Frustraties van liefhebbers.
Het is volop zomer en wekelijks zitten we weer in de club om onze duiven in te korven of de automatische kloksystemen af te lezen. De sfeer in de club is vaak anders dan die was, voordat de vluchten begonnen. Toen was iedereen nog kampioen en ook hoopvol gestemd over het nieuwe vliegseizoen. Inmiddels zijn er al weer veel liefhebbers gestopt, omdat ze op een of meerdere vluchten veel duiven hebben verspeeld. Of omdat ze de duiven maar niet gezond kunnen krijgen. De hoop is dan alleen nog op de jonge duivenvluchten gericht. Dat alles beïnvloed de sfeer in het clubgebouw. We hebben het over: “hoe het had moeten zijn, hoe er gelost had moeten worden, dat de wind de vluchten niet zou moeten beïnvloeden, dat je prestaties beter hadden gekund”……
Oordelen.
Allemaal dingen die naar ons oordeel anders hadden gemoeten.
Ja, we oordelen er wat op los. Oordelen doen we met onze hersenen. En die gebruiken we te pas en te onpas. Het zou beter zijn als we onze hersenen eens wat vaker thuis lieten. ?? Want oordelen en “hoe het had moeten zijn” sluit ons hart. We worden er ziek van. Ja ik weet het wel, het is moeilijk om de verschillen met andere mensen te accepteren. De dingen te zien zoals ze zijn betekent niet, dat je ze leuk vindt. Het betekent wel, dat je er niet meer tegen in opstand komt. Dat voorkomt een hoop stress. Als we accepteren, dat we in het leven nooit alles kunnen weten, wordt je vanzelf relaxter. Je hoeft ook niet alles te begrijpen. Ontspan een beetje!! Het is verstandiger om te kiezen voor een leven zonder al die oordelen, stress, angst, woede, de schuld geven aan iemand…. noem maar op. Ik eindig dit deel van het artikel dan maar met een spreuk: Het is niet uw plicht om verdraagzaam te zijn, maar uw voorrecht. ( Napoleon Hill).
Jonge duiven: super dieet
Verder kwamen er een aantal vragen binnen over de verzorging van de jonge duiven tot aan de vluchten. Kan er ook Super Dieet gegeven worden in de voorbereiding? De jongen vliegen er heel goed op. Ik zei, dat ik we dat wel goed kon voorstellen. Lichte voeding met koolhydraten en veel vetrijke zaden. Of dat wel verstandig was? Natuurlijk willen we allemaal, dat jonge duiven wegtrekken en de omgeving goed leren kennen. De kans is groot, dat de jonge duiven “uitgevlogen” zullen zijn, als de vluchten nog moeten beginnen. Weken lang trekken en scheuren…… Een duif is geen volle accu van een elektrische fiets die 80 km zijn werk doet. De bedoeling is dat de jonge duiven leren hun omgeving te kennen, maar ook leren luisteren naar de baas als die ze binnenroept. Ik vind, dat jonge duiven hun conditie voor de eerste jonge duivenvlucht moet opbouwen. Daarna is het een kwestie van motivatie.
In de voorbereiding zou ik liever een koolhydraatrijke en vezelrijke mengeling zonder erwten geven in combinatie met een vliegmengeling. Dan half om half voeren. Is het mooi zonnig weer met hoge druk? Dan een beetje meer van deze lichte mengeling. Is het slecht en koud weer? Dan wat meer vliegmengeling. Dus een beetje op gevoel voeren. Alleen als je de duiven opleert, doe je er een beetje vetrijke voeding bij.
Te veel van het goede.
Een aantal liefhebbers volgen de ideeën die volgens mij in België zijn begonnen. Dagelijks worden de jonge duiven wel 80 km ver weggebracht. Het zal duidelijk zijn, dat lang niet alle duiven dergelijke disciplines goed doorstaan. Maar ja, als je maar genoeg kweekt, blijft er toch wel een clubje over die niet te verslaan is. En ja, zo speel je jezelf wel in de commerciële kijker. Wat doen de overgebleven jongen het volgend jaar en de jaren daarop? Een kaars die je aan twee zijden aansteekt, zal volgens mij eerder opgebrand zijn. Maar goed, ieder zijn meug. Het wordt zo wel een dure hobby met de huidige benzineprijzen. Het is bekend in de wetenschap, dat je bij dergelijke extreme trainingen ook hele goede duiven en zelfs toppers verliest, die met een verstandig trainingsprogramma wel heel goed tot hun recht zullen komen. Het is ook bij mensen zo dat de één een ander schema moet volgen dan de ander om aan de top te komen.
Benutbaar eiwit.
Dan krijg ik de vraag of jonge duiven niet veel beter een kweek of ruimengeling moeten hebben tot 14 dagen voor de vluchten? Ze moeten immers goed uitgroeien. En daarom krijgen ze een dergelijk voer voorgeschoteld tot vlak voor de eerste Jonge Duivenvlucht. Ik vraag me af, of dat wel de juiste methode is. We gaan het eens onderzoeken. Ik neem een kweekmengeling met 30% peulvruchten en een vetgehalte van 6%. In de tabellen kom ik dan uit op ongeveer 14,5% ruw eiwit en 6,5% Benutbaar Eiwit. Nou gaan we naar die lichte Vlieg Jong HOT mengeling. Daar zien we 12,8% ruw eiwit en 6,9% benutbaar eiwit. Is dat niet vreemd? Een hoger benutbaar of wel opneembeer eiwit dan een kweek mengeling? Nou nee. Peulvruchten bevatten een hele lage eiwit benutting. ( lage biologische waarde (BW).
Met de veel lichtere Jonge Duiven mengeling wordt er meer eiwit gehaald uit de vetrijke zaden en zodoende in de benutbaarheid uiteindelijk dus hoger, terwijl we de duiven veel minder belasten. Want al die afvalstoffen van de peulvruchten moeten er ook weer uit. We kweken dus geen vlees, maar juist spieren. Op die manier heb ik altijd naar de voeding gekeken.
Vocht.
Het kan niet vaak genoeg gezegd worden, dat vooral jonge duiven vocht nodig hebben om zich te kunnen oriënteren en om voor koeling te zorgen. Uit testen die we gedaan hebben gedurende twee jaar in Duitsland bleek, dat de jonge duiven veel minder dorst hadden bij thuiskomst. Dat stelden de liefhebbers zelf vast, die 20% tot 25% gepelde rijst op de inkorfdag hadden bijgevoerd. Dus geen zilvervliesrijst of Paddy rijst want dan is de rijstkorrel afgesloten door een vezelige omhulsel en dat neemt geen vocht op. Het liefst de pap-kokende rijst, sushi rijst of gepolijste rondrijst. Die heeft de langzaam opneembare koolhydraten waar de duiven langer op kunnen vliegen . Dus langer op een hogere snelheid. Dan heb je twee vliegen in één klap. Maar als je dat niet kunt krijgen neem dan gewoon witte gepelde rijst waar je nasi van maakt. Niet te lang zoeken, de vochtopname is verreweg het belangrijkste. Je kunt ook 3 uur voor het inkorven gerust nog wat energiemengeling + gepelde witte rijst geven. Het is heel licht verteerbaar en daarom snel weer verteerd. De duiven drinken dan ’s middags nog wat en dat is alleen maar gunstig. Uit testen bleek, dat de prestaties beter waren dan voordien en er meer jonge duiven thuiskwamen dan men gewend was. Lastig om zoiets te bewijzen natuurlijk. Ga ik ook niet doen.
Vetrijke zaden.
Deze bevatten zoals je kunt verwachten veel vet. Ze bevatten ook allemaal veel eiwit. Licht verteerbaar eiwit. Goede voeding dus voor de spieren. Vetten bevatten Koolstof ©, Waterstof (H) en zuurstof (O), maar wel duidelijk meer Koolstof en waterstof dan in koolhydraten. Als de vetten worden afgebroken in het lichaam blijft er alleen waterstof over. Vocht dus en dat is zeer belangrijk als duiven vliegen in warme of hete omstandigheden.
In eerste instantie hebben de hersenen vocht nodig. Anders is oriënteren onmogelijk. We moeten daarom alles uit de kast halen en er veel aandacht aan besteden. Ook door de duiven te leren drinken in de mand.
Vitaminetekort.
Een andere vraag die ik kreeg was: kunnen er ook ziektes ontstaan door een tekort aan vitamines? Ik zal proberen eenvoudige begrijpbare antwoorden te geven en me niet in moeilijke termen uit te drukken. Volgens Curt Vogel kunnen die onder andere ontstaan door tekorten of zelfs ontbrekende vitamines in voermengelingen. Door afbraak van vitamine C in verwelkte groene planten. Daarnaast kennen we stoffen die opname in de dunne darm remmen of voorkomen. Met name de antivitaminen zoals bepaalde stoffen in sojabonen (die bètacaroteen als provitamine A vernietigt. Vitamine-afbrekende stoffen omvatten ook diergeneesmiddelen die worden gebruikt voor ziekten die door pathogenen worden overgedragen (bijv. Antibiotica, Trichomoniasis, Coccidiosis en Sulfonamiden.
De vele facetten van het jonge duivenspel zijn lang niet allemaal aan de orde gekomen. Daarvoor is één artikel lang niet voldoende. Ik zal daarom proberen dit een vervolg te geven.
Willem Mulder.
Tel: +31-648 – 71 74 75
E-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Nieuws
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
COMB. SMEETS-PENRIS,
URMOND GRIJPT GOUD OP NATIONAAL MARSEILLE MET HUN
‘SUMMERTIME PIE‘
.
.
De internationale wedvlucht Marseille heeft tegenwoordig op de hippodroom ter plaatse een prachtige lossingsplaats. Hippodroom is een chic woord voor een paardenracebaan zoals Duindigt in Wassenaar lang de bekendste baan van ons land was. De wedvlucht Marseille is de meest oostelijke lossingsplaats van de internationale duivensportkalender en dat geeft andere verschillen qua vliegafstanden van west naar oost. Zuid-Limburg heeft op Marseille veruit de kortste vliegafstanden en dan praten we over 850 km terwijl Zeeuw-Vlaanderen voor Marseille 900 km heeft ‘staan‘. Op vluchten als Pau en St. Vincent is dat verschil kleiner maar andersom. Nu we moeten zeggen dat Marseille 2023 onder prachtige weersomstandigheden vervlogen is kunnen worden. Duiven kregen weliswaar te maken met een noordwestenwind maar die draaide ‘verderop‘ meer naar het westen. Een gunstige vliegroute meer langs de kustlijn leek er niet in te zitten en de oostkant leek vooraf de gunstigste papieren te hebben. Maar met vliegen over grote afstanden moet men altijd een zekere reserve ‘inbouwen‘ omdat onderweg veel kan gebeuren en voorspellen altijd moeilijk blijft. Maar de duiven kregen niet te maken met heel hoge temperaturen of regenzones. Veel zon en geregeld stroken met bewolking. Geen regenbuien zoals we die in Nederland op die 21 juli overdag wel te verwerken kregen. Welke snelheden zouden de duiven halen die het eerste gemeld zou worden? En waar zouden die ‘vallen‘? Zou met die westenwind nu Duitsland ook weer eens goed in beeld komen? De laatste drie jaar werd de internationale winnaar achtereenvolgens aan 1053, 1105 en 1141 m.p.m. afgevlagd. Na een mooie lossing om 7 uur werden de eerste duiven voor 18 uur geklokt en niet zoals zo vaak in Frankrijk maar in het Duitse Saarland om 17.47 op 688 km en in het uiterste zuidoosten van België om 17.55 op 701 km en om 17.59 uur op 702 km. Snelheden van 1072 en 1063 m.p.m. kwamen uit de bus. Dus toch de oostkant. Niet heel veel later kwamen er twee Franse meldingen en die liefhebbers zitten beduidend westelijker en wel ten noorden van Laon. Om 18.11 uur werd op 727 km geklokt en de rappere was een duif van Frank Menez uit Voyenne die op 729 km al om 18.06 zijn duif zag arriveren en aan 1095 m.p.m. de meldingslijst ging aanvoeren. Zou het westen toch ook vroeg duiven kunnen gaan pakken? Het bleek later niet het geval. Met 3122 duiven had Frankrijk meer duiven dan België mee en de meesten daarvan zullen vanuit de noordwesthoek van Franrijk gekorfd zijn.
.
.
Eerste Nederlandse duif
En toen was wachten op de eerste Nederlandse Marseilleganger. Uit Zuid-Limburg mocht de eerste melding verwacht worden of zou er echt een verrassing uit de hoge hoed komen met bijvoorbeeld de eerste melding uit Hoogerheide of Deurne? Op een bepaald moment kon Zuid-Limburg de 1095 m.p.m. van de Franse duif niet meer kloppen maar het scheelde toch niet zo heel veel toen de eerste melding op de ‘borden‘ verscheen. De comb. Smeets-Penris uit Urmond klokte om 20.23 uur op 860 km. Hun duivin kreeg een snelheid van 1070 m.p.m. toegewezen. En na die eerste melding kwamen de volgenden vlot. Pierre Arts draaide in Kerkrade om 20.24 uur en Marc Hendriks om 20.28 uur in Eys. Om 20.29 uur klokte Smeets-Penris weer maar nu op het Hok Smeets-Penris in Stein en daar zit men een dikke 2 km korter dan in Urmond en een snelheid van 1060 m.p.m. kreeg die duivin toegewezen. Voorlopig goed voor goud en zilver in Nederland. En zoals altijd gezegd wordt dat de Rijn bij Lobith ons land binnenkomt zo kunnen we nu stellen dat de Marseilleduiven in Zuid-Limburg ons land zijn binnengekomen. Een lange reeks van Zuid-Limburgse duiven kwam op de meldingslinst te staan gevolgd door duiven uit Midden-Limburg. De eerste duif van ‘buiten‘ was van H. van Venrooij jr. uit Deurne op 916 km die uiteindelijk de 14e nationaal gaat winnen. Een grote verrassing was de melding om 22.17 uur van de comb. Heikamp-van Doorn uit het Gelderse Zetten op 963 km. Hun duif is tot een snelheid van 1051 m.p.m. gekomen en dat bleek later goed voor de 4e nationaal
Neutralisatietijd
Op Marseille liep de internationale neutralisatietijd van 22.44 uur tot 5.25 uur in de morgen en die geldt ook voor het nationale concours van de ZLU. Op de NPO- vluchten liep de neutralisatietijd van 22.17 tot en met 5.16 uur en dat is duidelijk korter. Na het ingaan van de neutralisatietijd konden duiven met afstanden boven de 1000 km de snelheid van de duif van Smeets-Penris uit Urmond en wel 1070 m.p.m. altijd nog kloppen. Maar was dat realistisch of mogelijk? Nachtvliegerij bij zulke lagere snelheden? Wel was het op vrijdagavond heel helder en in Limburg zelfs wolkenloos. En de mirakelman uit Nijverdal wist weer een hoofdrol voor zich op te eisen door om 00.10 uur een duif te klokken op 1013 km en op een nog grotere vliegafstand en wel van bijna 1039 km ‘draaide‘ Rienks Lonsian uit Nieuwleusen om 5.16 uur ook een duif binnen de neutralisatietijd. Snelheden van 1073 m.p.m. voor Jellema en van 1100 m.p.m. voor Lonsain doen hen op de internationale meldingslijst op de plaatsen 4 en 1 ‘belanden‘. Een internationale zege voor Rienks Lonsain. Nationaal gelden echter sinds 2018 aanvullende regels voor duiven die op ochtenlossingen in de neutralisatietijd worden geklokt. Als één van die duiven sneller is dan de snelste duif die voor het ingaan van de neutralisatietijd is geklokt dan gaan de NFO18-regels tellen. De duiven die in de neutralisatietijd zijn geklokt krijgen dan extra vliegtijd toegewezen voor de tijd dat ze in neutralisatie hebben ‘doorgevlogen‘. De duif van Jellema is 1 uur en 26 minuten na het ingaan van de NT geklokt en krijgt daar zo‘n 47 procent als extra ‘vliegtijd‘ voor. De duif van Rieks Lonsain is 6 uur en 32 minuten na het begin van de NT geklokt en krijgt daar zo‘n 21% procent (van het maximum van 6 uur) als extra vliegtijd voor toegewezen. Dit alles volgens de regels zoals die via de NFO18 zijn vastgesteld door de NPO-vergadering en ook geldend voor ZLU-vluchten. Voor Rieks Lonsain betekent dat zijn duif geen 1100 m.p.m. als snelheid krijgt toegewezen maar 1019 m.p.m. en de duif van Jelle Jellema ‘zakt‘ van 1073 naar 1029 m.p.m.
.
.
Smeets-Penris
Op de grote fond hebben Robin Smeets en zijn (stief)vader Piet Penris in Urmond bepaald een vliegende start gemaakt nadat ze in 2018 besloten totaal op de grote fond over te schakelen. In 2018 vlogen ze gelijk de 2e nat. en int. Marseille met hun ‘Benny Batman‘ en hun ‘Avatar werd dat jaar tot tweede beste Barcelonavlieger over 3 jaar gekroond met achtereenvolgens de nationale prijzen 51, 115 en 227. In 2017 werden Robin en Piet al 4e bij de Nationale Marathon van de ZLU en dat kan men niet worden met late tellende prijsduiven. Zonder ‘Avatar‘ werd Barcelona 2019 een grandioos succes, met 3 mee wonnen ze de prijzen 27, 53 en 80 nationaal. Ongekend zo‘n resultaat met 3 mee! Robin Smeets is 35 jaar en begon op het ouderlijke erf al heel jong met de duivensport. Op het het erf zaten een aantal sierduiven en daar kwam op een bepaald moment een aanvlieger bij en die postduif bleek heel snel naar huis terug te vliegen als die elders werd losgelaten. Dit fascineerde Robin enorm en hij wilde meer postduiven en we praten nu over 1999 toen Robin zo‘n 11 jaar oud was. Binnen niet al te lange tijd was er een ploeg postduiven die via jongen van liefhebbers uit de club werd opgebouwd en werd vader Piet een compagnon in de duivensport. De vader van Piet was zelf lang duivenmelker. Onder de naam Smeets-Penris begon met deel te nemen aan de wedvluchten en de programmavluchten werden het doel. Het grote werk werd ook aantrekkelijk bevonden en daarvoor kwamen later andere duiven. Vanaf 2009 is Robin Smeets al woonachtig in Stein. Eerst in de wijk Nieuwdorp en eind 2018 is hij met zijn Brenda en hun kinderen verhuisd naar het ‘oude gedeelte‘ van Stein en de woning daar heeft meer ruimte voor de duivensport. In 2019 is er gekweekt en in 2020 is er voor het eerste jaar met jaarlingen op de grote fond gespeeld vanuit Stein.
.
.
Summertime Pie
Op Marseille werden van het hok van Piet en Robin in Urmonds 17 duiven gekorfd en van het hok van Robin in Stein 14 duiven. Dezelfde avond kreeg Piet na de winnares om 20.23 uur nog duiven door om 21.34 en 22.23 uur. De volgende morgen werden er nog duiven om 6.06, 6.38, 6.53 en 7.06 uur geklokt. In Stein kwam één duif dezelfde dag door en die wint zilver en de volgende morgen werd er geconstateerd om 5.21, 6.06, 6.21 en 6.33 uur. Dit jaar was de combinatie tot nu toe niet zo succesvol geweest in Urmond. Voor het eerste jaar is daar alles op totaal weduwschap gespeeld. Terwijl andere jaren de duiven na Agen op nest werden gebracht. De winnares is de NL2021-1415493 en Piet had haar al de naam ‘Summertime‘ gegeven. Na deze nationale zege heeft Piet Penris besloten de naam van zijn vader aan de naam van de winnares toe te voegen en zo komen we tot ‘Summertime Pie‘. Robin heeft zijn opa nooit gekend daar hij niet al te oud mocht worden maar de zonen van Pie ‘sponsorde‘ hun vader om meer in de duivensport voor hem mogelijk te maken. De winnares was al jaarling best al goed op dreef want ze won vorig jaar twee goede prijzen met de 728e Agen en 553e Narbonne nationaal. Als we dan zien dat dit tegen resp. 6174 en 6260 duiven was dan zijn dat dus bepaald geen late prijzen. Vorig jaar ging ze op weduwschap naar Agen en op nest naar Narbonne.
Niets in de gaten
.
.
Het was de moeder van Robin die haar zoon belde toen Piet zijn ‘Summertime Pie‘ had weten te klokken. Piet volgde niet alles heel nauw gezet op internet qua meldingen en wist nog niet dat er nog geen Nederlandse duiven gemeld waren. Moeder belde en zei: "We hebben er een‘‘. Robin begreep direct dat dit een vroege moest zijn omdat er nog geen meldingen waren. En dat zou wel eens een kristallen vaasje van de ZLU kunnen gaan opleveren! Nu eentje voor zijn vader terwijl hij zelf met de 18e Pau en de 15e Agen (oud) er al twee had weten te winnen in Stein. Dolblij was Robin voor zijn vader en plots kon hij uitroepen: “Hier is er ook een!". En dan staan niet veel later vader en zoon boven aan de meldingslijst en dat zou ook zo blijven! Goud en zilver voor de tandem Smeets-Penris. Robin pakte ook een duivin en wel zijn NL20-1723491 die dit jaar al de 15e Agen nationaal had gewonnen en vorig jaar was ze nog vroeger van die vlucht met de 10e nationaal. En nu dus de 2e nationaal Marseille. En dan zijn wel drie bijzonder vroege prijzen van de ‘Nika 91‘ die Robin naar zijn dochter heeft vernoemd. Ze vertrok met een groot jong van 16 dagen en op de dag van inkorven legde ze haar tweede ei. Zij werd door Piet en Robin gekweekt uit van een zoon van hun ‘ Benny Batman‘ die toen gekoppeld stond tegen een dochter van het ‘Streepke‘ van plaatsgenoot Lei Martens. Deze duivin werd in 2015 van Lei verkregen en nadat Lei Martens alles totaal had verkocht vroeg hij aan Piet en Robin of hij haar kon lenen. En ze besloten haar aan Lei terug te geven omdat ze zelf haar ook gratis en voor niets gekregen hadden. De moeder van ‘Nika 91‘ is een halfzus van ‘Avatar‘ van 2013 die in 2018 2e beste Barcelonaduif was. En de vader van Avatar was van 2004 en kwam rechtstreeks van de gebr. Kuyper uit Neer. In 2004 kreeg Robin al hele jonge gast (16 jaar) vier jongen duiven van de gebroeders en daar zijn ze in de kweek heel succesvol mee geweest. Robin zegt daarover: “Pas later en achteraf besef je hoe goed die duiven in de kweek waren‘‘. De moeder van ‘Avatar‘ is een Jellemaduivin die van de comb. Verbaandert- Habraken uit Veldhoven naar Urmond kwam..
Afkomst
.
.
Winnares ‘Summertime Pie‘ is een volle dochter van ‘Benny Batman‘ en deze klepper vloog de 2e nat. en int. Marseille in 2018. De twee jaar daarvoor was het ook telkens raak op Marseille en in 2017 arriveerde hij in het pikkedonker en vriend Ben van Es moest met de zaklamp bijschijnen om hem binnen te loodsen. Omdat hij als een vleermuis in het donker aankwam heeft hij de naam Batman gekregen en Benny verwijst naar Ben van Es. Deze doffer heeft als vader een doffer van Huub Nijsten uit Geulle en zijn moeder vloog als jaarling in 2011 de 3e nationaal Bordeaux bij de ZLU en dat was het ZLU-debuut van Piet Penris en Robin Smeets. Zij is gekweekt uit een Kuypersdoffer en een Eijerkampduivin. De moeder van ‘Summertime Pie‘ is aangekocht op de totale verkoop van H. Wijnands en zoon uit Maastricht. Na het overlijden van zijn ouders is Roger van de Ringhoeve vertrokken en net over de grens op een nieuw adres in Vroenhoven maakt hij een herstart onder dezelfde vliegnaam. Deze moeder is een rechtstreekse dochter van de ‘Lichte 05‘ die in 2013 1e asduif ZLU bij WHZB werd. Ze was al op leeftijd toen ze via Pipa werd aangekocht maar ze zal niet niets zo oud geworden zijn werd door Piet en Robin geredeneerd.
.
.
.
Spel
De vliegploeg in Urmond werd op de vrijdag voor inkorving door Robin met de eigen duiven gelapt voor een vluchtje van zo‘n 70 km en na thuiskomst mochten de geslachten samenblijven. Ook op de zondag daarna liet Piet zijn vliegers nog korte tijd bij elkaar voordat ze de dag erna voor Marseille werden gekorfd. Dit seizoen werd in Urmond met zo‘n 40 vliegkoppels gestart die op twee afdelingen zitten met resp. 25 en 19 broedbakken. Veel jaarlingen zaten in de vliegploeg en ook jongen van 2022 die in hun geboortejaar niet de mand zagen. En op de voorvluchten en de fondvluchten is Piet een groot percentage van zijn vliegploeg verspeeld. Bijna de helft is nu niet meer aanwezig en dat ondanks alle zorg die Piet aan zijn duiven besteedt. Vader en zoon spelen bijna puur de ZLU-vluchten en korfden dit jaar ook op Limoges en Bordeaux (ochtendlossing) van de afdeling. Op St. Vincent ging het de week ervoor al beter met 2 van de 6 in de prijzen en 3 duiven net te laat bij een prijsverdeling 1 op 4 terwijl Robin zef geen prijs speelde. De mannen laten hun duiven regelmatig bij Vincent Schroeder in Kerkrade nakijken. Over zekerheden in de duivensport plaatst Robin ook regelmatig vraagtekens. Zo laat hij zijn nestduiven ‘s avonds verplicht trainen en het eerste jaar trainden ze torenhoog maar dit jaar is dat minder en moet hij vaak de vlag weer laat wapperen. Maar vallen de duiven niet snel weer op het hok omdat ze een grote drang naar hun nest hebben en is dat niet een heel goed teken? Zo heeft Robin een duivin die bij het uitlaten razendsnel weer naar binnenglipt als de deur van het hok wordt geopend en niets lijkt haar daarbij tegen te kunnen houden. En ‘Summertime Pie‘ stond bij inkorving nog op 6 oude pennen terwijl de duivin van Robin nog 8 oude pennen had staan. Eind februari werd er gekoppeld en de koppels brachten een jong groot terwijl de geslachten op tijd gescheiden werden. Bij Robin zijn de vliegers gescheiden ingespeeld en bij Piet begon na de kweek gelijk het weduwschap voor beide geslachten. Ja, ‘Summertime Pie‘ en ‘Nika 91‘ hebben de familie Smeets-Penris een ongelofelijk duivensportweekeinde bezorgd. Duivensporthistorie en verhalen zijn geschreven die nooit meer uit het (duivensport)geheugen zullen verdwijnen en door de hoofdrolspelers nog vaak besproken zullen worden en altijd met een grote lach op het gezicht!
Ad van Gils
FOND IN HET GROENE HART
NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN
GERARD GRIFFIOEN UIT ZEVENHOVEN WINT OVERTUIGEND TARBES EN HEEFT ZIJN 3e OVERWINNING BINNEN!
Tarbes 2023 gaat de geschiedenis in als een redelijk verlopen vlucht. Met een lossing om 12.50 uur bleken de omstandigheden - alhoewel de wind afgelopen zaterdag flink uit het zuidwesten blies – toch moeilijker dan was gedacht en duurde het toch nog tot 11.30 uur alvorens de eerste duif viel in ons inkorfcentrum. Opnieuw was het Gerard Griffioen uit Zevenhoven die als eerste werd afgevlagd. Zijn als eerste getekende nestdoffer NL-2021-1220152 liet zijn baas opnieuw zegevieren binnen ons inkorfcentrum. Gerard is aan een echt topseizoen bezig met alweer zijn 3e overwinning. De ZLU heeft hij achter zich gelaten en is thans een formidabele specialist op de middaglossingen. Zijn serie liegt er ook niet om: maar liefst 11 van de 15 ingekorfde duiven staan op de uitslag! Kortom, er staat geen maat op dit seizoen. In de top tien pakt hij ook nog eventjes de prijzen 4, 6, 7 en 10! Prijs 2 valt in Woerden bij Henk Gerritsen om 11.40 uur en ook deze liefhebber weet wat presteren is dit jaar. Bert de Graaf uit Alphen a/d Rijn heeft ook de weg omhoog weer gevonden met de prijzen 3 ( 11.59 uur ) en 8. Theo Wijfjes uit Nieuwveen is ook weer van de partij met een mooie serie ( 7 v/d 12 ) en pakt prijs 5 om 12.40 uur. John Rimmelzwaan uit Alphen a/d Rijn completeert de top tien met prijs 9 om 12.37 uur. Daarna vallen de duiven gestaag en waren de 49 prijzen om 15.36 uur verdiend. Slechts 2 deelnemers wisten zich niet klasseren. Komende week alweer de laatste krachtmeting vanuit Bergerac. Er worden veel duiven verwacht en dat is hoopvol.
NIC de Snelvlucht Bodegraven, Tarbes in concours 146 duiven.
De eerste 20 van de uitslag:
1-4-6-7-10-18 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 2 Henk Gerritsen ( Woerden ); 3-8 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 5-20 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 9-13 Mw. Rimmelzwaan ( Alphen a/d Rijn ); 11 Jan Molenkamp ( Nieuwerbrug ); 12 Gijs Verweij ( Alphen a/d Rijn ); 14 Pieter Vreeling ( Bodegraven ); 15 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 16-17 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 19 Huub Kuyf ( Nieuwkoop )
Henk Vink
Voor ons (Jochem en ondergetekende) dagfond spelers is Nat Issoudun het hoogtepunt van het jaar geworden.
We hebben ook naar deze vlucht toegewerkt omdat het een prachtige kans is om je kunsten te vertonen tegen heel Nederland. Natuurlijk zijn de weersomstandigheden een flink meespelende factor. Het zal niet makkelijk zijn om je in de kijker te spelen als het een zware vlucht wordt en je woont op een wat verdere afstand. Of omgekeerd als je op één van de kortste afstanden woont en de duiven krijgen te maken met toenemende staart wind. Zo zal de ene keer de langste afstand voordeel ondervinden en de andere keer is het weer precies andersom.
Maar persoonlijk vlieg ik het liefst veel dagfondvluchten tegen de rest van Nederland. En als iedere afdeling toch ook zijn eigen spelletje kan spelen, dan is een Nationale vlucht alleen maar een mooie toevoeging.
Dit voorjaar kregen we onze duiven niet vroeg op de uitslag en het enige wat we anders deden dan andere jaren was verduisteren. Toen we daar mee stopten kwam er inderdaad een verandering en de voorlaatste NPO vlucht was alweer prima.
We hadden dus een goed gevoel maar het moet ook nog even gebeuren. Alles wat kon vliegen hebben we ingekorfd en het zag er niet naar uit dat het een zware vlucht zou worden. Toch hebben we ze goed voorbereid en hebben liever duiven die wat over hebben als ze terug komen dan duiven die vroeg vliegen en na enkele vluchten afgebrand zijn.
Hier heeft de zwaarte van het seizoen geen enkele invloed op de duif en elke jaarling duif krijgt gewoon 6 dagfondvluchten voorgeschoteld. En wie op de laatste vluchten het vroegst vliegt heeft daarmee de beste papieren verdiend om hier te overwinteren.
We hadden er 40 ingekorfd en ze stonden er geweldig op. We wisten ook dat de concurrentie op deze vlucht heel hoog zou liggen om dat de vliegduur (hier in Zuid-Holland) te vergelijken was met een pittige midfond vlucht. Dus veel liefhebbers die goed zijn in het bestuderen van weersvoorspellingen korven dan hele goede midfond duiven in en dat zijn dan vaak mijn grootste concurrenten op snelle dagfondvluchten.
Toen ik vroeger alleen de grote fond speelde deed ik dat heel behoorlijk en speelde ik mijn duiven st Vincent, Dax en Bergerac. Mijn grootste concurrenten op Bergerac met Zuidwesten wind waren niet mijn collega fond spelers maar de programma spelers die met hun dagfond duiven nog even een gokje waagden op Bergerac. En dit gevoel had ik nu ook weer !!
Maar het is zo als het is en dan moet je er ook gewoon staan. En het vertrouwen was er volop!
Jochem was op vakantie met zijn gezin en zijn schoonouders en zat ergens in Zuid Duitsland op zijn telefoon compuclub live te volgen.
Pascal was lekker op tijd en we wisten geen tijden van kortere afstanden. Dat wil ik ook niet want dat haalt veel van de spanning af. We hadden het idee dat de duiven nog wel een kwartiertje weg zouden blijven toen er plotseling uit het niets een duif op de klep viel. Het was een jaarling duivinnetje, één van Jochems favorieten. Een dochter van mijn stammoeder de “400” met een broer “539”. Haar nestzus was ook al een keer mijn eerste duif op een eerdere NPO vlucht. Het eerste wat in mij opkwam was even snel Jochem bellen terwijl ik dit niet met hem had afgesproken. Hij zat in Duitsland op zijn telefoon Issoudun compulive te volgen en zag de eerste duiven op de kortste afstanden arriveren en vertelde zijn vrouw en schoonouders dat als ik een vroege duif zou pakken er dan nu telefoon zou moeten gaan. Op dat moment ging zijn telefoon en vertelde ik hem dat er een duif was gevallen. Toch prachtig als je niets hebt afgesproken en dat dit dan zo loopt.
Het bleek de vroegste melding in het inkorfcentrum en dat is vaak een goed begin. Dan komt er iets later uit het Noorden een jaarling doffer aan steken, recht op de klep en dat bleek een zoon van “Wonderfee”(Piet Ros) te zijn,ook gekweekt uit een broer “539”. Dat bleek de 2e gemelde in het inkorfcentrum. Dan amper 3 minuten later valt een van onze beste oude duivinnen en 2e getekende.
Terwijl we die duif meldden vliegt er al een jaarling doffer. Die heeft het zo naar zijn zin dat hij een vliegshow boven Krimpen aan de lek opvoert en dat duurt bijna 2 minuten. Hij vervliegt in die tijd maar liefst 118 prijzen nationaal. En dat bedoel ik dus met een snelle vlucht. We maken een prima uitslag met 4 mooie vroege duiven en een mooi prijs percentage. Alles om tevreden te zijn. In een dik halfuurtje zijn de prijzen verdiend en dat op 580 km. Onze duiven spelen in de regio (rayon a) 1-3-5-10-28-34-43-44-52-53-54-57-75-81-83-84-86-94. Nationaal tegen bijna 27.000 duiven vliegen onze duiven 40-75-180-298 enz 40/23. We hadden ook nog jonge duiven ingekorfd en die zijn goed thuis gekomen en daar zijn we zeer tevreden over. Maar van enige vorm van competitie is hier helaas geen sprake. Hopelijk komen er binnenkort nog een paar mooie vluchten waar mijn jonge duiven kunnen laten zien wat ze echt waard zijn.
VOORBESCHOUWING WEDVLUCHT NARBONNE
Los : vrijdag 28 juli
.
Dubbeling duivinnen: u dient een aparte poulebrief in te vullen. Oude en jarige duivinnen vliegen Internationaal in een concours
– internationaal: € 0,25 per duif; uitslag in internationale uitslag.
Extra ereprijzen:
- De eerste 25 duiven van de uitslag
- Snelste twee eerst getekenden (1 prijs)
- Snelste drie eerst getekenden (1 prijs De ZLU stelt 2 prijzen ter beschikking aan het meerjarig asduif kampioenschap over 3 en 4 jaar. Een liefhebber kan met de zelfde duif maar een prijs winnen.
Adri van der Bijl (Jr) uit Woerden zegeviert op Nationaal Narbonne ZLU
Wonende te: Reijmerstok
Provincie: Limburg
GSM.nr.: (+0031) (0)620701202
Via de ZLU site.
Eerst nationaal en dan kijken we wel verder
De Zuid Limburgse Unie, al meer dan 64 jaar een begrip in de Nederlandse duivensport !
Reporter van het verslag van Narbonne is:
Marcel Görtzen.
Ook deze reportage staat straks in “ Het Spoor der Kampioenen “.
Dank zij de medewerking van duivensportblad De Duif worden de uitvoerige reportages elke week opgenomen in De Duif.
Hub Wetzelaer. Pr. ZLU vluchten.
tot matig.
LOSSING MARSEILLE, 7.00 uur
Internationaal Marseille lossing vrijdag 21-07-2023
|
Vorige week waren de aankomsten uit Roosendaal jonge duiven een welkome opsteker. (1-2-4-6-12-14-15-21-22-23-25 enz. 1187 dv.) De duiven presteerden prima, de groep laatkomers, die niet in de lijst kwamen, heeft de nodige extra meters gemaakt. Hopelijk zijn ze zaterdag scherper en doen ze de remparachute op tijd open, want het lijkt erop dat ze opnieuw wat wind in de rug krijgen.
Het was een relatief ‘makkelijke’ vlucht met geen achterblijvers. Verder staat Issoudun op het programma, ook weer een uitdaging, we gaan proberen een tijdduif te pakken.
Maandag even naar Stefan Göbel voor een laatste check geweest. ☑️ Stefan vertelde dat hij het ‘druk’ had met belletjes en bezoekjes van liefhebbers die na de vlucht van afgelopen weekend ‘coli’ verschijnselen en erger aantroffen bij hun jonge duiven. Je ziet dat je de komende weken ‘scherp’ moet blijven.
Verder zag ik een filmpje over de lossing ZLU St Vincent. Duiven lossen op een parkeerplaats, waar auto’s van festivalbezoekers, dicht op afstand van de trailers staan. Ik las op PIPA de reactie van de ZLU, Belgische en Franse bond. (ze zijn dus op de hoogte, nu nog wat doen🤔) Deze duiven kwamen in de avond en vroege ochtend prima door!
Nog steeds zijn er ook wagens in Afdelingen waar de duiven deur voor deur worden gelost. Het blijft een hot item op Facebook. Op korte afstand en met windje mee, zijn de laatst geloste duiven kansloos voor een top klassering. Ik kan er met mijn pet niet bij dat dit nog steeds gebeurt. Je kan de conclusie wel trekken dat wij een amateuristische sport zijn, die door welwillende vrijwilligers (gelukkig) nog overeind wordt gehouden.
Terug naar de duiven, van de 75 nog aanwezige jonge duiven zijn er een paar uitgeschakeld dus ga ik waarschijnlijk rond de 70 duiven inkorven.
Bij de oude duiven heb ik 9 doffers en 16 duivinnen in het ‘vizier’, die op Issoudun hun kunsten mogen vertonen. Kortom genoeg mee om zaterdag duiven te zien komen. Wie weet maken ze ons blij😏
België en Nederland ZW 3, Frankrijk een groot gedeelte een variabele wind. In Nederland een beetje de buitjes omzeilen.
De NPO gaf Dinsdagmiddag al aan dat voor Issoudun het hitteprotocol van kracht is. Een paar duiven minder in de mand vind ik prima maar wat gaat gebeuren wanneer het nu echt warm wordt? Is dit voor de bühne? We liggen onder een vergrootglas en het is Nationaal dus ‘moet ’het vlekkeloos verlopen! Is dat de reden? Het moet natuurlijk ALTIJD goed verlopen. Het gaat gelukkig ook vaak goed, maar 100 % zal je het nooit krijgen. Ik zou zeggen maak nu eens filmpjes van alle trailers en laat maar zien of de beladingen conform het hitteprotocol zijn ook al is het voor deze vlucht niet noodzakelijk.
Hopelijk mooie vluchten en genieten😏
JAARLING DUIVIN “LIV" VAN JAN EN PAUL GROLLEMAN
UIT LANDGRAAF(Z-LIMBURG)
WINT NATIONAAL ST. VINCENT ZLU.
.
.
Landgraaf. Na twee jaar niet op de agenda van de ZLU te hebben gestaan werd St. Vincent in 2022 weer in het rijtje van internationale vluchten toegevoegd. Doch meteen dook er in de eerste week van juli een probleem op. Het Franse departement La Gironde, de streek rondom Bordeaux, werd geteisterd door hevige bosbranden en het duurde vrij lang eer men deze onder controle had. De organisatie vond het toen onverantwoord om duiven te lossen in St. Vincent. Na overleg en akkoord werd besloten om uit te wijken naar het oostelijker gelegen Tarbes. De nationale feestdag “Quatorze Juillet" in Frankrijk viel dit jaar weer op een vrijdag. En dan mogen er in Frankrijk geen duivenlossingen plaats vinden. De reden waarom zowel de inkorfdag als de dag van lossing 1 dag werd opgeschoven.
Zaterdag 15 juli, in ochtend was het in St. Vincent bewolkt en een dreiging van regen. Ook de vluchtlijn was niet goed met regen en plaatselijke onweersbuien trekkend van west naar oost. Om geen risico‘s te nemen werd het lossen uitgesteld naar zondag.
Op zondag 16 juli, in de ochtend was het bewolkt in St. Vincent en er waaide een zwakke zuidenwind. Op de vluchtlijn een zuidwestenwind welke matig tot krachtig was en later ook weer afnemend. De temperatuur zou oplopen tot ca. 22 °C. Gelost werd er om 8. 00 uur.
In de loop van zondag verscheen er op de sites van PIPA en de ZLU een persbericht over de situatie over, van, voor de lossing van St. Vincent. We gaan hier niet verder op in want alles over, van, voor de situatie van deze lossing is te lezen op beide sites. Dit jaar werden Internationaal 9.533 duiven ingemand voor deze ZLU vlucht. Vorig jaar waren dit er nog 10.246. In Nederlandse manden de marathon liefhebbers afgelopen jaar 2.308 duiven in en dit jaar waren dit er 2.522. Hier dus wel een toename van het aantal duiven. Het was even na half zes toen er uit Frankrijk de eerste melding kwam. Vader en zoon Mahmoudi uit het dorpje Haudricourt, noord-westelijk van Parijs. Vader en zoon klokten om 16.23 uur een duif op een afstand van 710 km. Dit gaf een snelheid van 1411 m/min. De kop was er af en het wachten op de eerste duiven in de overige deelnemende landen kon beginnen. In België werd de eerste duif gemeld door Ivan Verhaege uit Harelbeke aan de Leie. Om 18.05 uur zat zijn eerstegtekende in de klok. De afstand van 873 km had ze afgelegd met een gemiddelde snelheid van 1443 m/min. De snelste duif werd geklokt door Alain en Maxime Henry uit Nandrin, even beneden Luik. Hun afstand 915 km en de duif werd geklokt om 18.16 uur. Dit gaf een snelheid van 1484 m/min.
Alexander Onac uit Tawern zou voor Duitsland een heel vroege duif klokken. Om 18.09 zat zijn duif in de klok. Dit gaf op een afstand van 900 km een snelheid van 1477 m/min.
Uiteindelijk zou de duif van Sven Anweiler uit het Duitse Nussloch internationaal winnaar worden met een snelheid van 1495 m/min. De duif was gekokt om 18.59 op een afstand van 986 km. Ook vanuit Luxemburg kwam er een vroege melding en wel van Belmiro Freitas uit Beaufort. Hij klokte om 18.38 uur zijn duif op een afstand van 896 km. Goed voor een snelheid van 1404 m/min.
Nu was het wachten op de eerste melding vanuit Nederland. Dit gebeurde om 18.57 uur en wel uit het Zeeuwse Sluis. Deze werd gedaan door de bekende fondliefhebber Martin de Poorter. Zijn duif had de afstand van 920 km afgelegd met een gemiddelde snelheid van 1400 m/min. Dezelfde avond, op enkele duiven na welke de volgende dag in aller vroegte werden geklokt waren de prijzen nagenoeg verdient.
De Nederlandse Nationale winnaar woont in Landgraaf (Z-Limburg)
Als de eerste duif in Nederland is geklokt, dan is het altijd nog een tijdje wachten op het klokken van de liefhebbers op de verdere afstanden. En wie dan uiteindelijk nationaal winnaar zou gaan worden. Jan en Paul Grolleman uit het Zuid-Limburgse Landgraaf in de Oostelijke Mijnstreek, hadden 2 nestdoffers en 2 nestduivinnen ingemand voor deze ZLU vlucht. Vader Jan met echtgenote Monique en zoon Paul met vriendin Jenna zaten buiten te passen op de duiven. Monique was even binnen en toen ze weer buiten kwam vroeg ze of er al iets was. “Ja, in Zeeland is er een duif geklokt om 18.57 uur". “Dan moeten we binnen een 30-tal minuutjes kunnen klokken om te winnen", liet Paul zich ontvallen. Het was net 19 uur geweest toen er plots een duif kwam aanzetten en met een draai viel ze op de klep en meteen binnen. Dat was even schrikken. De klok wees aan 19.01.25 uur en op een afstand van 976 km zou dit een gemiddelde snelheid geven van 1476 m/min. Na melding kwam ze al snel boven aan de meldlijst te staan. En dan gaat het zenuwenspel beginnen. Hoe laat gaat men nog pakken op de verdere afstanden. Tenslotte zou er geen duif in Nederland sneller zijn en was de nationale zege een feit. Van alle kanten kwamen de berichtjes, appjes en telefoontjes met felicitaties. En ze kwamen met z‘n allen in een roes terecht. Duivin “Liv" had voor hen allen een onvergetelijke dag bezorgd. Om nooit meer te vergeten.
.
.
Duivin “Liv" 1ste Nationaal St. Vincent ZLU en 5de Internationaal.
De kras duivin met ringnummer Nl22-8669767 kreeg na haar nationale zege de naam “Liv", genoemd naar de dochter van Paul en Jenna. Ze was als tweede-getekende de mand ingegaan op een jong van ca. 5 dagen oud. Het is een zomerjong van ‘22 en werd op de navluchten 4 keer gespeeld. Als jaarling ging ze wekelijks mee tot 500 km en vervolgens op een jong van ca. 5 dagen naar morgenlossing Bordeaux van de afdeling Limburg en won hierop de 175e Prov. tegen 2.824 duiven. Toen ze hiervan thuiskwam nam ze het jong weer meteen aan. Haar volgende opdracht zou dan St. Vincent ZLU zijn en Paul verving haar jong steeds maar weer door een kleiner jong, zodat ze op de inkorfdag van St. Vincent weer de zorg had voor een jong van ca. 5 dagen. En met voornoemd resultaat. Internationaal zal ze voorlopig als 5de eindigen. Internationaal is het tevens de eerste jaarling welke geklokt werd. Een werkelijke topprestatie voor een jaarling na meer dan 11 uur non-stop vliegen. Paul zei dat ze in puike conditie arriveerde en zich meteen weer over haar jong ontfermde.
.
.
.
Vader is de “577" van ‘10
Gr. Vader is een zoon van de “Euro Diamond" van dr. Hans-Peter en Peter Brockamp uit Boppard (Dl). “Euro Diamond was 1ste Olympiade Duif en won o.a. een 1ste Nat. en 2de Int. Carcassonne
Gr. Moeder is een dochter van de “Jonge Witbuik" van Batenburg-v.d. Merwe uit Klaaswaal.
Moeder is het “261" van ‘15 van Jac van de Bosch.
Gr. Vader is de “Marseille 325" van Harrie en Roger Wijnands, welke 1ste Asduif was vanaf Marseille over 3 en 4 jaar met o.a. twee keer een 15de, een 24e Nat. en 177e Nat. Marseille
Gr. Moeder is de “190" en een kruising Jelle Jellema x Arjan Beens (lijn “Sophie /Jellema en “Killer Queen"/ Arjan Beens).
Zie verder de stamkaart.
.
.
Jan en Paul klokten hun tweede duif, welke als eerste werd ingemand om 20.05 uur en stat als 162e op de meldlijst.
Oude hokken van wijlen Fons van Ophuizen.
Vader Jan, net de 60 gepasseerd, trad in het huwelijk met de dochter van de welbekende fondliefhebber en voorzitter van de toenmalige C.L.B.v.P, wijlen Jan Cobben uit Nuth. Al snel was Jan geïnteresseerd in de diens duiven en hielp er ook mee in de verzorging. En zo leerde ook zoon Paul, 40 jaar, de liefde voor de duivensport kennen en toen opa Jan rond de eeuwwisseling ziekelijk werd, hielp hij hem met de verzorging van de duiven. Begin 2012 overleed de bekende duivensport journalist en fondspeler Fons van Ophuizen uit Landgraaf. Jac van de Bosch uit Hengstdijk nam toen het woonhuis en duiven over van Mariet Marell en zocht naar een duivenliefhebber welke genegen was om in het huis te gaan wonen en er de duiven te verzorgen. Paul reageerde hierop en al snel was de deal gesloten. In 2013 werd Paul officieel de manager van de toen aanwezige duivenkolonie. In 2018 deed zich de gelegenheid voor dat hij het woonhuis kon overnemen en ook de 60 koppels kweekduiven tellende kolonie. Vader Jan, die in Hoensbroek woont, zou met hem de combinatie Grolleman & Grolleman gaan vormen en ze zouden hoofzakelijk gaan vliegen op de morgenlossingen van de afdeling Limburg en het ZLU-programma. Paul krijgt, daar waar nodig is, ook hulp van vriendin Jenna en dochter Liv. Vader Jan helpt mee in de totale dagelijkse verzorging. De hokinstallatie is nog steeds dezelfde waar Fond van Ophuizen en Mariet Marell vele jaren top hebben gevlogen. Het bestaat uit een groot tweeverdiepingshok. Op de bovenverdieping zijn 10 afdelingen. In 6 afdelingen zijn de 30 weduwnaars ondergebracht en op de overige 4 afdelingen huizen dan de 40 koppels nestduiven. Op de begane grond zijn de kweek- en jonge duiven gehuisvest.
.
.
De basis duiven
Toen Paul in 2018 de duiven overnam van Jac van de Bosch, zaten er 60 kweekkoppels. Deze bestonden hoofdzakelijke uit rechtstreekse duiven van:
* Batenburg-v.d. Merwe uit Klaaswaal o.a. uit de lijn van de “Jonge Wittebuik"
* Harrie en Roger Wijnands uit Maastricht uit de lijn van de “Marseille 325"
* Bert en Arie Saarloos uit Klaaswaal
* Pie Schurgers uit Maastricht
* Fons en Mariet van Ophuizen-Marell. Uit de lijn van de “Jelte" 1ste Nat. Marseille ‘08
* Jan Cobben uit Nuth
Deze duiven worden onderling gekruist en nadien bekeken welke lijnen het beste op elkaar passen.
.
.
Haast een dagtaak
Dit seizoen startte vader en zoon met 30 weduwnaars en 40 koppels vliegduiven. Op de begane grond onder het vlieghok zitten 33 koppels kweekduiven welke in twee rondes zorgen voor ca. 70 jonge duiven. Deze kweekduiven worden gekoppeld in de eerste week maart en brengen dan twee rondes groot voor eigen aanvulling. De 30 weduwnaars werden de eerste week van april gekoppeld en brachten een jong groot en vervolgens zaten ze op weduwschap. De nestduiven koppelden ze begin mei en werken achtereenvolgens de broedcycli af. In de winterdag zijn ze druk in de weer om van elke duif of afdeling van de weduwnaars en nestduiven een schema te maken op welke vlucht welke duiven of afdeling er mee gaat naar die betreffende vlucht. Alle speelduiven gaan vanaf de eerste wedvlucht wekelijks mee tot ca. 500 km en daarna worden de duiven opgesplitst voor een bepaalde fondvlucht. De weduwnaars gaan per afdeling naar een vlucht. Bij de nestduiven is het zoeken naar duiven met een bepaalde stand. Hier spelen ze het liefst met duiven welke ca. 10 dagen broeden.
Om 5.30 uur in de ochtend loopt de wekker af en gaan de weduwnaars los voor een uur vrijwillige training. Vervolgens gaan de nestduiven los en hebben tot ca. 9 uur open hok. Aansluitend gaan de jonge duiven eruit. Om 18 uur dan weer de weduwnaars en tussen 20 en 21 uur de nestduiven. En dan zit de dag erop. De jonge duiven van de eerste ronde worden gespeeld op het jonge duiven programma en de tweede ronde wordt afgericht in de nareis. Vader Jan of Paul brengen de duiven welke naar een fondvlucht worden ingemand nog eens twee keer voor een lapvluchtje naar Namen (ca. 80 km) en lost ze per drie-of viertal
Dagelijks verzorging
Jan en Paul voeren in het speelseizoen de Premium mengelingen van Beyers. De nestduiven krijgen volle bak van de Koopman All-in One mengeling. De laatste twee dagen geeft hij energierijke mengeling als toemaatje. Dit krijgen ook de nestduiven welke thuisblijven. Hij brengt deze thuisblijvende nestduiven nadien naar Namen voor een lapvluchtje. Veelal is het de groep welke naar een volgende fondvucht wordt ingemand. Dan zit er voor hen alvast een lapvluchtje op.De weduwnaars krijgen Super Weduwschap en mogen twee uurtjes naar believen eten. Daarna wordt de voerbak leeg gemaakt. Ook hier de twee laatste dagen de energierijke mengeling. Elke middag, tussen 12 en 13 uur, gaat Paul naar de speelduiven en krijgen ze vers grit, snoep en enkele pinda‘s. Zowel de nestduiven als weduwnaars krijgen maandelijks een geeltablet (Magic) van de Weerd opgestoken. En als ze men dat de luchtwegen niet oké zijn dan krijgen de weduwnaars 3 dagen Ornisol (de Weerd) in de drinkpan en de nestduiven krijgen dan een Ornipil opgestoken.
.
.
Tenslotte.
In 2016 waren ze al eens heel kort bij een nationale zege. Toen vloog de blauwe duivin, de “De 265", de 2de Nationaal Agen ZLU voor jaarlingen tegen 4.679 duiven en werd 15de Internationaal tegen 9.043 duiven. Zij was nog van het oude soort van opa Jan Cobben. En nu was het raak, de 1ste Nationaal en 5de Internationaal St. Vincent ZLU. Op Agen ZLU voor jaarlingen hadden ze er 19 mee en winnen nationaal 11 prijzen beginnende met 116-194-227-254-339 enz. Bij de ouden wonnen ze 5 prijzen van de 12 en begonnen hier met 694-759-796 enz. De hele familie Grolleman mocht het dit weekend meemaken hoe het is om een nationale overwinning te behalen op een prestigieuze ZLU vlucht zoals deze St. Vincent. De dagen die erop volgen worden beleefd als een feest. Belangstelling en felicitatie van overal overrompelen soms de hele familie. Doch het is een hele belevenis en zeker om te blijven herinneren Echtgenote Monique, vriendin Jenna en dochter Liv leven mee met zijn hobby van vader en zoon en delen natuurlijk mee in deze feestvreugde. Om nooit meer te vergeten.
Marcel Görtzen