- zondag 20 augustus 2017
Water en vocht spelen een zeer voorname rol in ons leven. Sterker nog, ‘zonder’ zou geen leven mogelijk zijn. In droge zomers worden vooral boeren en tuinders er mee geconfronteerd. Ook aangaande duivensport valt er wel een en ander over te vertellen.
HOK
In duivensport zijn in de loop der jaren heel wat dogma’s omver gekegeld. Een van de dingen die overeind bleven was het belang van een droog hok. Vroeger, toen je in de regio Turnhout werd ‘dood gegooid’ met gratis tabaksstelen had ik die ooit als bodembedekker in de hokken. Als je er dan op stapte en je hoorde het knisperen of zelfs breken vanwege de droogte dan zat het goed. Die stelen moesten ook breken als je die wilde buigen. Dan had je een goed droog hok. Sommigen hadden dennennaalden en hier gold hetzelfde. Eerder wees ik er al op hoe verschillend de hokken van de kampioenen kunnen zijn. Ze hebben echter allemaal een ding gemeen: Ze zijn droog.
BAD
Duiven moeten af en toe een bad en liefhebbers zien graag dat ze dan staan aan te schuiven om er in te duiken. Dat zou immers op vorm duiden. Zieke duiven nemen inderdaad geen bad, maar er is nog iets: Het weer. Duiven baden vooral graag als het regenachtig is. Bij droog, warm en zonnig weer gaan ze er soms helemaal niet in. Dat bleek bij dat tropisch weer in juni weer maar eens. Velen hebben zich toen voor niets zorgen gemaakt. Hun duiven wilden niet in ban, ze dachten dat de vorm weg was, maar het was het weer.
En speciaal badpoeder? Kwaad kan je er niet mee maar mij lijkt het weg gegooid geld. Als ik er aan denk doe ik wat zout en azijn in het badwater. Soms ook wat chloor (javel). Als ik er aan denk dus, maar eerlijk gezegd gebeurt dat niet vaak.
MASSEREN
Wat sommigen doen als duiven net van een vlucht thuis zijn is die in lauw water masseren. Het siert ze dat ze zo bezorgd zijn over het welzijn van hun vogels maar dat vele werk mist elke zin. Duiven moeten de pluimen op kunnen zetten, dat doen ze instinctief als ze een bad nemen, maar dat gebeurt niet bij een verplicht bad. Met andere woorden, het water komt niet waar het moet zijn: Op de huid. Vandaar zinloos.
NATTE MEST
Nestjongen die natte mest produceren, het overkomt iedereen wel eens. Er kan sprake zijn van geel, maar het overkomt ook ogenschijnlijk gezonde duiven. Of duiven die zich over aten aan mineralenpoeder. Dat mag je van het hok nemen, maar doe dat nooit met drinkwater. Dat mag je duiven nooit of te nimmer onthouden. Wat bijna zeker snel effect heeft is Belgasol van De Weerd. Helaas wel wat prijzig.
WARM EN LICHT
Er zijn nog altijd liefhebbers die in vitamines geloven. Als ze goed spelen moeten ze die vooral blijven geven. Al is het maar voor de eigen gemoedsrust. Wat sommigen nu doen is het water lichtjes opwarmen als ze daarin vitamines in tablet of poedervorm willen doen. Of ze plaatsen de drinkbak in de zon. Het idee er achter is dat het dan sneller oplost. Dat gebeurt ook maar ze doen het helemaal verkeerd. Van sommige vitamines is bekend dat ze amper een kwartier goed blijven in opgewarmd water of in volle zon.
Met bloedheet kieper je beter niets anders dan puur water in de drinkbak. Bij vitamines die ‘vergaan’ zie je het water donker roodbruin worden en zelfs kunnen de duiven gaan braken. Omdat het toxisch (giftig) is.
GEEN BAD
Is op gezette tijden een bad dus belangrijk, dat wordt anders als je duiven op de hokken hebt met een nat oog, een pok of ornithose achtige verschijnselen. Vijfsterren dierenarts dr. Lemahieu (al enige jaren met pensioen) wees er ooit op dat zulke duiven laten baden bijna een garantie is voor een razendsnelle uitbraak van de infectie door heel het hok. Zoals bij enten geef je alleen gezonde duiven een bad.
GEEL
Het geel was voor sommigen ooit een nachtmerrie. Ook ik kan er over mee praten. Als ik niet kuurde had ik bijna zeker prijs met jongen van goed een week oud. Je ruikt het al als je op het hok komt, die kenmerkende zure geur van te natte mest rond te veel schotels en in ergere gevallen zelfs in de schotel. Maar om een of andere duistere reden gebeurde niet wat werd gevreesd: Er kwam geen kwaal die onbeheersbaar werd en waarbij de doses van de medicatie telkens diende te worden verhoogd. Zelfs was het tegendeel waar.
Geel is voor velen nog amper een probleem en steeds meer liefhebbers kuren steeds minder of zelfs niet. Maar helemaal wegcijferen mag je het ook niet. Vooral bij warm weer en twee nachten mand is het oppassen. In het warme(re) water in de drinkgoten in de wagens blijven ziektekiemen immers langer leven en daarin vermenigvuldigen die zich makkelijker.
DOOR KNOFLOOK?
Gebruikte ik ooit een dubbel stel drinkbakken om de verspreiding van geel tegen te gaan, nu blijft hetzelfde water tot een week in de drinkbak met daarin wat knoflook. Nageaapt van liefhebbers in de regio Berlaar waar zowat iedereen dat doet. Knoflook is in de wetenschap al eeuwen omstreden.
De een gelooft er niet in, de ander, zelfs dierenartsen, maakt een handeltje van dat ‘natuurlijke antibioticum’, zoals knoflook soms wordt genoemd. Of iets wat er op lijkt. Natuurlijk werkt het niet genezend maar of het misschien een remmende werking heeft bij verspreiding van het geel?
En of het anderszins misschien heilzaam is voor duiven? Velen menen dat maar daarvoor is nog nooit enig wetenschappelijk bewijs geleverd. Dierenarts Marien, sceptisch als die van nature is, gelooft er niet in. Anderzijds, je kan er geen kwaad mee, beweert ook hij. Te veel goede spelers geven het.
REGEN
Duiven kunnen erg goed tegen warmte en kou. Tijdens die bloedhete dagen half juni, toen wij mensen de schaduw opzochten, lagen de duiven hier op het dak in volle zon. Met hun gespreide vleugels leken ze wel te genieten.
En koude? Kunnen ze ook goed tegen. J Storms Rijkevorsel liet destijds in een zeer koud voorjaar bijna dagelijks zijn duiven 60 km van huis lappen. Soms bij temperaturen rond het vriespunt. En hij speelde prima dat jaar, werd zelfs 2e kampioen in Union. Ook regen doet ze weinig, maar waar je voor op moet passen is koude regen tegen de avond. Dan laat je duiven beter niet uit beweerde eerder genoemde dr. Lemahieu.
Ze zouden nat de nacht in gaan, ze bewegen niet in het donker niet, drogen daardoor niet en de vorm zal een gevoelige knak krijgen. Dus waarom risico nemen? Van een trainingsbeurt overslaan worden ze echt niet slechter en op vorm moet je zuinig zijn. Die is mogelijk belangrijker dan kwaliteit.
