- zondag 03 oktober 2021
In mijn tienerjaren had ik drie passies: Voetbal, duiven en 'de beste willen zijn'. Ik meende het aanvankelijk als voetballer te gaan maken vanwege de beste in diverse schoolteams maar die illusie was van korte duur.
Op een klein beetje hoger niveau al werd ik gewogen en te licht bevonden. Vanwege wel snel maar ook snel kapot. Na elke spurt moest ik te lang uit hijgen om bij te komen. Dan maar duiven. Dat ging me inderdaad beter af, iets wat je toch mag zeggen als het zo ver komt dat midden in het seizoen een spoedvergadering wordt bijeen geroepen omdat je de sport kapot maakt met als uitkomst dat je niet meer mag poulen. Kan natuurlijk niet, ik gaf me, maar vergeten doe je zo iets nooit.
MERKWAARDIG
Vandaag de dag ervaar ik veel gelijkenissen tussen mijn beide passies van vroeger. Met duivensport ging het angstwekkend snel bergafwaarts, ontelbare duivenhokken zonder duiven zijn daarvan stille getuigen. Nu vrees ik soms ook voor het voetbal. Voor stadions zonder kijkers in de toekomst.
Maar onlangs kreeg ik toch weer hoop. Om precies te zijn op 15 september 2021, de dag dat voor Paris Sint Germain , de trotse miljoenenploeg uit Frankrijk, de wereld verging.
Vanwege op de slachtbank gelegd door het in hun ogen nietige Brugge.
O, mooi stadje in Vlaanderen waar je de frites nog contant kan betalen en niet met een speciale chipkaart zoals bij Ajax. O, mooi Brugge, waar de sfeer nog niet bedwelmd is door dure parfum van chique madammen in Vipboxen, wat heb je voetbal een dienst bewezen. Je bent de Robin Hood van Vlaanderen, die het voetbal jatte van de rijken en terug gaf aan de rechtmatige eigenaren, het volk.
Mijn vreugdetranen zijn nog amper gedroogd na het gelijke spel van de dwerg tegen de reus. Want van een reus kan je toch wel spreken met Neymar, Messi, Di Maria, Mbappè, Sergio Ramos in de gelederen. Weeg hun salarissen eens af tegen die van de Brugge spelers! De verschillen zijn bizar.
VERKEERDE KANT UIT?
Het geld is er de oorzaak van dat een vijftal ploegen de macht grepen en een onoverbrugbare kloof sloegen, zo menen velen.
Clubs die in handen vielen van Amerikanen, Russen en verwende zonen van Oliesjeiks die met hun geld geen blijf weten, luiden het einde in van een volkssport. De bedragen die er in om gaan zijn even decadent als wraakroepend.
- Meer dan een miljard schuld (euro"s) en toch voetballers kopen?
- Salarissen van 300.000 euro PER WEEK?
Veel gekker moest het niet meer worden, was/is de opinie van velen. Dat een van de favorieten straks de Champions league gaat winnen staat nu al vast.
Geen lol meer aan? Moet je niet zeggen, want toen kwam die gedenkwaardige 15e september, en daarmee nieuwe hoop.
AJAX
Neem ook het vroegere Ajax. Clubs als Real Madrid, Barcelona, Milaan gingen met knikkende knieën naar Nederland om er af geserveerd te worden door de Godenzonen uit Amsterdam. Nu stuntte Brugge.
Op de reservebank had Paris St Germain meer kapitaal dan ALLE voetbalprofs in Belgie samen waard zijn. Nu zijn er in de lage landen weer veel jeugdige talenten. Een goed voorteken? Was dat maar waar.
De vraag is niet OF ze beroofd gaat worden van hun talenten maar wanneer. Maar door stunten van ‘de kleintjes’ zullen mensen naar stadions blijven gaan.
Duivensport lijkt er droeviger voor te staan. Sinds 2000 in Nederland 600 clubs en 25.000 liefhebbers minder, las ik ergens. Wat echter niet minder wordt is het aantal mega hokken. Zie eens welke getekende op de laatste Chateauroux op de uitslag staan.
De toon is al gezet in de 90-er jaren.
In Nederland en meer nog Duitsland. Heiko Hermes stond er eens "op een prachtige 2e plaats" van een Internationale vlucht met zijn 228e getekende. De postduif het renpaard van de kleine man, zoals P de Weerd eens zei? Hmm.
ANDERS
Duivensport is de enige sport waar de eer niet toe komt aan de degene die die verdient; De duif dus. De baas krijgt die eer en hoe vaker diens naam op de uitslag des te meer hij ‘groeit’.
Want wat is nu een probleem in duivensport?
Allemaal laten we ons in de luren leggen door de schijn. Hoe vaker een naam op de uitslag hoe groter de gemaakte indruk.
Zo heb ik een uitslag van Ruffec in Zuid Holland ergens opgeslagen. Drie supermannen hadden samen 197 duiven mee en wonnen 83 prijzen. De broers van de Kooy hadden 5 duiven mee die alle 5 prijs wonnen. Wie was het opgevallen? Waar kon je er over lezen? Het is het verhaal van Jan die met 83e getekende een 1e prijs Nationaal won en dat van Peer die de 20e prijs Nationaal won met slechts EEN duif mee. Over Jan staan de kranten vol, over Peer geen woord.
Toch is hij zo’n man die lukt wat veel groten of vermeend groten zelden lukt: 100% prijs winnen. Natuurlijk verdienen die groten die presteren respect, laat daar geen misverstand over bestaan.
Ze doen niets verkeerds. Zomin als den Dirk uit Lille, Jan uit Grubbenvorst of Falco iets verkeerds doen als ze alle dagen met de duiven rijden. En kunnen we iemand verbieden twee of zelfs meer verzorgers in dienst te nemen? Wat ik wil zeggen is dat van een echte sport met gelijke kansen geen sprake is en de beoefenaars geen schuld treft.
TOCH GENIETEN
De hedendaagse situatie is nu eenmaal zoals is. Van strijden met gelijke wapens is geen sprake in voetbal en nog minder in duivensport.
De bonden staan nu voor de opgave zowel de ‘mega hokken’ tevreden te houden alsook ‘de kleine man’. En veel ‘kleine mannen’ zullen de knop om moeten zetten.
Want MOET je talloze malen op de uitslag staan om van je hobby te genieten? Denk ook eens wat die mannen met hun vele duiven er allemaal voor moeten doen. Mensen die met weinig duiven spelen adviseer ik te doen als ik.
Bij mijn 4e duif op de uitslag van 12 mee kijk ik ik hoeveel duiven zo’n grote heeft. Zijn het minder dan 40 van 120 dan denk ik ‘ik was beter kerel’. Dat doe ik ook als ik er 6 van de 12 heb voor zijn 60e van de 120.
Ook zijn die grote hokken niet onklopbaar, dat wordt wekelijks bewezen. Evenmin als Paris Saint Germain. Er zijn zelfs liefhebbers die het tof vinden er tegen te spelen. Die groten kloppen zien ze als een uitdaging en ze genieten er intens van als dat gebeurt.
Beoefenen we een oneerlijke sport? Natuurlijk! Maar weinig in deze wereld is wel eerlijk.
De ramen kunnen sluiten als alle vier je duiven thuis zijn terwijl de ‘mega man’ nog op veel duiven moet wachten is toch puur genieten. Hoe dat voelt wisten ze vroeger al in Amsterdam en nu ook in Brugge.
