Gisteren vlogen onze jonge duiven een prachtige vlucht vanuit Niergnies, een 217 km. De duiven werden (mijn inziens) een beetje gewaagd maar vakkundig gelost om 9.20.

We hadden ook nog 23 oude duivinnen mee die in het ritme moesten blijven voor volgende week (Issoudun). Dat maakte dat we vrijdag met maar liefst 87 duiven naar het lokaal moesten. Gelukkig was Pascal weer terug van vakantie en samen hadden we die klus zo geklaard.

Zaterdagmorgen was het moeilijk vliegweer voor onervaren duiven dus we hadden we het idee dat de oude ervaren duiven zo thuis zouden zijn en de jonge duiven een zware dobber zouden krijgen.

Nico en Pascal waren er ruim op tijd en we verwachtten de duiven zo rond kwart voor twaalf. Er was weinig te zien in de warme vochtige lucht toen er even over half 12 een duif als een raket bij buurman Arie op het hok viel. Arie had geen oude duiven mee dus dat was heel apart dat zijn jonge duif voor de 23 oude ervaren duivinnen van ons vloog.( Arie zijn duif was achteraf de snelste in de hele regio).

Maar het werd nog vreemder toen er na 6 minuten wachten een paar jonge duiven bij ons vielen voor dat er één oude duif was. Jonge duiven die voor de 3^e keer van hun leven in de mand zitten vliegen hier voor alle oude duivinnen die wekelijk mee zijn geweest.( ???)

Soms snap je er even niets van!! De duiven kwamen goed naar huis en de oude duivinnen kwamen ook verder perfect en waren zo thuis. Het bleek achteraf een prachtig toch maar toch enigzins moeilijk vluchtje te zijn geweest. De ervaren jonge duiven bij de specialisten waren dan ook zo thuis.

Hier liep het allemaal niet zo vlot maar wel gestaag. Met afslaan zo rond 14.00 uur moesten we er nog 11 en daar waren we heel blij mee, op 3 na zijn die de rest van de zaterdag naar huis gekomen. Vanmorgen rond 7 uur kwam nummertje 62, dus nu nog 2 te gaan.

Voor niet verduisterde jonge duiven komen onze jonge duiven perfect naar huis en elke week meer ervaring is een groot winstpunt. Geen spanning meer op de ketel gewoon leren en ervaring op doen.

We hebben natuurlijk een beetje toekomst gericht gekweekt en van één koppel ben ik zeer gecharmeerd. Dat koppel is bedoeld voor de ochtend lossingen. Ik heb er 4 gekweekt waarvan er één afgevallen is door een ongeluk. De andere 3 spelen we mee en wat leuk is ze waren alle 3 thuis toen we nog zeker 70 duiven moesten krijgen.

Ben benieuwd of dit zo door gaat maar met dit enigszins moeilijke weer is dit zeker een goed voorteken. De vader van dit koppel is de “Marseille” van Johan Vink en de moeder is een dochter miss U x 539. Zelden zulke fijne duifjes gezien.

Woensdag gaan we inkorven voor de laatste klassieker “Issoudun” en dan zit het oude duivenseizoen er weer op en komt er weer wat rust in de tent. We hopen nog een mooi ploegje duiven te kunnen zetten maar dat zullen hoofdzakelijk duivinnen zijn. De doffers zijn te ver in de rui. We gaan het zien. Hopelijk wordt het een mooie afsluiter van het seizoen 2024!

In deze serie columns spreek ik met liefhebbers die in dubio staan om wel of niet door te gaan met de duivensport. Waarom worstelen ze met dit dilemma en wat zijn hun beweegredenen om de knop vooralsnog toch niet om te draaien? Wellicht hebben ze tips voor liefhebbers die met dezelfde omstandigheden te maken hebben, om hun geliefde hobby te kunnen blijven beoefenen. Deze keer bezocht ik de 45 jarige Roland Echten uit Zuidwolde. Roland, die met duiven is opgegroeid, begon vanaf zijn 11e jaar interesse in de duiven van zijn vader te krijgen. Tot 2015 vloog hij in combinatie met zijn vader. En inmiddels is Roland zo’n kleine 6 jaar zelfstandig actief in de duivensport.

Samen met zijn vader zijn er in het verleden mooie successen behaald waaronder diverse teletekst noteringen en kampioenschappen op de marathons. Maar de mooiste ervaringen zijn toch die van afgelopen jaar van St Vincent en Perigueux. Op St Vincent klokte Roland op een afstand van 1154 kilometer om 05.16 uur in de vroege ochtend zijn driejarige lichtkrasdoffer de 660. Deze heeft de hele nacht doorgevlogen, wat resulteerde in de 1e plaats in afdeling 10 tegen 417 duiven en de 3e plaats nationaal in sector 4 tegen 1081 duiven. Van het gehele concours tegen 10.326 duiven betekende dit de 38e plaats. Hiermee was het de vroegste duif met de verste afstand. Wat het voor Ronald extra mooi maakte is dat deze doffer ook al 2 x de schoonste doffer van de tentoonstelling in de club is geweest. Dus mooi en goed gaan samen bij deze duif. Een andere mooie ervaring van dit seizoen was de thuiskomst van zijn 381 ‘s avonds om 21.39 uur van de ochtendlossing vanuit Perigueux. Deze vloog daarmee de 11e nationaal op een afstand van 934 kilometer tegen 3313 duiven. Roland; “Ik ben een groot liefhebber van ochtendlossingen. Helaas hebben we die hier in het noorden niet veel. De spanning van wel of niet een duif door krijgen en er dan uiteindelijk toch eentje draaien op zo’n afstand. Dat vind ik supermooi!!”

Roland geniet het meeste van de verzorging en de omgang van en met zijn duiven. Gevraagd naar waarom hij al meerdere malen op het punt heeft gestaan om te stoppen met de duivensport, geeft hij aan dat dit vooral te maken heeft met het gebonden zijn en de vele verplichtingen die aan het spelen met de duiven zijn verbonden. Roland; “Duivensport is soms moeilijk te combineren met mijn werk als buschauffeur (onregelmatige diensten) en mijn andere interesses/hobby's. Dit jaar heb ik daarom ook geen jongen gekweekt. Dat werd mij allemaal net iets te veel. Behalve gek op duiven, ben ik ook gek op muziek. Ik speel zelf ook gitaar en vind het daarnaast leuk om met regelmaat naar een concert, festival en muziekoptredens te gaan. Ook sport ik graag. Ik vind het belangrijk om sterk, vitaal en gezond te blijven. Ik doe aan crossfit, hardlopen en badminton.”

Nu het dit jaar zo goed gaat op de marathons geeft dit Roland uiteraard weer nieuwe energie om er met de duiven een schepje bovenop te doen. Roland; “Duivensport is en blijft natuurlijk een mooie bijzondere hobby!! En een hokje met mooie/goede duiven wegdoen is hartstikke zonde en vind ik moeilijk om over mijn hart te verkrijgen. Dat gaat dan vooralsnog ook niet gebeuren. Ik probeer naar manieren te zoeken om door te gaan, maar het blijft lastig en is een hele uitdaging. Maar sowieso kweek ik volgend jaar weer jonge duiven. Het zou ook mooi zijn als ik met iemand in combinatie zou kunnen vliegen. Je hebt dan meer vrijheid, voor een weekendje weg of een vakantie en kunt toch je plezier behouden in de duivensport.”

De oorzaak waarom Roland heeft overwogen om met de duivensport te stoppen is feitelijk dezelfde als die van Ben Snijder vorig jaar. Dit betreft de factor tijd. Duivensport is een tijdrovende hobby, zeker als je nog in het arbeidsproces zit en naast de duivensport ook andere verplichtingen en interesses hebt. Ik zie dat ook bij andere jongere liefhebbers veelal met een gezin en opgroeiende kinderen. Een combinatie vormen en de taken verdelen zou voor velen van hen een goede oplossing zijn. Ook Roland gaf aan dit voor hem wel een optie is. Roland; “Volledige toewijding voor onze sport is een kwaliteit. Ik heb respect voor hen die deze kwaliteit bezitten en het op kunnen brengen om zoveel tijd en energie in hun duiven te stoppen. Ik vind dat zelf moeilijk en heb daarom ook bewust voor de marathon gekozen. Zodoende hoef ik uiteindelijk de focus alleen maar op een paar vluchten per jaar te leggen. Want wil je goed presteren moet je veel tijd in de verzorging van je duiven steken. Duiven die veel aandacht krijgen presteren beter dan wanneer je nauwelijks tijd voor ze hebt. Zo moeten ze in staat worden gesteld om goed en voldoende trainen voor de vlucht. Daarnaast moeten ze tot in de puntjes worden verzorgd. Het mag ze aan niets ontbreken. Dat laatste is bij mij ook zeker niet het geval. Ik bezuinig absoluut niet op goed voer en ze krijgen met regelmaat vers grit en verschillende soorten mineralen. De medische begeleiding bestaat alleen uit de verplichte entingen en af en toe een geelkuur. Wanneer ze iets zouden mankeren zou ik uiteraard wel naar een dierenarts gaan.”

Het duivenmelkersvirus is hardnekkig en er wordt vaak gezegd, dat wie er eenmaal mee besmet is, er nooit meer van afkomt. Ik denk en hoop dat dit ook voor Roland zal gelden. Mijn inziens moet de duivensport het van zulke relatief jonge knapen hebben. Zij zijn nog bezig met de toekomst, terwijl de gemiddelde duivensporter van 70 jaar en ouder zich daar niet of nauwelijks meer mee bezig houdt. Ik vroeg Roland hoe hij hier tegenaan kijkt. Roland; “Ik denk dat als we de duivensport willen behouden voor de toekomst, we ons het beste kunnen richten op de leeftijdscategorie van 30/40 jaar. Onze vereniging heeft er de afgelopen 3 jaar een paar nieuwe liefhebbers uit die leeftijdscategorie bijgekregen. Die worden bij ons goed opgevangen en gecoacht. Met als gevolg dat zij nu al mooie resultaten boeken. De club vaart wel bij deze jonge, vitale en enthousiaste nieuwelingen. Ze hebben een positieve mind-set en zitten vol ideeën. Activiteiten om nieuwe leden voor de duivensport te werven zullen daarnaast ook gericht moeten zijn op mensen die al affiniteit met dieren en de natuur hebben. Die zijn gemakkelijker over te halen om een paar duiven bij huis te nemen. Al zou dat in eerste instantie alleen maar hobbymatig zijn, zijn dat toch potentiële duivenmelkers als ze met de postduivensport in contact komen.”

Tot slot geeft Roland aan dat begeleiding van beginnende duivenliefhebbers naar zijn mening van groot belang is. "Zelfs goede ervaren duivencoaches maken nog regelmatig fouten. En wie het allemaal wel weet in de duivensport? Zeg het maar! Maar dat houdt het natuurlijk ook interessant en verrassend.”

Hier het laatste nieuws:

Nieuw Initiatief: ZLU nieuwe stijl

5 aug, 2024

Na publicatie vanuit de organisatie Zuid Limburgse Unie, de ZLU, een aantal weken geleden dat het stopt zijn veel discussies en praatgroepen ontstaan in duivensportland.

De vraag gaat: Hoe nu verder? Wat gaat er gebeuren? En wie gaat iets doen voor de grote groep internationale ochtendlossing spelers die  deelnemen op de ZLU vluchten met het gewenste internationale karakter? Al vrij snel kwamen de geluiden voor het willen overnemen van de vluchten door bureau NPO. Bij het horen van deze geluiden maakten een zeer grote groep zich direct zorgen voor het voortbestaan van de vluchten met een internationaal karakter. Al vrij snel lekte een concept programma vanuit de NPO  naar buiten waarin een aantal zaken al duidelijk waren hoe het er in het eerste jaar 2025 al moest gaan uitzien. Het schrappen van een drietal prachtige vluchten en een aantal doorvoeringen hoe alles wordt  geïmplanteerd bij de afdelingen. Genoeg over dit opgestelde concept vanuit bureau NPO. Na vele telefoongesprekken en diverse bijeenkomsten van initiatiefnemers vanuit het hele land is een duidelijk signaal verkregen wat de achterban nu daadwerkelijk wil voor hun geliefde duivensport spel te blijven beoefenen. Het antwoord is simpel en makkelijk: Wij willen door in de situatie zoals die  nu is! Dus met het organiseren van de ochtendlossingen vanuit de stichting ZLU. Geen veranderingen en schrappen van vluchten of indelingen enzovoorts. Nee, doorzetten met een nieuw bestuur uit alle delen van het land die de ochtendlossingen en de stichting ZLU altijd een warm hard toe hebben gedragen. Het doorzetten van de stichting en volledig overnemen is een formele wijziging en  niks meer dan dat. Het huidige bestuur stopt en een nieuw bestuur gaat verder waar het oude bestuur is gebleven. Uiteraard kan dit niet met personen die niks op bestuurlijk niveau van doen hebben of hier affiniteit voor hebben. Vanuit mijn eigen positie als oud ZLU bestuurder en ondernemer ben ik  en een aantal andere liefhebbers met dezelfde achtergrond gaan kijken welke personen we in deze nieuwe bestuursfuncties willen krijgen. We zijn uitgekomen na vele gesprekken op een prachtige grote groep mensen die de schouders eronder willen zetten voor het doorzetten in de huidige constructie zoals die nu is. De intentie  is geheel duidelijk te noemen hierin… Niemand van deze personen heeft eigen belangen of wilt zaken overboord gooien waar de organisatie ZLU al 66 prachtige jaren aan vasthoudt. Het verzorgen van mooie vluchten voor heel duivensport  minnend Nederland.

Als oud bestuurder van de ZLU wil ik, en wij allen de organisatie ZLU de ZLU laten blijven zoals deze nu is.  Het huidige bestuur heeft een prachtige prestatie geleverd en vele jaren iedereen en alles gegeven op een vrijwilligers basis met tomeloze uren inzet jaar in en jaar uit. Dit mag en moet nooit vergeten worden !! Hiervoor dank namens vele trouwe spelers.

Over het punt waar veel onrust over is ontstaan: De NT-regeling die dit jaar is gehanteerd … We willen weer terugvallen op de NFO18-regeling die tot 2023 is gebruikt. De berekening die in 2024 op een aantal vluchten is toegepast, is oneerlijk voor een groot deel van de deelnemers en dat is iets wat we vanaf nu willen voorkomen.

Een perfecte NT-regeling krijgen we nooit (als er in de avond en nacht duiven thuiskomen), maar de NFO18-regeling komt een beetje in de buurt, als je ‘avond’-, ‘nacht’- en ‘ochtendduiven’ met elkaar wilt vergelijken. Hopelijk voor de deelnemers aan de ZLU-vluchten een opluchting.

Het is nu tijd om nieuw elan voortzetting te geven en de ZLU voort te laten bestaan voor nog vele jaren duivensport plezier zoals een ZLU speler dit zich wenst. Middels dit schrijven is een brief ingediend bij het volledige bestuur met de namen die de organisatie voort willen zetten en overnemen. Dit ingekomen punt ligt dan ook logischerwijs als agendapunt binnen de organisatie ZLU.

Wij vertrouwen op een goede en juiste afloop met het doorgeven  van de bestuurlijke functies aan een nieuwe groep capabele goedwillige groep vrijwilligers.

KING NARBONNE ZORGT VOOR DE GOUDEN MEDAILE
OP INTERNATIONAAL NARBONNE ZLU

.


.

Rhenen een dorp in de Provincie Utrecht met een oppervlakte van 43,76 km2 , de stad telt er 20238 inwoners . Het ligt aan de noordoever van de Nederrijn aan de overkant bevindt zich het dorp Kesteren .Via de Rijnbrug is de stad met de Neder-Betuwe verbonden. 24 jaar geleden in 2000 was Rhenen de gastheer van de Europese kampioenschappen mountainbike wie toen won weet ik niet maar wie Internationaal Narbonne wint in 2024 weten we wel intussen !

.


.

Piet en Erik De Vreugd-Van Beek, Rhenen
Het moet een enorme “kick" geweest zijn voor deze twee jonge gasten Piet 28 en Erik 35 jaar jong! Pas enkele jaren geleden overgeschakeld naar het zwaardere werk en zo een prestatie op je naam mogen schrijven is pas de kers op de “kaastaart" ! Beide jonge mannen werken in het familiebedrijf KAAS VAN BEEK, een groothandel in kaas en gelegen te Veenendaal . Een modern bedrijf waar de kaas wordt opgelegd en gerijpt, men vindt er alle soorten kaas maar ook zuivelproducten voor de Horeca. Hun specialisme zijn de Hollandse kazen . De tandem ontstond eigenlijk door de liefde , Piet had verkering met de zus van Erik waar hij in 2020 samen mee in het huwelijksbootje stapte. Erik vond het duivenspel van Piet geweldig en was er zo van onder de indruk dat een jaar later in 2021 in tandem werd gespeeld. Hun beide leven is door het bedrijf zeer druk en er is in feite te weinig tijd voor de duiven , daardoor worden de taken verdeeld .

.

De vliegduiven zitten bij Piet en Erik zorgt voor de kweekduiven en dat lukt hun prima .Piet speelt al sinds zijn elfde de programmavluchten en is sinds de tandem geboren werd de zwaardere vluchten gaan spelen ! Vorig jaar 2023 speelden ze al een paar keer dicht bij de top 100 Nationaal en dit jaar was er al een 49° Nationaal vanuit Pau . Gevlogen door een geweldige duivin die reeds 3 X Pau en 2 X Marseille won op drie jaar tijd ! Jammer maar op een stomme lapvlucht een paar weken geleden ging ze verloren . Dit was toch een serieuze aderlating voor het jonge tandem . Volgens Piet en Erik was 2024 de doelstelling om een “vaasje" te winnen …..Maar dat werd het niet , neen het werd de “Eifeltoren" ! “KING NARBONNE" zo gaat hij vanaf nu door zijn duivenleven en zorgde bij Piet voor een bloedstollend moment . Toen hij de jonge duiven ging binnen roepen zag Piet plots een oude duif tussen de jonge “garde" zitten en schrok zich wezenloos . Snel werd hij binnen geroepen . “Ik heb wel een aantal keren gekeken of het er echt wel een was want op dat moment was er nog nergens iets in heel Nederland op toch een behoorlijke afstand. Toen het na lang wachten begon te lopen met de meldingen werd het snel duidelijk dat hier wellicht niemand nog zou overheen gaan “ ! Het was binnen , wat een “match" en wat een ontlading euforie ten top .

.


.

Narbonne
Een zoveelste uitgestelde lossing tot …Zondag het “convooi" mag zich opmaken want om 9:45 uur breekt het los . Ze zijn eruit , een massa lossing , de vrachtwagens staan mooi opgesteld en de 23.256 duiven kunnen richting het Noorden . Na dagen in de mand te hebben gezeten zijn ze eindelijk als vrije vogels in de lucht . Het zal geen gemakkelijke vlucht worden en zullen moeten strijden voor het Goud . Het zal ook dit keer geen “pannenkoek" zijn die zal winnen.

“KING NARBONNE" 22/8268125
Voor een afstand van 1000,53 KM werd hij geklokt om 8:04 uur en legde de afstand af aan 1090,08 M/P/M . Met ruime voorsprong pakte hij de Internationale overwinning tegen 8605 oude duiven en was ook de snelste van het ganse lot 23.256 Duiven ! Zijn afstamming; hij is een rechtstreekse Henri Hoeks uit Bovensmilde en werd er gehaald als ei ! Zijn vader is uit Henri zijn oude basis namelijk de Samoerai lijn en langs moeders kant vinden we de Red Bullens/Henri waar al meerdere top duiven zijn uit gekomen ! Hun soort van duiven komen van Henri Hoeks, Heikamp-Van Doorn en er werd ook nog iets aangeschaft van Arjan Beens uit Genemuiden . Maar ook soort van Dolf Bakker om er wat meer snelheid in te krijgen wat trouwens al aardig lukte met een vroege duif van uit Ruffec (14° NPO)! Bij deze laatste mannen kunnen ze ook nog eens terecht voor raad en die is altijd voor jonge liefhebbers zoals Piet en Erik zeer welkom .

.


.

Verzorging
De verzorging is ten huize Piet en Erik zeer beperkt , door het bedrijf is er steeds weinig tijd , men vertrekt er vroeg en komt vaak laat thuis . Als zelfstandige in een groot bedrijf als het hunne is er altijd tijd te kort en de “kaasbollen" moeten immers rollen . De duiven komen eenmaal per dag buiten om te trainen en alles wordt er op nest gespeeld . De winnaar werd ingekorfd op veertien dagen broeden . De duiven zitten zoals Piet het aangeeft op droge mest doch de nestbakken worden iedere dag gereinigd . Het zijn tuinhokken met golfplaten die de ganse dag aan de voorkant open staan , enkel 's avonds gaan de ramen dicht !

.


.

Medisch
Op dit vlak is men zeer zuinig met medicatie , men probeert de duiven zo dicht mogelijk bij de natuur te houden . De man met de witte “kiel" waar men ten rade gaat is Marco Van Doorn van de tandem Heikamp Van Doorn. In het speelseizoen gaat men iedere week op controle . Als voeder gebruikt men verschillende vlieg mengelingen en deze worden door elkaar gemengd . Als bijproducten zijn er dagelijks vers grit, roodsteen , vi-spu-min , eivoer en er staat steeds een potje zout ter beschikking ! In het speelseizoen staat er steeds voeder ter beschikking en de laatste drie dagen staat er een extra potje vetrijk voer in hun nestbak .

Tot besluit
We hebben met deze winnaars twee jonge liefhebbers die nog heel wat in petto hebben. Piet heb ik ervaren als een zeer vriendelijke en aangename jonge gast en van Erik kunnen we ongetwijfeld hetzelfde zeggen. In ieder geval, het is jullie van harte gegund en nogmaals van harte proficiat en geniet ervan !

Rudy Fosselle

Beste

                                                                          31 – 07 -2024

Beste supporters en donateurs,

De Stichting Behoud Duivensport is op 9 juli 2024 opgericht. Hierbij wil ik jullie informeren over wat we hebben gedaan sinds de laatste keer dat ik jullie via de mail heb bijgepraat.

In de toekomst zullen jullie periodiek via de mail een Nieuwsbrief ontvangen. Deze Nieuwsbrief zal ook op de website worden geplaatst. In de Nieuwsbrief zullen t.z.t. ook algemene duivennieuwtjes worden opgenomen, dus niet alleen nieuws over de stichting.

Ik heb de huidige stand van zaken puntsgewijs hieronder samengevat:

1.       Het vinden van een bank waarbij de stichting een rekening kan openen heeft veel voeten in de aarde. Direct na de oprichting van de stichting is bij de Rabobank een aanvraag gedaan. Na bijna 3 weken werd duidelijk dat deze bank zeer behoudend is bij het openen van rekeningen voor een stichting. Vervolgens werden nog twee andere banken benaderd die aangaven helemaal niet voor stichtingen te werken. Uiteindelijk lijkt het erop dat we wel worden geaccepteerd door de ABN AMRO Bank, zodat we over twee weken waarschijnlijk een bankrekening hebben.

2.       Een en ander werkt uiteraard nogal vertragend bij de volgende stappen die we willen zetten. Zo kan bijvoorbeeld de huisstijl waarmee de stichting naar buiten toe zal worden gepresenteerd, nog niet worden afgemaakt omdat op het briefpapier het bankrekeningnummer moet worden vermeld.

3.       Wanneer er een bankrekening is, zal de huisstijl gereed worden gemaakt. Hierna zullen potentiële donateurs worden benaderd, zoals bedrijven die aan de duivensport verdienen.

4.       Inmiddels hebben we nu 300 supporters die op enigerlei wijze steun aan de stichting verlenen. Hieronder zijn 77 donateurs waarvan er 72 een bon hebben geschonken voor de veiling, die begin december zal worden gehouden, op de veilingsite Pigeoncom van de gebroeders Hendriks. De andere 5 donateurs hebben een financiële bijdrage toegezegd.

5.       Er is nog geen keuze gemaakt voor webhosting, maar wel hebben we de domeinnaam www.stichtingbehoudduivensport.nl alvast vastgelegd bij het bedrijf Yourhosting.

6.       Het ontwerp van de website zal samen met Martin Kwakernaat worden uitgewerkt. Hierbij zal voornamelijk gebruik worden gemaakt van de foto’s uit Martins archief en enkele foto’s die me door supporters zijn toegezonden de afgelopen periode. Onder de supporters zijn nog enkele IT specialisten die hun hulp hebben aangeboden bij het vervaardigen van de website en de kennisbank. Dit zijn Marten van Urk, Cees Christiaanse, Jeffrey Ruiter en Tim Exterkate.

7.       Voor het beantwoorden van vragen over duiven in de gehele breedte, dus niet alleen vragen over postduiven zal een tool worden ingericht, een vraagbaak. Voor het bemensen van de vraagbaak hebben Peter Crans en Cees Nagel zich opgegeven en zelf zal ik als achtervang fungeren als bepaalde vragen naar specialisten moeten worden doorgeleid.

8.       Ondanks dat we nog geen startkapitaal hebben, willen we de donateurs die een bon hebben geschonken, een financiële bijdrage hebben toegezegd of in de vorm van diensten een bijdrage leveren een relatiegeschenk geven. Dit moet wel iets zijn wat men kan gebruiken. We hebben gekozen voor een pet. Binnenkort worden de eerste 200 petten besteld. De opdruk zal het logo zijn met er onder de bekende spreuk “Duivensport Fijne Hobby”.

9.       De kosten van de petten worden in eerste instantie gedragen door de-duivencoach.nl en een bijdrage van Henk Simonsz.

10.   Promotie van de stichting en indirect de duivensport is belangrijk, daarom reserveren wij de komende tijd 5 % van de inkomsten van de stichting aan promotiemateriaal zoals de petten. Later wanneer er zich sponsoren aandienen is dat wellicht niet meer nodig.

Onderstaand de eerste 77 bonnen schenkers en donateurs. Mocht u iemand missen waarvan u zeker weet dat deze ook een bon wil schenken of eventueel een financiële bijdrage wil leveren, laat het mij dan even weten dan neem ik contact met hem of haar op.

F O N D   I N   H E T   G R O E N E   H A R T

NIC DE SNELVLUCHT 1714 BODEGRAVEN

MARIO DE VOGEL UIT BODEGRAVEN SUPERIEUR WINNAAR BLOEDHETE BERGERAC

Na 2 dagen uitstel – heel veel regen in Frankrijk - werd dit nationale concours vanuit Bergerac pas op zondagmorgen 11.00 uur gelost. Dat het geen snelle vlucht zou worden was al gauw duidelijk vanwege de warmte op de gehele vlieglijn. Bij Mario de Vogel in Bodegraven stond de wekker nu wel op tijd ( zie 1^e Bordeaux ) en om 05.51 uur kon hij zijn eerst 1^ste getekende rode kanjer NL-22-8467585 verwelkomen. De steenrode nestdoffer behaalde deze overwinning met verve want om 2 ½ uur los te vliegen onder deze omstandigheden is pure klasse. Met een snelheid van 1252 m.p.m. werd tevens een 6^e nationaal gespeeld tegen ruim 28.000 duiven! Mario, van harte gefeliciteerd met deze fraaie overwinning! Om 08.38 uur viel bij Henk Gerritsen uit Woerden prijs 2 en het was ook zijn 1^ste getekende. Gerard Griffioen uit Zevenhoven pakt om 09.11 uur prijs drie voor Nelleke Rimmelzwaan uit Alphen a/d Rijn om 09.41 prijs vier. Dat is het weer tijd voor Theo Wijfjes uit Nieuwveen die om 09.48 uur de prijzen vijf en zes, om 10.01 uur en 10.04 uur de prijzen acht en negen pakt. Sil van Vliet uit Ter Aar ( nog nagenietend van zijn nationale overwinning op Barcelona ) zit daar met prijs zeven om 09.57 uur nog tussen. De top tien wordt volgemaakt door Willem van der Velden uit Boskoop, tijd 09.48 uur. Tussen pakweg         09.30  uur en 11.00 uur vallen maar liefst 20 duiven en dat geeft aan hoe dicht alles maandagochtend op elkaar zat. Dat de warmte de duiven wat verder op de dag parten zou spelen was te verwachten, maar toch kon het concours om 14.30 uur worden gesloten. Helaas  zijn er nog diverse duiven onderweg en niet alleen van deze Bergerac. Hopelijk kunnen deze nakomers binnen niet al te lange tijd hun hok bereiken. Ook op deze afsluitende marathonvlucht  waren weer liefhebbers die bovengemiddeld scoorden. 50% of meer scoorden Mario de Vogel ( 10 v/d 17 ), Gerard Griffioen ( 18 v/d 30 ), Nelleke Rimmelzwaan ( 14 v/d 23 ), Theo Wijfjes ( 19 v/d 24 ), Sil van Vliet ( 4 v/d 8 ), Pieter Vreeling ( 8 v/d 10 ) en Huub Kuyf ( 4 v/d 8 ).

NIC de Snelvlucht 1714 Bodegraven, Bergerac 358 duiven door 22 deelnemers.

Eerste 20 van de uitslag:

1 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 2 Henk Gerritsen ( Woerden ); 3-11-17 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 4-18-19 Nelleke Rimmelzwaan ( Alphen a/d Rijn ); 5-6-8-9-12-14-20 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 7 Sil van Vliet ( Ter Aar ); 10-16 Willem v/d Velden ( Boskoop ); 13 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 15 Ben Koole ( Moerkapelle )

Henk Vink

Het was een druk duivenweekend met zelfs een uitloper tot maandag toe.(Bergerac).

We begonnen op zaterdag met de jonge duiven (Quiévrain) maar die werden verplaatst naar Moeskroen waar ze om 11.30 uur de vrijheid kregen. We hadden er 70 mee en het was een hele toer om dat spul alleen in te korven ( Jochem en Pascal zijn op vakantie met hun gezin).Alhoewel de ribben weer aardig opknappen was het geen makkie, maar het lukte en we keken er naar uit om die groep thuis te zien komen.

De ene helft had één vlucht gehad en de andere helft was woensdag met een africhting naar Duffel mee geweest. Een ploeg van 70 jonge duiven behoorlijk in de rui en zonder veel ervaring. Thuis komen onder alle omstandigheden is dit jaar het devies. Ze waren ook nog niet gewend om met open klep naar binnen te komen en dat was/is ook nog een dingetje.

Maar een heerlijke ploeg onverduisterde jonge duiven waar de klasse vanaf druipt. We proberen weer een beetje plezier in het jonge duivenspel te krijgen en dat lukt zo aardig. Woensdag was het hele spul naar Duffel geweest,de helft voor de eerste keer in een vrachtauto en dan zonder de regio Gouda los.

Dan zitten wij op de achterhand,man,man wat een andere manier van duivensport maak je dan mee. We hadden twee overnacht fondspelers op bezoek en die konden meegenieten. De een na de ander duif kwam uit de goede richting en binnen een kwartiertje alles thuis. Dat kun je vergeten als je met Gouda meespeelt , de eerste vluchten sta je soms de halve dag op je jongen te wachten. En zeker als je ze geen 40 keer weg gehad hebt.( Zoals de meeste specialisten)

Vol spanning stond ik dus op de jonge duiven te wachten toen ik plotseling heel hoog 3 duiven tegelijk zag draaien 2 waren er voor buurman Arie en ééntje was er voor mij. Snel daar na kreeg Arie nog 3 duiven en dacht ik nog “zo die heeft ze beter dan ik”. Maar in Zuid-Holland is het normaal dat er ook oude duiven worden ingekorfd tussen de jongen en die van Arie bleken allemaal oude duiven te zijn. Een minuut later viel de 2^e en toen was het aardig bal. Het hele dak van het huis liep op een gegeven moment vol met duiven.

Een paar jonge doffers vlogen al klapwiekend steeds van het dak en er kwamen steeds meer duiven bij. We begonnen in de club met prijs 26 van 721 duiven en er vlogen er nog 15 prijs.( Dat hadden er echt wat meer kunnen zijn.)We zijn er wel 6 kwijt. We krijgen normaal de volgende morgen altijd jonge duiven thuis nu niets. Alleen bericht uit België van een zwaar gewonde duif ,gevonden precies op de vluchtlijn.

Dan de oude duiven die zaten in Issoudun en werden totaal met de rest van Nederland gelost op Zondag. Een geweldig mooi initiatief wat veel meer zou moeten gebeuren. Het werd een geweldig mooi concours waar veel Nederlandse top hokken hun kwaliteit dan ook op toonden.

We wisten jammer genoeg dat er al duiven waren in rayon 1 en dat we om heel vroeg te spelen rond 15.20 uur zouden moet draaien. Dan is het lang wachten als er op dat tijdstip geen duiven zijn. We hebben al die tijd ook geen duif zien vliegen. Dan zie ik 2 duiven hoog in de lucht samen komen ,ze vlogen niet samen maar trekken naar elkaar toe en vallen dan richting mijn hok. En terwijl ik kijk welke het zijn lopen er plotseling 3 duivinnen op de valplank.

De eerst geklokte is een overgewende 2 jarige duivin van Kees en Pascal en de anderen twee waren een jaarling dochter “Wonderfee” Piet Ros en een jaarling dochter “Sara”x zoon “Nero/Miss U” Paul Couwenberg. Drie mooie tijd duiven maar had er (heel eerlijk gezegd) liever één van de drie een paar minuten eerder gehad.

De duiven kwamen verder goed en het was een prachtige vlucht. We spelen in het inkorfcentrum tegen 320 duiven 5-6-7-9-13-16-17-20-39-41-45-50-51-64-67-69-77-78-80-81-85-87-95-103. Afd.5 tegen 4755 d 46-47-48-107 etc. 40/26. Kortom een prachtige vlucht waar ik net de absolute kop op miste. Maar het blijven dieren en we hebben veel in de hand maar bij lange na niet alles.

Bergerac had ik ook 2 jaarlingen ingekorfd als testcase maar die lieten verstek gaan,vermoedelijk iets te pittig voor hun eerste overnacht vlucht. Hopelijk komen ze alsnog snel thuis!!

Beste leden 

Zoals u zich herinnert kon de eerste Dagfondvlucht E22 helaas geen doorgang vinden.

Het NPO Bestuur heeft besloten als vervanging een Dagfondvlucht te vervliegen voor zaterdag 10 augustus. Voor onze afdeling was dit weekend al aangewezen als reserve vlucht voor de dagfond lucht E22. 

Een commissie heeft zich gemeld om van deze vlucht een spektakelstuk te maken. Het is het sluitingsweekend van de Olympische spelen in Parijs en de vlucht gaat daar publicitair bij aansluiten. 

De extra in te lassen reservevlucht tellend voor de nationale kampioenschappen, staat voor zaterdag 10-8-24 vanuit Issoudun en door de NPO opgewaardeerd tot een nationale attractievlucht. 

We zullen deze vlucht ophalen binnen onze afdeling via ophaalroute 5 en vervoeren naar het centrale punt van afdeling 5 die deze vlucht organiseert. Om deel te nemen wordt een inleg gevraagd van

 € 1,70 per duif bestemd voor de kosten van de organisatie zoals vrachtkosten vanuit afdeling 5 naar Issoudun + €0,75 tbv vrachtkosten ophalen  binnen onze afdeling.