‘TRIOMPHE’ LAAT JEROEN VAN HEUMEN 
UIT OSS OP MARSEILLE TRIOMFEREN!

.

 

En ook op internationaal Marseille 2022 is de strijd weer gestreden. Op de kalender van de internationale vluchten is Marseille een ‘aparte’ vlucht te noemen daar het de meest oostelijk gelegen lossingsplaats is. En als de we op de kaart kijken dan zien we dat de kortste weg vanuit Marseille naar Nederland puur noordwaarts is. Volg de loop van de Rhône en de daarna de Saône naar het noorden en een duif zit op het goede spoor zou men simpel kunnen zeggen.  Aan weerszijden van de Rhône zijn er wel ‘hoge huppels’ in de vorm van de uitlopers van de Alpen en de Cevennen aan de westkant. En is het Rhônedal ook niet bekend van de mistral, een koude en krachtige noordenwind die er kan waaien?  Op Marseille 2022 is de wind echter geen spelbreker geweest.  Die was bijna afwezig of heel matig. Eerst uit noordelijke richting en verderop draaiend naar zuidoost en zuidwest. Maar de zon scheen wel onafgebroken op het ‘bolletje’ van de duiven. Een wolken loos Frankrijk zagen we op de weerkaarten. En met de hogere temperaturen was dat wel een zware en afmattende weersomstandigheid. Op een prachtig plaats worden de duiven de laatste jaren in Marseille gelost en wel op de hippodroom Marseille Borély. Een heuse renbaan voor paarden aan de zuidkant van de stad en bijna direct aan de Middellandse Zee.  Aan de ene kant grenst een groot park eraan en aan de andere kant is er een strand (met kiezels). Ook staat er een fraai kasteel met (ook) de naam Borély dat dienst doet als museum voor keramiek.  Een gebied vol recreatie- en ontspanningsmogelijkheden. Maar de Marseilleduiven gingen daar op zondagmorgen om 7 uur los en stonden toen aan het begin van een zware klus die men moeilijk ontspannend kan noemen. Totaal  zijn 9.812 duiven aan de start van internationaal Marseille gekomen. Met 3.338 duiven leverde Nederland de grootste bijdrage gevolgd door Frankrijk met 3193 duiven en België met 2326 duiven. De Nederlandse afvaardiging was wel flink minder groot dan in 2021 toen 4314 duiven door ons landje werden verzonden. De minimumafstand om te mogen deelnemen is 675 km zodat ook Franse liefhebber die tamelijk zuidelijk langs de Franse westkust mogen deelnemen.  En zo werden vorig jaar de 2e en 3e prijs internationaal gewonnen door een liefhebber uit Challans en die plaats ligt zuidelijk van Nantes en van daaruit naar Nederland is een verre dagfondvlucht van zo’n 650 km voor de kortste afstanden in Nederland.  Deze Marseillegangers moeten een hele andere koers vliegen om zo snel  mogelijk thuis te geraken en die spreiding maakt de vlucht weer gemiddeld moeilijker. 

Eerste duiven
En hoeveel liefhebbers zullen vanaf de namiddag weer niet op Pipa hebben geloerd om de eerste melding daar te vernemen?  Na een lossing om 7 uur werd vorig jaar de eerste duif om 17.44 uur in Frankrijk geklokt op 697 km en die duif kwam tot 1082 m.p.m.  Dit jaar werd de eerste duif om 18.11 uur aangemeld vanuit Soissons op 699 km  en die kwam tot een snelheid van 1041 m.p.m. Terwijl vorig jaar de eerste geklokte duif het internationale zilver zou grijpen bleek dat dit jaar uiteindelijk goed voor prijs 57 internationaal. Een ‘grote klapper’ kwam niet veel later en wel om 18.32 uur toen er al een duif in België kon worden geklokt op 790 km en die duif kreeg al een snelheid van 1141 m.p.m. voor zich toegewezen.  Het was Oliver Novak in Sars-la-Buisière die de constatering kon maken. Een dorpje in de provincie Henegouwen en gelegen ten zuiden van de lijn Bergen- Charleroi en dicht bij de grens met Frankrijk. En dan zitten op de lijn van Charleroi-Brussel-Antwerpen in het midden van België. Zouden de volgende snelste duiven meer oostelijk of westelijk van die lijn gaan vallen? Aanvankelijk kwamen de volgende stipjes op Pipa oostelijk daarvan maar even snel gevolgd door duiven meer richting de kust.  Maar de snelheid van 1141 m.p.m. van de eerste melding bleek voor allen een brug te ver. Waar zou de eerste duif in Nederland gaan vallen? De snelste duif op 790 km en de kortste afstand in Nederland is zo’n 840 km in Zuid-Limburg. Zo’n drie kwartier meer vliegen om dat te benaderen. En om 19.33 uur werd de eerste Nederlandse Marseilleganger aangemeld en wel door mevr. Troisfontaine uit het Zuid-Limburgse Reijmerstok. Op  839 km wist haar duif tot 1113 m.p.m. te komen. En is dat niet dezelfde liefhebber die op Barcelona de tweede gemelde duif van het land had en met 3 mee uiteindelijk de prijzen 24 en 72 wist te winnen? Maar in de absolute voorvlucht zittend kan natuurlijk nog in (bijna) heel Nederland later duiven worden geklokt die die snelheid kunnen overtreffen. Maar het bleef geruime tijd de enige melding.  Even na 20 uur volgde andere duiven in Zuid-Limburg. Verrassend was plots de melding van Angelo van de Veeken uit het Zeeuws-Vlaamse Clinge om 20.24 uur . Van veel grote-fondvluchten zit men daar in de pure voorvlucht maar dat is op Marseille anders en met een afstand van 896 km realiseerde zijn duif een snelheid van 1114 m.p.m. en juist is sneller dan de Limburgse duif die  57 km korter zit. Zou dat de gouden Marseilleduif zijn?  Dichtbij kwamen B. Liplijn uit Spui dat ook in Zeeuws-Vlaanderen ligt en H. van Venrooy jr. in het Oost-Brabantse Deurne met snelheden van 1107 en 1108 m.p.m.  De grote verrassing kwam uit de overvlucht  van Deurne en wel uit Oss. Daar mocht Jeroen van Heumen om 20.54 uur een tweejarige nestdoffer welkomen die op 943 km een snelheid van 1129 m.p.m voor zich liet afdrukken/

Verrassende aankomst
Op Marseille had Jeroen van Heumen zes nestduiven gekorfd en van een paar daarvan had hij wel goede verwachtingen.  In de ruime tuin was plaatsgenomen met zicht op het vlieghok. Hij had gezelschap van Willem Tiellemans uit het naburige Schaijk die met zijn vriendin was komen letten. Willem is zelf een fervente fondspeler maar vanwege ziekteproblemen onder zijn duiven heeft hij het eigen spel even stil moeten zetten.  Het was Willem die op een bepaald moment een duif op het woonhuis dacht te zien vallen. Echter Jeroen kon niet geloven dat dit een Marseilleduif kon zijn daar zijn duiven nooit op het woonhuis vallen. Willem dacht het toch goed gezien te hebben en zei:”Heb je een witpen mee?” Dat moest Jeroen beamen  maar hij dacht eerder aan een jonge duif die van de vlucht die morgen nog moest terug komen.  Op een zeker moment besloot hij toch te gaan kijken of er iets op het woonhuis was ‘gevallen’ en op dat moment kwam de duif van het woonhuis op de klep gevlogen. Het bleek de NL2020- 2045083 te zijn! Een doffer die op jongen van 6 dagen op Marseille was gekorfd en als 4e-getekende was vertrokken.  Willem had het toch goed gezien. Via zijn Facebookpagina maakte Willem Tielemans mede melding van deze verrassende aankomst en mogelijk 1e nationaal. En de felicitaties stroomde via hem voor Jeroen binnen waaruit duidelijk is op te maken dat velen Jeroen dit succes gunnen.  Sinds 2015 woont Jeroen op zijn huidige adres in het buitengebied tussen Oss en de snelweg A50. En terwijl hij op zijn vorige adres in Oss vooral op de middaglossingen knappe successen wist neer te zetten zijn in de Amelsestraat vooral de ZLU-vluchten het hoofddoel.

.


.


.

Zelfde vader
Vorig jaar had Jeroen een ‘gouden’ duif in zijn NL19-3942616 ‘Mitchel’ die maar liefst de 7e nat. Agen (6896 d.) en de 9e nat. Narbonne (8188 d.) wist te scoren en daarmee de beste ZLU-duif met twee prijzen werd alhoewel zo’n rangschikking niet officieel bestaat. Internationaal is die er wel bij de Pipa-rankings en daar is hij de beste Europese duif met 2 internationale prijzen geworden met de  10e Narbonne en de 39e Agen. En laat nu de Marseillewinnaar dezelfde vader hebben als ‘Mitchel’. Dat is straffe kost! Het betreft een doffer van doffer van 2017 die van Lei Martens uit Meers/Elsloo werd aangekocht. Januari 2018 werden de duiven van Lei Martens totaal verkocht door EPW via internet en in Maaseik was het mogelijk de aangeboden duiven nog te bekijken. Jeroen kocht een jonge doffer aan en wel een zoon van de ‘Miss Mistral’ die in 2016 als tweejarige duivin nationaal Marseille wist te winnen. En een kleinzoon van haar ‘flikt’ dat nu dus 6 jaar later ook weer.  De Martensdoffer kocht Jeroen aan zonder te zijn gaan kijken in Maaseik. En achteraf kan met zekerheid gezegd worden dat dit een schot in de roos is geweest. Maar verrassend was wel dat Jeroen zei de doffer niet meer te hebben. Hij heeft hem na een paar jaar uitgeselecteerd. Het was volgens Jeroen een mooie doffer in de hand maar wel een grotere type dan de eigen fondduiven. En dat deed hem op een bepaald moment beslissen hem weg te doen en de eigen fondlijnen te behouden die het al zo goed deden met veelal kleinere modellen.  Zou Jeroen nu spijt hebben van die toen gemaakte keuze? Terecht merkt hij in deze  op dat het heel onzeker is dat de Martensdoffer in 2021 nog  zo’n succesvolle kweek zou hebben gegeven. Twee zulke zonen is al veel en nu gaat Jeroen deze twee knapen inkruisen op zijn ‘eigen’ fondsoort. De Marseillewinnaar heeft Jeroen de naam ‘Triomphe’ gegeven en die bezorgde de ‘83’ hem op Marseille 2022. De naamgeving zal zeker beïnvloed zijn door de Tour de France en de rondjes die het peloton afsluitend op die zondagavond rond de Arc de Triomphe in Parijs moesten maken. 

.


.


.

Hernen
Intussen vergeten we te praten over de moeder van ‘Triomphe’ en zij is een duivin van 2015 en haar vader komt rechtstreeks van Verweij-de Haan en werd daar in 2012 gekweekt uit ‘Milos’ en ‘Bolletje’. ‘Milos’ was eerst een topvlieger bij Peter de Haan en later een topkweker bij Verweij-de Haan terwijl ‘Bolletje in 2011 bij Fred Stet de 1e nationaal  Bergerac vloog. De moeder van de moeder was een duivin van 2008 die bij Jeroen zelf de 4e nat. Bordeaux in de sector 1 vloog. Haar vader was een doffer van Peter Guelen uit  Wijchen die Jeroen als zesjarige doffer kreeg. En met het noemen van de naam van Peter Guelen komen we bij de plaats uit waar Jeroen is opgegroeid en in 1986 met de duivensport begon en dat is het kerkdorp Hernen dat tot de gemeente Wijchen behoort en de snelweg A50 ligt tussen de twee en daar zitten we tussen de Maas en de Waal. Via een teamgenoot bij het voetballen kwam Jeroen in contact met de duivensport. Zijn vader Teun Kremers speelde met duiven en toen Jeroen bij hen was gaan kijken kwam hij in de ban van de duivensport. Toen hij 16 jaar werd kon hij kiezen tussen het krijgen van een bromfiets of een duivenhok en hij koos voor het laatste. Hij werd lid van de Luchtpost in Wijchen en kwam daar in contact met verschillende (goede) fondspelers zoals o.a. Ad van Heijst (en zijn vader), voornoemde Peter Guelen, Jos Jansen en vader André en zoon Jeroen Driessen. En wat hebben vader en zoon Driessen op zaterdag 23 juli een geweldige uitslag op de middaglossing Agen gemaakt.  Vier in de top-10 en zes in de top-20 en 12 van de 13 erin tegen 1322 duiven (weliswaar bij een nog niet volledige uitslag op maandag). Hadden ze op Bergerac niet eerder even makkelijk 17 van de 17 in de prijzen? Klasbakken die mannen! Trouwens Jeroen Driessen heeft in Oss geholpen bij de bouw van de nieuwe duivenverblijven in 2015 toen dat halsoverkop snel moest gebeuren.  Vader Theo van Heumen heeft zelf niet echt een binding met de duivensport maar is later altijd een deel van de kweekduiven van zoon Jeroen op het ouderlijke adres blijven verzorgen. En dat doet hij anno 2022 nog steeds en Jeroen is hem daar dankbaar voor. Zo’n vier tot vijf keer per week gaat Jeroen even naar de duiven in Hernen kijken.

.


.

Vliegploeg
Op twee grote afdelingen heeft Jeroen zo’n 52 broedbakken staan en de vliegploeg is dikke 100 duiven groot. Begin februari werden de vliegers gekoppeld en ze brachten allen een jong groot. Toen de duivinnen opnieuw begonnen te leggen zijn de geslachten gescheiden. Tussen de twee afdelingen is een afdeling met schapjes alwaar de duivinnen verblijven bij het gescheiden inspelen.  Bij het inspelen werden de duiven afsluitend twee keer in Kerkdriel en drie keer in Hank gekorfd.  Met het oog op de fondvluchten waarop ze gespeeld zouden gaan worden werden ze  in drie ploegen herkoppeld.  Van de Marseilleduiven zijn de eieren een keer weggenomen om ze op kleinere jongen op Marseille te kunnen korven.  In het weekeinde gaat Jeroen met Albert Poulisse uit Kerkdriel elke week naar Maastricht om daar de nestduiven te lappen die niet gespeeld worden. En zo ook in het weekeinde van Marseille voor de duiven die naar Narbonne en Perpignan zullen gaan. Als ook veel jaarlingen meegaan dan kan de ploeg voor Narbonne bij Jeroen zo’n 35 duiven groot zijn.  Met Albert Poulisse doet Jeroen ook aan samenkweek met de beste duiven en die samenwerking heeft Jeroen ook met Jurrian van Amerongen uit Bunnik. In het begin van het seizoen trainen de vliegers twee keer aan huis maar later is dat alleen in de morgen als alles er tegelijk uit  moet. Het grote vlieghok is min of meer naar voorbeeld van de van-Zonhokken gebouwd. Alleen heeft het hok in Oss geen ‘verspringing’ in het dak en is de luchtcirculatie dus anders.

.


.


.

Verzorging
In de club van Stedelijk Oss komt dierenarts Ferdie Vandersanden  uit het Belgische Lanaken maandelijks langs om de duiven na te kijken en dat laat Jeroen ook maandelijks door hem bij zijn duiven  doen. De duiven krijgen Mariman vlucht en kweek aangevuld met 20 % zuivering, 5% Bordeaux maïs, 2,5% P40 en 2,5% kuikenkorrels. Vijf dagen voor het inmanden krijgen de duiven in hun bak extra voer voorgezet van Koopman All-In-One en Versele Laga Energy Plus. Verder is Jeroen al jaren een fervent gebruiker van de Probacproducten van  Brockamp.  Via een Duitse liefhebber net over de grens verkrijgt Jeroen die.  Jeroen werkt bij de firma Delgromij die aan kleiwinning doet, op recept samenstelt en brengt waar dat nodig is voor de grofkeramische industrie. Hij is daar uitvoerder en vooral in de zomermaanden werken ze daar graag omdat de klei dan minder modderig is als in de maanden met meer regen. En juist in juni en juli en begin augustus beleeft het fondspel haar hoogtijdagen. Met 6 mee kreeg Jeroen zijn twee duif om 10.10 uur. De vroegste ZLU-prijs tot Marseille scoorde hij op Agen jrl. met prijs 16 en totaal 6 van de 17 in de prijzen. Op Pau begon hij met de prijzen 106 en 167 met 4 van 12 erin. Op Agen oud begon hij met prijs 133 en totaal 2 van de 9 als prijsduif. Op Barcelona was het bescheiden aantal van twee duiven mee en eentje daarvan scoorde de mooie prijs 424. Voor de ZLU-vluchten kan heerlijk om de hoek ingekorfd worden en wel bij de p.v. de Blauwe Duif in Oss. En het is natuurlijk geweldig als de 1e nationaal in het eigen inkorfcentrum gewonnen wordt. Op zondagavond kreeg Nico Pronk uit Mill er ook een heel vroege duif door die de 8e nationaal gaat winnen.  Ja, Marseille 2022 is een zware vlucht geweest.  Tot ruim na de middag op maandag zullen de prijzen (1 op 4) lopen en zeker voor de verdere afstanden.  ‘Triomphe’ heeft zich voor Jeroen van Heumen op het hoogste podiumplaatsje genesteld en een droom voor zijn baas waar gemaakt en daarmee een zoete herinnering voor eeuwig ‘vastgelegd’.

Ad van Gils

Marseille is voor het Westen traditioneel een zware klus en 2022 vormde geen uitzondering op deze traditie. Na 2 dagen uitstel vanwege regen en onweer in Midden en Noord Frankrijk werden de 113 duiven van IFC Zeeland zondagmorgen gelost om 07.00 bij een Noorden wind in Noord Frankrijk draaiend naar Zuid. Slechts enkele duiven wisten zondagavond nog hun hok te bereiken. Eén van deze witte raven had als thuisbasis het hok van Aart Jan Maljaars, die na zilver en brons op Tarbes een week eerder, nu dus het goud binnensleept. Nationaal nog net goed voor een vaasje en daarmee wederom een geweldige prestatie levert. De meldingen kwamen maandagmorgen maar heel langzaam op gang. Jan Kees Hoek was de eerste die een duif kon begroeten om 07.19 uur, goed voor zilver. Het brons was voor Adrie de Nooijer die om 07.51 uur een duif thuis zag komen en daarmee Joost Corré op plaats 4 nipt voorbleef. Comb. Verhagen-Buyl, leider in de tussenstand na Tarbes klokt een getekende op plaats 5 en bouwt daarmee hun voorsprong in de tussen stand verder uit. De top 10 bestaat uit 10 verschillende liefhebbers, wat aangeeft hoe lastig deze Marseille was. Niettemin waren er liefhebbers die op deze zware koers weer wisten uit te blinken. Gebrs. Dingemanse scoorden 100% met 2/2 en Joost Corré haalde met 2/3 een score van 67%. Een 50% prijspercentage werd behaald door J.C. Hoek 1/2; S. Dijkema 1/2; A. de Nooijer 3/6; Jan Allemekinders 2/4 en Martin van Nieulande 1/2. Van de 27 deelnemers wisten er 19 één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren.

24 juli 2022 Marseille – 113 duiven – 27 deelnemers – IFC Zeeland:

1 A.J. Maljaars; 2 J.C. Hoek; 3 A. de Nooijer; 4 Joost Corré; 5 Comb. Verhagen-Buyl;
6 S. Dijkema; 7 Comb. F & J Provoost; 8 Jan Allemekinders; 9 Calon-Ha; 10 Gebr. Dingemanse

IFC Zeeland
Jaap Bruggeman

“Moord met voorbedachte rade” is een uitdrukking die je vaak hoort als duidelijk wordt dat er aan een bepaalde ontwikkeling een vooraf bedacht plan ten grondslag ligt, dat niet helemaal kosher is.

En dat achteraf blijk dat het iemand of een groep/partij ( de bedenkers van dit plan) een groot voordeel oplevert.

Aan deze uitdrukking moest ik dit weekend weer denken toen ik de uitslagen van de jonge duiven zag in het samenspel “Gouwe en Ijssel”.Het was weer volop “oogsten” voor de bedenkers van het “plan”.

Er waren 4851 jonge duiven ingekorfd voor Lennik en de clubs 1714 (Bodegraven) en 1731( Gouwe stroom) lieten weer geen spaan over van rayon A. Onder aanvoering van de heren de Bruyn ( 216 jonge duiven mee) en Verkerk ( 310 jonge duiven mee) werd het net als verleden week een drama voor de rest van de deelnemers. Slechts 36 duiven (net als verleden week) van de 2275 duiven van rayon A konden zich in de eerste 200 prijzen mengen.

En van die 36 duiven zaten de meeste van deze prijs vliegende duiven nog bij liefhebbers die mijn inziens eigenlijk niet in rayon A thuis horen maar op een locatie wonen waar de duiven van rayon B (bijna) overvliegen.

Dit hele gedoe heeft niets meer met duivensport te maken maar is in mijn ogen een heel grote blunder van alle verantwoordelijke bestuurders die dit toelaten en niet ingrijpen. Hoe dit kan heb ik in het verleden al vaak genoeg uitgelegd.

We hebben hier onze jonge duiven heerlijk voor de vracht mee gegeven en dat blijven we doen tot de eerste vlucht met 2 nachten mand en voor mijn part zelfs het hele jonge duivenseizoen.

Ik moet mijn jonge duiven nu eenmaal op leren en ervaring op laten doen en dat doen we dus nu als vrachtduif.

Verliezen hoort bij de duivensport en dat is niet erg maar ik ben te oud geworden om me wekelijks in de maling te laten nemen. En geloof me!! We worden hier al jaren in de maling genomen. Of zullen we eens voorstellen om één keertje te starten met het laden van de duivenauto in onze regio en als wij hier onze jonge duiven geladen hebben, dan pas de duiven van Gouda en Bodegraven er bij aan vullen. Gewoon één keertje doen!! Dan korf ik mijn jonge duiven weer wekelijks in en als dan blijkt dat ik ongelijk heb dan hoor je me nooit meer!

Oude duiven Issoudun ,ja wat moeten we hier van zeggen. Het is natuurlijk een groot debacle geworden waar in mijn optiek alleen maar miscommunicatie aan ten grondslag ligt. En heel jammer want ik had 100.000 keer liever zaterdag gevlogen dan zondag. Waarom? Omdat als we nationaal vliegen de duiven gemengd worden en het grote voordeel van tactisch laden wegvalt. Nu we zondag ook nog met een kwartier verschil gelost werden kon je erop rekenen dat met deze wind onze eerste duiven terugkomen vliegen uit het Noordoosten.

Aldus geschiedde, mijn eerste 6 duiven kwamen allemaal zover we hier konden zien hoog terugvliegen uit het Noorden. En dan weet je bij voorbaat dat je te laat zit en ze op de verdere afstanden dik voor je zitten.

Natuurlijk speelde het op nest brengen van de duiven ook een rol. Alle duivinnen hadden net hun tweede eitje gelegd en de doffer idem dito maar “that’s all in the game” als je duiven op het nest brengt. Geen goede uitslag dus op Issoudun maar hopen dat ze het op Argenton aanzienlijk beter zullen doen als onze duivinnen wel een goede nest stand hebben.

MARSEILLE ALLERLEI.

Van Code rood voor België, code geel voor een gedeelte van Nederland, aflopende vervoersververboden voor Nederland, duivensport in Nederland !!

.


.
Code geel voor Nederland !

.


.


.
De favorieten van Jan hebber er wel zin !

.


.
Code rood voor België !

.


.

In goed onderling overleg tussen inrichters werd ook op deze “niet Nederlandse dag “ duiven ingekorfd. Hulde aan onze mannen die reeds vanaf 06.00 uur in Rucphen aan de poort stonden.

Dank U wel namens de Nederlandse ZLU liefhebber !

.


.

Onderstaand het werkverslag van onze vervoersman ter plekke, Ron Krijgsman.

Goedemiddag collega‘s,
Vanochtend stond ons een snikhete dag te wachten tijdens het omvangen van de 3338 Marseille gangers…We hadden ons goed voorbereid op de warmte en ook voor onze gevleugelde vrienden natuurlijk. Het ophalen van de duiven in de lokalen hadden we al op 20 duiven per mand gezet en voor transport op 16 per mand. Het omvangen en controleren verliep wederom buitengewoon vanochtend en was eigenlijk ook zo weer voor mekaar. De duiven hebben nagenoeg constant vers water aan de manden gehad tijdens het omvang proces wat nu zeker geen overbodige luxe is voor mens en dier. De vrachtwagens extra voorzien van meerdere grote watertonnen wat nooit geen kwaad kan om teveel in de auto‘s te hebben tijdens de reis. De vooruitzichten zijn wederom weer veelbelovend voor een mooie vlucht.

Omstreeks 11:30 uur waren wij klaar met omvangen en laden van de eerste vrachtwagen waarop 182 volle manden zijn geladen. Omstreeks 12:25 is de vrachtwagen uit Duistland gearriveerd en hierop hebben wij de laatste 26 volle manden bijgeladen. Tevens op deze wagen ook alle 40 Duitse vuile manden geladen en na controle van de watertonnen zijn we huiswaarts gekeerd. Totaal volle manden 208 stuks. 208 x 16 duiven.

Met vriendelijke groet,
Ron Krijgsman

================================

.


.
Net afgeladen om de WCS check te ontvangen !

.


.

Na de WCS controle waterbakken vulle !

.


.


.

.

.
Ons “geheim “ wapen de balkjes !

.


.

Beste sportvrienden,

Vanmorgen vroeg 'uit de veren' om duiven te korven. U leest het goed. Vanwege de vogelgriep beperking voor het gebied waar wij wonen konden wij de laatste 5 weken geen duif korven. Wij waren vanaf vandaag, 00:00 hr, weer in de gelegenheid om aan wedstrijden mee te doen. Wat betekende dat wij Marseille gisteravond niet konden korven.

.


.

In overleg met de Zuid Limburgse Unie en P.V. de Voordevliegers te Voorthuizen konden wij toch onze duifjes meegeven. Vanmorgen om 07.30 konden wij korven in Voorthuizen, gezamenlijk 7 liefhebbers. Van daaruit zijn wij naar Rucphen gereden, m'n pa, Wulfert en ik, waar wij de duiven hebben aangeleverd in de loods van afdeling Brabant 2000. Dat werden wij gastvrij ontvangen door Ron Krijgsman en alle overige mensen die druk waren om alle duiven te registreren, te voorzien van water en voer, laden in de vrachtwagen.

Dikke maar dan ook een hele dikke pluim voor de organisatie aldaar!! De duiven zitten bij de ZLU ruim in de mand, tijdens transport wordt er al jaren rekening gehouden met warmteafgifte door de duiven in de vorm van extra ruimte tussen de manden, de duiven hebben bijna continu water ter beschikking en worden aldaar al gevoerd voor ze de wagen ingaan. Zag er echt top uit! Langs deze weg dank aan de vrijwilligers van P.V. de Voordevliegers en aan de ZLU voor het mogelijk maken om onze duiven toch te korven! Grandioos

.


.

Woensdagmiddag aankomst te Macon om 15.00 uur

.


.

Lekker in de schaduw, wat willen we nog meer !!

.


.


.

Hub Wetzelaer, Pr. ZLU vluchten.

LOSSING MARSEILLE

Een weekend zonder duivensport is hier zeker geen weekend zonder duiven. Verleden week hebben we besloten om onze duiven de laatste weken van het oude duivenseizoen op nest te brengen. We hopen dus de volgende dagfondvlucht op verse eieren te kunnen spelen. De oude duiven komen nu één keer per dag los en zijn op dit moment heerlijk aan het relaxen. Zo gauw de eieren gelegd zijn kom de discipline er weer op. We hebben nu mooi de tijd om ons wat meer te focussen op de jonge duiven.

Het drama van Duffel heeft wel een diepe impact op mij gehad en zeker nadat op Facebook een reactie kwam van Jan van Bentum. Voor mijn bloglezers die niet op Facebook actief zijn zal ik zijn reactie in het kort beschrijven. Jan had die zelfde dag ook Duffel gevlogen met zijn jonge duiven en ook hij ervoer een slechte vlucht. Jan had echter één oude duivin meegegeven die enkele dagen daarvoor nog prijs vloog van een 400 km vlucht. Deze duivin had hij voorzien van een GPS ring. Wat bleek toen deze duivin veel te laat terug kwam en Jan de ring uit las?

Deze duivin had de grootste moeite gehad om haar huis terug te vinden en vloog heel Brabant rond in cirkels en kon zich totaal niet oriënteren. Ze vloog soms op grote hoogte en dan weer heel laag maar het was een groot probleem voor haar om thuis te geraken. Toen ik dit las kon ik niets anders doen dan mijn hand in eigen boezem steken. Als zo’n oude ervaren duif zoveel moeite heeft om haar hok weer te vinden dan waren mijn jonge duiven volstrekt kansloos.

Ik heb verleden jaar de keuze gemaakt om op alle “eerste tour” jonge duiven vluchten in “Gouwe en Ijssel” geen duiven meer te constateren. We korven wel in maar constateren geen duiven meer. Zodra de midfond vluchten beginnen doen we weer mee. In mijn optiek zou heel rayon A dit moeten doen, maar duivenliefhebbers kennende zal dat niet snel gebeuren. Wekelijks voor Jan met de korte achternaam op de lijst staan is aan mij niet besteed. Ik heb daar al genoeg over geschreven!!

Vandaar dat ik het op leren van de jonge duiven wat simpeler heb gehouden dit jaar. 2 keer naar Barendrecht en 2 keer naar Numansdorp is gewoon veel te weinig als ze in zo’n halve rampvlucht terecht komen. Als Duffel een normale vlucht was geweest was er niets aan de hand geweest. Ik zie het zo, je hebt als 10 jarige met de hele klas je 1e zwemdiploma gehaald en vervolgens wordt je met de hele klas vanaf een boot midden in een grote snelstromende rivier gegooid. Er zullen er best een paar de kant bereiken maar in feite ben je en de rest van de kinderen kansloos. Mijn onervaren slecht op geleerde jonge duiven waren gewoon kansloos.

Dat heb ik mijn jonge duiven dus zelf aangedaan en dat zit me niet lekker. Als ik ze fatsoenlijk had opgeleerd was ik zeker niet de helft kwijt geraakt. Het veranderde klimaat maakt het goed op leren van jonge duiven essentieel. De tijd dat je 30 jonge duiven kweekte en dat je ze ineens met de vrachtauto meegaf en er na 10 vluchten nog 29 over had is definitief voorbij.

We gaan deze week de jonge duiven goed op leren en hopen as Zaterdag voor het eerst in te korven.
We gaan het zien!!

Fijne zondag!!

The Day After

De jonge duiven werden om 8.00 uur in Roosendaal gelost. Op dat moment was het in Heemskerk aangenaam en voelde het windje, tijdens mijn loopje door de polder, nog koel aan. De wind was toen al straf en waaide uit de nwn hoek.

Alles was in gereedheid gebracht, de ploeg letters compleet, de koffie ingeschonken en compulive werd regelmatig geraadpleegd. Op ‘29’ werd de eerste duif, op de app gemeld, de spanning liep met de minuut op.

Op ‘32’ hangen 4 duiven boven mijn hok en laten zich door de wind meenemen. Lokker 1 los, niet veel later Lokker 2 en eindelijk vallen ze op het hok. Poehh de eerste zijn er, de duiven blijven mooi komen, de meeste vallen keurig op het hok, een paar op het huis, tot de laatste duif blijf ik ze roepen want slechte gewoonten aanleren is uit den boze.

Ik test dit jaar de nodige duiven van Dirk Klaassen uit en dan is het geweldig dat deze duiven zich direct van voren laten zien, één zwaluw is nog geen zomer maar het begin is boven verwachting! 

Hierna is het de beurt aan de oude duiven, die hebben bij mij wat meer moeite gehad, het werd een stevig vluchtje. Geen kopduif maar wanneer de eerste er is volgen ze elkaar snel op. (19 van de 26 in de kring in de prijzen) 

Gewoon een prachtige duiven dag met veel bezoekers die hebben genoten van de aankomsten en de koffie van Lia. Geweldig en dan ook nog een mooie uitslag, wat kan je op zo’n zomerse dag nog meer wensen.

De bloemen waren voor mijn vrouw😏

Na een korte afwezigheid staat St. Vincent gelukkig weer als 5^e ZLU-vlucht op de agenda. Vanwege bosbranden op de vluchtlijn werd besloten in Tarbes te lossen. Hier kregen de ruim 10.000 duiven om 07.20 uur de vrijheid bij mooi en windstil weer. Onderweg kregen ze te maken met een toenemende wind uit het Noordoosten. Het werd wederom een pittige koers voor de 175 deelnemende duiven van IFC Zeeland. Slechts 2 duiven wisten op vrijdag in België hun hok te bereiken. De verwachting van de 38 deelnemende liefhebbers was dan ook niet dat er zaterdagmorgen vroeg duiven zouden vallen. Maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Het bal werd geopend door Martin de Poorter in Sluis om 05.02 uur. Voor Sander Dijkema een teken om direct naar zijn kooi te snellen. Daar aan gekomen zag hij zijn rode jaarlingduivin heerlijk zit pitten op het platte dak! Met de nodige inspanningen en bijna een half uur later zat ze in de klok. Goed voor de bovenste plaats op de nationale meldlijst. Helaas voor Sander was er nog één duif sneller, maar ook een tweede nationaal is een topprestatie. Aart Jan Maljaars pakt de rest van het podium met plaats 2 en 3 (binnen 6 minuten van elkaar geklokt) en ook Herman Calon klokt er 2 achter elkaar (met wat meer tijd tussen) wat goed is voor de plaatsen 4 en 5. Prima prestaties waren er met 67% prijs van Herman Calon (4/6) en Joost Corré (2/3);  60% prijs scoorde de Comb. Krijger en Zn. (3/5); en een 50% score werd behaald door Sander Dijkema (2/4); Joop Duinkerke (2/4) en Piet de Nooijer (1/2). 25 Liefhebbers wisten één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren.

15 juli 2022 Tarbes (St.Vincent) – 175 duiven – 38 deelnemers – IFC Zeeland:

1 S. Dijkema.; 2 en 3 A.J. Maljaars; 4 en 5 Calon - Ha; 6 A. de Nooijer; 7 Chris Paauwe;
8 Cees Joosse; 9 P.A.C. Hermes; 10 Comb. Verhagen-Buyl.

IFC Zeeland
Jaap Bruggeman

JOHN HARDEBOL UIT CASTRICUM (NOORD-HOLLAND)
WINNAAR 1^STE NATIONAAL EN 1^STE INTERNATIONAAL
TARBES (ST. VINCENT) ZLU.

.


.

.


.

.


.

 

.

.


.

.


.

 
.


.


.

.


.

.


.

 
.


.

. 


.