- zaterdag 28 oktober 2017
Een echte reiziger ben ik niet, maar die keren dat ik in het buitenland was praatte ik graag met de lokale bevolking. En als men dan hoorde waar ik vandaan kwam kreeg ik vaak te horen ‘Nederland, ha tulpen’. Ik heb nog nooit een tulpenveld van dichtbij gezien, maar dat terzijde. Nog vaker zei men: Ha, Goelit, Kroif, van Basten. Of Ajax. Bij ‘Ajax’ dacht ik met weemoed aan de 70-er jaren toen clubs als Barcelona en Bayern met knikkende knieën het veld betraden omdat ze op voorhand wisten dat de Godenzonen uit Amsterdam ze alle hoeken van het veld zouden laten zien.
Maar tijden veranderden. Als men nu vraagt waar ik vandaan kom zeg ik: Belgie. Dat bespaart me meelijwekkende blikken en daarop zit ik niet te wachten. Onze voetballers van tegenwoordig? Verwende overbetaalde snotneuzen zijn het met hun dikke Mercedessen. De meeste toch. ‘Ach, dat zijn golfbewegingen. Komt weer goed’, hoor je soms. Vroeger kon je daar inderdaad op hopen, nu niet meer.
GELD
Het grote geld kreeg voetbal in een wurggreep. Een goede speler van hier verdient al gauw 200.000 euro per jaar. Dat verdient ook een wereldtopper maar per week! Jongetjes met talent worden met 15 jaar al weg gekocht voor een bedrag waar een gemiddeld gezin in Oeganda 30 jaar van kan leven. Wat betreft de Champions League kan je nu al voorspellen wie bij de laatste 4 gaan eindigen. Nederlandse of Belgische ploegen hebben dan al lang afgehaakt. Het geld maakt voetbal zo voorspelbaar dat die veel van haar charmes verliest. Spelen ‘onze ploegen’ nu tegen de wereld top dan is niet meer de vraag of ze zullen verliezen maar met hoeveel. En duivensport gaat dezelfde richting uit. Of vindt U 400.000 euro voor een enkele duif normaal?
VERSCHIL
Een reportage over een nationale winnaar met jonge duiven was aanleiding tot dit artikel. De week voordien had de man in kwestie zijn 125 jongen drie keer gaan lappen op 60 km. Hij was daar telkens drie uur mee kwijt, maar dat was goed bestede tijd, zo zei hij. Zonder die inspanningen zou je in moderne duivensport niet meer kunnen winnen. Maar waren postduiven niet het renpaard van de kleine man? Vroeger ja.
DE GEWONE MAN
Wat moet er omgaan in ‘de gewone man’ in onze sport als die leest over zo veel jongen zo dikwijls lappen? Waar moet die ‘gewone man’ met gemiddeld 1,7 kind (in 1990 nog 4,2), een 35-urige werkweek en een weekloon van 539 euro de tijd en de centen vandaan halen om nog op te kunnen boksen tegen die ‘grote jongens? En wat vooral te denken geeft: Beroeps en massa-inkorvers komen er steeds meer, en… Die doen niets verkeerd. Een ontwikkeling die ook Patrick Philippens zorgen baart.
OPROEP
In ‘Duifke Lacht’ doet hij een oproep op de KBDB om nog deze winter een limiet in te stellen. Doen ze dat niet dan ziet hij het dezelfde verkeerde kant uit gaan als in Nederland met liefhebbers die op een enkele vlucht meer dan 300 duiven in manden. ‘Nu kan het nog’ aldus Patrick, straks is er geen weg meer terug. En hij stelt een concreet aantal voor: 100 Duiven maximum per vlucht. ‘Als ze het daar niet mee kunnen…???’ zal menigeen denken. Een neutraal iemand kan niet ontkennen dat hij wel degelijk een punt heeft. De aantallen duiven die sommigen vandaag de dag inmanden loopt echt de spuigaten uit. Het heeft alles te maken met de professionalisering van duivensport en het vele geld dat daarin omgaat.
STEEDS MEER
Kan je mensen kwalijk nemen dat ze van hun hobby hun beroep maken? En stoppen met werken als ze de kans krijgen? Kan je ze kwalijk nemen dat ze doen wat ze kunnen om duiven te doen presteren? Natuurlijk niet. Maar ‘de gewone man’ komt wel steeds meer in de verdrukking en voelt steeds meer dat hij geen partij is voor die grote die met zijn 97e getekende een 1e Nationaal wint. Hij waant zich een Don Quichot, vechtend tegen windmolens. En wat moet er in zo’n gewone man omgaan die met duiven wil beginnen en woont naast zo’n grote met een heel batterij hokken en verzorger? Of in de beginner die met zijn ‘mandje van 12’ aan moet schuiven achter de ‘sportgenoot’ die net zijn aanhangwagen vol duiven aan het uitladen is?
TOPSPELER
De topspeler van nu is iemand zonder werk of een (jong)-gepensioneerde. Of iemand die een vader heeft als compagnon, of een zoon, buurman, vriend of wie dan ook. Of iemand met een verzorger of zelfs twee. Liefhebbers die nationale top zijn en overal alleen voor staan met daarbij nog een volledige baan ook? Ik ken ze niet.
OP ZIJN BELOOP
Maar helaas: Belgie, Belgen en de KBDB kennende vrees ik dat dhr. Philipsen even goed tegen een muur kan praten. Dat hij is als een roepende in de woestijn. Dat er niets zal veranderen, alles bij hetzelfde zal blijven. Gewoon omdat veel van onze beleidsmensen geen binding hebben met de basis maar wel met veel van die groten. Ze kennen de gevoelens van veel ontmoedigde ‘gewone mannen’ niet. Of beter de zwijgende meerderheid die niet op de barricades gaat, maar dus zwijgt en stopt. Gevolg? Duivensport zal nog sneller aftakelen als nu al het geval is.
MEDIA
Ook de media spelen in deze een rol, ik zeg dat vaker. Beseffen die hoe het al die gewone mannen frustreert als hun goede prestaties geen aandacht krijgen en mensen die veel slechter spelen wel in het zonnetje worden gezet? Vaak omdat men aan hen kan verdienen. Ook verslaggevers en schrijvers die geen uitslagen kunnen lezen en onjuist interpreteren wekken heel veel wrevel. Natuurlijk zal duivensport blijven bestaan. Maar als er niets verandert zal het een elite sport worden met steeds minder liefhebbers met steeds meer duiven. In China gaat het al die kant uit en dat is ook onze toekomst als er niets gebeurt. En geloof me. Dat is geen vermoeden maar een gegeven.
OOK ZIJ
En wie worden daar vooral slachtoffer van? De ‘groten’, de profs of veel-inkorvers (term van Gommaar Verbruggen) zelf. Zij vooral zijn gebaat bij veel liefhebbers en veel duiven. Dat maakt hun winnaars en prestatie-duiven waardevoller.
Voor mij heeft een winnaar tegen pakweg 350 duiven ingemand door 90 liefhebbers meer waarde dan een winnaar tegen 2.000 duiven ingemand door 20 liefhebbers. En er komt een tijd dat die Oosterse kopers ook zo denken. Die blijven echt niet zo dom als sommigen nu zijn. Kortom: Er MOET iets gebeuren. Of die ‘groten’ vermeend groten, of zelfverklaarde groten, zullen worden als koningen zonder koninkrijk. En dat is zeker niet wat ze willen.
