- woensdag 12 juni 2019
Dat wordt 3 en soms zelfs 4 dagen per week (!’) naar het ziekenhuis annex Revalidatiecentrum hoorde ik van de specialist. Om te leren leven waarmee moeilijk te leven valt. De interieurs van ziekenhuizen zijn me inmiddels meer vertrouwd dan die van het duivenhok. Met duiven is het behelpen, tenminste in B N. Maar dankzij hulpen als Jan, Daniel en Gaby kan daar toch met duiven gespeeld worden. Tenminste soms! Maar geen contact met de duiven en presteren zoals gewend gaat niet samen. Hoe anders is het in Rijkevorsel.
RIJKEVORSEL
Met de aanschaf van duiven, het koppelen en de selectie bemoeit Roger zich niet, hij is de verzorger en een betere kan je je niet wensen. Hoewel hij (ook!) niet meer van de jongste is heeft hij een fabelachtig geheugen en er is weinig dat hem ontgaat. De aankomende duiven kent hij al voordat ze gevallen zijn. En hoe belangrijk een goede verzorger is weten met name Eric Reynen met Engelse Brian, Eyerkamp met zijn Kroaat, John van Wanrooy met Henri en Co. En vele anderen.
TOCH AARDIG
Toch ging het in B N verleden jaar niet eens zo slecht ondanks dat het er dus behelpen is. Met oude slechts enkele vluchten mee kunnen doen maar toch drie weken op rij bij de ´Grootmeesters´ met 19 prijzen op 20. ‘Grootmeesters’ is een rubriek in het Nederlandse duivenblad ‘het Spoor. De computer beslist wekelijks wie in elk van de elf afdelingen de tien beste waren en het moet gezegd, die rubriek slaat aan. Temeer daar het veel frustraties weg neemt bij liefhebbers die niet opvallen vanwege minder duiven maar toch presteren. Ook 2e in de Gouden Duifcompetitie van Nederland en ondanks de laatste vlucht niet mee gedaan met jongen toch 2e Kampioen in Rayon 4 (ruim 400 leden). Dat vooral dankzij twee maal twee nestmaten.
NESTMATEN
De 18-703 won van Sint Quentin 1e prijs en twee weken later de 2e van Peronne, na hokgenoot. Toen ging hij verloren, werd opgehaald, kreeg rust en vervolgens won die opnieuw 1e van Morlincourt. Tegen 9.788 duiven was het de 15e prijs. Van Peronne was het overigens de 4e tegen 2.490 duiven en de 12e tegen 9.215 duiven. Dus amper 5 maal mee geweest! .
De nestbroer 18-704, won 8 op 9, zeven maal per tiental en werd daarmee kampioenduif. Hij was bij de duiven die de eerste vlucht (op 7-7) 1, 2, 3, 4, 5, 6 en 7 wonnen. Hij won een 1e van Peronne, 4e van Gien en als eerstgetekende opnieuw de 1e van Orleans op 15-9. S-National NPO was dat de 6e tegen 7.008 duiven. Ten westen van B N zat in Zuid Nederland geen snellere. Enkele uren voordien had diens nestmaat, de 703, de 1e gewonnen van Morlincourt (15e tegen 9.788 duiven). Die vlucht wonnen de drie eerstgetekende trouwens 1, 2 en 3. (15e en 19e prijs tegen 9,778 duiven). .
Na Orleans was nog een vlucht en dan was gedaan. Grote kans om kampioen te worden in Rayon maar ik paste. Dat waren alvast twee goede voor 2019 en daarmee wilde ik niets riskeren. Waarom ik er nu pas mee te voorschijn kom? Als ik dit schrijf heb ik die 703 en 704 nog niet een keer aan zien komen. Maar we zijn er nog niet.
NOG TWEE NESTMATEN
De 826 en 827 waren ook nestmaten, late jongen. De 826 kreeg drie leervluchten uit Quievrain. Iemand die korter woont belde telkens als hij ‘gepakt’ had. Ik durfde niet te zeggen dat die 826 al thuis was, hij zou me niet geloofd hebben. Toen werd ze ingezet op Morlincourt en won de 1e prijs (12e tegen liefst 16.345 duiven).
De 2e prijs werd gewonnen door haar nestbroer, de 827, die de week voordien de 4e gewonnen had. (20e tegen 16.345 duiven). Broer en zus die beide bij de eerste 20 wonnen tegen meer dan 16.000 duiven? Dat kon geen toeval zijn en dat was het ook niet.
De zaterdag nadien was de 26 er weer als eerste maar schrok en werd geklopt door eerdergenoemde 703. Dus werd het ‘slechts’ 2e en 19e prijs tegen 9.778 duiven. Een duif die van leervluchten telkens akelig vroeg thuis was en 2 weken oprij 9 en 12 won tegen zo’n immense massa met ook nog een goede broer? Ook zulke wil je niet verliezen en ook daarom dat ik de laatste vlucht liet schieten.
2019
Eind april een vlucht met een ziedende zuidwestenwind. Van 12 ingezette duiven gingen er twee verloren, de 26 en de 27. Het waren de enige duiven die nooit verder waren geweest dan 250 km. Eigenlijk ook dom om zulke onervaren duiven die zo veel beloofden met zulk een hevige wind mee (1.900 mpm) te spelen. Dus wat hebben die 4 goede jongen van 2018 dit jaar gebracht? Helemaal niets. Wel heb ik er van geleerd.
VERDELEN?
Terug naar Roger. ´Zullen we met enkele vliegers wat later starten?´ vroeg die. ‘Nee, niet doen’, zei ik. ‘Spelen. Nu hebben ze vorm en je moet het ijzer smeden als het heet is. Of zoals ze hier zeggen ‘hooien als de zon schijnt’. En ik had nog een reden om zo te denken. In 2012 had ik ‘Wilhelmina’, 11-941. Waren er betere? Ze won op een jaar tijd St Quentin 3.799 d – 2e na hokgenoot.
Sint Quentin 6.069 duiven – 2e na hokgenoot.
Pithiviers NPO, beukende tegenwind: 15.723 d – 2e.
Orleans: 2.224 d – 2e. Orleans NPO 7.795 d – 3e.
St Quentin 3.069 d – 29e. Enzovoorts.
Toen kwam nationaal Chateauroux. Haar vorm was adembenemend. Ze trainde veel langer dan de rest, haar ogen spuugden vuur, ze trilde over heel haar lijf. Ik besloot aan de verleiding te weerstaan en hield ze thuis. In het jaar dat volgde had ik èèn scheefvlieger, de enige ooit. Zij dus! Dan maar ‘op de kweek’ dacht ik. Ze bracht amper iets bijzonders voort.
DE MORAAL
´Hooien als de zon schijnt´, schreef ik op mijn site. J d L (Vlaanderen) had het gelezen en refereerde naar een streekgenoot met een superduif. Die won op een zaterdag de 1e en werd meteen weer ingemand om de dag nadien weer te zegevieren. Vitesse specialist Patrick Boeckx had ook zo’n duif en ook de befaamde Hofkens deed ooit hetzelfde. Een duif terug inmanden die enkele uren eerder een 1e won om de dag nadien opnieuw te zegevieren. De moraal? Je moet inderdaad het ijzer smeden als het heet is. Duiven zonder vorm horen niet in de mand. Met duiven in vorm moet je niet ´thuis blijven´. Spelen zulke! Want vorm is niet iets vanzelfsprekends, niet iets dat je op commando kan krijgen of kan forceren. NIEMAND kan dat, ondanks veel gebazel vooral aan de toog.