Toen ik me realiseerde hoe lang ‘het’ geleden was voelde ik een schok. Ik schudde me als een hond die net uit het water stapte. Wat dan zo lang geleden was? Die reis naar de Olympiade in Japan. Ik was even oud als mijn zoon nu. Wat gaat het verdorie snel. Het kostte me toen wel moeite om tien dagen vrij te krijgen. Dat zou alleen maar lukken als ‘zijnde een prominent sportman’.

Ik verzamelde wat ‘dagbladstukjes’ en reportages waarin over mijn prestaties werd geschreven en ik mocht gaan. Onze sport had toen nog betekenis in de samenleving, sterker nog, die maakte er deel van uit.

 VERDER
Wat ik me ook herinner zijn sommige reisgenoten. Martha van Geel, Jan Hermans, Hans Eijerkamp, Kees Bosua, dokter Stam. Allemaal Nederlanders want in die tijd zocht je elkaar op en dat deden ook de Belgen. Je was een duivenmelker uit Nederland of uit België. Nu denkt men niet meer aan Nationaliteit. Ben je een duivenmelker en die gaan op ‘duivendagen’ zitten waar plaats is. Of de tafelgenoten Belgen of Nederlanders zijn speelt geen rol.

Maar wat ik me vooral herinner is het geleuter van veel Nederlanders. Allemaal waren het ‘kampioenen’ allemaal lagen ze slecht en allemaal speelden ze in een samenspel ‘waar de concurrentie moordend’ is. Niet om aan te horen. Natuurlijk zat er wel een kern van waarheid in dat ‘geleuter’ en is het zeker niet zo dat de concurrentie overal hetzelfde is en het niet uitmaakt waar je woont om te presteren. Toen niet en nog niet.

VERSCHIL
In de hoogtijdagen van duivensport stond hier clubspel centraal. Zo waren er die twee clubs uit Tilburg. De ene was veel en veel sterker dan de andere. Daar vielen steeds de vroegste duiven en sloten te concoursen eerder. De kampioen in de ‘zwakkere’ club zou maar ‘een gewone’ zijn in de andere. Een middelmatige duif in de ‘sterke’ club kon asduif zijn in de andere. Puur een kwestie van kwaliteit omdat de locatie niet relevant was. De liefhebbers woonden immers kort bijeen. Of er die verschillen vandaag de dag nog zijn? Absoluut, zowel op vitesse, HaFo als fond, al zijn ze mogelijk minder groot.

 VRAAG
Hierbij moet ik denken aan die Nationale Asduif KBDB vitesse van enkele jaren terug, een duif uit Wallonie met een reeks eerste prijzen. Zou dezelfde duif dat ook gepresteerd hebben in het Diamantverbond? Of in het Tienverbond? Niet geloven. In die samenspelen wint een duif geen ‘reeks eerste prijzen’. Zelfs niet met de geringe deelname die er soms is.

NEDERLAND
En ik moet denken aan Nederland. ‘Wat verstaan ze daar onder invliegduiven’, vroege Belgische Patrick. Dat zijn portduiven legde ik hem uit. En waarom die zo vaak punt van discussie zijn? Heel simpel. De NPO heeft dienaangaande regels maar die worden niet nageleefd. In het ene samenspel zijn portduiven toegestaan, in het andere niet. En dat klopt natuurlijk van geen kanten.

 Duiven van fondspelers die van korter bij per definitie geen prijs winnen wel of niet in concours maakt een wezenlijk verschil. De zus van de moeder ‘Ad’ van Marcel Wouters werd in een landelijke competitie 3^e Asduif. Met dank aan Ouwerkerk Dekkers.

 Zo wordt in Nederland in het najaar in menig samenspel met enorm veel duiven gespeeld. Vanwege fondspelers die massaal jongen in zetten enkel en alleen om af te richten, ervaring op te laten doen. Liefhebbers die in zulke samenspelen hun tot op het bot gemotiveerde oude duiven inzetten hebben het een stuk makkelijker dan de sportgenoot in een samenspel waar 60 specialisten 150 duiven inzetten. Zoals vitessespelers het een stuk makkelijker hebben in een samenspel waar fond de norm is.

 Goed te weten als je ergens duiven aan wil schaffen. Die haal je best bij liefhebbers die wonen in streken waar men zich specialiseert.

 Wil je fondduiven? Ga naar streken waar de fondspelers zitten en niet naar de man die als een van de weinigen in zijn samenspel fond speelt. Zelfs niet al is zo’n man NATIONAAL kampioen. Wil je vitesse duiven? Ga naar streken waar de vitessemannen de degens kruisen.

 PROVINCIE VAN DE ZESJES
Weet U trouwens dat er heel wat buitenlanders zijn die alleen Belgische duiven willen waarvan de ring begint met een ‘6’. Vroeger was Piet de Weerd al lovend over de kwaliteit van de Antwerpse duiven. Maar zijn die nog beter? Hmm. Weet niet. Feit is dat vergelijkbare concoursen op dezelfde dag bij de noorderburen en ook in Zuid Holland vlotter verlopen. Met hogere snelheden en kortere concoursduur. Dat is eerder regel dan uitzondering. Soms begin ik daar over met Antwerpenaren waarvan ik weet dat ze niet gauw op de teentjes getrapt zijn. Die me dan NIET aankijken met een blik van ‘heb je je pillen vergeten in de nemen?’ Een Antwerpenaar zei zelfs: ‘Nederlandse duiven op HaFo beter? Dat zou me niet verbazen, want de beste duiven gaan hier niet naar de halve fond maar blijven op Noyon.’ Ik begon er met Dirk van Dijck over. ‘Klopt’ zei die. ‘Mochten vitesse spelers zoals…. (en hier noemde hij een achttal namen) halve fond gaan spelen dan zou dat als het ware een revolutie teweeg brengen in duivensport. De verhoudingen zouden totaal anders komen liggen met andere, nieuwe namen op het voorplan. En over een andere discipline gesproken, Dirk refereerde naar dr. Marien.

 MARIEN
Dierenarts en HaFo kampioen Marien liet zich dit jaar overhalen Bourges te spelen. Met amper 5 duiven mee won hij Nationaal tegen 8.348 duiven: 2, 5, 46, 74, 302. Vier van de vijf duiven wonnen 1 op 100. Alle vijf ruim 1 op 25 !! Als hij en zoon Koen alles thuis hebben moeten velen nog beginnen. Waarom verbaasde die uitslag mij achteraf niet zo? Omdat zijn duiven zich op de kleine fond al bewezen bij Comb (John) van Wanrooy Geffen en andere.

 ‘ONEERLIJK’
Die Hollandse zeurpieten destijds hadden wel degelijk een punt. Daarom hoeft een eerste Nationale Asduif KBDB niet de beste duif van België te zijn. Ooit wees wijlen ‘de Stan’ (Raeymakers) me op zo’n Nationale Asduif. Op de provinciale vluchten werd die steeds geklopt door een andere duif. Een duif dus die beter was. Maar de opgegeven prijzen waren niet uit de provinciale uitslag gehaald, die waren van twee verschillende bonden waarvan de een sterker was dan de andere. Duivensport is op veel punten een oneerlijke sport. Op een ‘National’ is de beste duif van de wereld bij een sterke oostenwind kansloos als die in Limburg moet zijn. En omgekeerd natuurlijk. .

 AANTALLEN
Tot slot nog dit: Staar je ook niet blind op aantallen duiven. Een winnaar tegen 3.000 duiven heeft meer waarde dan een winnaar tegen 300. Maar als die 3.000 duiven werden ingezet door 30 liefhebbers en die 300 duiven door 120 liefhebbers geef mij dan toch maar de commercieel niet interessante duif.