Gustaaf “Staf” Ceusters uit het landelijke Tongerlo, deelgemeente van Westerlo, was reeds van in z’n prille jeugd gepassioneerd door sierduiven. Al vlug vloeide hier de interesse voor de grote fond uitvoort, toch duurde het tot zijn pensioen in 2006 eer hij hier volledig naar overschakelde.

De oorspronkelijke basis van Staf’s duiven lag bij Gust  Desmet(Westerlo) en Staf  Steurs(Geel), beiden sterke fondspelers maar inmiddels overleden.

In 2007 kocht Staf een ronde eieren van de kwekers bij Karel  Meulemans(Arendonk), hieruit volgden fantastische resultaten. Af entoe koopt Staf ook eens een bon van sterk spelende fondspelers om de kwaliteit van z’n kweekbestand wat “op peil” te houden, zo kocht hij in 2013 een bon voor een koppel eieren van Evrard De Rijck uit Rillaar, hij kreeg er prompt 2 koppels eieren mee waar  uiteindelijk 1 duif van is overgebleven:de 6264759-2013: (pedigree) de winnaar van de Zilveren Barcelonavleugel 2019!

Deze duiver, die vorig jaar oa.  nog de 13^e provinciaal van Perpignan vloog, klokte af op zaterdag om 14. 20u, goed voor een 1^e plaats lokaal in Houtvenne, de 2^e provinciaal, 4^e Nationaal en 10^einternationaal!Ook de rest van Staf’s deelnemende duiven deden het voortreffelijk:Fondclub Houtvenne:66 oude:1-5-8-13 (4/5 – de 5^e duif kwam na 10 dagen gekwetst thuis)

Fondspel Union Antwerpen:612 oude:1-32-72-116 (4/5)

Nationaal:7301 oude:4-650-975-1641(4/5)

Staf speelde tot nu toe enkel met weduwnaars, vanaf volgend jaar gaat hij het ook proberen met een hokje duivinnen omdat verschillende fondliefhebbers het hem aangeraden hebben.

De weduwnaars zitten verdeeld over 3 hokken, ze worden hok per hok gespeeld zodat elke duif om de 3 weken wordt ingekorfd.

Veearts van dienst is hier Guy Mertens uit Herselt maar Staf wijst erop dat er zeer weinig beroep op wordt gedaan.

Wat voeding betreft worden 2 verschillende mengelingen gecombineerd:Beyers en Mariman, bijprodukten worden buiten het traditionele grit en vitamineral ook zo goed als niet gegeven.

Proficiat Staf en reeds succes voor 2020!

Jef

Bron

Heusden Zolder (j.d.) 22-6-2019
Frans Wiltink wint 1e jongeduivenvlucht met overmacht

De eerste jongeduivenvlucht, die wordt vervlogen vanuit Heusden-Zolder, is geen makkelijke. Integendeel. Het is voor het eerst dat een jongeduivenvlucht wordt gecombineerd met een vitessevlucht met oude duiven. Het wordt geen succes.
Beide vluchten worden gelijktijdig ingekorfd, vervoerd en los gelaten. Het lijkt goed weer op de losplaats, maar het daglicht/de lucht is zo scherp dat er bijna niet tegenin kan worden gekeken.
Na de lossing twijfelt een flinke groep duiven snel koers te kiezen en op de site lezen we dat er een ‘redelijk vertrek’ van de duiven is. Dat ‘redelijk’ voorspelt niet veel goeds.
De oude duiven komen echter goed af, maar met de jongen gaat het goed mis. Veel verliezen en zelfs een liefhebber die ‘geen veer’ thuiskreeg. In Noord komen ze nog aardig, maar in Zuid is het een drama.
Na contact met de afdelingen 7 en 8 blijken daar eveneens grote verliezen. Ook in Afdeling 5 is dat het geval. 
Waar het aan ligt is gissen. Het weer, coli, de vroege start met de jongen. Wie zal het zeggen … Wie kan het met zekerheid zeggen?
Enkele liefhebbers die geen jonge duiven mee hebben, prijzen zich gelukkig dat ze coli bij de jongen hebben. Dat komt maar zelden voor, maar in dit geval begrijpelijk.
Omdat er in andere afdelingen in Nederland, vanaf andere losplaatsen, onder andere weersomstandigheden en met andere lossingstijden ook veel verliezen waren, kunnen we de vroege start met de jongen wel als de hoofdoorzaak aanwijzen. We zijn dit jaar bijna een maand eerder begonnen met de jongen. Maar ongetwijfeld zal het een complex van factoren zijn geweest die het verloop van de vlucht zo nadelig heeft beïnvloed.

Frans Wiltink: 1e én 2e van Heusden-Zolder

Herman Testerink (r.boven): 3e van Heusden-Zolder, met wat clubgenoten

De winnende duiven van Heusden-Zolder in Aalten zijn van Frans Wiltink.
Zijn ‘446’ en ‘479’ vonden om 10.23 uur een paar seconden na elkaar hun hok in de achtertuin van Frans terug. Best spannend voor Frans, want het is de eerste keer dat hij van zijn nieuwe adres met de jongen meedoet.
Frans legt na de eerste 2 ook beslag op de 4e, de 6e en de 7e plaats. Vijf duiven dus bij de eerste zeven en totaal 19 van zijn 40 duiven in de uitslag! Op een haar na 50% dus.
Hieruit kan je niet afleiden dat het een slecht verlopen vlucht is, maar Frans is dan ook een jongeduivenspecialist. Dat siert hem, vooral als je ziet wat hij er voor doet, maar de rest in onze Aaltense verenigingen zijn dat niet; althans niet zoals hij.

Derde van de 310 Aaltense duiven wordt de ‘893’ van Herman Testerink.
Behalve Frans, draaien al andere duivencoaches geen beste -tot slechte- prijspercentages. Hier en daar valt de schade mee, maar bij de meeste zijn er veel jongen nog onder weg.
Hij had maar 10 duifjes mee, maar klokte toch 3 minuutjes later de ‘489’, die hem de bronzen plak opleverde.

Bij de eerste tien zien we verder Knippenborg & Zn. (5e en 8e), Sjaak Lubbers (9e) en Jan Wiggers (10e en ook 11 en 12). 

C.C. Achterhoek
“De Luchtpost” doet van Heusden-Zolder in de C.C. redelijk mee. 
Arnold Paalman – ook zo’n jongeduivenspecialist – pakt het hele ereschavot in de Achterhoek.
Frans Wiltink scoort in de C.C. tegen 1.396 duiven de 33e en 34e prijs!
Herman Testerink vinden we hier op de 46e plaats!

Afdeling 9 – Zuid
In het zuidelijk deel van de afdeling deden er 4.432 duiven mee.
Daar vallen de hoofdprijzen in Borculo.
Frans Wiltink vinden we in Zuid op de 104e en 105e plaats.
Herman Testerink neemt in dit verband de 144e plek voor zijn rekening.

Al met al voor de meesten een wat trieste dag om op terug te kijken, maar bedenk dat de aanhouder wint! En dat zijn we toch hier in Aalten … of niet soms?

Deelname 903 duiven. Los 09.00 uur. 1e duif 11.39.48 uur. Snelh.1758.195 m/pm.

Wie het laatst lacht, lacht het best! Harie Winkens uit Itteren sluit het seizoen met de overwinning af !

Met deze vlucht is het seizoen weer gedaan. En de laatste vlucht die werd gevlogen in een weersomstandigheid die voor de duiven ideaal was. Met de zon aan de blauwe hemel en een zuidelijk wind die maakte het, zowel voor de liefhebber als voor de duiven, zeer aangenaam. En de duiven hadden er goeie zin in toen ze om 9.00 uur in Sezanne werden gelost. Met de hulp van de wind gingen voor de afdeling Limburg 5155 duiven op de vleugels. En daar mag van gezegd worden dat dit een uitgelezen leger was. De laatste loodjes wegen immers het zwaarst en het zijn de sterkste duiven die in de laatste etappes nog de strijd aan binden. Gezien de gunstige omstandigheid was aan het thuisfront niet iedereen op zijn qui-vive toen de duiven arriveerden. Heel was liefhebbers die hadden zo vroeg de duiven niet verwacht en zaten nog aan de soep te lepelen toen links en rechts al duiven thuis kwamen. Dat ze wel 90 kilometer zouden doen daar was het iedereen mee eens maar geen 105 km/u. Niemand van de 29 deelnemers die rekenden daar op. Of toch ? Dan is dat Harie Winkens in Itteren geweest. Dat is mogelijk. Die slimmerik is door ervaring heel snugger geworden en die maken ze niks meer wijs. Toen hij om halftwaalf buiten stond moet hij geweten hebben dat de duiven niet lang meer op zich zouden laten wachten. En hij kreeg gelijk. Want nog geen tien minuten later plofte er eentje bij hem op de plank. Zie je nu wel, riep hij tegen supporters, toen zijn jong talent met ring 1125116 door het gat in dook en de tijd van 11.39.48 uur liet noteren. Jantje, zijn maat, die was al aan het worstelen met de toetsen op zijn rekenmachientje om uit te rekenen welke snelheid die gemaakt zou hebben. Toen hij de uitkomst van 105.491 km/u kreeg was hij daar zelf uiterst verbaasd over. In Stein en omstreken stonden de liefhebbers toen nog hoopvol omhoog te kijken. En wat zagen ze? Een mooie blauwe lucht met wat schaarse witte wolkjes er in. Maar wat ze wilden zien dat was er niet. Maar wel kregen ze door de ether het bericht dat Harie Winkens in Itteren om 11.39 uur had geklokt en de Gebroeders Rings in Meerssen om 11.45 uur. En dat bericht was nog niet goed en wel bij iedereen doorgedrongen of de strijd om Sezanne ontbrandde in alle hevigheid. Overal, maar bij sommigen niet, kwamen de duiven binnen. Gezien het mooie weer en de hoge snelheid die de duiven maakten ging men er van uit dat de 226 prijzen bij de Wefo binnen de 10 minuten verdient zouden zijn. Maar dat was toch niet het geval. Tenminste als 30 minuten lang is. De laatste prijs die ging weg om 12.11 uur en toen was gelijk ook het seizoen van 2019 weg. Hoewel toen de prijswinnaars van deze Sezanne er nog niet aan toe waren. Die leefden nog in vreugde met het behaalde succes. En in Itteren bij Harie Winkens daar werd het hardst gelachen. Daar was ook alle reden toe. Zijn overwinning en de totale uitslag van 13 prijzen die mogen weer onderstreept worden. Die uitslag is 1-10-11-14-22-28-32-40-42-8688-116-200 en daarvan mag gezegd worden dat dit een meesterstuk is. En die ook naar de maatstaven van een Meester werden gewonnen. In alle fierheid en trots heeft Harie Winkens met de overwinning, en het dozijn andere kopprijzen, zijn geslaagd seizoen afgesloten. En dat is een dikke felicitatie waard. Proficiat! Het zilver dat gaat naar Nieuwstadt en wel naar de Combinatie Berensfreise. Dat is ook niet verwonderlijk. Het hele seizoen zag men deze combinatie op het eerste blad van de uitslag en ook heel wat keren in de top tien. Nu tikken ze 15 keer op tijd aan en te beginnen met 2-2069-71-72-74 enzovoorts. Dat ook deze een geweldig seizoen gedraaid hebben is heus wel duidelijk geworden. En het brons dat gaat naar Meerssen en wel naar de Gebroeders Rings. En die broers schitteren bij de Wefo niet alleen met knal uitslagen maar zeker ook met hun
grote deelname. Het wordt heel mooi weer zeiden de broers tegen mekaar en daarom zullen we onze handel nog maar eens mee laten doen. De mensen aan de inzettafel in hun vereniging “de Vrijheid” die spuwden zich in de handen toen ze begonnen met het inzetten van hun 226 duiven. Dat dit niet in een handomdraai is gebeurd laat zich wel raden. Maar wat zich wel raden laat dat is de uitslag wat de broers “Rings” telkens behalen. Altijd en iedere keer weer zeer opvallend. Nu op deze vlucht sprokkelen ze weer een zooitje prijzen bij mekaar waar je het einde niet van ziet. Een hele pagina vol met 84 prijzen totaal. De plank bij hun die kraakte toen ze daar als een lang gerekt lint binnen kwamen. Het begon met: 3-17-18-24-25-27-3738-39-41-48-51-54-63-64-66-67-68-77-78 enzovoorts. Wie lust er nog peultjes? Men zou ogen te kort komen om alles te zien. De nummer vier van de top tien dat is ook een Meerssenaar en zijn naam dat is J.van Oppen. Die gast is niet alleen met de 4e prijs maar ook nog met de 6e prijs in de top tien aanwezig. Dat is een prestatie op zich en dat hij daar ook nog prijs 31-79-133 bij wint dat maakt zijn uitslag nog aantrekkelijker. Heel wat keren hebben we Dennis Veugelers uit Nieuwstadt dit seizoen in het snuitje van de uitslagen tegen gekomen. En op deze laatste vlucht dus ook weer. Liefst 22 keer staat hij er nu ook weer in gedrukt en zijn scores van 5-16-29-43-45-57-58-59 dat zijn weer echte prikkers. De combinatie Lamers-Hermans in Herten dat is een stel die ook niet voor de poes zijn. Die toppers zijn er ook weer vroeg bij en wel met 7e en de 8e prijs in de top tien met daar nog 10 prijzen bij om het helemaal mooi te maken. En het is Jean Hornesch uit Cadier en Keer, ook alweer een bolleboos, die met de 9e prijs de top tien vol maakt. En toen hield hij het voor gezien. Deze zeven genoemde liefhebbers die gaven zwier aan de top tien. Maar ook de 14 andere prijswinnaar gaven kleur aan de laatste vlucht. Helaas kwamen 7 liefhebbers te laat binnen en was voor hun geen eer te behalen. Jammer dan! Ik groet u allen en hoop u gezond en wel, en in een feeststemming, terug te zien op 14 Maart op de kampioenen-dag van de Wefo in het Maaslandcentrum te Elsloo. Dus….tot ziens!!!!

Pie SchepersDeelname 903 duiven. Los 09.00 uur. 1e duif 11.39.48 uur. Snelh.1758.195 m/pm.

Wie het laatst lacht, lacht het best! Harie Winkens uit Itteren sluit het seizoen met de overwinning af !

Met deze vlucht is het seizoen weer gedaan. En de laatste vlucht die werd gevlogen in een weersomstandigheid die voor de duiven ideaal was. Met de zon aan de blauwe hemel en een zuidelijk wind die maakte het, zowel voor de liefhebber als voor de duiven, zeer aangenaam. En de duiven hadden er goeie zin in toen ze om 9.00 uur in Sezanne werden gelost. Met de hulp van de wind gingen voor de afdeling Limburg 5155 duiven op de vleugels. En daar mag van gezegd worden dat dit een uitgelezen leger was. De laatste loodjes wegen immers het zwaarst en het zijn de sterkste duiven die in de laatste etappes nog de strijd aan binden. Gezien de gunstige omstandigheid was aan het thuisfront niet iedereen op zijn qui-vive toen de duiven arriveerden. Heel was liefhebbers die hadden zo vroeg de duiven niet verwacht en zaten nog aan de soep te lepelen toen links en rechts al duiven thuis kwamen. Dat ze wel 90 kilometer zouden doen daar was het iedereen mee eens maar geen 105 km/u. Niemand van de 29 deelnemers die rekenden daar op. Of toch ? Dan is dat Harie Winkens in Itteren geweest. Dat is mogelijk. Die slimmerik is door ervaring heel snugger geworden en die maken ze niks meer wijs. Toen hij om halftwaalf buiten stond moet hij geweten hebben dat de duiven niet lang meer op zich zouden laten wachten. En hij kreeg gelijk. Want nog geen tien minuten later plofte er eentje bij hem op de plank. Zie je nu wel, riep hij tegen supporters, toen zijn jong talent met ring 1125116 door het gat in dook en de tijd van 11.39.48 uur liet noteren. Jantje, zijn maat, die was al aan het worstelen met de toetsen op zijn rekenmachientje om uit te rekenen welke snelheid die gemaakt zou hebben. Toen hij de uitkomst van 105.491 km/u kreeg was hij daar zelf uiterst verbaasd over. In Stein en omstreken stonden de liefhebbers toen nog hoopvol omhoog te kijken. En wat zagen ze? Een mooie blauwe lucht met wat schaarse witte wolkjes er in. Maar wat ze wilden zien dat was er niet. Maar wel kregen ze door de ether het bericht dat Harie Winkens in Itteren om 11.39 uur had geklokt en de Gebroeders Rings in Meerssen om 11.45 uur. En dat bericht was nog niet goed en wel bij iedereen doorgedrongen of de strijd om Sezanne ontbrandde in alle hevigheid. Overal, maar bij sommigen niet, kwamen de duiven binnen. Gezien het mooie weer en de hoge snelheid die de duiven maakten ging men er van uit dat de 226 prijzen bij de Wefo binnen de 10 minuten verdient zouden zijn. Maar dat was toch niet het geval. Tenminste als 30 minuten lang is. De laatste prijs die ging weg om 12.11 uur en toen was gelijk ook het seizoen van 2019 weg. Hoewel toen de prijswinnaars van deze Sezanne er nog niet aan toe waren. Die leefden nog in vreugde met het behaalde succes. En in Itteren bij Harie Winkens daar werd het hardst gelachen. Daar was ook alle reden toe. Zijn overwinning en de totale uitslag van 13 prijzen die mogen weer onderstreept worden. Die uitslag is 1-10-11-14-22-28-32-40-42-8688-116-200 en daarvan mag gezegd worden dat dit een meesterstuk is. En die ook naar de maatstaven van een Meester werden gewonnen. In alle fierheid en trots heeft Harie Winkens met de overwinning, en het dozijn andere kopprijzen, zijn geslaagd seizoen afgesloten. En dat is een dikke felicitatie waard. Proficiat! Het zilver dat gaat naar Nieuwstadt en wel naar de Combinatie Berensfreise. Dat is ook niet verwonderlijk. Het hele seizoen zag men deze combinatie op het eerste blad van de uitslag en ook heel wat keren in de top tien. Nu tikken ze 15 keer op tijd aan en te beginnen met 2-2069-71-72-74 enzovoorts. Dat ook deze een geweldig seizoen gedraaid hebben is heus wel duidelijk geworden. En het brons dat gaat naar Meerssen en wel naar de Gebroeders Rings. En die broers schitteren bij de Wefo niet alleen met knal uitslagen maar zeker ook met hun
grote deelname. Het wordt heel mooi weer zeiden de broers tegen mekaar en daarom zullen we onze handel nog maar eens mee laten doen. De mensen aan de inzettafel in hun vereniging “de Vrijheid” die spuwden zich in de handen toen ze begonnen met het inzetten van hun 226 duiven. Dat dit niet in een handomdraai is gebeurd laat zich wel raden. Maar wat zich wel raden laat dat is de uitslag wat de broers “Rings” telkens behalen. Altijd en iedere keer weer zeer opvallend. Nu op deze vlucht sprokkelen ze weer een zooitje prijzen bij mekaar waar je het einde niet van ziet. Een hele pagina vol met 84 prijzen totaal. De plank bij hun die kraakte toen ze daar als een lang gerekt lint binnen kwamen. Het begon met: 3-17-18-24-25-27-3738-39-41-48-51-54-63-64-66-67-68-77-78 enzovoorts. Wie lust er nog peultjes? Men zou ogen te kort komen om alles te zien. De nummer vier van de top tien dat is ook een Meerssenaar en zijn naam dat is J.van Oppen. Die gast is niet alleen met de 4e prijs maar ook nog met de 6e prijs in de top tien aanwezig. Dat is een prestatie op zich en dat hij daar ook nog prijs 31-79-133 bij wint dat maakt zijn uitslag nog aantrekkelijker. Heel wat keren hebben we Dennis Veugelers uit Nieuwstadt dit seizoen in het snuitje van de uitslagen tegen gekomen. En op deze laatste vlucht dus ook weer. Liefst 22 keer staat hij er nu ook weer in gedrukt en zijn scores van 5-16-29-43-45-57-58-59 dat zijn weer echte prikkers. De combinatie Lamers-Hermans in Herten dat is een stel die ook niet voor de poes zijn. Die toppers zijn er ook weer vroeg bij en wel met 7e en de 8e prijs in de top tien met daar nog 10 prijzen bij om het helemaal mooi te maken. En het is Jean Hornesch uit Cadier en Keer, ook alweer een bolleboos, die met de 9e prijs de top tien vol maakt. En toen hield hij het voor gezien. Deze zeven genoemde liefhebbers die gaven zwier aan de top tien. Maar ook de 14 andere prijswinnaar gaven kleur aan de laatste vlucht. Helaas kwamen 7 liefhebbers te laat binnen en was voor hun geen eer te behalen. Jammer dan! Ik groet u allen en hoop u gezond en wel, en in een feeststemming, terug te zien op 14 Maart op de kampioenen-dag van de Wefo in het Maaslandcentrum te Elsloo. Dus….tot ziens!!!!

Pie Schepers

Na een veelbewogen jaar was het op 14 september jl zover, de laatste vlucht vanuit Peronne waarop alle matadoren hun krachten nog eens konden meten. De kampioenschappen waren nog niet opgemaakt en er kon nog van alles gebeuren. Velen hadden hun goede duiven nog een keer in stelling gebracht. Vanaf 9.15 uur konden de duiven hun kunnen tonen. Welke duiven zaten er nog goed in de veren, hadden conditie en vooral ook de juiste motivatie om zo snel mogelijk naar huis te komen.

Bij Jan Roodzant uit Dirksland klopte dit allemaal. Om 12.06.32 uur zat de blauwe doffer met ringnummer 2017 – 1232338 in de klok. Al bijna het gehele jaar ging hij als eerst getekende in de mand en vele keren liet hij zien waarom. Ook deze keer pakte hij de hoofdprijs tegen 2062 medestrijders. Afgelopen week het genoegen gehad om deze geweldenaar vast te houden. Een prachtige blauwe doffer met mooie staalogen en de conditie straalde er nog vanaf. Op de mooie boerderij tussen Dirksland en Melissant heeft deze duif het naar zijn zin. Helaas ziet het naar uit dat hij binnenkort zal verhuizen. De boerderij wordt verkocht en Jan zal, met zijn 75 jaar en ruim 55 jaar duivensport, met deze hobby stoppen. De knieën werken minder goed en hij wil samen met echtgenote Lia nog meer van de wereld zien.

Dit betekent een verlies voor de duivensport en met name voor het samenspel Zuid Hollandse Eilanden. Vanaf mijn jeugd ken ik de naam Jan Roodzant als de te kloppen man. Ooit heeft 2x een “06”gehad waar iedereen nu nog over spreekt of zelfs afstammelingen van heeft. Velen zijn geslaagd met zijn duiven. Ze waren soms lastig los te krijgen, maar als ze éénmaal op je hok zaten, dan kwamen ook de successen. Wie kent niet het Gouden Kweekkoppel van Jan en Chris vd Made met een duivin van Jan Roodzant. Tot in de 5e generatie wonnen ze 1e prijzen in het samenspel. Het koppel van Bram Klijn met de doffer van Op de Beeck Baetens staat ook tegen een duivin van Roodzant. Ik vermoed dat je een A4 kunt vullen met overwinningen in het samenspel met Roodzant duiven.

Jan was ook niet bang om de goede duiven op te zoeken. Zo was hij al in 1989 bij Koen Minderhoud en daarmee als één van de eerste bij de Gaby Vandenabeele duiven. Daarna investeerde hij in de duiven van de bekende comb Traas uit Nieuwdorp. Die duiven moeten ook over water op een hok wat niet direct gunstig lag en dan kopprijzen spelen. Die duiven moest hij hebben ! Met deze lijnen heeft hij zijn hok opgebouwd en speelt hij zich al jaren bij de kampioenen.

De winnaar is ook van bovengenoemde lijnen; vader van Traas en de moeder van het oude soort van zijn 210 ( Koen Minderhoud). Uit die 210 zijn al meerdere super gekweekt !

Als extra motivatie mocht de 338 op een jong van 10 dagen de laatste keer zijn kunstje laten zien. Al vele jaren worden de Versele Laga mengsels gevoerd. Voor de rest geen bijzonderheden, gewoon goed hok, goede melker en super duiven.

Naast de 1e prijs op Peronne wordt deze duif ook 1e Asduif 2019 Rayon West van het samenspel Zuid Hollandse Eilanden.

Het is jammer als deze duivenstam de regio gaat verlaten !

Jan, alle goeds en nogmaals proficiat !

Bram Koppenaal

Nanteuil-le-Haudouin 15-6-2019:
Gert&Janni Visser winnen vierde midfondvlucht

treinstation in Nanteuil-le-Haudouin

.
.
Dit weekend stond ook de 4e midfondvlucht op het programma.
Een vlucht vanuit Nanteuil over 410 kilometer. De twee Aaltense verenigingen brachten 312 duiven bijeen, die vandaag om 11:30 uur konden worden gelost. Het weer was in de ochtend niet goed genoeg om vroeg te lossen. Bewolking en buien verhinderden dat. Maar om 11:30 uur hebben de duiven uit Nanteuil een goed vertrek en met de zuidwesten wind in de staart komen ze met snelheden van tegen de 100 km/uur naar huis.

de bloemen kwamen van “Flauwers – by Laura”

Eerste van Nanteuil is de ‘260‘ van Gert&Janni Visser; een dagfondduivin die op het laatste moment nog in de mand wordt gezet voor Nanteuil, in plaats van voor de africhting van Heusden-Zolder. Dit omdat ze er zo goed aan is.

Gert&Janni Visser winst van Nanteuil

Op zich een goede greep zou je zeggen, maar de duivin inzetten op alle niveaus blijkt achteraf niet goed te zijn gegaan en dus telt ze alleen in de Aaltense uitslag. Dat wel gelukkig.
Ze raakt, komend uit de ‘goede hoek’, om 15:40 uur de antenne, terwijl Gert en Janni telefonisch Wim te Hennepe zitten te feliciteren met zijn overwinning van St. Vincent.
Voor de overwinning vanuit Nanteuil mocht Janni een schitterend boeket bloemen in ontvangst nemen, geschonken door “Flauwers – by Laura“.

de “Schimmel van Sjaak”

Op de tweede plek legt de ‘493’ van Sjaak Lubbers beslag, die 4 minuutjes later bij hem arriveert.
De ‘493’, een jaarling-doffer, voert het kampioenschap Asduif aan, met 8 prijzen.
Deze doffer zet ook in groter verband een prachtige prestatie neer. Gert en Janni kennen inmiddels via anonieme bron de geheimen van Sjaak (zie foto). 
Voor de “Schimmel van Sjaak” komt de ‘493’ als een kanonskogel naar huis. 

Gerrit (“Edje”) Rave (3e Nanteuil) wijst aan vanwaar de duiven moesten komen

De derde prijs valt ten deel aan (Gerrit + Marja) Rave. In Bredevoort valt om 15:46 uur hun ‘968’ uit de lucht en grijpt het brons.
Marja en “Edje” manifesteren zich steeds beter op de dag- en midfond. Dat werd van Nanteuil weer eens onderstreept.
Of zijn duiven gek zijn op zijn t-shirt valt te betwijfelen, maar alla. 

Bij de kopgroep van tien staan verder: Knippenborg & Zn. (4e en 9e én 12 van de 19 duiven in de uitslag!), Deny te Vruchte (5e), good old Wim Aalbers (6e), Jan Wiggers (7e), Theo Kämink (8e) en Gerrie Heinen (10e).

ConcoursCombinatie Achterhoek
In de Achterhoek brachten 91 liefhebbers 1.300 duiven bij elkaar voor Nanteuil.
Sjaak Lubbers neemt hier de 6e plaats voor zijn rekening en G. Rave de 9e.

Afdeling 9 – Zuid
In Zuid worden 4.215 duiven aan de meet gebracht.
Hier pakt Sjaak Lubbers de 15e prijs en Marja en Gerrit Rave de 23e.

Afdeling 9 Oost-Nederland
De liefhebbers uit de hele afdeling kwamen met 11.832 duiven op de proppen.
Geloof het of niet, maar Sjaak gaat hier met de 35e prijs strijken en Marja en Gerrit met de 45e, tegen bijna twaalfduizend duiven!
Schitterende resultaten in groot verband. 

Beste sportvrienden,

Afgelopen week zijn de ZLU toppers 2019 door bestuur ZLU benaderd voor een schenking  t.g.v. onze vereniging. Dit jaar was niet alleen de deelname aan onze vluchten constant te noemen de belangstelling voor onze website was alweer met 8 tot 12 % gegroeid.Door de deelname aan het int. concours zijn de prestaties zeer goed op int. nivo te volgen.Zoals bekend staan de ZLU vluchten in de picture niet alleen landelijk maar ook internationaal. Een mooie schenking Uwerzijds aan de ZLU wordt dus overal gevolgd, op dit moment vallen de 1^e bonnen bij ondergetekende op de deurmat of in de mailbox.Indien U graag een foto bij de schenking geplaatst wil hebben dan is dit geen probleem. Colla Alberts heeft ook voor dit jaar weer de verkooplijst aan zijn “broek “gekregen, dan weet U bij voorbaat dat het weer een  fraai leesstuk zal worden voorzien van alle in en outs.Vooral de websiteversie zal weer een stuk leesplezier op leveren. Heren schenkers, wij wachten op Uw schenking, een schenking noodzakelijk om dit ZLU spel op dit zeer hoge nivo mogelijk te blijven houden. Gelieve voor 3 okt. de gevraagde gegevens aan te leveren bij ondergetekende. Sportvrienden de eer is aan U om iets aparts voor de ZLU aan te bieden. Wij houden U op de hoogte.

Hub Wetzelaer. Pr. Vluchten.

14 september 2019, een fantastische dag bij Combinatie Grinwis van Alphen te Ouddorp. Op de laatste jonge duivenvlucht maken ze een droomuitslag.

Van de Nationale vlucht Pointoise werden 518 duiven van het Samenspel Zuid Hollandse Eilanden gelost om 9.00 uur. Met een Noord Oosten Wind moesten de duiven zich los maken van de massa aan de Oostkant en dan alleen de weg naar huis vinden. In theorie was het mogelijk ! Het bleek ook in de praktijk haalbaar. Om 13.20 uur viel de winnares met hoge snelheid op de klep ! Het bleek een zeer vroege duif en tot laat in de middag moest er gewacht worden op de definitieve uitslag ! Eerst 1e van het samenspel, daarna van de afdeling tegen 6517 duiven en toen de droom van iedere melker 1e Nationaal Sector 2 tegen 8068 duiven !

Een prachtige prestatie waar het gehele gezin gedurende het seizoen aan meewerkt. Zonder hun support kan Huib met zijn werk geen duiven op dit niveau houden. Al vele jaren toont hij met overwinningen het succes van hun aanpak aan !

De afstamming van deze blauwe duivin is wederom uit de succeslijn met duiven van wijlen Henk Kleijn. De vader is ook “de Henk van 2008” en de moeder komt van Bustraan Pigeons en omvat de lijn van Koen Minderhoud ( Gebroken Vleugel en De Geelooger) en de Harry lijn van Jan Hooymans. Een prachtige stamboom !

De jonge duiven van de 1e en 3e ronde worden op de deur gespeeld en vliegen later in het seizoen 1x per dag een uur met de oude duiven. Als voer de Versele lijnen met de Toppigeons korrel daarboven op en verder geen poespas.

Het bleek dat de winnares net tegen een nieuwe partner was aangelopen, wat wellicht extra motivatie gaf. Het jonge duiven team was duidelijk in super conditie want al snel na de eerste vielen

de volgende jonge duiven om 13.24, 13.27 ,13.28 en nog een keer op 13.28 uur. Ze pakten hiermee het gehele podium van het samenspel en daarnaast plaats 5 en 7 !

De combinatie pakt hiermee bij de jonge duiven Midfond Kampioenschap van het samenspel zowel aangewezen als onaangewezen de 1e plaats en tevens de eerste 3 duifkampioenen.

Huib en Lia van harte proficiat met dit prachtige seizoen.

Bram Koppenaal

Rose ring wint de hoofdprijs – Ladies League

Sonja Hagens wint Pont st Maxence– jonge duiven.

Op vrijdag 16 augustus werd de vervroegde vlucht voor de 1100 jonge duiven van het samenspel SZHE om 9.20 uur in Pont st Maxence gelost. Gezien de slechte vooruitzichten gedurende het weekend heeft de lossingscommissie een juiste en unieke beslissing genomen om op vrijdag te vliegen.

Met een Zuid Westen wind konden de duiven met hoge snelheid huiswaarts.

De eerste overwinning met een rose ring !

Hieronder het verhaal van de winnares Sonja Hagens, de vrouw van Ad ( Gebr. Hagens - Achthuizen).

Mijn naam is Sonja Hagens, in november 2018 las ik dat de NPO de vrouwen wilde stimuleren om met duiven te gaan vliegen.

Ik was meteen enthousiast en vroeg aan Ad en Rinus of dit wat voor mij zou zijn, tenslotte verzorg ik al 34 jaar de administratie van de mannen.

Eerst was het de bedoeling om met snelle duiven mee te gaan doen, maar later besloot ik toch om met fondduiven te gaan spelen.

Ik ben toen ook lid geworden in onze vereniging P.V. De Blauwe Duif in Achthuizen en heb de rose ringen besteld.

Toen een goede vriend van ons, Orné Hardeman uit Breukelen, op visite kwam vertelde ik hem enthousiast over de Ladies League en liet hem de rose ringen zien.

Orné wilde wat ringetjes van mij meenemen en hij zou wat “snelle” duifjes voor me ringen.

Hij zei met die fondduiven kom je niet op de uitslag voor met die programmavluchten.

Ik heb nu 3 snelle duiven van Orné, waarvan deze , de ‘148’ er één van is.

De overige 13 zijn fondduiven.

De vader van de 19-7000148 is de “Playboy 108 “ van Orné Hardeman.

De “Playboy 108” won o.a. :

1e Oudenaarde van 140 d.

1e Niergnies van 138 d.

2e Isnes van 2321 d.

6e Niergnies van 5508 d.

20e Duffel van 2426 d. enz.

De moeder van de 19-148 is “Kleindochter Melanie” van Hennie la Grouw.

“Melanie” won bij Hennie la Grouw o.a. :

1e NPO Bourges

2e NPO Bourges

Proficiat Sonja,

Een mooie prestatie en promotie voor de duivensport !

Liefhebbers; wellicht goed om voor volgend jaar alvast wat rose ringen voor de partners te reserveren !