Hadden beginners in duivensport het nooit makkelijk, door de jonge duivenproblematiek is het er niet eenvoudiger op geworden. Bedoeld wordt uiteraard de massale en onverklaarbare verliezen.
Daarom wat tips m.b.t. het spelen met jongen.
1.
Echte winterjongen, dus ouders gekoppeld eind november, hoef je helemaal niet te verduisteren als je maar tot half augustus, (of op een donker hok wat later), wenst te spelen.
Voor later gekweekte jongen is het anders. Voor zulke is verduisteren een ‘must’ als je prijs wilt winnen. De rui hormonen worden actief en kort daarna, als de eerste pluimpjes vallen, wordt hun soortelijk gewicht te zwaar.
2.
Met die verduisterde jongen zelf kan je straks geen winterkweek doen. Maar…  geen enkel probleem. Veel specialisten vinden de later gekweekte zelfs beter. Die kampioenen die hun eerste ronde verkopen weten wat ze doen. De winnaars op de nationale vluchten zijn ook veelal jongen van de tweede en soms derde ronde.
3.
Voor de zoveelste keer kon je in De Duif van een heel bekend hok lezen: ‘Late jongen, nooit meer. Niks mee aan te vangen.’ De man doelde op duiven die in het geboortejaar maar een keer of vijf gespeeld werden. Duiven dus in april of later geboren.
Voor de kweek zijn ze evenmin geschikt omdat de meeste als jaarling later paar rijp zijn.
Kampioen X: ‘Ik neem me al jaren voor geen zomerjongen meer te kweken maar ik kan het gewoon niet laten. Temeer daar ik het niet aan kan zien als duivinnen leggen als hennen. Maar het leverde  alleen maar teleurstellingen en verliezen op.’
4.
Spelen dus die jongen, je hebt geen keus. Het is nu verliezen of komend jaar. De wetenschappers van de wowd in Nederland kwamen enkele jaren terug met het voorstel alleen nog navluchten te spelen. Omdat vanaf september de verliezen minder zijn. Gelukkig werden ze terug gefloten.
Overigens lijkt winterkweek me minder gepast dan vroeger. Te lang wachten met opleren is fout, vragen om verliezen, en om eind maart al te gaan lappen, soms vòòr de oude, moet je de gedrevenheid hebben van een D v d Bulck of Dirk Donckers.
5.
Ik heb dit jaar als wederdienst de jongen opgeleerd van iemand zonder auto. Steeds ’s avonds na 19.00 u (of later!) los. Totaal zes keer, twee keer tot 14 km, toen de ‘grote mand’ in en NUL KOMMA NUL verliezen voor jongen die pas in mei buiten kwamen. Tenminste de eerste vluchten.
6.
Zoekers, en dat zijn veel duivenmelkers, zouden eens na moeten gaan of er dingen zijn die liefhebbers die amper verliezen kennen gemeen hebben. Datzelfde geldt voor liefhebbers die er elk jaar mee te maken krijgen.      
7.
Selectie is de belangrijkste factor die de cirkel rond moet maken.
Met oude is dat simpel, met jongen verre van.
Als je ergens leest over een heel goede duif moet je eens nagaan wat die als jonge duif deed. Dan weet je wat ik bedoel.

Heel knap  

Zo (foto) zien de jongen er twee dagen na de vlucht uit bij de revelatie van het seizoen in Br 2000,
Tobias en Helder.  Hoe krijg je dit voor elkaar? Goede duiven, goede adviseur, gedrevenheid, passie, tomeloze inzet en de wil om te winnen. Als je je duiven zo hebt mogen ze al een klasse minder zijn.
Meer over deze nieuwkomers later in De Duif. 

VOETS
Bij wijlen Maurice Voets heb ik, in de jaren van zijn ‘Bourges’, veel duiven gekocht, soms samen met Frank Aarts uit Tilburg. Later zou Johnny Ulrich hier vooral ‘Voets soort’ halen.
Nu speelt hij fond maar liefhebbers uit de regio Arnhem herinneren me nog vaak aan diens ongekende overmacht met zijn Voets duiven.
Tot hij er mee verzadigd was de boel op te rollen en het, als tweede Nationaal Kampioen, tijd werd om te oogsten. Heel de boel kwam onder de hamer. Zijn verkoop werd als volgt aangekondigd: ‘De Schaerlaeckensduiven maakten van J Ulrich al een icoon op zijn 35^e’.
De beste verhuisde naar de toenmalige combinatie Krouwel Pollmann en uiteindelijk zou die belanden op het hok van fenomeen Eric Limbourg.
‘Heb nu ook Schaerlaeckens soort’, hoor ik hem nog zeggen aan de telefoon.
‘Daar ga jij als fondspeler niet veel mee kunnen’, reageerde ik, ‘dat soort kan de afstanden niet aan’. Een paar jaar nadien belde Eric weer. Hij had uit mijn 'Voetsduif' een Olympiade duif gekweekt. Categorie fond !!!  
Velen vinden Willy Daniels de laatste 10 jaar de beste van Belgie op de grote halve fond. Zijn basisduiven waren Voetsduiven. Hij kruiste die met vitesse duiven uit de regio.   

DE GUST
Gust Christiaens, diamantair Schellens en Maurice Voets waren vrienden. Toen ik op een zaterdag morgen de jongen eens ging lappen besloot ik ook even bij Gust aan te landen.
Ongelegen, zo bleek. Die was duiven in de mand aan het steken en schrok zichtbaar. ‘Nog even lappen?’ vroeg ik schertsenderwijs?’ ‘Spuiten tegen paramyxo’, reageerde hij. We wisten beide dat hij loog. Gust: ‘Allez vooruit, gai zait den irste den beste nie.’ Die mannen moeten vanavond mee en geen betere motivatie voor nestduiven dan een broedbeurt overslaan.’
Onder liefhebbers die in het najaar terug vitesse spelen kreeg hij veel navolgers.   

• Volgende