- zondag 24 maart 2019
Evenals verleden week geven we weer wat tips waarmee vooral beginnende liefhebbers misschien iets kunnen. En als niet beginners aan slechts EEN van die tips iets hebben was hun tijd om dit te lezen niet voor niets.
DIERENARTS
Kort geleden sprak ik een dierenarts die goed speelt. Hij was met pensioen maar duiven was de laatste jaren toch al niet interessant. En waarom niet? Hij was er nog een van de oude stempel, of moet ik zeggen heel vooruitstrevend? Want hoe was zijn werkwijze? Als klanten niet tevreden waren over de prestaties gaf hij ook geen medicijnen mee als hij niet kon ontdekken wat mis was met de duiven. Dat kostte hem klanten (die gingen naar een collega) en dus inkomen.
De doorsnee duivenmelker gaat immers niet naar de dierenarts om de waarheid te horen als zijn duiven niet goed zijn. Die wil na het bezoek met een plastic tas naar huis met daarin medicijnen. Een tasje van de hoop. ‘Het ligt namelijk nooit aan de duiven.’ Natuurlijk kan de dierenarts er soms ‘naast’ zitten. Als je dat gevoel hebt ga niet meteen naar een andere maar ga terug naar dezelfde. Hij weet meer van jou en je duiven, hij weet wat hij eerder voorschreef. Mensen die van de ene dierenarts naar de andere lopen zijn niet de kampioenen in onze sport, integendeel.
AANTAL DUIVEN
Vanwege een totaal andere ‘duivencultuur’ vermaak ik me altijd prima als ik ergens in de Vlaanders ben. Zoals onlangs bij Paul Gevaert en zijn compagnon Carlos Lannoo. We gingen naar het duivenhok (van die trap heb ik geweten), maar verder was het de moeite. Bij G v d Wouwer zie je ingenieuze broedbakken die de motivatie moeten vergroten maar hier leken het kunststukjes. Wat een mogelijkheden boden die bakken. Opvallend was ook dat die mannen met weinig duiven spelen en aan de verleiding kunnen weerstaan om meer duiven te gaan houden. Ze hebben twaalf koppels vliegers en that is it.
Gevaert Lannoo: Grote Vlaamse kampioenen 'met de kleine korf'. Foto W de Br.
Commercieel zou het interessanter zijn meer duiven te houden. Meer duiven in de race betekent meer kans op vroege. En ‘vroege duiven’ dat is waar vooral kopers uit het verre oosten op letten. Ik heb er nog nooit een horen zeggen dat hij ook lette op het aantal duiven waarmee werd gespeeld. Deze mannen houden zich aan de gouden regel ‘houdt nooit meer duiven dan je aan kunt.’ Er zijn er immers al tallozen ten onder gegaan aan te veel duiven. Vooral na een goed jaar en/of kopers over de vloer.
MOTIVATIE
Motivatie? Sommigen zeggen daar niet in te geloven. ‘Ze kunnen het of ze kunnen het niet’, zo beweren ze, ‘alles draait om goede duiven.’ Is dat ook zo? En is al die moeite die Govaert en anderen zich troosten om duiven nog vroeger op de uitslag te krijgen dan voor niets? Ik heb er ook lange tijd niet in geloofd, maar denk nu anders.
Zo had ik mijn 791, een nestduivin. Die vloog meerdere eerste prijzen (club) toen ik in haar half afgesloten bak een schotel zette met broedende duif. Dat enkele avonden achter elkaar voor ongeveer een uur. En dan was er die S-Nationale NPO vlucht Orleans van 2014. Eigenlijk veel te zwaar voor jonge duiven met die beukende tegenwind zo vonden velen.
Ik had de 684 mee. Die vloog als eerstgetekende en was flink gepould. Tegen meer dan 2.200 duiven won die glansrijk de eerste. Nationaal is er niet veel (meer) te verdienen (dat was ooit anders, zeker op Orleans) maar toch. Met series inbegrepen won ik meer dan de rest van Zuid Nederland samen. Wel, die 684 broedde alleen en dat op 6 eieren (elke dag een bij geschoven). Ze was ongelooflijk fel op haar nest. Niet aannemelijk dat ze ook gewonnen zou hebben als ze niet op die stand was gebracht.
EN ANDERE
Koen Minderhoud had zijn Geeloger, een van de beste duiven van deze eeuw. Men heeft meerdere keren kunnen lezen hoe groot de rol was van een omgekeerde emmer vlak bij de bak waarin die woonde. De ‘Kleine Didi’ van Devos vond zijn motivatie in zijn haat voor zijn enige hokgenoot. De Nationaal van Schellens begon pas te presteren toen Charel hem op het hok liet waar hij als jonge duif gezeten had. Motivatie lijkt mij dus geen ‘zever’. Wel dient die te worden opgebouwd. Niet van de ene dag op de andere.
RONDAGS
Soms hoor je liefhebbers zeggen dat ze verloren jonge duiven nooit terug halen omdat dat toch niets wordt. Zelf haal ik die wel terug. Uit fatsoen en ook vanwege dat beetje hoop dat het mogelijk een goede is. Neem nu Frans Rondags Die is nationale top en ook verleden jaar was hij weer outstanding, vooral met jongen. Maar daar was wel een en ander aan voorafgegaan. Grote miserie zeg maar. Want wat kon je over hem lezen? Nadat hij zijn jongen een keer of tien gelapt had vanaf ongeveer 10 kilometer, besloot hij de elfde keer enkele km verder te rijden.
Drie uur na lossing meldde zich de eerste duif. ’s Avonds had hij er 15 terug van de ruim 80. Vlamingen (sommige) zouden zeggen ‘mee gesleurd door overkomende Nederlandse duiven’. Dat heb ik ze al meerdere malen horen zeggen op dagen dat het uitgesloten was dat Nederlanders in België hadden gelost.
WEL GOEDE
Enfin, Rondags had ze overal moeten gaan terug halen. Uit alle windrichtingen. En wat bleek later? Daaronder zaten de Nationale Asduif en nog twee jongen die zich bij de nationale Asduiven zouden klasseren. Sterker nog, deze jongen waren zelfs op meerdere hokken binnen gelopen. Dat alleen ‘de rommel’ verloren gaat en het een goede selectie is, daar zal hij dus niet ik geloven. Ik evenmin. an rommel is. Stefaan Lambrechts is zelfs van mening dat de beste het makkelijkst verloren gaan.
BEURZEN
Die talrijke soms totaal verschillende voermengelen die je in de winter op beurzen zit werpen de vraag op of daar niet te veel belang aan wordt gehecht. Vraag het 10 kampioenen hoe ze voeren en U krijgt mogelijk 10 verschillende antwoorden. Mensen die in vertwijfeling worden gebracht zou ik willen adviseren steeds dezelfde, niet al te zware, mengeling te geven. Er zijn, Klak was er een van, talrijke ‘groten’ in onze sport die niet anders doen. Ze geven al hun duiven, jongen, vliegers en kwekers een heel jaar dezelfde mengeling. En presteren!
RUIMEN
Tot slot: Ruim nu eindelijk die duiven toch eens op die al drie jaar of langer op je kweekhok zitten alleen vanwege een goede afstamming, of omdat ze van een goed hok komen, of veel geld hebben gekost. Als ze nog nooit goede gaven is de kans dat ze dat alsnog gaan doen minimaal. Hetzelfde geldt voor duiven die er als jong en ook als jaarling op de vluchten niets van bakten. Weg er mee. Heel veel, zo niet alles draait om selectie. Darwin zei het al.
