Evelien’s Journaal

We zijn weer een weekje verder en het coronavirus houdt ons allemaal bezig. Zelf ga ik en Ienepien voor de boodschappen alleen de deur uit en proberen dit dus maar één keer in de week te doen , even in de auto naar  de supermarkt en klaar. Natuurlijk blijft er ook een hoop klusjes liggen want even naar de bouwmarkt is er nog niet bij , waarom het gevaar zoeken. Dus doen wat we kunnen doen en klaar . Wel dagelijks de honderd meter naar de vuilcontainer maar ook dan loop ik met een boog om iedereen heen, veel de handen wassen en zelfs het horloge is de lade ingegaan. Bang om ziek te worden ? Nee, want als dit zo is heb ik mijn best gedaan om het te ontlopen en is me dat niet gelukt. Bang om dood te gaan ? Ja , want ik wil nog wat langer van het leven genieten .

Maar hebben de maatregelen veel invloed op mijn leven ? Eigenlijk niet, ik mis het uitstapje naar Koos zijn duivenpraathuis , dat is zeker maar ook dat komt wel weer terug en hebben we over een paar maanden weer veel meer om bij te praten. Tja het duivenseizoen? Denk dat dat een verloren seizoen wordt , deze maatregelen houden nog wel drie maanden aan en dan zitten we al we al tegen het jonge duivenseizoen aan en elke week zowel met oude als met jonge duiven vliegen is financieel voor mij en de meeste liefhebbers niet haalbaar dus wordt het keuzes maken en juist dat wordt moeilijk omdat dan weer aan het eind van het jaar de selectie in gedrang komt. Misschien moeten we gaan schuiven en gewoon een ingekort programma met de oude duiven afwerken en met de jonge duiven in Augustus starten tot eind September , maar dan moet het NPO snel met wat plannen komen waarop men eventueel kan inspelen met bv langer te verduisteren.

Maar nu we het toch over het NPO hebben ,ik erger mij rot aan op de Hoogte en deze week over een column van Mevr, Bultman -Noorderijk , Esther u weet wel de onderneemster van de koeriersdienst ,,duivendirect,, Mevr Noorderijk zit in het bestuur NPO en ergert zich rot aan de commentaren die ze hier en in andere columns leest aangaande de bestuurscrisis NPO en haar functioneren en dat ze van diverse kanten ook nog eens stiekem van belangenverstrengeling werd beschuldigd. Ze geeft dus duidelijk stootjes van verweer aan. Haar zitting nemen in het bestuur kwam voort uit passie voor de duivensport en vooraf had ze al maatregelen genomen om de indruk van belangen verstrengeling de kop in te kunnen drukken. Een mooie column waarvan de kop had moeten wezen ,, Uit de koffiehoek van de koffiejuffrouw,, zoals Es feitelijk zelf al aangeeft in het artikel. Ach zelf laat ik meestal alle kritiek van mij afglijden en ga er niet eens meer op in want je weet dat als je aan de weg timmert je ook veel tegenwind kunt verwachten en Es heeft het niet voor niets gedaan , ze heeft de Kruk mooi als springplank kunnen gebruiken om de Lady’s leagle er door te duwen en laten we eerlijk zijn knappe vrouwen met mooie ogen halen altijd hun gelijk ook bij de ex -voorzitter.

Ja ex-voorzitter want deze week las ik het weer , hij treed vrijwillig af , al zet ik bij vrijwillig een groot vraagteken. Hij is door de afdelingen simpel gezegd gewoon de laan uitgestuurd en mede geholpen door de huidige omstandigheden zit het NPO bestuur en hij de zaak nog te rekken. Een vooruitstrevend man die de hele duivensport door automatisering op kosten wilde jagen heeft schijnbaar nog nooit gehoord dat er tegenwoordig vergaderd kan worden via internet. Dus een aangewezen persoon per afdeling en het bestuur. Geen secties want dat waren voor 80 % toch door de voorzitter aangewezen strostemmers.

Ook Club MED is gestopt met het verkopen van duiven met gouden ringen. Feitelijk hadden ze al maatregelen moeten nemen voor de tweede verkoop maar dat werd niet gedaan, snel werden de honderd duiven op die verkoop er nog door gedraaid en sommige kochten er nog snel enkele ofdat ze waren ingeseind dat dit de laatste verkoop was. Uiteraard had nog een optie kunnen wezen om de overige jongen via een internet verkoop aan te bieden maar die keuze is niet gemaakt, jammer toch. Ben benieuwd hoe dit gaat aflopen.

Op eigen hok gaat alles naar wens , alleen we weten niet waar we aan toe zijn en waar we het voor doen. Doffers en duivinnen zitten gescheiden en bij sommige doffers zit nog een jong iets aan te rijpen. Een vijftiental jongen trekken in de ochtend al weg en dan snap ik de redenering van Willem de Bruijn dat je met honderd dagen de jongen een stukje moet gaan wegbrengen en dat zou dan over een twaalf dagen zijn, maar het coronavirus gooit even wat roet in het eten en wie weet vliegen we het hele jaar niet en doen we nutteloze voorbereidingen. Net als bij de gewone sporters ga ik er vanuit dat het NPO drie weken voor de start het sein op groen zet zodat we de duiven in een ritme kunnen brengen d.m.v.v opleren.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs

Postduivencoach.