- donderdag 27 april 2017
The end off the show
Het is een tijd geleden dat ik weer eens wat had geschreven, dat het nu weer zo lang geduurd heeft, komt enkel en alleen maar dat het hier niet goed zat.
Vanaf de dag dat ik gestopt ben met roken, zijn er alleen maar kwalen bij gekomen i.p.v. te stoppen, maar wat doe je er aan, juist ja, helemaal niets en dan ook helemaal niets.
Maar het ergste moest nog komen, want we moesten om gezondheid reden stoppen met de hobby, en dat doet zeer, heel zeer ook zelfs, mede ook door dat sommige mensen die hun visie er op los lieten, en totaal de plank ook mis slaan met hun mening.
Als het allemaal zo eenvoudig lag, dan was ik echt niet gestopt, zekers niet, we waren er klaar voor, goed gekweekt, prachtige jaarlingen en 2 jarige zitten voor de dag fond, vol zekerheid zaten we, we waren klaar om de strijd aan te gaan in de nieuwe vereniging.
Maar het liep allemaal anders, en hoe anders, totaal kapot was ik er van toen ik het te horen kreeg, de aanwezige longfibrose die ik heb, verergert zich door de duiveneiwitten die er vrij komen op de hokken, mede daar door heb ik nu een longcapaciteit van een kleine 68 % nog, en die wil ik zolang mogelijk behouden.
Na een jaar bij de longarts te hebben gelopen in het Waterland ziekenhuis, werden we niets wijzer, de arts heeft zijn best gedaan, de littekens die zich verkeerden op mijn longen werd in eerst instantie niet gelinkt aan de duiven, uit eerdere gedane onderzoeken werd KANKER en COPD en duiven uitgesloten, dus waren we gerust gesteld in zo verre
Maar later werden er opnieuw longbiopten en bloedafnames genomen, maar nu werd ik nu door verwezen naar het V.U in Amsterdam, daar en in de Erasmus kliniek in Rotterdam, hebben onderzoeken uit gewezen, dat de aangetaste longen toch zeer vatbaar zijn voor de duivenstof, en niet alleen duiven, maar ook kippen kanaries en tropische vogels houden is funest voor me.
En dat werd me 07-04 mede gedeeld door de longspecialist in het V.U. en dan krijg je het dringende verzoek om per direct te stoppen met de duiven, en nog wel per direct en verdere contact met duivenstof te vermijden, nou mensen, dan wordt je klein, heel klein zelfs, want ik, ik die heel mijn leven al duiven heb, moet stoppen met duiven houden, daar had ik nooit bij stil gestaan, echt nooit ook.
Dus gevraagd aan de longarts, of ik ze nog een keer mocht inkorven, ik wilde ze nog een keer thuis zien komen, nog een keer genieten er van, en gelukkig mocht het van haar, dus thuis gekomen en het eerst goed op me laten inwerken, en de duiven gepakt, naar de vereniging gebracht, en gelijk medegedeeld wat er in het ziekenhuis geconstateerd was en gelijk dus verteld dat ik de raad van de dokter ging opvolgen, dus de enigste en gelijk ook de laatste vlucht in mijn nieuwe vereniging in Edam kwam inkorven.
Vele vonden het rot voor ons, maar er waren ook mensen die het dus beter weten schijnbaar dan een dokter, die dus met andere meningen kwamen, wel goed bedoeld hoor, maar ik heb het een tijdje aangehoord, reageerde met het antwoord, ,,jullie kunnen makkelijk lullen, maar ik zit er mee, dus hou lekker je mening bij je, ik ben momenteel nog te emotioneel over dat gene wat ik moet gaan doen.
Dus huiswaarts gegaan en dikke tranen liepen over de wangen, en ook de vraag van wat nu, hoe gaan we dit oplossen, want je hebt ook veel vrienden in de duivensport, en ook lokalen betreden heeft voor mij veel risico's, en wordt me ook ten strengste afgeraden, dus je probleem is groter dan je wilt hebben.
Maar zaterdags, de enigste en laatste vlucht, niet vroeg, maar dat interesseerde ons niet, we hadden ze voor de laatste keer thuis zien komen, vol op genoten nog samen met het vrouwtje, en toen de laatste thuis was wisten we, dit was het, dit was definitief de laatste keer, nog eenmaal uitslaan en dan is het over en uit.
Tijdens het uitslaan kwam onze beslissing weer ter spraken, ik had helemaal geen zin meer in die discussie, zekers toen de gezegdes kwamen je had niet tegen die dokter moete zeggen dat je duiven heb, laat ze maar dieper zoeken, nou zit je straks met een leeg hok en wat moet je dan, nou antwoorde ik, kan bij andere mensen gaan kijken en zo, waar op er toen een zei, hij moet niet denken als hij bij mij komt kijken, dat ik andere kleren aantrek voor zijn ongemak, en toen was het over, ik ben naar buiten gegaan, gewacht op de uitslag, toen die er was heb ik iedereen gedag gezegd, en ben huiswaarts gegaan.
Een tijdperk van ruim 50 jaar duiven houden wordt nu gedwongen afgesloten.
Maar we kunnen terug kijken op een mooie en fijne tijd, met diepte punten er in, maar ook hoogtij dagen hebben we mee gemaakt, en aan alles zit een begin, maar ook een eind, en dat eind is er nu, hoe het verder is verlopen, dat vertel ik jullie in het volgende weeknieuws.
tot sinas dan maar weer, en ik heb nog een vraagstelling, en misschien weten jullie de oplossing.
een vereniging heeft 5 leden die inkorven, en ze korven gezamenlijk 101 duiven in volgens de opgave aan de afdeling, nu heb ik die uitslag bekeken, en het klopt niet, 5 leden dat klopt, maar het aantal duiven die ze opgegeven hebben klopt nl niet, ze hebben er een dikke 24 meer ingekorfd dan dat er op papier staat, ik snap hem niet, jullie wel.
tot volgende week
