Beste sportvrienden en sportvriendinnen,

In de afgelopen weken zijn de duiven van buiten Regio C en B2 bijna allemaal op zijn plaats terecht gekomen. 
Nog een 6-tal jonge duiven zullen de komende dagen naar het hok van de speler verplaatst worden.

Ondertussen hebben wij begrepen dat er ook duiven op andere hokken zitten, waar wij niet van op de hoogte waren of wij pas later over zijn geinformeerd.

Ook is er nog belangstelling van liefhebbers uit Regio C en B2 die eventueel nog duiven uit een nieuwe verloting zouden willen laten deelnemen.

Graag horen wij uiterlijk woensdag 15 april het volgende voor zover u dat al niet heeft laten weten:

Neemt u (alsnog) deel aan de verloting en heeft u nog jongen met gouden ringen die daarvoor in aanmerking komen?
Speelt u met uw eigen duiven?
Neemt u helemaal niet deel aan deze editie?

Aan de hand van uw antwoorden kunnen wij bekijken wat nog georganiseerd kan worden.

Tevens het verzoek om de ringen en duiven per ommegaande te voldoen op:

rekening NL81 INGB 0001 3117 48 t.n.v. M. van der Kruk onder vermelding van GR4R 2020 . 

Wij wensen iedereen een goede gezondheid en zorg goed voor elkaar en voor jezelf!

Mocht je nog vragen hebben laat het dan weten aan een van de onderstaande commissieleden.
  
 
Rini van den Bogaard  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.         06-29436917
Peter van Utrecht         Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.           06-23115633
Dick van Leur               Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.                   06-55132381
Johan Steenis              Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.                       06-53949271
Maurice van der Kruk  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.                   06-53276934

Thomas wordt dit jaar 30en woont nog steeds in zijn geboortedorp Ravels.Hijis een jonge liefhebber met meer dan 20 jaar ervaring. Als kind verbleef hij voor en na de schooltijd bij zijn opa en oma. Opa was een echte dierenvriend en kippen, kalkoenen,kanaries en andere vogels kregen er de beste zorgen. Ook de hond en de duiven werden er in de watten gelegd. De kleine Thomas voelde zich van kindsbeen af bijzonder aangetrokken doorde duifjes. Al snel kreeg hij zijn eigen hokje en opastak een handje toe tijdens de schooluren met het uitlatenvan de duiven. Opa overleed in 2013 en plots stond Thomas er alleen voor. Hij bleef verder spelen op de hokken van zijn opa. Aanvankelijk was hij lidin maatschappij “Vooruit”, maar na de fusie van de 3 Ravelse maatschappijenwerd hij één van de pijlers van Recht voor Allen. Als informaticus zorgt hij voor de nodige ondersteuningop het vlak van uitmaak en administratie. Hij gaat er prat op dat in “Recht voor Allen”er een dynamisch bestuur is, dat zich inzet voor de liefhebbers.

Klik hier voor gehele reportage

Bron Duivenspel.be en De Duif

De maatregelen om het coronavirus in te dammen hebben ook gevolgen voor het duivenseizoen, waarvan de opening op 5 april voorzien was. “Alle wedstrijden zijn tot nader bericht geannuleerd” is de boodschap  die via de Belgische Duivenliefhebbersbond (KBDB) op 17 maart ook de lokale duivenmelkers te beurt viel. Er werd alsnog geen einddatum vooropgesteld. Zowel de leer- als de wedstrijdvluchten gaan dan ook tot dusver niet door. Ook de duivenlokalen waar de melkers gewoonlijk bijeenkomen zijn gesloten. De KBDB is er zich terdege van bewust dat de maatregelen voor haar liefhebbers een grote opoffering inhouden.

Bron

Sportvrienden,
Normaal bent u van ons gewend dat we begin april starten met het afschrijven van de onkosten voor periodiek en de deelname aan de marathon(s). Betreffende de marathons weten we op dit moment niet welke vluchten er vervlogen worden en de vraag is wanneer kunnen we met de duiven naar het buitenland. De hoop is er natuurlijk wel. Betreffende het periodiek zullen wij wel starten met het afschrijven van de € 10,00, maar wanneer het eerste periodiek verschijnt weten we op dit moment niet. Diverse liefhebbers hebben geld overgemaakt voor het periodiek en de marathon(s). Zodra we weten welke vluchten doorgaan, dan kunnen we een besluit nemen of de marathons vervlogen worden. Mochten de marathons niet doorgaan dat blijft het geldbedrag staan voor het volgende jaar. Wenst een liefhebber het inleggeld voor de marathons terug te ontvangen kan hij dit bij de penningmeester kenbaar maken.Inschrijvingen kunnen gewoon doorgaan.

MVG
P. Franssen
Penningmeester

Neem nou de mensen die geen tuin hebben.
Als je dan bijvoorbeeld op het balkon van een flat van het mooie weer moet genieten dan weet je het wel.
En met kinderen erbij krijg je bij de zon vaak ook nog gedonder.
Het is gewoonweg bizar te noemen wat dit coronavirus de mensen aanmaakt.
Het is niet onbegrijpelijk dat we over negen maanden te maken krijgen met een geboortegolf.
En misschien ook nog dat massa’s echtscheidingen door het plafond gaan.
Of gaat het jaar 2020 de boeken in als het jaar waarin de mensen zich elkaar weer echt leerden kennen?
Dat ze naar mekaar luisteren bijvoorbeeld of aandacht voor mekaar hebben.
Wat niet goed is voor het ene, is wel goed voor het andere.
Momenteel is het leven heel anders als het leven bij het begin van dit jaar.
Op nieuwjaarsdag hadden we zoveel goede wensen voor de mensen dat de liefde er vanaf spatte.
Veel geluk en voorspoed, weten jullie het nog?
Nu, een paar maanden later heeft de liefde een andere betekenis.
De liefde voor de mensen die je dicht om je heen hebt en de mensen die je juist nu niet in je omgeving kunt hebben die mis je het meest.
Ik loop de deur bij mijn kinderen niet plat maar nu ik er niet heen kan heb ik die behoefte meer dan ooit.
Onlangs heeft mijn kleindochter een zoon gebaard maar ik kan die nieuwe wereldburger niet gaan bewonderen.
Opa even niet hoor, nog efkes wachten!
De beschuiten met muisjes staan in de vriezer en bederven niet.
Het is ideaal dat we elkaar vinden via de computer en de mobile telefoon.
Ik heb mijn achterkleinzoon via de App en op facebook gezien en tegelijk het geluk geproefd wat dat knulletje in mijn familie teweeg brengt.
De digitale techniek maakte het mogelijk om toch contact te hebben met mekaar.
Want als nestor van de familie hoor ik graag dat het iedereen goed gaat.
Dat momenteel de sociale tekortkomingen ook creatief kan zijn dat is bewezen.
We hebben het gezien ! De geweldige beelden van artiesten die staan te zingen of muziek brengen voor de oudjes in de bejaarden tehuizen of voor de zieken in verpleeghuizen die gingen immers de wereld over.
Hoe ontroerend is het om te zien dat van achter de ramen, of anders op gepaste afstand, de oudjes en de zieken zich de handen warm klappen voor het gratis optreden van die artiesten.
Daardoor missen ze minder het dagelijks bezoek van hun dierbaren en maakt dit hun dag in enigermate weer goed.
De smeekbede van die mensen is immers: “ Vergeet ons alsjeblief niet “. In mijn familie is ook de sluipmoordenaar binnen gedrongen.
De schoonzoon (62 jaar) van mijn zus die is ook besmet geworden.
Hoe en waardoor?
Die het weet mag het zeggen.
Hij is timmerman en met zijn zoon heeft hij een bedrijf die veelal kozijnen en deuren fabriceert.
Wellicht heeft hij het virus bij een klant opgelopen.
Je moet de pech maar hebben.
Opeens raakte hij in lichte paniek omdat hij dreigde te stikken.
Met ademhalingsmoeilijkheden en lichte koorts sleepte hij zich naar de dokter die toen constateerde dat hij het plakken had. Gestrekt werd hij met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht..
Nu ligt hij op een kamer van de “intensief care” met koorts en een tekort aan zuurstof in zijn bloed.
De altijd sterke kerel is door de corona gevloerd. In het gehucht “ de Maasband” waar hij woont daar leven alle bewoners met hem mee.
De enkele honderd mensen die in dat rustieke plaatsje wonen hebben nu pijn en zijn geraakt door die gebeurtenis.
Mijn eigen leven in isolatievorm mag ik gelukkig in een fijne doen beleven.
Ik wordt zelfs erg verwend.
Gisteren bracht mijn zoon me kijkgenot in de vorm van films, mijn dochter stond vandaag op de stoep met een paar konijnenbouten in het zuur, de ene kleindochter bracht me een kommetje groentesoep en de andere kwam me een stapel leesvoer brengen.
En niet te vergeten de heerlijke wortelenstamppot met een paar dikke gehaktballen die de buren me brachten.
Echt waar, ik voel me bevoorrecht. Alsof ik een voorkeursbehandeling krijg ten opzichte van anderen.
Met een goed gevoel ga ik de paasdagen beleven.
Ik hoef niet na te denken waarmee ik dan begin.
Het wordt een ontbijt met paaseieren bij de boterham.
Een goed begin geeft moed en zin en dat is iets dat we nu hard nodig hebben.
Fijne paasdagen, en maak er wat van dit weekend.

Pie.

Paasweekend, normaal gesproken de start van het seizoen, helaas doet het coronavirus de wereld (voorlopig) stil staan. Hoelang dit gaat duren??? Zelf verwacht ik nog maanden en hoe het economisch landschap er dan zal uitzien? Hoe gaan wij met elkaar om, wat wordt gewoon?

Vooralsnog kan ik de vroege ochtend (zonder iemand tegen te komen) mijn loopje of fietsritje doen, diep ademhalen, want de lucht is echt ‘schoner’ geworden, genieten van de stilte want normaliter zet binnen de 3 minuten, boven het poldergebied, een vliegtuig de landing naar Schiphol in. Nog geen 100 meter van mijn huis begint een weide en watergebied en sta ik even stil om het te aanschouwen. Nog steeds hoor je honderden ganzen ‘gakken’ en zie je ze op de vleugels gaan. Een ander weidegebied zit vol met een 10-tallen witte zwanen, je ziet de lepelaar zijn kostje bijeenscharrelen en terugvliegen naar de nesten nabij kasteel Maquette. Rondom de bossen (tijdens het broedseizoen geen toegang) van Maquette zitten bijzonder vogels maar ook de havik, uil en marter. Uiteraard zijn de kieviet en al die andere weidevogels druk bezig met hun nesten. Je kan er snel aan voorbij lopen maar dus ook even stilstaan en genieten. Hoe anders is het voor onze kinderen/kleinkinderen, een groot gedeelte werkt thuis, soms met de kids in hun nabijheid, andere zijn werkzaam in vitale beroepen en werken zich een slag in de rondte. Wat gaat er allemaal in de hoofden om. Het worden bijzondere Paasdagen, maar het tij zal keren…………………….

Vorig jaar deze tijd waren de jongen net bij de weduwnaars weggehaald en stond de start in het teken van rustig beginnen. De jongen zijn nu 10 dagen eerder gespeend en met de kennis dat het voorlopig ‘niets’ wordt, ben ik ze aan het verduisteren en krijgen ze eiwitarm (en afgepast) voer. Africhten doe ik niet maar ze mogen wel (bijna) alle dagen een uurtje los, verder gaat de meeste aandacht uit naar de jonge duiven. Ondertussen gaat de selectie door en hebben een paar (oude) duiven het veld geruimd. Het waren de vraagtekens, nu dus niet meer. Bij de jonge duiven hebben tot nu toe slechts twee duiven het veld moeten ruimen. Prima gebouwd maar zo’n schreeuwer, de ander minder vitaal, die hoor en zie ik nu niet meer…oeps en toch nog één, zat met zijn kopje knel in de voerbak (mijn schuld)

Ik lees op diverse sites en Facebook, hoe geweldig de duiven eruitzien en vooral hoe hard ze trainen. De duiven worden lichtjes verduisterd en krijgen ‘licht’ voer. Zolang er niet gesport wordt met de duiven, zien ze er vaak ‘goed’ uit en wanneer je ze ‘licht’ voer geeft, gaan ze altijd als de ‘brandweer’. Wat ik wil zeggen……meten is weten, weet zeker dat de duiven, wanneer we mogen starten 100% in orde zijn.

De jonge duiven komen nu allemaal buiten, af en toe knallen ze het luchtruim in. Gelukkig niet door een ‘rover’ maar door een reiger die de landing inzet om in de nabij gelegen sloot neer te strijken. Soms door een tractor van een landbouwer die over de polderweg achter het hok rijdt. Machtig mooi de koppel te zien dwarrelen en niet veel later op de daken van de huizen te zien neerstrijken, vervolgens duiken ze naar hun hok om snel naar binnen te gaan. Volgende week geen vrijheid, blijheid maar naar buiten en trainen om hopelijk voor lange tijd weg te gaan trekken. Daarom ook afgelopen dagen de jongen een ‘blinde’ geelkuur gegeven, in dit hok worden namelijk geen jongen meer bijgezet. Ik schakel nu over op het voer wat ze het gehele jaar voorgeschoteld krijgen, ook start ik nu om ze één avond in de week in de mand te zetten, gelijk een moment om ze te beoordelen.

Het is goed dat wij plannen blijven maken, elkaar bellen, mailen, Appjes of een Messenger sturen. Achter de schermen zullen de organisaties (NPO & Afdelingen) vast plan A, B en C klaar hebben liggen of er mee bezig zijn, ook in de club zal je moeten nadenken hoe je het e.e.a. zal organiseren wanneer we onverhoopt mogen starten. Ik las al voorbeelden (GJB) hoe je dat zou kunnen organiseren. Stel dat je over een 8 weken zou mogen starten, moet je ’n plan hebben. Je zal de kwetsbare onder ons en dat zijn er best veel moeten beschermen en helpen. Wij zullen waarschijnlijk geen nationaal programma krijgen en misschien mogen wij België en/of Frankrijk niet in. 10x Roosendaal of Eindhoven is ook prima om de duiven te ‘testen’. Wil je om wat voor reden niet mee willen doen, prima. Geen kampioenschappen, prima. Mochten wij starten, moeten wij kijken naar de mogelijkheden, elkaar helpen, steunen, duiven ophalen, klokken brengen etc., maar mocht er een verbod komen, je ook erbij neerleggen. Plannen maken kan echt geen kwaad, dat houd je op de been.

Mooi dat het blad “De Duif” 3 weken lang digitaal is, dus voor iedereen te lezen! Prachtig mooi dat filmpje op Facebook “met schouder aan schouder” incl. de tekst (geplaatst de vorige post)

Ik wens jullie fijne Paasdagen…….. #blijfthuis #stayhome #blijfgezond

Er worden geen 1 april grappen gemaakt dezer dagen.

Omdat de toestand in de wereld bol staat van ellende past dat niet.

Naast het probleem van bommen en vluchtelingen is het coronavirus er nog bij gekomen.

Hoe zich een mens in zo’n situatie voelt dat is niet in woorden uit te drukken.

De massa is in lichte paniek.

Gisterenavond plofte ik even voor 7 uur op de bank met de afstand bediening van de TV op stand-by. Van onze minister president Mark Rutte zouden we gaan vernemen hoe lang het coronavirus ons nog lam zou leggen.

Ik was een en al oor wat onze bewindvoerder te vertellen had.

Wat ik al had verwacht dat kwam uit.

In zijn redevoering informeerde en overtuigde hij zijn toehoorders hoe de stand van zaken was. In een woord gezegd, “ het was knudde “. Tot 28 april al zeker.

Tot die tijd wordt niet gewandeld en geen terrasje gepikt en mag men ook niet lekker uit eten gegaan.

En natuurlijk ook niet gesport. Kortom, van alles niks.

Vanzelf sprekend is ook de duivensport er bij betrokken.

Met de grenzen dicht kun je toch geen kant uit.

Het moest er nog bij komen dat we onze duiven ook nog niet los mochten laten vliegen.

Dan konden we wel inpakken.

Ik heb de redevoering van Mark niet helemaal aangehoord omdat ik er gekwetst door raakte..

Al dat negatieve gezever wilde ik niet langer aanhoren.

.Kom op zeg, op mijn oude dag heb ik daar geen behoefte meer aan.

.Maar ik ontkom er niet aan om te horen dat overal mensen jobstijdingen krijgen over gestorven geliefden, zoons of broers. .

Dan krijg ik het benauwd..

In alle kranten is uitvoerig te lezen over de verschrikkingen die het coronavirus teweeg brengt..

Maar toch gaat het leven in stilte door.

Het coronavirus heeft aan een afstand van anderhalve meter al genoeg.

.Dan lijkt het op te houden en niet verder te kunnen met te besmetten.

Misschien is dat wel het wreedste aspect van deze pandemie: ze veroorzaakt een verschrikking in de wereld en een hele grote wanorde.

Het heeft gemaakt dat ik me voel als een sociaal ontregeld mens die in z’n huis gevangen zit.

Hoewel iedere morgen mijn buurvrouw van tegenover me wuivend goedemorgen wenkt.

Ze ziet me dan in mijn luie zetel zitten en brengt me met haar groet op mijn gemak.

En toen even later een andere buurvrouw me een kommetje erwtensoep kwam brengen, toen had ik het voor momenten niet meer.

Soms heb je buren nodig om je niet eenzaam te voelen en je verlatenheid te vergeten.

Ook als je denkt het alleen af te kunnen. Wat blijkt? Ondanks het onheil leef ik in een zee van luxe en vriendelijkheid.

Pie.