Evelien’s Journaal
- zaterdag 16 mei 2020
Om weer niet over de ellende van de corona te beginnen heeft dat me er toe aangezet om het over een ander onderwerp te gaan hebben. De aanzet hiertoe heeft geleid dat op de TV sportbeleving wordt uit gezonden die in het verleden plaatsvonden. Nu in deze tijd geen directe sport meer wordt uitgeoefend, in welke vorm ook, worden de sportliefhebbers zoet gehouden met hoogtepunten uit de sport uit de vergane tijd. Onder andere kan men kijken naar hoogtepunten van het Voetbal, Tennis, en ritten in Tour, de Giro en de Vuelta en nog veel meer. Heel mooi om dat nog eens terug te zien maar de clou er van is geen verrassing meer. Je weet immers wie er wint! Je beleeft de spanning niet meer zoals je die had toen het echt plaatsvond. Nu zit je niet meer op het puntje van je stoel en bruist het bloed niet meer door je aderen. Nee, op den duur gaat het zelfs vervelen. Helaas wordt over de duivensport op de buis niet gerept. Die sport heeft een apart karakter en die ook door aparte mensen wordt bedreven. Door een soort mensen, veelal mannen, die al jong besmet werden door een virus of met een bacil. De duivenbacil! Dat is een klein dingetje dat in je kruipt en waar je moeilijk vanaf raakt. Grotendeels werden de mensen van de wereldbevolking immuun voor dat ettertje maar bij de duivenliefhebbers bleef dat in hun lijf vastgeplakt. Zo echt, dat ze er door verslaafd raakten. Niet in verwerpelijke zin, maar in de zin die ‘Prettig Verslaafd’ heet. Het is moeilijk uit te leggen hoe dat voelt. Dat is iets wat je moet overkomen en waar de liefhebber zich zelf geen antwoordt op kan geven. Bij het nieuwe duivenseizoen van 2020 had iedere liefhebbers weer grootse plannen. In gedachten zagen ze zich al getooid met een bloemenkrans voor een behaalde overwinning op groot niveau. Onlangs toen de kampioenen en wedvluchtwinnaars van ‘Limburg Totaal’ hun huldiging kregen bij de ‘Nacht der Kampioenen ‘ kreeg ik van diverse liefhebbers hun verwachtingen voor het nieuwe seizoen te horen. En van iedereen kreeg ik te horen dat ze hoopvol waren. In het stille seizoen hadden ze hun uiterste best gedaan om hun duiven met een goede verzorging door de winter heen te krijgen. Bij die verzorging hadden ze niks onverlet gelaten om te doen wat regel is in het soigneren van de duiven. Zo deed dat natuurlijk ook de Midfond Duifkampioen Jean Hornesch uit Cadier en Keer. Om er maar ene uit te lichten. Met goede duiven en een goede begeleiding is deze genoemde liefhebber een kampioen met een grote K. Ieder seizoen is deze Jean Hornesch in beeld. En waar dan? In zijn samenspel Maasvallei, bij de Wefo en bij Limburg Totaal staat deze kampioen telkens te kijk. En niet sinds kort maar al heel, heel wat jaren is deze, in alle concoursen waar hij meedoet, een van de mannen die te kloppen is. Om uit te zoeken wat deze Jean Hornesch in het verleden al gewonnen heeft dat is monnikenwerk. Wel zeker duizend wedvluchtuitslagen zouden dan nageplozen moeten worden. Om de tel kwijt te raken. Terugblikkend op het voorbije seizoen van 2019 is te zien dat hij bij zijn samenspel ‘de Maasvallei’ drie keer de bloemen kreeg en bij het elite gezelschap van de ‘Wefo’ ook weer twee maal. En die overwinningen hebben namelijk franje. Omdat ze gewonnen werden tegen tegenstanders die goeie duiven hebben en verdomd goed weten hoe ze daar mee om moeten gaan. Anders gezegd, niet tegen amateurs maar tegen profs! En die profs trillen van ongeduld om aan het nieuwe vliegseizoen te beginnen. Maar wie de ontwikkelingen in de sportwereld goed volgt, die zit met de vraag; ‘Wanneer zal dat zijn’ ?
Pie.
