- zondag 03 maart 2024
Klopt niet
Mijn aandacht werd getrokken door een artikel van N. Het was in keurig Nederlands en bovendien leerzaam.
Een verademing nu je soms stukjes leest met een taalgebruik dat al even krom is als de gedachte waarop wordt gehinkt.
Een enkel missertje met d, t, dd of dt is geen probleem, maar er zijn grenzen.
Met een taalvaardigheid die het niveau van een zesjarige amper overschrijdt ben je als mens niet minder, maar blijf dan weg uit de media.
Beroepsmisvorming mijnerzijds? Bezorgd om het imago van de sport?
Mogelijk beide.
Het knappe artikel was er een van een serie en leerzaam voor beginners, prutsers en twijfelaars. Complimenten voor N dus, goed geschreven tot… tips gegeven werden waar je wel of niet moet zijn als je versterking zoekt.
MISSER
Waar ik het niet mee eens was? Liefhebbers die versterking zoeken werd afgeraden zich te wenden tot uitblinkers in het spel met jongen. In die spelsoort zouden te veel andere factoren dan kwaliteit een rol spelen, zoals vakmanschap en beschikbare tijd van de liefhebber.
Toegegeven, zo denken er meer over.
Je hoort en leest vaker dat goed met jongen spelen een soort kunst is, waarbij de liefhebber de kunstenaar is en de kwaliteit van de duiven ondergeschikt aan diens vaardigheden.
Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik er ooit ook zo over dacht.
Ik had te vaak moeten horen en lezen dat iedereen met jongen uit kan blinken. Dat was dus van vòòr de tijd dat specialisten als Claessens, Bosua, schrijver dezes, Embrechts T, Houben, Derwa, H van Doorn, L Boers en toen al W de Bruijn met een scheef oog werden aangekeken. Nu denk ik daar anders over.
Ook om met jongen uit te blinken moet je goede hebben. Dus kan je je ook bij de specialisten in dat genre wel degelijk versterken.
2009
Terug naar 2009 en Antwerpen. Een keiharde vlucht voor jongen uit Dourdan. Door de hitte en tegenwind bleven die akelig lang weg en men weet hoe het dan gaat. Telefoons roodgloeiend.
Tot… ‘ja hoor. Hèhè. Eindelijk.’ De eerste verlossende melding. Van Dijck had geklokt. Maar… Kon dat wel? In de voorvlucht was nog niets. "Den Dirk had goede, maar zo ver vooruit vliegen?” Hmmm. Twijfels alom.
En inderdaad, zo bleek al gauw: Het was niet waar. Of beter, maar half waar.
De duif was wel op die ‘onmogelijk vroege tijd’ geklokt maar was niet van Dirk maar van naamgenoot Danny.
Later bleek diens 09-6323112 het Unioncontingent van 1.245 duiven liefst 9 minuten voor te zijn gebleven. ‘Nooit eerder gebeurd’, kon je lezen.
DE 112
‘Het kanon’ zou hij gaan heten. Zijn nestmaat, de ‘111’, was wel wat minder maar niet veel. En misschien weten sommigen hoe ik denk over twee nestmaten die beide buitengewoon presteren. Kweek er maar gerust uit.
Meerdere goede duiven die verwant zijn lijkt mij oneindig veel belangrijker dan bijvoorbeeld theorieën over het oog.
Een onderscheid tussen kweekogen en vliegogen alleen al vind ik belachelijk.
Alle vergelijkingen gaan mank maar kan je aan de ogen zien of een hond goed waakt, of een paard hard kan rennen of een vogel mooi fluiten?
Trouwens, over verwantschap gesproken. Ooit stond ik op het punt een soort ‘wonderduif’ te kopen. Uiteindelijk paste ik, niet vanwege de prijs maar omdat bleek dat niet een jong uit dezelfde ouders iets gepresteerd had. Die ‘wonderduif’ kwam terecht bij een streekgenoot en dat was ook het laatste wat ik er over hoorde. Niets waard dus.
Nederlandse Stef Bals heeft de nestmaatjes, 709 en 710, die verleden jaar tegen ruim 10.000 duiven 1e en 2e prijs wonnen. Als de West Brabander niet weet wat hij me met mijn verjaardag moet geven…
Gerard Rens uit Herselt had in 2023 op de eerste Halve Fondvlucht bij keihard weer de 2 snelste duiven van heel de provincie Antwerpen. Twee broers.
Denk dat ze de koper nog veel plezier bezorgen.
Dat je nu met grote regelmaat kan lezen over fantastische nazaten van het ‘Kanon’ en diens nestmaat, ‘de 111’, wekt mij dus geen verbazing, eerder integendeel.
TALLOOS
Enorm is het aantal duiven dat als jong buitengewoon presteerde om zich dan te ontpoppen tot goede kweker.
Niet iedereen zal het met me eens zien en dat mag. Verschillend denken kan verhelderend werken. Maar dan denk je ook anders als veel groten in de sport.
Mannen die jongen hadden die fantastisch vlogen en later al even goede kwekers waren. Falco Ebben en Albert Derwa speelden jaren alleen met jongen en zie eens waar die nu staan! Ook iconen als de Gebr. Janssen en Charles van der Espt namen het jonge duivenspel hoogst serieus.
Met jongen fond spelen was zelfs een passie van laatstgenoemde.
Veel van diens goed presterende jongen werden de latere stamduiven van veel ‘aartsvaders’ in de duivensport. Zo zou diens Provinciale winnaar Angouleme (jongen) de grootmoeder worden van de legendarische ‘Prins’ van Hector Desmet.
Van de Espt was zo overtuigd van zijn gelijk dat hij na een tijdje nog amper kwekers had die als jong niet gepresteerd hadden. Jongen die goed gepresteerd hadden moesten volgen hem de boventoon voeren in elk kweekhok; de toekomst ook van elk serieus liefhebber.
WITTE RAVEN
-Nederlandse Kees Bosua had bijzonder goede ervaringen met nazaten van winnaars van een JONGE duiven klassieker. Zijn ‘Uno’ van destijds is slechts een van de voorbeelden.
-Wie de Bruijn zegt denkt aan ‘Hurricane’, ‘Murphy’s Law’ en ‘Uranus’.
Als jonge duif formidabele vliegers, als oude enorm ‘in de’ kweek.
Murphy’s Law stamt nog af van mijn Ace Four.
Zoals ook de Nationale winnaar Chateauroux van Luc van Mechelen. En de ironie van het lot is soms verpletterend, dezelfde dag dat Luc de 1e Nationaal won won ook Bas Verkerk in Nederland de 1e Nationaal Chateauroux. En dat ook met een duif waarin een vleugje Ace Four bloed.
Zoals kweekwonder Romario, Fleur (Jespers v d Wegen), Den Ad, Bendner, Johnny Boy, Bubbels, de vader van 2 Nationale Asduiven bij Verbree en, geloof me, nog talloze supers van Ace Four stammen. Toegegeven, soms belachelijk ver, maar… zonder Ace Four hadden ook die duiven niet bestaan. Deze 145 en zijn nestzus werden 1e en 2e Kampioenduif in de Afdeling, (tegen gemiddeld 11.000 duiven) als JONGE duif.
Respect voor N dus, maar niet eens met alles. Moet kunnen.
