Artikelen
- woensdag 08 maart 2017
P. Kootkar & Zn, Rotterdam
wint 1e ZLU St. Vincent in Fondclub Groot Rotterdam
De ZLU vlucht St. Vincent was eindelijk weer eens een vlucht wat je van een ZLU vlucht mag verwachten. Een vroege vrijdaglossing onder mooie omstandigheden waren de ideale ingrediënten voor deze klassieker uit Zuid-Frankrijk. En dat na enkele vluchten met een dag uitstel. Vrijdag om 07:15 klonk het startschot voor de ruim 3300 Nederlandse duiven. En met de wind kalmpjes van achteren werd het wachten op de avondaankomsten die nodig waren voor de kopprijzen.
Zo ging het ook. De duiven in Frankrijk en België vielen vrij vlot en het rekenwerk kon beginnen. Zeker toen ook de eerste Nederlandse duif zich meldde rond de klok van 20:00, werd het met het kwartier spannender. Uiteindelijk zou de nationale overwinning gaan naar Tim Hage uit Woerden, maar ook de winnende duif van de fondclub mag er wezen.
Deze viel namelijk om 21:41 bij P. Kootkar & Zn in Rotterdam. Een prestatie na formaat om na ruim 14 uur de 1014 kilometer af te leggen met een snelheid van 1171 meter per minuut. De voorsprong op de eerste achtervolgende duiven van de combinatie Koster-Sommeling uit Delft bedroeg 10 meter per minuut wat ongeveer overeenkomt met een voorsprong van 7 minuten. Al met al goed voor een 36e plek nationaal.
De doffer die de zege pakte tegen 184 duiven is de NL 10-1654698. De duif met bijnaam De Kraag behoort al jaren tot de vliegploeg van team Kootkar. Vorig jaar pakte hij twee prijzen op de ZLU op de snikhete Barcelona en een 10e plek in de fondclub op Perpignan. Deze zege bleek helaas het laatste kunststukje van deze doffer, want daarna werd hij op een volgende vlucht verspeeld.
De duivenfamilie Kootkar is zo langzamerhand wel een begrip in duivenland. Je kunt niet ver genoeg teruggaan of Peet Kootkar behoorde tot de kampioenen in Rotterdam. In eerste instantie op de vitesse en midfond en werd er jarenlang gestreden om de generale titel. Sinds de jaren 80 is de blik richting de grote fond gegaan.
De verzorging wordt gedragen door het hele team, met Peet Kootkar aan het hoofd. Moeder Tiny, zoon Dennis en Nick Voets maken het team compleet. Eenmaal op de accommodatie aanwezig zie je de klasse meteen. In de schitterende hokken is namelijk alles aanwezig voor de duiven om tot topprestaties te komen. Rust, ruimte, lucht en warmte. Daarbij komt nog eens goede duiven en een goede verzorging.
Aan goede fondduiven is men gekomen via De Groot-Rombouts. Later werd er gezocht naar andere toppers, onder anderen bij De Koeijer uit Yerseke. Ook nu nog zijn de mannen altijd op zoek naar betere duiven. De zoektocht hiernaar is uiterst zorgvuldig. Men is best bereid om een goede duif te halen, maar dan moet het wel een potentiële aanwinst zijn. Zo wordt er naast de duif zelf ook andere verwante duiven (ouders) gekeurd. Pas als alle seinen op groen staan, verhuist de duif naar Rotterdam. Het kweekhok is daarnaast zorgvuldig opgebouwd uit topduiven en (klein)kinderen uit topduiven. De vele inteeltlijnen zorgen voor de hedendaagse successen.
De fondduiven worden gespeeld op het weduwschap. Er wordt zowel deelgenomen aan de vluchten met doffers als met duivinnen. De duivinnen zitten overigens los in het hok. Bij het onderling aanparen kunnen nog wel wat aanpassingen gemaakt worden om het potten te verhinderen. Dit heeft geen nadelig effect op de prestaties, want met beide geslachten worden successen behaald. Na de vlucht mogen de duiven even bij elkaar zijn. Wel wordt ervoor gekozen om de geslachten snel weer te scheiden. De duiven moeten namelijk snel weer herstellen. Rust helpt hierbij. Daarnaast krijgen de duiven volle bak voer en een hand snoepzaad. Verder is er altijd veel aanbod van grit en mineralen.
Medisch gezien luistert men nauw naar de adviezen van dokter Van der Sluis. Regelmatig wordt er een bezoekje gebracht. Al is het alleen maar voor het goede gevoel. Vaak hoeft er dan ook niets speciaals gegeven te worden. Dit seizoen ging het een fase bepaald minder. Ook werden helaas de nodige duiven verspeeld. Onderzoek bij Van der Sluis bracht geen uitsluitsel. Op de laatste NPO Bergerac werden dan wel weer de nodige kopduiven gepakt en hadden ze de ploeg toch nog op de rit gekregen.
Dat laatste toont de klasse van het team Kootkar. Duivensport is vallen, opstaan en weer doorgaan. Met de jarenlange ervaring, weten de mannen precies wat er nodig is om successen te behalen. Ze zorgen ervoor dat de duiven niks tekort komen en als de duiven in vorm zijn, komt het resultaat vanzelf. Dat zal ongetwijfeld in 2017 ook wel weer gebeuren.
Peter Sebel
