We zijn zaterdag nog één keertje op stap geweest en dit keer naar Tilburg waar de eindverkoop van “Pearls of the Sky”( een gecombineerde internet en zaalverkoop) werd gehouden. Een mooi initiatief waar een aantal top liefhebbers (zowel grote fond als programmaspel) enkele duiven aanboden uit hun toppers. Een mooie kans om nog wat extra’s te bemachtigen voor het kweekseizoen.

Maar ook een kans om eens in de keuken te kijken van je duivensport concurrenten. We hebben zelf eigenlijk duiven genoeg en niet echt iets nodig voor het programma spel. En we hebben vrijdag nog een prachtige late duivin kunnen bemachtigen voor onze grote fond aspiraties. Ook daar hebben we nu genoeg duiven voor om in korte tijd een prachtig stammetje mee op te bouwen.

Mijn ervaring (ruim 60 jaar) is, dat je het beste wat kunt kopen uit echte bewezen kweekkoppels. En ondanks al het onnozele gezever van sommige schrijvers dat kweekkoppels niet bestaan, trek ik mijn eigen plan en zoek ik het liefst naar deze duiven.

Waarom? Omdat met duiven uit een echt kweekkoppel je de meeste kans van slagen hebt op weer een goede kweekduif. Deze duiven hebben namelijk precies die genen die we zoeken. Er is echter één probleem, deze duiven zijn schaars, dus als je ze al vindt zijn ze vaak niet goedkoop.

Het was een happening vanjewelste daar in Tilburg, maar we waren vroeg en hebben al de te koop gestelde duiven even bekeken. Wat me steeds meer opvalt is dat jonge duiven die te koop worden aangeboden vaak halfbroers en halfzusjes zijn van de absolute toppers. Duiven uit de koppels waar de toppers uit komen (broertjes en zusjes) zijn eerder zeldzaam dan regelmatig te koop. Het was dan ook brilletje op (om de pedigree goed te kunnen lezen) en brilletje af (om de duiven weer te bekijken).

Wat me ook opviel is, dat de Belgische duiven vaak een maatje groter zijn dan de duiven die we hier in Holland vaak zien. Al met al een leuke dag en weer veel aardige mensen ontmoet en leuke gesprekken gevoerd. Vlak nadat de verkoop was begonnen zijn we weer naar huis gereden want we hadden nog veel te doen.

Jochem en ondergetekende hebben vanmorgen onze kwekers gekoppeld en dat was geweldig om te zien. Na weken filosoferen waren we er verleden week helemaal uit. En vanmorgen werd de eerste ploeg samen gezet. Alle 12 koppels waren in 30 seconden gekoppeld ( Ze waren er echt goed klaar voor).

Over 2 dagen gaan we bij Pascal de rest koppelen en dan is voor ons het seizoen 2025 ook weer begonnen.

Wat heb ik genoten van die prachtige koppels. En dan bedoel ik het moment dat je de duiven niet alleen in je hoofd maar ook in het echt samen ziet! Kreeg regelmatig een soort rilling als ik bepaalde duiven samen in de schotel zag liggen kroelen. Wat is de duivensport dan toch mooi.! We gaan zien wat voor moois er geboren gaat worden uit onze kanjers!

Ik wens een ieder een gezegend 2025!

Dit vochtige weer is nergens goed voor. Het enige voordeel is dat je weinig stof hebt in de hokken.

Zelf gooi ik eens in de twee dagen een dun laagje schelpenzand op de vloer, nadat ik deze heb schoongemaakt. Dit ruikt lekker fris, de pootjes van de duiven blijven schoon en het neemt wat vocht op. Als je dit niet te dik erin legt, verstuift het over de bodem wanneer de duiven op de vloer vliegen. De mest plakt zo niet vast aan de bodem.

Ik kwam vroeger bij wijlen M. van Gastel, de kweker van Rocket, en hij had ook altijd schelpenzand op de vloer. Zelfs in de bakken deed hij nog een dun laagje.

Duiven verzorgen kan dus ook op een simpele manier. Niet teveel duiven is alleen maar voordelig. Je kan zo alles perfect verzorgen en uiteindelijk draait het toch om goede duiven.

Het poulesysteem had om die reden nooit mogen verdwijnen. De selectie was harder en men hield er niet teveel. Dit had weer als voordeel dat er minder zieke duiven in de manden zaten. Ook verloor men er minder, omdat alleen uit de beste duiven werd gekweekt.

Vandaag de dag kweekt men uit alles wat veren heeft. Men verliest er veel, dus de hokken moeten nóg voller, wat averechts werkt.

Voortgang kweek

Hier liggen alle jongen inmiddels uit het ei. De 24 koppels waren allen bevrucht, maar na een dag of 14 broeden begon de ellende. Eerst ging alles voorspoedig en vloog niemand verkeerd, maar tegen het aanpikken vochten ze op enkele dagen tijd vier koppels eitjes kapot. Daarna vloog men plots weer in de goede bak. Gelukkig niet van de beste koppels, maar van de onervaren zomerjongen.

Zo is het met duiven altijd wat. Het is 90% ellende en 10% plezier, zeg ik altijd. Vroeger werd ik daar niet goed van, maar ik heb leren relativeren. Een aanval van een rover, een slechte trainingsvlucht of lossing en je bent er ook tien kwijt.

De vliegduiven worden 5 januari gericht gekoppeld. Eerst dacht ik aan een vrije koppeling, maar daar zie ik toch vanaf. De eitjes van de kwekers moeten onder de vliegers, daarom heb ik liever dat ze wat korter bij elkaar leggen.

Daarbij wil ik van enkele vliegkoppels zelf jongen en sommige gaan naar anderen. Ik wil wel dat zij uit kwaliteitsvolle koppelingen jongen krijgen.

Sommige van de vliegers van nu worden misschien wel de kwekers van de toekomst. Zo kregen de gebr. van Belzen vorig jaar ook een deel uit de vliegers en daar zaten enkele hele goede jongen tussen.

Ik vind sowieso dat je altijd 100% achter de duiven moet staan die je verkoopt of weggeeft. Voddebalen vinden hier altijd hun weg naar de poelier, ook al komen ze uit het allerbeste koppel.

Pearls of the Sky

Aanstaande zaterdag is de zaalveiling van de Pearls of the Sky. Men kan zich daar versterken met een aankoop van een jong van een Nederlands of Belgisch tophok. Het mooiste van deze veiling is dat je zelf kunt beoordelen of de duif bij je eigen hok past. Daarbij kan men daar met een keer verleggen nog zes jongen van kweken om mee te spelen. Stilstaan is tenslotte achteruitgaan.

Van mij zitten er vier schitterende exemplaren tussen, die ik normaal gesproken zelf in de kweekploeg zou gebruiken. Deze zijn momenteel te bewonderen op de website van GPS-Auctions.

Bergh in het Zadel

De veiling van stichting Bergh in het Zadel had een mooie opbrengst van 35.490 euro, die naar de kankerstichting gaat. Zo kunnen diverse organisaties ook eens zien dat wij duivenliefhebbers (schenkers en kopers) het hart op de juiste plek hebben.

Nazaten Super Rossi

Jan van Wanrooij won onlangs in Bangkok (Thailand) de 9^e plaats in de finalerace met amper 3 secondes na de winnaar. De moeder is een rechtstreekse Embregts-Theunis uit een inteelt Super Rossi x een dochter Millennium koppel.

Die inteeltproducten van Super Rossi gaven hier dit jaar al meerdere top 10 NPO-winnaars. In Friesland kweekte Jan er ook verschillende top 10 NPO-winnaars uit.

De Super Rossi nazaten doen het overal ter wereld goed. Eén zoon ging destijds naar Rami Ezzat in Egypte. Hij kweekte daar jongen uit die het super deden op de one loft races in het Midden-Oosten.

Mr. Zhang uit China wist mij onlangs te vertellen dat ook hij super slaagde met een zoon van Super Rossi. Diens nazaten doen het super op de one loft races aldaar. De nestbroer van die duif van Zhang ging naar Italië en ook daar doen de nazaten het goed met meerdere nationale Asduiven en goede uitslagen op de one loft races.

Ook Stefano van Team Alessandroni is er super over te spreken, meldde hij onlangs. In België had snelheidsvirtuoos Herman Bevers dan weer een top samenkweek zoon uit Super Rossi.

Zo gaan we stilaan richting het nieuwe jaar. Ik hoop dat 2025 voor iedereen goed en gezond mag verlopen en dat we een succesvol seizoen met de duiven mogen beleven.

De kortste dag is gelukkig achter de rug en we kruipen weer langzaam maar zeker uit de winter cyclus. De herfst/wintertijd is voor onze duiven ook essentieel, ze hebben deze tijd nodig om goed door te ruien/laatste slagpennen en om energie/reserves op te bouwen voor het nieuwe seizoen.

Die energie/reserves zijn veel belangrijker dan dat de meeste duivenliefhebbers denken. Een duif moet het nieuwe seizoen starten met een volle tank energie/reserve. En dit is totaal iets anders dan een volle tank met brandstof.

Reserve betekent letterlijk (voorraad voor noodgevallen). En hier gaat het namelijk om de energie/ reserve van een duif kan namelijk opraken na een serie bijna noodgevallen/vluchten of na één keer een vlucht waar echt alles uit de kast gehaald moet worden om thuis te geraken.

Ik heb vroeger in forums altijd een sinaasappel gebruikt als voorbeeld. Stel dat je de energievoorraad vergelijkt met een sinaasappel en je speelt met dagfond duiven. Dan kan het zijn dat na een paar zware dagfondvluchten waarin de duif flink in het rood heeft gevlogen, de sinaasappel is veranderd in een klein mandarijntje.

Als je overnacht vluchten vliegt dan kan na één vlucht de sinaasappel al veranderen in een mandarijn. En als je een duif dan op een overnacht vlucht inkorft met een mandarijn aan energie/reserves en het wordt een loodzware vlucht, dan mag je blij zijn als de duif nog thuis komt.

Daarom adviseer ik ook om na een zware Barcelona de duiven niet meer in te korven voor nog een grote fondvlucht. De kans is groot dat de reserves bijna allemaal opgebruikt zijn door het aantal Barcelona vlieguren!

En vaak zie je dat (als liefhebber) niet aan de gedragingen van de duif, want die klappert na een week weer vrolijk rond (maar de energie/reserves zijn op). Als je zo’n duif datzelfde jaar niet meer speelt en rond deze tijd weer volop reserve laat opladen dan zal hij gewoon weer vroeg kunnen vliegen op de volgende Barcelona editie.

Een mooie voorbeeld maakte ik mee bij duivenvriend Ko. Vriend Ko had jaren terug een geweldig Barcelona koppel. Een mooie donker doffer en een blauw witpenduivin. Het stel werd 3 jaar achtereen in gekorfd voor Barcelona en daar zaten een paar pittige Barcelona vluchten bij.

Ze vlogen beiden drie keer mooie vroege prijzen en kwamen super fit thuis. Dan vergeet Ko de duiven op tijd in te korven (tijdens de voorbereiding) en moeten de duiven 3 weken voor Barcelona mee naar een 450 km vlucht.

De weersverwachting was slecht maar Ko kon niet anders omdat de duiven nog amper kilometers in de vleugels hadden. Het werd dan ook een halve rampvlucht en de duiven kwamen halverwege de week naar huis en ze waren echt knap afgevlogen.

De duiven kropen weer op nest en knapte snel op en Ko besloot ze toch anderhalve week later in te korven voor Barcelona. Ze zagen er geweldig uit zei Ko tegen mij vlak na de inkorving. De Barcelona werd een makkelijke editie en de duiven vielen op zaterdagmorgen als zand.

Maar Ko heeft zijn Barcelona koppel nooit meer terug gezien. Ze hadden 3 weken voor Barcelona al hun energie/reserves al verspeeld op die halve rampvlucht. En toen vermoedelijk al de Barcelona afstand gevlogen om toch thuis te komen. Dit is zo maar een voorbeeld maar ik ken er nog veel meer.

Energie/reserve is voor een duif heel belangrijk en daar kunnen we nu in deze tijd voor zorgen. Als ze nu voldoende op kunnen bouwen hebben we daar volgend seizoen samen plezier van. En met samen bedoel ik de duif en de liefhebber!!

Ik heb al vaak uitgelegd waarom ik niet meedoe aan het fenomeen “bonnetjes” geven. En heb ook heel vaak met veel geduld bonnenvragers gewezen op de risico’s die ze zelf lopen. Ik geef dus geen bonnen maar dat wil niet zeggen dat ik geen duiven kan missen.

Een paar maanden terug kreeg ik een verzoek van “duivencoach” Nico van Veen. Nico wilde voor zijn stichting “Behoud duivensport” een bonnetje. Zijn nieuw opgerichte stichting heeft dringend behoefte aan liquiditeit en een bonnenverkoop kan daar aan bijdragen. Ik ken Nico als een bevlogen duivenliefhebber met het hart op de goede plaats en vindt zijn initiatief dan ook geweldig.

De nieuwe stichting kan bijdragen aan het instant blijven van de duivensport zoals we hem nu kennen. Als er niets gebeurt zal onze duivensport veranderen in een elite sport waar geen plaats meer is voor de jeugd en ook niet voor diegene die de duivensport hebben groot gemaakt. (de gewone man).

Ik sta dus achter het initiatief van Nico en hoop dat hij het een en ander positief kan veranderen binnen de hedendaagse duivensport. We hebben besloten Nico een jonge duif te schenken voor zijn verkoop. Een jonge duif die we zelf voor ons kweekhok gekweekt hebben. Een duif met een prachtige afstamming en een plaatje die op geen enkel hok zal misstaan.

We hebben in het verre verleden ook eens 2 bonnen beschikbaar gesteld. Dat was toen aan Richard van Stel. Richard was destijds de man die voor het NPO orgaan de rubriek “Nadoen” verzorgde.

Een bon werd gekocht door Henk de Haan uit Dordrecht en de andere bon (een jaar later) werd gekocht door Ivo van Veen. Ivo noemde de duif “de Martin” en Henk noemde de duif “de King”.

Henk vloog met de kinderen van de ”King” ik denk wel 10 x top 10 tegen tienduizenden duiven. En Ivo speelde met de kinderen uit “de Martin” niet veel minder. Ik denk o/a aan Martins dochter “Celine Cecile” die op een pittige Chataudun de 1^e speelde van ruim 25.000 duiven.

De King kwam rechtstreeks uit mijn “Sprint 1” die later toen ik hem had verkocht “Hayabusa King” werd gedoopt. Hij speelde maar liefst 6 zuivere 1^e prijzen in groot verband waaronder de 1^e van de hele lossing tegen meer dan 17.000 duiven.

De Martin kwam uit “Kaja” een 1^e NPO winnares die zelf ook ongelooflijk goed kweekte waaronder 1e Quentin 27.034 p, 1e Pommereuil 11.302 p, 1e Chateau 25.487 p, 1e Ruffec 3.819 p, 1e Peronne 9.618 p, 1e Pommereuil 7.848 p. en nog heel veel meer 1^e prijzen. Het bloed van beiden duiven stroomt nu nog steeds door onze huidige kolonie.

Ook nu komt er een jonge doffer uit een bijzondere duif te koop, lees de afstamming maar eens rustig na. Hopelijk levert hij een mooi bedrag op voor de “Stichting Behoud Duivensport”. https://www.pigeoncom.com

LINK klik op de afbeelding:

Internetverkopingen zijn aan de orde van de dag en zaalverkopingen zijn zeldzaam geworden. Vandaag was er weer eens een zaalverkoping. En eentje die me ook erg aansprak omdat het een totale verkoping was. En dan ook nog eens een verkoop van iemand die heel veel impact heeft gehad op de duivensport wereldwijd.

Gerard Koopman stopt met de actieve duivensport en verkocht vandaag zijn 1^e deel duiven in het Brabantse Asten. Weer eens een mooie gelegenheid om een paar super prestatieduiven te kunnen vasthouden. En om deze duiven even te kunnen keuren hebben we een paar uur in de auto gezeten. Verleden jaar zomer zijn we diep in België op bezoek geweest bij Tom van Gaver om ook daar een paar superprestatie duiven te kunnen bekijken.

Het was niet echt druk vanmorgen en we kregen dan ook de kans om de duiven rustig te bekijken. Toen ik alle aangemerkte duiven op mijn briefje had gezien en links en rechts een praatje had gemaakt met een aantal liefhebbers ben ik weer in de auto gestapt richting huis.

Dit soort bezoekjes aan verkopingen deed ik ook toen ik nog heel jong was. (In de jaren 70 van de vorige eeuw) Ik heb heel wat buitengewone “superduiven” vast gehad die op een totale verkoop werden aangeboden. En heb daar heel veel van geleerd.

Soms zat ik uren in de auto om (vaak) als eerste een verkooplokaal binnen te lopen. Nadat ik de duif of duiven dan 2 minuten had gekeurd stapte ik weer in de auto en reed ik weer naar huis.

Een van de duiven die ik me nog goed kan herinneren (en grote indruk op mij maakte) was op een totale verkoping van de fam. Kil en zoon uit het Belgische Zandvliet. Ze hadden 2 superduiven in hun totale verkoop. Een van die 2 was een grote blauw bonte doffer met de mooie naam “Pandoer” Deze geweldenaar had meerdere 1^e prijzen gevlogen in de destijds zeer sterke “Union Antwerpen”. En met echt duivenweer keek hij niet op een paar minuten (om los vooruit te vliegen).

Ook de geweldige duiven uit het superkoppel van Karel Meulemans ben ik nog een keer gaan bekijken op hun totale verkoop. (Ik had ze allemaal al eens bij Karel thuis vastgehad) De “Kadet” was degene die van alle superbroers de meeste indruk op mij heeft gemaakt. Nooit meer in mijn hele leven zulke superogen gezien als die van de “Kadet”.

We hebben Gerard vanmorgen nog even veel succes gewenst met zijn verkoping. Wat is onze sport toch een prachtige unieke vorm van vrijetijdsbesteding. (je raakt er namelijk nooit over uitgestudeerd).