Wedstrijden beïnvloeden mag natuurlijk niet. Maar als we onze duiven niet kunnen motiveren wat moeten we dan doen om te winnen. Ik heb het hier natuurlijk over éénhokraces. Een manier om veel geld te kunnen verdienen zonder dat je gezin eronder hoeft te lijden want de wedstrijden worden vaak ver weg in een warm land gehouden.

Wedstrijden beïnvloeden

Zodra je een aantal jongen duiven op transport hebt gezet naar een éénhokrace kun je niets meer doen. Dus wat kun je dan nog beïnvloeden. Helemaal niets of je moet de wedstrijdorganisatoren kunnen omkopen maar dat is niet ethisch dus doe je dat niet.

De juiste duiven insturen

Het enige wat je kunt doen is de juiste duiven insturen maar hoe kom je daar aan. Waarschijnlijk ben je gewend om nestspel of weduwschap te spelen en doe je mee met éénhokraces alleen om andere duivenmelkers rijker te maken. Wist je niet dat er langzamerhand een hele groep duivenmelkers zijn die zich specialiseren op éénhokraces.
Het begint dan ook met een heel andere manier van duiven houden dan je gewend bent.

Andere manier van duiven houden

Kijk hoe éénhokraces gehouden worden. Je zult opmerken dat het wel een heel ander systeem is dan je gewend bent. Er is geen systeem, doffers en duivinnen worden gezamenlijk in grote hokken gehouden. Motiveren van deze duiven wordt niet gedaan. Voer en water is het enige waar je duiven voor terug komen. Vaak ook nog onder heel zware omstandigheden. Een goede duif motiveert zich zelf.

Wat heeft een duif voor éénhokraces nodig

Ik begeef me op glad ijs maar als ik het mis heb. Laat het maar onderaan in een berichtje weten.
Duiven voor éénhokraces hebben de volgende eigenschappen nodig:
– niet snel onder de indruk
– sterke territoriumdrift
– graag willen eten
– hoge natuurlijke weerstand
– zelfstandigheid

Bovenstaand rijtje is best kort. Sterke territorium drift, Hoge natuurlijke weerstand en een goede eetlust hebben.
Waarom veel territoriumdrift, omdat dit de enige motivatie is in een druk bezet hok. Zelfde geld voor een hoge natuurlijke weerstand omdat zieke en zwakke duiven automatisch het onderspit delven. Goed eten heeft te maken met het opbouwen van reserves voor de vaak zware vluchten. De laatste eigenschap is zelfstandigheid. Kijk is naar de aankomst van duiven op een éénhokrace. Honderden tegelijk, het is dan ook eerder een kwestie van geluk hebben dan van een bijzondere prestatie. Je hebt dan ook duiven nodig die zelfstandig zijn. Los van de groep durven vliegen of net een wat snellere route kunnen nemen. Duiven die niet met de meute mee gaan maar duiven waar de meute achteraan gaat. Deze eigenschappen zijn nodig voor duiven die aan éénhokraces meedoen.

Nieuwe specialisatie

De enige manier om goed te presteren op éénhokraces is de juiste duiven meegeven. De juiste duiven kweek je uit de juiste ouders. Hoe kom je dat te weten door je duiven op dezelfde manier te houden als op éénhokraces wordt gedaan. Maar ook op dezelfde manier te vliegen zonder allerlei kunstgrepen en motivatie technieken te gebruiken. Je hebt een hok met schappen en duiven en meer niet. Duiven houden in al zijn eenvoud. Kweken uit de meest karaktervolle ouders en die jongen zet je op transport naar de éénhokraces.

www.duivenhouden.com

Olympiade

Zaterdag 27 januari bezocht ik de Olympiade in Maastricht. Uitvoerige verslagen over dit evenement heb ik al op vele plaatsen gelezen, dus ik beperk me alleen tot mijn eigen belevenissen. Ik was op vrijdag al met een bevriende liefhebber vertrokken. Onderweg naar Maastricht bij drie liefhebbers in Limburg duiven beoordeeld en gekoppeld. We werden drie maal op een stuk Limburgse vlaai getrakteerd. Ik had een hotel voor ons beiden geboekt in Maasmechelen. Een prima plek waar verder geen bezoekers van de Olympiade waren. De volgende ochtend na een flink ontbijt naar Maastricht. Dat was een verstandige zet, want het was niet eenvoudig om iets te eten te krijgen op de Olympiade, tenzij je minstens een half uur in de rij wilde staan. Maar we hebben ons prima vermaakt. Ik heb veel bekenden en onbekenden gesproken en verschillende liefhebbers complimenteerden me met mijn logboeken en de columns in het Spoor. Vooral de column in het Spoor over water oogstte veel waardering. Er was zelfs een liefhebber uit Slowakije die diverse artikelen van mijn website had vertaald en uitgeprint en daarover met mij in gesprek wilde. Hij had vooral veel vragen over mijn methode van keuren.

Tafelkeuring Damwoude
De afgelopen periode ook weer enkele tafelkeuringen gedaan. Helaas moest ik vorige week toch weer een keuring op het allerlaatste moment afzeggen omdat ik wederom een longontsteking heb opgelopen. Ik dacht dat ik er na de ellende met die longontsteking in november nu wel vanaf was, maar helaas ben ik weer geveld en aan de antibiotica. Een tafelkeuring in Damwoude was de laatste dit jaar. Een grote club waar hard wordt gespeeld, wat duidelijk merkbaar was aan de gemiddelde kwaliteit van de duiven. Diverse liefhebbers hadden hun beste duiven meegenomen, waardoor het best moeilijk was om de in mijn ogen beste duif er uit te halen. Bij de oude duiven was dit een doffer van J. Hoekstra die op de vitesse en midfond nog maar zelden zijn prijs heeft gemist die moest kampen tegen 2 duifkampioenen, zo bleek later. Ik heb Hoekstra geadviseerd deze doffer beslist op de dagfond te gaan spelen. Ben benieuwd of hij dat ook gaat doen. De meest belovende jonge duif was een overnachtduifje van Rodenhuis. Ook van deze hoop ik dat ze wel op die discipline zal worden gespeeld.

Vechtersbazen
Dit jaar kreeg ik veel meer dan voorgaande jaren vragen hoe om te gaan met dominante doffers die meerdere hokken in beslag willen nemen. Liefhebbers die al in het najaar de jonge doffers een eigen bak hebben laten uitzoeken hebben minder last dan liefhebbers die de duiven pas vlak voor het koppelen een bak geven. Deze laatste liefhebbers hebben in de winter zowel de doffers als duivinnen op schapjes. Ik zou in dat geval sowieso rekening houden met de plaats van de bak die de doffers vorig jaar hadden. En zorg ook dat de doffers eerst een eigen bak hebben en goed bakvast zijn voordat je ze koppelt. Als zowel de doffers als duivin moeten wennen aan een nieuwe bak liggen er grote problemen op de loer. Liefhebbers met voldoende tijd kunnen er ook voor kiezen om de duiven voor te koppelen, d.w.z. een week voor de echte koppeldatum de beoogde koppels een dagje bij elkaar zetten. Maar zelfs als alle doffers ruim voor het koppelen een eigen bak hebben is dat geen garantie dat er geen vechtpartijen ontstaan. Sommige doffers zijn namelijk zeer dominant en geven elk jaar problemen. Zo ook een  doffer van een sportvriend (zie foto). Vorig jaar pakte hij naast zijn eigen bak de onderste van de rij erbij en nu de bak direct onder hem. Met een plankje voor zijn broedhok is het probleem uiteindelijk verholpen. Ook een plankje tussen twee broedhokken zie ik ook vaak bij lastige buren. En als het helemaal niet wil en je wilt ze niet weken om en om opsluiten, kan een elastiekje tussen de poten aan een knijpringetje ook effectief zijn. Vechten wordt dan een stuk moeilijker omdat de duif zich dan niet goed schrap kan zetten. Al zag ik op een filmpje dat mij toegestuurd werd, dat één zo’n lastpost dat snel doorhad en daarom direct in de broedschotel van het broedhok dat hij claimde ging staan, waarin hij zich wel schrap kon zetten.

Mozes en Saar
Van Johan Hamstra kreeg ik de serie toegestuurd over de Mozes en de Saar van Toon Schouteren die beginjaren 80 door Jan de Jongh is opgetekend. Van Herman Strikkers had ik al eens een mooie foto van dit beroemde koppel gekregen. Dit koppel staat aan de basis van het Steenbergse fondras, waarvan Jan Aarden de bekendste is. Maar niet alleen in Steenbergen bouwden diverse liefhebbers een tophok op met nazaten van dit koppel. Ze kwamen ook in Limburg terecht en niet bij de eerste beste. In de oude kweekboeken van Jef van Wanroy uit Broekhuizenvorst, waar ik een kopie van bezit van de beginjaren 60 tot het jaar voor zijn overlijden, is te zien dat het bloed van het Oud Vosje 53-795213, een kleindochter van dit beroemde koppel, door een groot deel van zijn kolonie stroomde. Over de herkomst van dit koppel gaan meerdere verhalen rond zoals de versie in het boek  “Jan Aarden en de geschiedenis van de Nederlandse fondduif”. Een ieder pretendeert de waarheid te spreken en die zal wel ergens in het midden liggen. Maar hoe dan ook is het een interessant verhaal over een zeer belangrijk koppel in de geschiedenis van de Nederlandse fondduif. https://www.de-duivencoach.nl/Het-Lezen-Waard/Grote-Namen-Uit-Het-Verleden/Toon-Schouteren/

Kweek
Zowel bij mijn compagnon René als op de andere hokken waar ik kwekers heb ondergebracht verloopt de kweek op een enkel koppel na vrij vlot. Bijna alle koppels binnen 12 dagen op eieren. Ik hoop dat mijn partners er in slagen om gezamenlijk weer een mooie ploeg voor OLR Zagreb bij elkaar te krijgen. Ik heb er wel vertrouwen in. Onze beste vliegers op de OLR’s van de laatste 3 jaar heb ik terug gekocht en daarnaast heb ik ook nog een paar bewezen vliegers van Simon Kuijpers en een ingeteelde duivin naar de Kleine Meike van Jellema kunnen bemachtigen. In alle bijgehaalde duiven is het oude Beerda bloed goed vertegenwoordigd en met deze aanwinsten hoop ik de Beerda’s een kwaliteitsinjectie te geven. Als de kweek goed slaagt sturen we waarschijnlijk ook nog een ploeg naar een andere OLR.

Roofvogels
De duiven in Vlagtwedde blijven nog een flink aantal weken vast zitten vanwege het roofvogelgevaar. Vooral in deze tijd beginnen de roofvogels zich weer goed te roeren. Ik heb al weer diverse berichten ontvangen van mensen die de afgelopen weken al weer meerdere slachtoffers te betreuren hadden. Hier waren ook liefhebbers bij die ze de hele winter los hadden gehad. Wij wagen onze duiven daar niet aan. Liever later starten dan onze favorieten al voor de vluchten dood of zwaar gehavend. Vorig jaar vlogen onze duiven tijdens de Vitesse vluchten ook niet los en werden ze alleen 1 x doordeweeks gelapt en zaterdags op de vlucht gespeeld. Dat heeft ze op de dagfond niet gehinderd.

Afdelingsnieuws

Geachte secretarissen en voorzitters van bij Oost Brabant aangesloten verenigingen,.

Als we kijken naar de ledenontwikkelingen van onze duivensport, moeten we constateren dat bij alle afdelingen het ledenaantal drastisch daalt. Dit geldt zeer zeker ook voor de afdelingen Oost Brabant en de Afdeling Limburg die beiden net  iets meer dan1000 leden hebben. Beide afdelingsbesturen  hebben overleg gepleegd en zijn van mening, dat een nauwere samenwerking op korte termijn noodzakelijk is. In materieel en financieel opzicht zijn beide afdelingen vergelijkbaar en zijn geen belemmeringen te verwachten. 

Het komende seizoen gaan de afdelingsbesturen van Limburg en Oost Brabant met elkaar in overleg om in de toekomst meer en meer samen te werken.   Ook op organisatorisch, spelplezier en bestuurlijk vlak levert deze reorganisatie voordelen op. In BOZA verband hebben we dit onderwerp al meermaals besproken met alle zuidelijke afdelingen. Een eventuele fusie vóór het vliegseizoen 2025 sluiten wij niet uit. Dit kan uiteraard enkel plaatsvinden met instemming van de leden en bij besluit van de ledenraad van beider afdelingen. Verder moeten we rekening houden met ons beider statuten en reglementen.

Namens bestuur Afdeling Limburg

Harry Roks, voorzitter

Namens bestuur Afdeling Oost Brabant

Geert Schuurmans, voorzitter

STEENBERGEN - Een leven lang duivensport met dienstbaarheid op diverse gebieden heeft gezorgd voor een Koninklijke Onderscheiding bij Dirk Dekkers uit Steenbergen. Prominent noemt hij zijn vrouw Riet, want ze doen alles samen. Tot op de dag van vandaag blijft het spannend als duiven uitvliegen en noemt hij diverse herinneringen uit het verleden.

De 76-jarige Dirk Dekkers uit Steenbergen zit opnieuw een beetje in spanning. Vanwege de coronatijd mochten een poos de duiven niet uitvliegen, maar onlangs zijn ze weer gelost. Op dat moment was er sprake van een harde wind. "Dat is een risico voor de duiven. Onderweg kan er van alles gebeuren. Ze kunnen ook verongelukken onderweg of gepakt worden door een roofvogel. Ik weet nooit of ze allemaal terug zullen komen."

Regen

Een leven lang in de postduiven zorgt voor herinneringen. Twee jaar geleden gebeurde er iets bijzonders. "'s Middags boven Bergerac in Frankrijk waren de duiven gelost, maar het was heel erg slecht weer. Er waren al duiven gevallen. We zaten darten te kijken en alle deuren stonden open bij ons thuis. In de stromende regen viel een duif op de kooi die thuiskwam van de vlucht. Hij was in goed tien uur weer thuis en dat met slecht weer. Het doet je iets als zo’n duif in het donker thuiskomt. Voor ons zijn dit hele belevenissen. We zijn een heel jaar met duiven bezig.”

Verdronken

Spannende tijden zullen het altijd blijven voor Dirk Dekkers en zijn vrouw Riet, die alles samen doen. Een andere spannende tijd was die van de Watersnoodramp in 1953. Dirk Dekkers vertelt nog een herinnering: "Toen ik acht jaar was begon ik duiven te houden. Ik ben bij mijn vader begonnen. Aan de Kraaiendijk bij Fort de Hel waren de duivenkooien onderaan de dijk met 30 duiven. Ze zijn allemaal verdronken, op één na. Ook onze kippen zijn allemaal verdronken. Onze kamervloer lag gelijk met de dijk. Buren kwamen naar ons toe. Onze schuur stond iets hoger en hier zaten mensen in. Later zijn we geëvacueerd naar Roosendaal. De zus van mijn moeder woonde vlakbij in de polder. Haar man en twee kinderen zijn verdronken. Zelf is ze 94 jaar geworden."

Gezond

De tegenwoordige tijd vindt het echtpaar Dekkers moeilijk. De technische ontwikkelingen gaan snel en een eigen zoon was herstellende van de coronaziekte. "Riet komt uit Nieuw-Vossemeer", laat de duivenmelker weten. “Haar zoon heeft ruim veertien dagen op de intensive care gelegen. In deze tijd gaat gezondheid boven alles. Riet en ik zijn altijd samen. We hebben elkaar leren kennen via de duivensport. Mensen die geen raad weten met hun vrije tijd en een duivenkooi willen neerzetten, wil ik helpen. Ze mogen mij bellen.”

Door: Claudia Koole 

De wind is een bepalende factor bij de uitslag van de postduif wedstrijden. Waarom zal ik je hieronder uitleggen.

Wind
De vlieghoogte is normaal gesproken rond de 250 tot 300 meter. Met een gemiddelde snelheid van 1100 meter per minuut. Meest voorkomende wind in Nederland is de zuidwesten wind. Een ideale wind voor het houden van wedstrijden omdat deze wind voor voldoende blauwe plekken zorgt tussen de wolken. Maar de wind drijft de duiven ook uit koers waardoor je toch een wedstrijd kan verliezen omdat je net aan de verkeerde kant in de afdeling zit. Hoe goed je duiven ook zijn met de wind uit de verkeerde richting is het winnen van een wedstrijd niet mogelijk. Zelfs als je net in het verkeerde deel van een stad woont. Kun je al een nadeel ondervinden van een wind uit de verkeerde kant. Als je verstandig bent hou je daar dan ook rekening mee wanneer je je duiven gaat opleren. Een keer je duiven uit het oosten of westen opleren is helemaal niet onverstandig.

Kopwinden
Een kop wind spreekt tot de verbeelding bij menig postduiven liefhebber. Bij een kopwind vliegen de postduiven heel laag over de grond om zoveel mogelijk energie te bewaren. Omdat de postduiven dan laag over de grond vliegen moeten ze telkens allerlei obstakels ontwijken. Denk aan bomen of hekken maar wat dacht je van prikkeldraad. Een postduif kan een inschattingsfout maken en zich verwonden. Alleen de beste duiven komen op tijd thuis. Reden hiervoor is dat een kopwind in combinatie met een zware bewolking alles vergt van het oriëntatievermogen. Er worden relatief weinig duiven verspeeld maar het concours staat wel lang open omdat de duiven niet allemaal tegelijk komen.
Dat komt omdat de postduiven de verkeerde kant opvliegen, op zoek naar mogelijkheden om zich te kunnen oriënteren zonder hun energie hoeven te verspelen aan het vliegen. Ze zoeken dan ook de makkelijkste weg.
Duivenhokken die het eerst in de afdeling liggen hebben het meest profijt van een noorden wind.

Staartwinden
Wanneer de postduiven een wind in de rug hebben. Zal het waarschijnlijk een makkelijke wedstrijd worden die iedere postduif kan winnen. Het concours sluit dan ook vaak heel snel en het komt er dan op neer wie zijn duiven het snelst binnen kan roepen. Een extra rondje vliegen boven het hok en je verspeelt meteen je eerste prijs. Of een roofvogel die zich net laat zien wanneer de duiven willen vallen kost je gelijk een goede uitslag.

Zijwinden
Oostenwind
Bij zijwinden denken we aan een westenwind of oostenwind. Wordt het een oostenwind dan gaan de harten van duivenmelkers sneller kloppen vooral de fond liefhebbers die met de ZLU vluchten meedoen. Langs de kust is het op een zomeravond een stuk langer licht. Wanneer de wind dan uit de oosthoek komt vallen de vroege duiven in de kop van Noordholland.

Bij een oostenwind kunnen er ook veel duiven verspeeld gaan worden. De duiven worden langs de kust gedreven door de wind. Sommige duiven komen dan zelfs in Engeland terecht of op de booreilanden. Onervaren duiven kunnen zeewater gaan drinken wat dan ook het einde betekent van de wedstrijd.

Het is ook belangrijk dat de koppen 100% schoon zijn op vluchten met een oosten wind. Deze vluchten gaan vaak gepaard met warm weer. Liefhebbers die aan de oostkant wonen van Nederland gaan het met een oosten wind heel moeilijk krijgen. Het zijn dan ook alleen maar de tophokken die nu een goede wedstrijd kunnen draaien.

Westenwind
Maar een westenwind zorgt ervoor dat de meeste duiven weer veilig thuiskomen mits de windkracht niet te groot is. Met een sterke westenwind worden de duiven flink uit hun koers geblazen. Kans is groot dat de duiven dan door het binnenland gaan vliegen. Ook van de duivenmelkers die langs de kustlijn zitten. Duivenmelkers die in het oosten wonen kunnen verwachten dat hun duiven via Duitsland naar huis gaan een flinke omweg. De duiven verliezen tijdens deze vluchten veel energie door zigzaggend te gaan vliegen om alsnog de juiste koers naar huis te kunnen aanhouden.

Geen winden
Een lossing zonder wind is ook mogelijk en het meest ideaal maar niet in combinatie met hoge temperaturen.. Wanneer de temperatuur stijgt naar tropische waarden is het oppassen geblazen. Wedstrijden worden onder deze omstandigheden vaak afgelast omdat de duiven dan gedesoriënteerd raken. Maar een wedstrijd zonder wind is voor iedereen het eerlijkst omdat niemand dan enig na of voordeel ondervind van de wind.

Invloed van combinatie winden
Zuidwestenwind is vaak goed voor de verste afstand, en de wat minder gespierde duiven kunnen nu hun prijzen pakken. Toch worden er op deze relatief makkelijke vluchten vaak veel duiven verspeeld. Veel duiven vliegen er met deze hoge snelheid veel te ver door. En komen in de kop van Nederland terecht of op de wadden eilanden en zelfs in bv Denemarken. De duiven moeten slim en scherp zijn dus op tijd uit de koppels komen en niet inhouden als er duiven op de korte afstand gaan knijpen boven hun locatie.

Algemene beurs informatie

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er massaal gebruik gemaakt van de postduif. Maar hoe zit dat anno 2022? Worden postduiven tegenwoordig nog voor iets nuttigs gebruikt? Luisteraar Katja vraagt het zich af en de makers van de podcast Alledaagse Vragen zoeken het voor haar uit.

#15 - Worden er nog postduiven gebruikt? (S04) - Alledaagse Vragen

Speel podcast af

Hedendaagse postduif

Volgens Bas Verkerk, een van de grootste duivenhouders in Nederland, is het antwoord vrij simpel: postduiven worden nergens meer ingezet: ‘We hebben allemaal vast wel eens in het nieuws gezien dat duiven worden gebruikt in buitenlandse gevangenissen om goederen naar binnen te smokkelen, maar in Nederland is dit niet het geval.' Tegenwoordig worden postduiven alleen nog voor wedstrijden ingezet.

Wedstrijdduiven

Postduiven worden in Nederland ingezet voor wedstrijden. Bij deze wedstrijden worden alle deelnemende duiven vrijgelaten op één bepaalde locatie. De duif die het snelst weer in zijn eigen hok terug is heeft gewonnen. Een duif in goede vorm kan met een kleine tussenstop van Barcelona naar Groningen vliegen. Zo'n tocht wordt in de duivensport een 'zware fond' genoemd. In de wereld van wedstrijdduiven gaat er veel geld om, zo is er onlangs een duif voor maar liefst 1,7 miljoen verkocht. Maar voor veel duivenhouders is duiven houden een hobby en geen verdienmodel. Volgens Verkerk verdient slechts 1% van alle duivenhouders zijn brood ermee.

Postduiven in oorlogstijd

Niet veel mensen weten dat postduiven ook een grote rol hebben gespeeld in de Eerste- en Tweede wereldoorlog. Esther van Zonsbeek heeft op een geheime plek ergens in het land van Maas en Waal een klein oorlogsmuseum. Van Zonsbeek vertelt hoe duiven bijvoorbeeld door de Engelsen ingezet werden tijdens D-Day: ‘De duiven kregen uiteraard eerst een hele goede en harde training. Als de duiven klaar waren voor het harde werk, werden ze vastgemaakt aan de parachutisten. De berichten die verzonden moesten worden werden in een glazen potje aan de pootjes van de duif vastgemaakt. De duiven werden vervolgens losgelaten en vlogen dan terug naar Engeland.’

Benieuwd naar het hele verhaal? Luister Alledaagse Vragen in je favoriete podcast-app of op de website van NPO Radio 1.

Download de NPO Radio 1-app

Mark Gils – Beilen / Duivensportwinkels 2

Het is alweer 9 jaar geleden dat ik een column schreef over het onderwerp duivensportzaken/winkels. Dit was destijds met Peter Lasterie, die zijn zaak inmiddels heeft overgedaan aan zijn dochter en schoonzoon. Ik schreef destijds dat ik me er over verbaasde dat er nog verschillende van dit soort zaken zijn, gezien de dalende populariteit van de duivensport. Inmiddels is het aantal duivensportliefhebbers weer verder gedaald en zijn er inderdaad wel een aantal van dit soort winkels die hun deuren gesloten hebben. Mark Gils, de 44 jarige hoofdpersoon van deze column ziet er echter nog steeds brood in, hoewel hij er wel andere zaken naast doet, zoals de jaarlijkse vuurwerkhandel.

Piet Gils, de vader van Mark, vloog in de beginjaren 90 sterk op de marathons. De laatste jaren tobde hij met zijn gezondheid en ging het allemaal wat minder. Toen hij een goed bod voor zijn duiven kon krijgen heeft hij zijn beste duiven verkocht. Hij heeft nog even met Rick Appelmelk samen gedaan die destijds stage liep in de winkel. Na het overlijden van Piet heeft Rick de duiven gekregen. Mark had zelf in die tijd nog niet veel interesse in de duiven, maar inmiddels zitten er weer een paar duiven van zijn vader bij Mark, want hij is drie jaar geleden zelf ook met duiven begonnen. In eerste instantie was dat samen met Rolf Bosker. Maar vanaf 2024 gaat Mark zelfstandig en onder eigen naam vliegen. Hij wil zich op de dagfond en overnacht gaan toeleggen. Vooralsnog doet hij ook de programmavluchten mee en als daar dan ook nog succes op wordt behaald, zoals vorig jaar met de 5e van de gehele afdeling 10 tegen ruim 14.000 duiven met de jonge duivenvlucht vanuit Gennep, is dat een welkome verrassing.

Mark werkte vanaf zijn 16e al in de dierenspeciaalzaak van zijn vader en heeft de zaak destijds van zijn vader overgenomen toen deze ziek werd. De duivenhokken heeft hij boven de winkel. Omdat hij de hele dag in de zaak is, is de duivensport goed te combineren met zijn werk. Daarnaast heeft Mark hulp in zijn winkel van Ronald van Dijk die hem eveneens met de duiven helpt. Ook Stein van Dijk, de zoon van Ronald, is geregeld in de winkel te vinden. Afgelopen jaar is Stein op zijn eigen adres ook met duiven begonnen. Hij heeft een 20 tal jongen van Mark op de jonge duivenvluchten gespeeld. De jongen die daarvan zijn overgebleven, heeft Mark inmiddels weer terug op zijn eigen hok over gewend. Het is de bedoeling dat Stein ook dit jaar weer een ploeg jongen van Mark gaat spelen.

De klantenkring van de winkel bestaat voor het grootste percentage uit duivenmelkers. Dat betekent dat duivenvoer en bijproducten voor duiven de meest verkochte producten zijn. Een bijproduct waar bijvoorbeeld vaak naar gevraagd wordt is de Multimix emmer van de Patagoon. Daarnaast verkoopt Mark vele soorten honden-, katten-, paarden-, schapen-, kippen-, varkens- en vogelvoer. Zelfs voor voer voor Alpaca’s kun je bij Mark terecht. Zijn klanten  komen voornamelijk uit Drenthe, maar ook liefhebbers uit de provincie Groningen weten de weg naar Beilen te vinden. De winkel heeft een tijd lang als een soort ontmoetingspunt gefungeerd voor duivenliefhebbers uit de wijde omgeving. Dat is op een gegeven moment wat minder geworden, maar de laatste tijd komt dat wel weer wat terug. Elke maand komt een dierenarts in de winkel en kunnen de duivenliefhebbers uit de omgeving hun duiven laten inenten en mestonderzoek laten doen. Dat trekt ook wat duivenliefhebbers naar de zaak.

Een dierenspeciaalzaak is tegenwoordig weinig rendabel zegt Mark. De winstmarge op een zak duivenvoer schommelt tussen de één en twee euro, dus er moet heel wat duivenvoer verkocht worden om de zaak draaiende te houden. Op hondenvoer bijvoorbeeld zit een veel grotere winstmarge maar daar wordt veel minder van verkocht. Een nevenactiviteit is het bouwen van spoetnikken en rennen, maar nadat Mark enige tijd geleden een hartaanval heeft gehad, heeft hij niet veel energie meer voor dergelijke activiteiten. Mark; “Ik zou de winkel wel willen uitbreiden en mijn website nieuw leven willen inblazen, met mogelijk op termijn ook internetverkoop. Dan moet ik echter wel weer helemaal de oude worden qua energie. Aan de duivensport iets verdienen wordt steeds moeilijker, dus nevenactiviteiten zoals de verkoop van vuurwerk in de winter wordt wel steeds belangrijker. In het verleden heb ik ook meelwormen gekweekt, maar daar was ik dag en nacht mee bezig en dat zal nu gezien mijn lichamelijke gesteldheid niet meer lukken. Maar dat wil ik ook niet meer.“