeds nerveuzer want ook dat vind ik niet echt prettig , ik word dan gewoon wantrouwig aangaande de goede situatie.
Bij de kwekers snap ik het af en toe gewoon zelf niet , liggen er bij een koppel drie eieren en bij een ander koppel vier terwijl ze tussentijds toch niet van de eieren zijn afgelopen dus ….. vandaag de tijdschakelaar er bij de kwekers afgehaald. Daar wordt nog een koppel om gekoppeld en dan zit de kweek er feitelijk alweer op . Ook bij de vliegduiven worden morgen de tijdschakelaars ingesteld en gaan om achttien uur de verduistering platen ervoor, bij de jonge duiven gaan ook om zes uur de schuiven voor de dakramen dicht en de gordijntjes voor de uitvliegramen , kortom het spel is op de wagen. De één gaat vroeger en de ander wat later starten met verduisteren en andere verduisteren helemaal niet, dat is maar goed ook anders zouden we allemaal op hetzelfde moment pieken en dan is 80 % weer kansloos. Basis is dat je een eigen plan bedenkt en dan hoopt dat je er over drie maanden staat. En als we er dan allemaal een keertje staan om de beurt zijn we aan het einde van het seizoen allemaal tevreden en is de duivensport gered, hihi.
Veel succes allemaal en tot de volgende rondom.
Kees Commijs
Postduivencoach.
