FOND IN HET GROENE HART

NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN 1714

PIETER VREELING UIT BODEGRAVEN WINT NACHTVLUCHT BERGERAC

In een eerder verslag had ik al aangegeven telkens weer hoogst verbaasd te zijn omtrent het lossingsbeleid van onze verantwoordelijke commissies. Dit keer maakten zij het wel erg bont door afgelopen vrijdag “Bergerac” om 14.00 uur te lossen, ondanks de wetenschap dat op vrijwel het gehele traject de wind flink van achteren waaide. Het logische gevolg was dat het concours helaas opnieuw weer werd ontsierd door zeer, zeer vele nachtelijke aankomsten. Voor de één spectaculair, de meerderheid echter, gruwelt ervan en niet zonder reden. Persoonlijk vind ik deze lossing zeer onverantwoord, geen toegevoegde waarde hebben en zeker niet in het belang van het welzijn van onze duiven. Dom. Kortom, de gevolgen hebben meer weg van een bizarre loterij. Voer voor de komende winter zou ik zeggen.

Nou wil ik met bovenstaande mening de winnaar van deze Bergerac beslist niet te kort doen, integendeel. Pieter Vreeling uit Bodegraven – een gekende speler met diverse schitterende overwinningen - had tot vrijdagavond half twaalf zitten letten, maar de op dat moment neer kletterende regen deed hem besluiten om toch maar het bed op te zoeken. Enigszins onrustig kon hij echter de slaap niet vatten waarna hij besloot wat tv te gaan kijken. Om half één werd hij gebeld door duivenvriend Cees Cluistra die hem “feliciteerde met zijn overwinning”. De totaal verbouwereerde Pieter wist niet wat hij hoorde en ging toch even buiten kijken. En ja hoor, daar zat zijn als 5^e getekende doffer NL-19-1667132 hem in de stromende regen op te wachten. Een blik op de display gaf als aankomsttijd 01.09.36 uur en bleek het telefoontje van Cees de bevestiging van een goed werkend automatisch meldsysteem. De tweejarige weduwnaar heeft het nachtvliegen wel in de genen getuige zijn afstamming, nl een directe zoon uit Pieters’ topvlieger- en kweker “Dirk”. Van moederskant is dit Simon Kuipers, die toeval of niet diezelfde nacht ook twee duiven keivroeg draait.

Theo Wijfjes uit Nieuwveen, bezig aan een sterk seizoen pakt prijs twee om 01.49.24 uur, pal voor Bert de Graaf uit Alphen aan den Rijn die prijs drie pakt om 01.40.31 uur. Daarna moeten wij toch een half uur wachten op prijs vier, nl. Jan Lases uit Noorden ( 02.13.19 uur ). Prijs vijf is voor Mario de Vogel uit Bodegraven en wel om 02.08.30 uur. De verschillen tussen sommige klasseringen zijn marginaal vanwege de – onwezenlijk - hoge snelheden. Het concours met 395 duiven sloot omstreeks 09.00 uur en opvallend was dat sommige zeer gekende fondspelers er nauwelijks aan te pas kwamen, inherent aan deze bizar verlopen Bergerac.

NIC de Snelvlucht Bodegraven 1714

Bergerac, 395 duiven, 29 deelnemers.

De eerste twintig:

1 Pieter Vreeling ( Bodegraven ); 2-7-11-15 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 3 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 4-6 Jan Lases ( Noorden ); 5 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 8-18 Lou Blendea ( Zevenhoven ); 9-19 Cor van Oudshoorn ( Gouda ); 10 Combinatie Rijneker ( Zevenhoven ); 12-17 Leon van der Voorn ( Ter Aar ); 13-16 Sil van Vliet ( Ter Aar ); 14 Cor Vos ( Gouda ); 20 Cees Polfliet ( Moordrecht )

Henk Vink                       

Dit weekend stond in het teken van de weersomstandigheden. Weersomstandigheden die een hele grote dosis geluk toevoegde aan het spelletje duivensport zoals wij die beleven.

We speelden dit weekend 3 vluchten, Bergerac ,de laatste dagfond vlucht (waar de lol al van af was omdat hij ingekort was tot een midfond vlucht) en de 2e jonge duivenvlucht.

Waarom ik Bergerac inkorfde (terwijl ik middaglossingen niet meer van deze tijd vind) zal ik uitleggen. Verleden jaar liep ik met de jonge duiven net achter de markt aan en waren mijn jonge duiven niet goed aan ervaringen blootgesteld wat betreft vluchten. Gevolg de jaarlingen moesten nog veel leren dit jaar.

Eén van deze jaarlingen was een zoon van mijn stamvader de ” Witpen Havenith”, toen het wat moeilijk werd op de vluchten kwam hij een paar keer de volgende morgen. Maar ik zag elke keer weer de “drive” waarmee hij de volgende morgen thuis kwam. Ik gaf hem daar om de naam “Bergeraccer” .Tijdens het seizoen kwam hij steeds beter naar huis en liet hij zien dat het een prima duif was. In mijn achterhoofd bleef wel hangen dat deze jonge Havenith doffer prima zou kunnen overnachten. Toen het dinsdag Bergerac inkorven was besloot ik pas op het laatste moment hem mee te geven zonder dat Jochem en Pascal er van wisten. Alhoewel hij afgelopen zondag nog een pittige midfond vlucht succesvol had gevlogen wist ik dat hij dit klusje “met twee vingers in zijn neus” aankon. Ik pakte hem net na het eten uit zijn bak en korfde hem in.

Bergerac werd gelost om 2 uur met wind op staart en regen. Hier was het vrijdagavond laat ronduit slecht weer en de Narbonne duiven die in de morgen waren gelost vielen ook niet dik. Ik besloot gewoon naar bed te gaan en met het licht worden op mijn duif te gaan wachten. Terwijl ik voor het slapen uit mijn slaapkamer raam nog even naar buiten keek dacht ik, wat een pest weer, bijna storm, regen en hartstikke donker.

Rond 5 uur mijn bed uit, kopje thee gezet en buiten gaan zitten in het half donker. Ik was er van overtuigd dat de “Bergeracdoffer” dit klusje even zou klaren. Mijn focus was dus gericht op het zuidwesten en terwijl het langzaam lichter begon te worden bleef ik geconcentreerd het luchtruim afspeuren. Even na zessen zie ik een duif bij buurman Arie het luchtruim kiezen. Het eerste wat ik dacht was “Wat een idioot wie laat er nu zo vroeg zijn duiven los”. Maar terwijl ik dat dacht maakte de duif een korte draai en viel zo uit de lucht bij mij op de valplank. Daar stond mijn” Bergeraccer ” met donkere neusdoppen van de regen maar nog net zo mooi als dat ik hem had ingekorfd. Snel gemeld en toen bleek het een mooie tijd duif te zijn maar de vroegste waren toch al in de nacht geconstateerd. En het is bijna zeker dat onze “Bergeraccer” ook al in de nacht is gearriveerd want hoe is hij anders op het hok van buurman Arie terecht gekomen. Mijn hok staat gedeeltelijk onder een grote boom en dat is in het donker moeilijk landen. Bij Arie heeft hij de ruimte gehad en daar vermoedelijk gewacht tot het licht werd. We zullen het nooit zeker weten. Maar het is altijd leuk als je verwachtingen die je van een duif hebt ook werkelijk uitkomen.

Voor de rest blijf ik dit soort vluchten echt niet meer van deze tijd vinden, midden in de nacht in de buurt de daken afspeuren of er duiven op zitten (en die nog vinden ook, lees het verhaal van Arnold Kok IJsselmuiden) maar daar heb ik genoeg over geschreven. Ik zou zeggen bestuurders ga lekker zo door en blijf vooral duiven zo lossen dat ze in de nacht moeten landen. Maar houdt dan wel op met het geleuter “In het belang van de duiven” gaan we dit of dat doen in de toekomst. Want als er één ding niet in het belang van de duiven is dan is dat midden in de nacht “moeten” landen in een stikdonkere omgeving. Dat spelletje wordt alleen bedacht door “liefhebbers” die dit blijkbaar mooi vinden.

Dan hadden we nog een laatste dagfondvlucht die door “krachten” in het afdeling 5 bestuur na de zware Chateauroux gewoon werd afgelast en waar we voor terug kregen “Fontenaye” een midfond vlucht die we wel vrolijk tellen voor het dagfond kampioenschap . We zouden hier eens een vergelijkbare “Parlementaire onderzoekscommissie” op los moeten laten. Dan zouden we schrikken hoe dit soort besluiten allemaal tot stand komen in Afd. 5.

De duiven waren vroeg gelost en ik was er niet echt gerust op, niet wat betreft mijn duiven, die zijn nog steeds top, maar tijdens het inkorven zag ik midfond liefhebbers duiven inkorven die ik nog nooit had gezien. Veel niet dagfond spelers roken nu hun kans op deze midfond vlucht. Ik was toch bang dat daar mijn concurrentie vandaan zou komen op deze laatste vlucht. Het werd een vlucht waar zeker de factor geluk een grote rol speelde maar mijn duiven deden het de laatste keer toch weer prima en we speelde in de club tegen 126 duiven een mooie 1-2-3-7-9-12-16-19-20 enz 49/15.In afd. 5 tegen 8319 d vlogen onze duiven 36-69-74 enz 49/29 en in ons rayon tegen 588 duiven 3-7-8-15-23-27-37-57-58 enz 49/19.

Al met al weer een prima laatste vlucht met de oude duiven. Er staat over 14 dagen  nog een Brive ochtendlossing op het afd. 5 programma, maar die is weer zo laat in het seizoen dat veel duiven daar kansloos op zijn. We zullen zien of we daar nog wat op zetten.

Dan de jonge duiven, ik kan daar heel kort over zijn, bekijk het eerste blad van onze kring “Gouwe en IJssel ” maar, zolang er zo gelost blijft worden is het voor mij het laatste jaar dat ik met jonge duiven speel. Natuurlijk korf ik ze dan wel in en speel ik ze om ervaring op te laten doen maar ze worden niet meer geklokt. In feite zouden alle liefhebbers in rayon A dat moeten doen. Maar ik ben bang dat die ene verdwaalde duif in rayon A die nu tussen de duiven van rayon B staat liefhebbers weer moed geven om te blijven inkorven. Er staan 2 duiven van rayon A tussen de eerste 100 duiven van rayon B en 12 duiven van rayon A tussen de 1e 250 duiven van rayon B. En bij de eerste 500 duiven 35 van rayon A. Let wel beide rayons ongeveer 2000 duiven ingekorfd.  Wat een complete schertsvertoning en maar door blijven gaan met zo laden, waar blijft nu die auto die automatisch kan lossen? Ik ben er klaar mee ,wat een ergernis en wat een complete wanvertoning.

LOSSING MARSEILLE

Donderdag 22 juli LOSSING MARSEILLE, 7.00 uur

Op de losplaats is goed zicht en geen bewolking.

Temperatuur ca. 23 grd. Op de vluchtlijn zal de wind overwegend uit noordoostelijke richting komen, ca. 10 tot 15 km/h.

Temperaturen oplopend tot ‘s middags ca. 30 grd.

Vanwege slechte weersvooruitzichten op zaterdag, is in overleg met de Belgische inrichter, besloten om een dag eerder dan normaal te lossen.

We hebben vrijdag de laatste midfond vlucht van het seizoen 2021 weer prima afgesloten. Het werd deze keer een kortere vlucht dan op het programma stond. Dit naar aanleiding van de behoorlijk pittige Chateauroux verleden week. Veel duiven trekken dit soort vluchten niet en komen als ze in de buurt komen van 10 uur vliegen in de problemen. Wij hebben daar jaren op geselecteerd en alleen maar gekweekt uit duiven die dit wel kunnen. Als je er dan 35 van de 50 in de prijzen speelt dan krijg je nog commentaar ook, zoals een mail waarvan ik de volgende zinnen voor publicatie geschikt vind.

“Er zijn ook duiven-coachen die, respectloos voor de duif, elke week alles inkorven. Gezien het verloop van de vluchten in 2021 en de vele extra nachten mand mogen we blij zijn dat het afdeling 5 bestuur de komende vluchten heeft ingekort. Dier vriendelijk noemen we dat.” En nog zo’n zin “Deze duiven moet je dus in bescherming nemen tegen de duiven-coaches die omwille van allerlei (commerciële) competities alles blijven inkorven”. Ter info! Mijn duiven zijn alle weken mee geweest.

Ik kreeg van een ander zelfs het predicaat massa inkorver en las ook regelmatig dat duiven beschermt moeten worden tegen hun baas.

Om al dit soort onzinnige opmerkingen de mond te snoeren besloot ik al onze Chateauroux duiven weer in te korven voor Pont Max. Ik wist dat ik met 1-0 achterstond omdat ik (mijn duiven) dan zou moeten vliegen tegen alle specifieke snelle/midfond duiven die 4 dagen terug GEEN 10/14 uur (tegen de wind in) hebben moeten beuken om thuis te komen. Maar vond dit toch een mooie gelegenheid om iedereen te laten zien dat echte goede dagfond duiven totaal geen problemen hebben om kort na zo’n zware Chateauroux en enkele dagen rust weer succesvol een pittige midfond vlucht af te haspelen.

De hele Chateauroux ploeg werd  donderdag dus weer ingekorfd voor Pont Max. Ze hadden afgelopen week maar 3 keer getraind maar trainden echt goed, vooral de laatste keer.

Vrijdagmorgen werden de duiven gelost om 9 uur onder prima condities. We verwachtten de duiven rond een uur of één maar dat viel iets tegen. Het werd bijna een uur later toen mijn 2e getekende als een raket ,iets te veel westelijk uit de luchtruim kwam vallen. Net naast de valklep bleef ze even omhoog kijken en nadat ik ze met mijn stok voorzichtig had geactiveerd dook ze op de valplank. Het was de “856” een geweldig goed gespierd jaarling duivinnetje gekweekt uit “Ronnie” (1e Gouwe en IJssel Peronne) x Gea (een duivin die ik bij vader Arnold en zoon Mathijs Kok heb gekocht). Dit duifje kwam van Chateauroux veel te laat maar werd door mij toch zo goed in conditie bevonden dat ik ze als 2e getekende zette. Dan komt langzaam maar zeker de trein weer op gang en komt de één na de ander prachtig uit de lucht vallen.

In de club moesten we het opnemen tegen 33 verse duiven van een van de beste midfond spelers van Gouwe en IJssel. En dat verloren we nipt tegen zijn 1e getekende met een meter. Maar we zetten weer een prima uitslag neer en van de 208 duiven vliegen we er weer 26 van de 51 in de eerste 52 prijzen. Club 208 duiven 2-4-7-16-18-19-20-28-29-30-31-32-35-36-38-40 enz 51/26.Rayon afd. 5 3664 beginnen we met prijs 35 en winnen 51/32 prijzen. En alles binnen de korts mogelijke tijd weer thuis van deze pittige midfond vlucht.

Op naar de laatste (dagfond) vlucht van dit jaar, die helaas is ingekort naar een midfond afstand. Onbegrijpelijk maar waar. Ik kan hier weer een hele discussie aan wagen maar het blijft belachelijk dat zoiets gewoon kan. Een paar belangrijke Zuid-Hollandse (commerciële) hokken kraken aan alle kanten en om hun nog meer gezicht verlies te besparen wordt ons dagfond spelletje afgepakt.

Althans zo voelt het voor mij en voor vele anderen die ik spreek. Alles onder het mom “in het belang van de duif” (Of dat we zelf niet capabel zijn om wel of niet in te korven) Ik heb op deze mooie midfond vlucht weer eens laten zien dat mijn duiven een week later weer met de beste meekunnen op een kortere afstand. Dus over het “belang” van mijn duiven hoeft het afdelingsbestuur zich geen zorgen te maken, die redden zich prima!!

Martin.

Vanwege de slechte weersvooruitzichten besloot de organisatie om de vlucht op Marseille één dag eerder te lossen. Een prima beslissing voor onze duiven, maar voor de werkenden onder ons een stuk minder leuk. Het werd opnieuw een zware maar wel eerlijke vlucht voor onze duiven, met een prima spreiding over de breedte, de eerste 12 prijzen werden gescoord door 12 verschillende liefhebbers. Door de bijzonder vroege melding in Limburg was de verwachting dat we ook in Zeeland ’s-avonds duiven door zouden krijgen. Buitenom 10 duiven in Limburg moesten we echter wachten tot vrijdagmorgen voor de eerste melding. Simon op ’t Hof opende het bal om 06.57 uur, uiteindelijk goed voor het zilver. De combinatie Ferdinand en Jacco Provoost wisten op een verdere afstand om 07.11 uur nog net het goud voor zijn neus weg te kapen met hun vijfmaaléén. Deze donker kras nestduivin kregen enkel dagen voor de inkorving nog een klein jong ondergeschoven. Deze trotse moeder wist al eerder prima prestaties neer te zetten met o.a. een 27^e Nat. Agen en een 114^e  Nat. Marseille. Nu net geen vaasje op plaats 26 Nationaal. Ivo Vermeulen klokt rond dezelfde tijd, maar op een kortere afstand, en pakt daarmee het brons op Marseille.
Met name de Walcherse liefhebbers presteerden goed. De Gebrs. Dingemanse en Jan Kees Hoek scoorden 2 vd 3 duiven in de prijzen (67%). De combinatie Dennis en Sandra Verhagen-Buyl scoorde 60% prijs met 3 vd 5 duiven en Arie Coppoolse en Leo van Schouwen wisten ieder 1 vd 2 duiven te klokken (50%). Alleen Chris Paauwe wist buiten Walcheren een hoog percentage te scoren met 4 vd 7 duiven prijs (57%). Van de 31 deelnemers wisten er 24 één of meerdere duiven te klasseren.  De prijzen liepen tot halverwege de vrijdagochtend. We kunnen terugkijken op een mooie koers op Marseille.

22 juli 2021 Marseille – 159 duiven – 31 deelnemers           IFC Zeeland
1 Comb. F & J Provoost; 2 S.J. op ‘t Hof; 3 I. Vermeulen; 4 C. Paauwe; 5 Sjaak de Keijzer; 6 A.C. van de Linde;
7 Comb. Van Bremen & Siereveld; 8 J.J. Lindenberg; 9 L. van Schouwen; 10 J.C. Hoek.

IFC Zeeland
Jaap Bruggeman

Reportage

Vlucht vanuit Bordeaux 18 juni 2021.

Bordeaux voor Henk Bos Purmerend.

Bordeaux met een afstand voor Henk van ruim 937 km werd een vlucht met veel nachtelijke aankomsten, tenminste het begon al vroeg te lopen waarna de vlucht verder stroef verliep. Uiteindelijk zou de vlucht een kleine 8 uur openstaan.

Henk Bos uit Purmerend had het genoegen om zijn duivin de NL. 19-935 in de nacht te kunnen constateren en dat was om 3.45.52 uur precies, nachtelijke aankomsten dus. Henk komt van oorsprong uit het Drentse Hoogeveen waar hij al op jonge leeftijd met zijn vader de duivensport beoefende, hij zal begonnen zijn op zijn 10 of 11e jaar.

Hij was 13 a 14 jaar toen hij zijn vader overhaalde mee te doen met jonge duiven Orleans waarna er 3 duiven werden klaargestoomd die voor heel veel plezier zorgden door 1, 2 en 3 te spelen in de club te Hoogeveen.

Qua werk, hij zat altijd in de financiële wereld eerst in Hoogeveen bij de ABN en later ging hij wonen in Amsterdam waar hij diverse functies bekleden waarbij onder andere Commercieel leider, later als directeur bij de bank in Zaandam als zakelijk directeur, hij sloot zijn zakelijke carrière af als directeur bij de bank verantwoordelijk voor de agrarische sector.

In 1983 verhuisde hij naar Purmerend om daar weer met duiven te beginnen. Succesvol zoals blijkt.

Bordeaux werd 18 juni om 15.00 uur gelost en het werd een zware, hoewel de gemaakte snelheid in de uitslag anders doet vermoeden omdat de duivin de 937 km met een snelheid van 2241 meter per minuut heeft afgelegd

De winnende duivin werd gespeeld als weduwduivin en deze trainen elke dag

Het soort duiven waarmee Henk onze mooie sport bedrijft komt weg bij Comb. Verwey de Haan, Nico Tetteroo en 2 fantastische duiven van Ron Voorn. Zeker mag niet vergeten worden te noemen het Bontje uit de superkweker van Fred Stet en een aantal duiven van zijn oude soort waarmee hij in 2007 op Bergerac de 5e in Noord-Holland van Bergerac won, en dat was de 15e duif in de sector. De duivin die hij als stamduivin aanvoerde vloog in haar carrière de 50e nationaal in Nederland.

Henk is lid in Edam en is enthousiast over het feit dat onlangs een 3-tal jonge mannen lid zijn geworden die voorheen Spaanse kroppers hielden, hij ziet dit als een mooie aanwinst voor de sport en een goed teken voor de toekomst. Overnachtfondvluchten staan wel vaker lang open in dit geval in de Fondclub ca. 8 uur voordat het prijsgemiddelde van de 589 duiven geconstateerd waren.

Henk, namens alle Fondclubleden van harte gefeliciteerd.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De 2e duif op Bordeaux valt bij de altijd hardwerkende Remy Rouw in Volendam, hij had er 18 mee en begint met zijn 4e getekende. Remy ook gefeliciteerd. De 3e duif valt bij Gerben Haytema in Wormer, agrariër in ruste, hij had er 5 mee en begint met zijn 1e getekende. Gerben ook gefeliciteerd.

Mensen die mij persoonlijk (of van mijn blogs) kennen weten dat ik al jaren terug voor de dagfond heb gekozen. Ik doe dat met een type duif dat multifunctioneel is. Duiven die in staat zijn met de jonge duivenvluchten op TT te vliegen en ook als oude duiven op alle afstanden goed meekunnen. Specifieke snelle duiven wil ik niet op mijn hok hebben. Wij wonen buiten de vlieglijn en dan is dat verspilde energie.

Ik speel mijn duiven wekelijks omdat ik denk dat vliegritme belangrijk is. Soms heb je daar voordeel van maar soms ook veel nadeel. Zoals verleden week bijvoorbeeld, afd. 6 korfde donderdag in voor een midfond vlucht en besloot de duiven al op vrijdag te lossen. Zo kregen ze daar een mooie strakke vlucht en een goede training .Afd5. korfde ook donderdag in maar onze duiven werden Zondag pas gelost. Toch moesten we beiden (afd5 en afd6) op donderdag inkorven voor Chateauroux en met elkaar de competitie aangaan in een sectorvlucht. Ik weet niet of dit nu een eerlijk spelletje is maar mijn inziens klopt dit niet.

Maar ik heb geen duiven voor afd.6 en er zijn genoeg duiven in afd. 5 om de strijd mee aan te gaan. We korfde dus het hele hok weer in voor Chateauroux afgelopen Donderdag. We spelen in het nat inkorfcentrum in Lekkerkerk altijd om het “bakkie” dat kost 5 euro en daar kun je alleen je eerst getekende voor zetten. We (Jochem en ik) zaten aan een tafeltje samen met Lahib Farid een duivenspeler die aan de top meedraait. Het gesprek ging over welke duif we voor het bakkie zouden moeten zetten. “Ik vertelde Lahib dat ik een duif bovenaan zou zetten die verleden week een staartprijs in de club had gewonnen “Waarom die duif ? ” vroeg Lahib. Ik vertelde hem dat als ik op basis van mijn duivenkennis een duif zou selecteren voor een vlucht van 600 km met duivenweer dit dan de duif zou zijn die ik van Chateauroux als eerste zou verwachten. Met de woorden “We zullen Zaterdag wel zien” namen we gedrieën lachend afscheid die donderdagavond.

Zondagmorgen werden de duiven kwart voor acht gelost in Chateauroux voor mij een dikke 600 km. Nico had familieaangelegenheden en was er dus niet. Maar in plaats van Nico kwam mijn Belgische duivenvriend Geert duiven letten. Na bijna een uur vertraging kwam Geert nog ruim op tijd op bezoek. Geert hield de Belgische aankomsten van Chateauroux op zijn telefoon in de gaten en voorspelde na aanleiding van de Belgische aankomsten dat het hier geen makkelijke vlucht zou worden. Onze afstand is nog ruim 150/200 km verder en daar maakte de eerste duiven een lage snelheid en liepen de meters hard terug.

Ik voorspelde Geert dat dit echt een vlucht voor mijn duiven zou worden als ze in de mand goed verzorgd zouden zijn. Heel mijn hok is gebaseerd op duiven die met dit weer en deze afstand het verschil kunnen maken. Ik weet dus dat mijn duiven dit klusje goed aankunnen. Dan rond kwart over 4 gaat de pet en de zonnebril op en gaan we wachten. We speurden de hel blauwe lucht af terwijl we de bladeren van de bomen horen zuchten onder de Noorden wind. De wind waar onze duiven tegen in moesten beuken om thuis te geraken. Dan zie ik plotseling een duif uit die helblauwe lucht aan komen steken. “Daar komt er één” roep ik behoorlijk hard zodat de letters bij buurman Arie de duif ook konden zien aankomen.

Prachtig stekend valt de duif in één streep op de klep en staat daar als een trotse dame glimmend al een pauw voor ons. Of ze een half uurtje getraind had. Geert kijkt me vol ongeloof aan en schudt met zijn hoofd. Jochem kijkt me aan en zeg “Pa dat is de duif die je bovenaan hebt gezet” “ongelooflijk verleden week de 46e prijs van Pontoise en nu je aangewezen duif voorop” Toen ik die mooie dame op de klep zag staan, na zo’n inspanning raakte ik licht geëmotioneerd en voelde ik heel licht mijn ogen vochtig worden. Ik wist niets van aankomsten in mijn eigen afdeling maar voelde dat dit een mooie vroeg duif zou zijn.

Dan gaan we bij Teus melden en dan komt nummer 2 aansteken en gevolgd door nummer 3 en 4 en 5 in slechts 8 minuten en dan gaat de trein verder en pakken we 9 duiven in ruim een kwartier tijd (17 min) op zo’n prachtige dagfondvlucht. “Het lijkt Roosendaal wel” riep Teus “lachend, zo druk was Jochem aan het melden. Geert was stom verbaasd “Ik ben op veel tophokken in België wezen letten maar heb nog nooit duiven zo mooi en fris thuis zien komen als hier”. We maakten uiteindelijk een topuitslag en werd ik door veel deelnemers gefeliciteerd toen de uitslag gisteren op tafel lag. Van de 50 duiven die we hadden ingekorfd vlogen er 32 bij de eerste 100 van 419 duiven in ons inkorfcentrum.

Geert riep Zondag elke keer als er weer een duif prachtig op de klep landde lachend op zijn Belgisch  “Moet er nog zand zijn”. De uitslag was 3-4-6-7-8-10-12-13-14-18-19-22-26-30-31-36-42-43-enz.Ook in Zuid-Holland een super uitslag met 70 % prijs en daar kwamen de meeste van de gevestigde namen (met veel duiven mee) lang niet aan. We kijken terug op een prachtige vlucht en hadden graag de laatste dagfondvlucht ook nog gevlogen maar die is plotseling weer van het programma gehaald. Het bekende ritueel als er “ergens” duiven gekraakt zijn wordt er gewoon een vlucht van het programma gehaald in afd. 5. Zouden ze eens moeten doen na een zware st Vincent om Dax dan af te lassen met als motief “In het belang van de duiven” Ik denk dat dan de pl…… uit zou breken.

Martin.

RAMPSPOED VALKENBURG A./D. GEUL TREFT OOK ZLU BESTUURSLID HENK CURVERS.

Alsof het nog niet genoeg is bij al deze ellende loopt in een mum van tijd de hele tuin onder bij Henk Curvers. Het tuinhok wordt incl. postduiven waaronder de nationaal winnaar Agen ZLU omhooggeduwd en vervolgend omgekiept.

.

.

Het tuinhok liggend op de voorkant dat door de waterdruk omhoog kwam en vervolgens omkiepte

In allerijl zijn van het kweekhok een 14 tal duiven naar buiten gegooid, en dit is zijn hele bestand voor de rest van het seizoen. Tientallen duiven hebben de dood gevonden tijdens deze catastrofe.

.


.

Woensdagavond op de vlucht voor het toestromende water !

.

Het kwekershok dat op een verhoging staat nog overeind, maar voor hoelang nog. De hele straat is geëvacueerd tot dat het sein “veilig “via de politie wordt ontvangen.

.


.

Henk was vele jaren de spil in het afd. gebouw te Geleen tijdens het vele werk dat het omringen destijds vergde. Henk sterkte, wij komen hier nog op terug. Eerst ervoor zorgen dat alles weer op zijn plek komt.

.


.

Henk nogmaals sterkte,
we gaan ervoor zorgen dat je de hobby niet verliest !!

Hub Wetzelaer. Pr. ZLU vluchten.