Nieuws

donderdag 16 april 2020

Beste sportvrienden en sportvriendinnen,

In de afgelopen weken zijn de duiven van buiten Regio C en B2 bijna allemaal op zijn plaats terecht gekomen.
Nog een 6-tal jonge duiven zullen de komende dagen naar het hok van de speler verplaatst worden.

Ondertussen hebben wij begrepen dat er ook duiven op andere hokken zitten, waar wij niet van op de hoogte waren of wij pas later over zijn geinformeerd.

Ook is er nog belangstelling van liefhebbers uit Regio C en B2 die eventueel nog duiven uit een nieuwe verloting zouden willen laten deelnemen.

Graag horen wij uiterlijk woensdag 15 april het volgende voor zover u dat al niet heeft laten weten:

Neemt u (alsnog) deel aan de verloting en heeft u nog jongen met gouden ringen die daarvoor in aanmerking komen?
Speelt u met uw eigen duiven?
Neemt u helemaal niet deel aan deze editie?

Aan de hand van uw antwoorden kunnen wij bekijken wat nog georganiseerd kan worden.

Tevens het verzoek om de ringen en duiven per ommegaande te voldoen op:

rekening NL81 INGB 0001 3117 48 t.n.v. M. van der Kruk onder vermelding van GR4R 2020 .

Wij wensen iedereen een goede gezondheid en zorg goed voor elkaar en voor jezelf!

Mocht je nog vragen hebben laat het dan weten aan een van de onderstaande commissieleden.


Rini van den Bogaard  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.         06-29436917
Peter van Utrecht         Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.           06-23115633
Dick van Leur Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 06-55132381
Johan Steenis Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 06-53949271
Maurice van der Kruk  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 06-53276934

donderdag 16 april 2020

Thomas wordt dit jaar 30en woont nog steeds in zijn geboortedorp Ravels.Hijis een jonge liefhebber met meer dan 20 jaar ervaring. Als kind verbleef hij voor en na de schooltijd bij zijn opa en oma. Opa was een echte dierenvriend en kippen, kalkoenen,kanaries en andere vogels kregen er de beste zorgen. Ook de hond en de duiven werden er in de watten gelegd. De kleine Thomas voelde zich van kindsbeen af bijzonder aangetrokken doorde duifjes. Al snel kreeg hij zijn eigen hokje en opastak een handje toe tijdens de schooluren met het uitlatenvan de duiven. Opa overleed in 2013 en plots stond Thomas er alleen voor. Hij bleef verder spelen op de hokken van zijn opa. Aanvankelijk was hij lidin maatschappij “Vooruit”, maar na de fusie van de 3 Ravelse maatschappijenwerd hij één van de pijlers van Recht voor Allen. Als informaticus zorgt hij voor de nodige ondersteuningop het vlak van uitmaak en administratie. Hij gaat er prat op dat in “Recht voor Allen”er een dynamisch bestuur is, dat zich inzet voor de liefhebbers.

Klik hier voor gehele reportage

Bron Duivenspel.be en De Duif

woensdag 15 april 2020

HERNE - De opening van het nieuwe duivenseizoen is nog niet in zicht - © Deschuyffeleer

De maatregelen om het coronavirus in te dammen hebben ook gevolgen voor het duivenseizoen, waarvan de opening op 5 april voorzien was. “Alle wedstrijden zijn tot nader bericht geannuleerd” is de boodschap die via de Belgische Duivenliefhebbersbond (KBDB) op 17 maart ook de lokale duivenmelkers te beurt viel. Er werd alsnog geen einddatum vooropgesteld. Zowel de leer- als de wedstrijdvluchten gaan dan ook tot dusver niet door. Ook de duivenlokalen waar de melkers gewoonlijk bijeenkomen zijn gesloten. De KBDB is er zich terdege van bewust dat de maatregelen voor haar liefhebbers een grote opoffering inhouden.

Een domper

Rony Boschmans uit het gehucht Kokejane en inkorver bij het vierverbond Pepingen, Herfelingen, Herne en Oetingen is samen met zijn broer Geert uit Lennik alleszins goed geplaatst om te duiden hoe de duivenmelkers in het Pajottenland met die onvoorziene domper weten om te gaan. De opening van het seizoen is zo ook hen aan hun neus voorbijgevlogen.

“We merken vanzelfsprekend veel zenuwachtigheid bij de duivenliefhebbers om toch nog aan het nieuwe duivenseizoen te kunnen beginnen. Als we echter zien welke sport- en andere grootse evenementen al zijn afgelast of uitgesteld, vrezen we dat we ook in de duivensport moeten rekening houden met afgelastingen voor een langere tijd. Het is thans stil in en rond onze duiventillen. Iedereen zit klaar met zijn oude duiven om die te laten inkorven voor de wedstrijden. Sommigen hopen alsnog op een verlenging van het seizoen en proberen de duiven daar dan ook op voor te bereiden. Als we toch nog zouden kunnen starten op 1 juni is het seizoen nog niet verloren.

Zoals velen in het wereldje kreeg ook ik de microbe voor de duivensport ingelepeld door mijn vader, die op zijn beurt de hobby van onze grootvader had overgenomen. Ook mijn twee broers Rudi, die instaat voor zijn eigen til in Brakel, en Geert zijn fervente melkers. Samen met die laatste vorm ik een duo. Ik hou mij vooral bezig met de dagelijkse verzorging terwijl Geert instaat voor de administratie. Zo hebben wij met onze duiven toch al verschillende mooie prestaties kunnen neerzetten. Zo behaalden wij in 2016 bij de oude duiven de overwinning in de internationale vlucht uit Vierzon waarbij 6.422 duiven waren ingekorfd. En vorig jaar nog werden wij op de nationale vlucht uit Montluchon 3de op 9.857 deelnemende oude duiven en 4de bij de jaarlingen. Mooie referenties maar ook een lokale of regionale overwinning maken ons nog altijd blij.

Nog weinig belangstelling bij de jongeren

Jongeren voelen zich thans jammer genoeg niet meer zozeer aangetrokken tot de duivensport. Dat was ooit anders. Aan vele huizen in onze buurt was er toen een duiventil of waren er duivenkijkers in het dak, weliswaar met veel minder duiven per liefhebber dan nu. Aan ontspanning was er in die tijd niet veel anders om handen. Heden ten dage is dat wel enigszins anders en dat is ook één van de redenen waarom er nog zo weinig jongeren beginnen met duiven. Die behoeven daarenboven ook nog eens 365 dagen per jaar verzorging. Ook het financieel aspect speelt een rol. Het bouwen van hokken, het aankopen van goede duiven, het aankopen van voedsel en de verplichte inentingen bij een dierenarts doen het kostenplaatje wel wat oplopen. Het aantal duivenmelkers is in al die jaren dan ook sterk verminderd doch het aantal duiven valt enigszins minder sterk terug vermits we met zijn allen meer duiven zijn gaan houden.

Basisvereiste is een goede gezondheid

Aangezien de gekweekte jongen nu ook reeds op de speelhokken zitten beschikken wij nu toch over een kolonie van een 200-tal duiven. Voor het behouden van het overzicht worden ze opgedeeld in een hok voor de kweekduiven, een weduwnarenhok voor duivers en een weduwenhok voor de duivinnen. Ook de jonge duiven worden op een apart hok gehouden. Zij moeten immers nog alles leren en zeker ook het vlot terugkeren naar hun hok vanuit de welbekende lossingsplaatsen zoals Quiévrain, Noyon en Bourges. Vooraleer een jonge duif zich tot een waar kampioentje ontpopt heeft zijn baasje al veel inspanningen gedaan om haar in de beste omstandigheden op de wedstrijden voor te bereiden. Vooreerst moeten de duiven steeds in goede gezondheid verkeren. Een goede gezondheid is een basisvereiste om een duif in topconditie te krijgen. En precies die topconditie ligt aan de basis van topprestaties. Bij topprestaties op nationale en internationale vluchten duiken er algauw kopers op zowel van eigen bodem als vanuit het buitenland. De aanwezigheid van makelaars en van duivensites maakt alleszins duidelijk dat België nog steeds zijn naam als bakermat van de duivensport alle eer aandoet.

Een bijzondere techniek in de duivensport behelst het 'verduisteren' van de duiven. Een duif presteert het best als zo over al haar middelen, in dit geval al haar pluimen beschikt. Het is derhalve aangewezen om de rui, die normaliter eind mei begint, nu uit te stellen. Het verduisteren kan dat ruiproces vertragen en aangezien we nu toch niet kunnen van start gaan is het beter om de vormpiek, die samengaat met een intact verenpak, later op het seizoen te verkrijgen. De lentezon maakt dat de natuur wakker wordt en dat er meer leven komt in zowel mens als plant als dier. Door onze duiven in het donker te zetten laten we ze in de waan dat het alsnog geen lente is. En zo kan de vormpiek nu nog wat uitgesteld worden totdat er terug wedstrijden gevlogen kunnen worden.

Aanpassen

Door het coronavirus zijn alle wedstrijden nu afgelast. Door de verplaatsingsbeperkingen kunnen wij onze duiven nu slechts van thuis uit trainen. Bij de aanvang van het seizoen in de periode maart-april zorgen wij er normaliter voor dat de oude duiven en de jaarlingen opnieuw in hun wedstrijdritme geraken. Daarvoor brengen wij zelf onze duiven geregeld enkele tientallen kilometers ver weg om ze van daaruit hun hok terug te laten opzoeken. De bijzondere toestand waarin wij nu leven noopt ons nu wel tot aanpassingen. Wij dienen geduld te hebben totdat de hemel figuurlijk en letterlijk opklaart. Het coronavirus houdt ook ons in de ban maar als duivenliefhebbers mogen wij zeker niet klagen. Wij kunnen immers onze hobby, zij het wel maar gedeeltelijk, thuis nog beoefenen.

Zoals vele zaken in onze maatschappij zal ook het organiseren van de vluchten, en vooral de inkorving, niet meer zijn zoals voor de crisis, en alvast zeker niet bij het heropstarten. Er zal moeten rekening gehouden met de social distancing zowel bij de inkorving als bij het openen van de klokken. Daarbij mag ook niet vergeten worden dat de meeste duivenmelkers al een zekere leeftijd hebben, dat zij nu éénmaal behoren tot de grootste risiscogroep en dat zij dan ook het meest bescherming nodig hebben. De bonden zullen alleszins moeten zorg voor dragen dat de veiligheid van de leden en van de medewerkers gewaarborgd wordt.

Bron

maandag 13 april 2020

Sportvrienden,
Normaal bent u van ons gewend dat we begin april starten met het afschrijven van de onkosten voor periodiek en de deelname aan de marathon(s). Betreffende de marathons weten we op dit moment niet welke vluchten er vervlogen worden en de vraag is wanneer kunnen we met de duiven naar het buitenland. De hoop is er natuurlijk wel. Betreffende het periodiek zullen wij wel starten met het afschrijven van de € 10,00, maar wanneer het eerste periodiek verschijnt weten we op dit moment niet. Diverse liefhebbers hebben geld overgemaakt voor het periodiek en de marathon(s). Zodra we weten welke vluchten doorgaan, dan kunnen we een besluit nemen of de marathons vervlogen worden. Mochten de marathons niet doorgaan dat blijft het geldbedrag staan voor het volgende jaar. Wenst een liefhebber het inleggeld voor de marathons terug te ontvangen kan hij dit bij de penningmeester kenbaar maken.Inschrijvingen kunnen gewoon doorgaan.

MVG
P. Franssen
Penningmeester

maandag 13 april 2020

Neem nou de mensen die geen tuin hebben.
Als je dan bijvoorbeeld op het balkon van een flat van het mooie weer moet genieten dan weet je het wel.
En met kinderen erbij krijg je bij de zon vaak ook nog gedonder.
Het is gewoonweg bizar te noemen wat dit coronavirus de mensen aanmaakt.
Het is niet onbegrijpelijk dat we over negen maanden te maken krijgen met een geboortegolf.
En misschien ook nog dat massa’s echtscheidingen door het plafond gaan.
Of gaat het jaar 2020 de boeken in als het jaar waarin de mensen zich elkaar weer echt leerden kennen?
Dat ze naar mekaar luisteren bijvoorbeeld of aandacht voor mekaar hebben.
Wat niet goed is voor het ene, is wel goed voor het andere.
Momenteel is het leven heel anders als het leven bij het begin van dit jaar.
Op nieuwjaarsdag hadden we zoveel goede wensen voor de mensen dat de liefde er vanaf spatte.
Veel geluk en voorspoed, weten jullie het nog?
Nu, een paar maanden later heeft de liefde een andere betekenis.
De liefde voor de mensen die je dicht om je heen hebt en de mensen die je juist nu niet in je omgeving kunt hebben die mis je het meest.
Ik loop de deur bij mijn kinderen niet plat maar nu ik er niet heen kan heb ik die behoefte meer dan ooit.
Onlangs heeft mijn kleindochter een zoon gebaard maar ik kan die nieuwe wereldburger niet gaan bewonderen.
Opa even niet hoor, nog efkes wachten!
De beschuiten met muisjes staan in de vriezer en bederven niet.
Het is ideaal dat we elkaar vinden via de computer en de mobile telefoon.
Ik heb mijn achterkleinzoon via de App en op facebook gezien en tegelijk het geluk geproefd wat dat knulletje in mijn familie teweeg brengt.
De digitale techniek maakte het mogelijk om toch contact te hebben met mekaar.
Want als nestor van de familie hoor ik graag dat het iedereen goed gaat.
Dat momenteel de sociale tekortkomingen ook creatief kan zijn dat is bewezen.
We hebben het gezien ! De geweldige beelden van artiesten die staan te zingen of muziek brengen voor de oudjes in de bejaarden tehuizen of voor de zieken in verpleeghuizen die gingen immers de wereld over.
Hoe ontroerend is het om te zien dat van achter de ramen, of anders op gepaste afstand, de oudjes en de zieken zich de handen warm klappen voor het gratis optreden van die artiesten.
Daardoor missen ze minder het dagelijks bezoek van hun dierbaren en maakt dit hun dag in enigermate weer goed.
De smeekbede van die mensen is immers: “ Vergeet ons alsjeblief niet “. In mijn familie is ook de sluipmoordenaar binnen gedrongen.
De schoonzoon (62 jaar) van mijn zus die is ook besmet geworden.
Hoe en waardoor?
Die het weet mag het zeggen.
Hij is timmerman en met zijn zoon heeft hij een bedrijf die veelal kozijnen en deuren fabriceert.
Wellicht heeft hij het virus bij een klant opgelopen.
Je moet de pech maar hebben.
Opeens raakte hij in lichte paniek omdat hij dreigde te stikken.
Met ademhalingsmoeilijkheden en lichte koorts sleepte hij zich naar de dokter die toen constateerde dat hij het plakken had. Gestrekt werd hij met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht..
Nu ligt hij op een kamer van de “intensief care” met koorts en een tekort aan zuurstof in zijn bloed.
De altijd sterke kerel is door de corona gevloerd. In het gehucht “ de Maasband” waar hij woont daar leven alle bewoners met hem mee.
De enkele honderd mensen die in dat rustieke plaatsje wonen hebben nu pijn en zijn geraakt door die gebeurtenis.
Mijn eigen leven in isolatievorm mag ik gelukkig in een fijne doen beleven.
Ik wordt zelfs erg verwend.
Gisteren bracht mijn zoon me kijkgenot in de vorm van films, mijn dochter stond vandaag op de stoep met een paar konijnenbouten in het zuur, de ene kleindochter bracht me een kommetje groentesoep en de andere kwam me een stapel leesvoer brengen.
En niet te vergeten de heerlijke wortelenstamppot met een paar dikke gehaktballen die de buren me brachten.
Echt waar, ik voel me bevoorrecht. Alsof ik een voorkeursbehandeling krijg ten opzichte van anderen.
Met een goed gevoel ga ik de paasdagen beleven.
Ik hoef niet na te denken waarmee ik dan begin.
Het wordt een ontbijt met paaseieren bij de boterham.
Een goed begin geeft moed en zin en dat is iets dat we nu hard nodig hebben.
Fijne paasdagen, en maak er wat van dit weekend.

Pie.

zondag 12 april 2020

Wijzigingen rondom Pasen

Paasweekend, normaal gesproken de start van het seizoen, helaas doet het coronavirus de wereld (voorlopig) stil staan. Hoelang dit gaat duren??? Zelf verwacht ik nog maanden en hoe het economisch landschap er dan zal uitzien? Hoe gaan wij met elkaar om, wat wordt gewoon?

Vooralsnog kan ik de vroege ochtend (zonder iemand tegen te komen) mijn loopje of fietsritje doen, diep ademhalen, want de lucht is echt ‘schoner’ geworden, genieten van de stilte want normaliter zet binnen de 3 minuten, boven het poldergebied, een vliegtuig de landing naar Schiphol in. Nog geen 100 meter van mijn huis begint een weide en watergebied en sta ik even stil om het te aanschouwen. Nog steeds hoor je honderden ganzen ‘gakken’ en zie je ze op de vleugels gaan. Een ander weidegebied zit vol met een 10-tallen witte zwanen, je ziet de lepelaar zijn kostje bijeenscharrelen en terugvliegen naar de nesten nabij kasteel Maquette. Rondom de bossen (tijdens het broedseizoen geen toegang) van Maquette zitten bijzonder vogels maar ook de havik, uil en marter. Uiteraard zijn de kieviet en al die andere weidevogels druk bezig met hun nesten. Je kan er snel aan voorbij lopen maar dus ook even stilstaan en genieten. Hoe anders is het voor onze kinderen/kleinkinderen, een groot gedeelte werkt thuis, soms met de kids in hun nabijheid, andere zijn werkzaam in vitale beroepen en werken zich een slag in de rondte. Wat gaat er allemaal in de hoofden om. Het worden bijzondere Paasdagen, maar het tij zal keren…………………….

Vorig jaar deze tijd waren de jongen net bij de weduwnaars weggehaald en stond de start in het teken van rustig beginnen. De jongen zijn nu 10 dagen eerder gespeend en met de kennis dat het voorlopig ‘niets’ wordt, ben ik ze aan het verduisteren en krijgen ze eiwitarm (en afgepast) voer. Africhten doe ik niet maar ze mogen wel (bijna) alle dagen een uurtje los, verder gaat de meeste aandacht uit naar de jonge duiven. Ondertussen gaat de selectie door en hebben een paar (oude) duiven het veld geruimd. Het waren de vraagtekens, nu dus niet meer. Bij de jonge duiven hebben tot nu toe slechts twee duiven het veld moeten ruimen. Prima gebouwd maar zo’n schreeuwer, de ander minder vitaal, die hoor en zie ik nu niet meer…oeps en toch nog één, zat met zijn kopje knel in de voerbak (mijn schuld)

Ik lees op diverse sites en Facebook, hoe geweldig de duiven eruitzien en vooral hoe hard ze trainen. De duiven worden lichtjes verduisterd en krijgen ‘licht’ voer. Zolang er niet gesport wordt met de duiven, zien ze er vaak ‘goed’ uit en wanneer je ze ‘licht’ voer geeft, gaan ze altijd als de ‘brandweer’. Wat ik wil zeggen……meten is weten, weet zeker dat de duiven, wanneer we mogen starten 100% in orde zijn.

De jonge duiven komen nu allemaal buiten, af en toe knallen ze het luchtruim in. Gelukkig niet door een ‘rover’ maar door een reiger die de landing inzet om in de nabij gelegen sloot neer te strijken. Soms door een tractor van een landbouwer die over de polderweg achter het hok rijdt. Machtig mooi de koppel te zien dwarrelen en niet veel later op de daken van de huizen te zien neerstrijken, vervolgens duiken ze naar hun hok om snel naar binnen te gaan. Volgende week geen vrijheid, blijheid maar naar buiten en trainen om hopelijk voor lange tijd weg te gaan trekken. Daarom ook afgelopen dagen de jongen een ‘blinde’ geelkuur gegeven, in dit hok worden namelijk geen jongen meer bijgezet. Ik schakel nu over op het voer wat ze het gehele jaar voorgeschoteld krijgen, ook start ik nu om ze één avond in de week in de mand te zetten, gelijk een moment om ze te beoordelen.

Het is goed dat wij plannen blijven maken, elkaar bellen, mailen, Appjes of een Messenger sturen. Achter de schermen zullen de organisaties (NPO & Afdelingen) vast plan A, B en C klaar hebben liggen of er mee bezig zijn, ook in de club zal je moeten nadenken hoe je het e.e.a. zal organiseren wanneer we onverhoopt mogen starten. Ik las al voorbeelden (GJB) hoe je dat zou kunnen organiseren. Stel dat je over een 8 weken zou mogen starten, moet je ’n plan hebben. Je zal de kwetsbare onder ons en dat zijn er best veel moeten beschermen en helpen. Wij zullen waarschijnlijk geen nationaal programma krijgen en misschien mogen wij België en/of Frankrijk niet in. 10x Roosendaal of Eindhoven is ook prima om de duiven te ‘testen’. Wil je om wat voor reden niet mee willen doen, prima. Geen kampioenschappen, prima. Mochten wij starten, moeten wij kijken naar de mogelijkheden, elkaar helpen, steunen, duiven ophalen, klokken brengen etc., maar mocht er een verbod komen, je ook erbij neerleggen. Plannen maken kan echt geen kwaad, dat houd je op de been.

Mooi dat het blad “De Duif” 3 weken lang digitaal is, dus voor iedereen te lezen! Prachtig mooi dat filmpje op Facebook “met schouder aan schouder” incl. de tekst (geplaatst de vorige post)

Ik wens jullie fijne Paasdagen…….. #blijfthuis #stayhome #blijfgezond

zaterdag 11 april 2020

Voorwoord

Het coronavirus heeft veel invloed op ons dagelijks leven. We bekijken de situatie van dag tot dag en van week tot week. Dat geldt ook voor het vliegseizoen. Helaas kunnen we nog niet van start gaan. Hierover leest u meer verderop in deze editie van ODH. Geniet tot die tijd thuis van uw duiven.

Verder in deze ODH enkele filmpjes van duivenliefhebbers, een oproep aan de leden en ledenadministrateurs en het hokbezoek van Jochem en Thomas.

Wij wensen iedereen veel gezondheid en een zonnig paasweekend!

Frederik Dekker, Esther Noorderijk, Willem van Breene en Maurice van der Kruk
NPO bestuur

NPO BESTUUR
Een hart onder de riem in deze bizarre tijden

NPO BESTUUR
Ontwikkelingen coronacrisis

De maatregelen rondom het coronavirus blijven tot en met 28 april van kracht. Ook in Duitsland, België en Frankrijk gelden nog steeds strenge maatregelen. Zolang deze maatregelen gelden, kunnen we geen invulling geven aan het vliegprogramma.

Hoe vervelend het ook is, we houden ons simpelweg aan de landelijke richtlijnen. Tot nu toe betekent dat niet vliegen. Onze gezondheid blijft hoe dan ook het allerbelangrijkste. We hopen dat er op 21 april meer duidelijk wordt over hoe verder, maar we kunnen niet op de feiten vooruitlopen. Op het moment dat we beeld hebben of we wel of niet kunnen vliegen, kunnen we daar invulling aan geven met elkaar. Natuurlijk met bijbehorende spelregels.

We hopen op uw begrip hiervoor.

NPO BUREAU
De invloed van het coronavirus op de duivensport

André van de Wiel vertelt in onderstaand filmpje hoe hij in deze tijden dagelijks plezier heeft van zijn duiven. Ook al is het vliegseizoen uitgesteld, hij zorgt ervoor dat het duivenhok zuiver blijft en hij onderhoudt het contact met zijn duiven. Hoe bent u met de sport bezig nu we nog niet kunnen vliegen? Filmpjes, foto's en tips zijn welkom!

NPO BUREAU
Oproep aan de leden en ledenadministrateurs

Nu het vliegseizoen later begint, biedt dit ook kansen. Bijvoorbeeld om de ledenadministratie voor het vliegseizoen goed op orde te hebben. Daarom vragen we iedereen met een online account zijn of haar gegevens te controleren:

Uw voornaam of voorletters, telefoonnummer en mailadres kunt u zelf aanpassen via uw online account bij “mijn gegevens”.
Is uw adres gewijzigd of zijn uw geboortedatum en/of uw coördinaten nog niet ingevuld? Dan kunt u dit doorgeven aan de ledenadministrateur van uw vereniging.

Speelt u in combinatie, dan horen de coördinaten uiteraard bij het combinatienummer ingevuld te staan.

Daarnaast verzoeken wij alle ledenadministrateurs aan de hand van de ledenlijst van hun vereniging na te gaan of alle gegevens kloppen en dit voor hun leden zonder account aan te passen.
Zij kunnen om dit na te kijken een ledenlijst van de vereniging opvragen door in hun menu te kiezen voor ‘Rapportages” en dan op “Overzicht leden”.

Sorteer vervolgens op “Actieve leden” en daarna kunt u kiezen of u het bestand als Excel-bestand wilt of als een PDF-bestand.

U kunt dan in de ledenadministratie zelf via “Wijzigen” de gegevens bij de leden aanpassen. Let op: gedurende de tijd dat een mutatie loopt, kan er niet ingelogd worden op het account en kunnen er ook geen andere wijzigingen worden gedaan.

NPO BUREAU
NPO Bureau gesloten op tweede paasdag

In verband met Pasen is het NPO Bureau aanstaande maandag gesloten. Vanaf dinsdag staan wij weer voor u klaar om uw vragen per mail te beantwoorden. Wegens de maatregelen rondom de coronacrisis, zijn wij namelijk niet op kantoor werkzaam en daardoor niet in de gelegenheid om telefoontjes aan te nemen. De post, vaste voetringen en duplicaataanvragen worden evenals de mails gewoon verwerkt.

NPO BUREAU
Jochem en Thomas op hokbezoek

Jochem en Thomas Blonk hebben tijdens de NPO Jeugddag een hokbezoek gewonnen. Eindelijk was het dan zover: de jongens gingen op hokbezoek bij André van de Wiel. André had al meteen in de gaten dat er echte duivenmelkertjes in hen schuil gingen. De vader van de jongens stuurde een filmpje en foto waarop de kleine Thomas laat zien dat ze uitstekend bezig zijn met hun jonge duifjes. Bekijk hier de Facebook publicatie.

AGENDA

Activiteiten in het land

In verband met het coronavirus verzoekt NPO de afdelingen en verenigingen om de activiteiten te annuleren en de richtlijnen van het RIVM te volgen.

DUPLICAAT AANVRAGEN

Aangevraagde duplicaten tot en met 9 april 2020

Het kan gebeuren dat je een eigendomsbewijs kwijt bent. Of dat je een vreemde duif hebt die je wilt houden, maar het eigendomsbewijs niet van de vorige eigenaar hebt gekregen. In dat geval is het mogelijk om een kopie aan te vragen, ook wel duplicaat genoemd.

Overzicht aangevraagde duplicaten

Nederlandse Postduivenhouders Organisatie
Papendallaan 60
6816 VD Arnhem
T (026) 48 34 150
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

vrijdag 10 april 2020

Er worden geen 1 april grappen gemaakt dezer dagen.

Omdat de toestand in de wereld bol staat van ellende past dat niet.

Naast het probleem van bommen en vluchtelingen is het coronavirus er nog bij gekomen.

Hoe zich een mens in zo’n situatie voelt dat is niet in woorden uit te drukken.

De massa is in lichte paniek.

Gisterenavond plofte ik even voor 7 uur op de bank met de afstand bediening van de TV op stand-by. Van onze minister president Mark Rutte zouden we gaan vernemen hoe lang het coronavirus ons nog lam zou leggen.

Ik was een en al oor wat onze bewindvoerder te vertellen had.

Wat ik al had verwacht dat kwam uit.

In zijn redevoering informeerde en overtuigde hij zijn toehoorders hoe de stand van zaken was. In een woord gezegd, “ het was knudde “. Tot 28 april al zeker.

Tot die tijd wordt niet gewandeld en geen terrasje gepikt en mag men ook niet lekker uit eten gegaan.

En natuurlijk ook niet gesport. Kortom, van alles niks.

Vanzelf sprekend is ook de duivensport er bij betrokken.

Met de grenzen dicht kun je toch geen kant uit.

Het moest er nog bij komen dat we onze duiven ook nog niet los mochten laten vliegen.

Dan konden we wel inpakken.

Ik heb de redevoering van Mark niet helemaal aangehoord omdat ik er gekwetst door raakte..

Al dat negatieve gezever wilde ik niet langer aanhoren.

.Kom op zeg, op mijn oude dag heb ik daar geen behoefte meer aan.

.Maar ik ontkom er niet aan om te horen dat overal mensen jobstijdingen krijgen over gestorven geliefden, zoons of broers. .

Dan krijg ik het benauwd..

In alle kranten is uitvoerig te lezen over de verschrikkingen die het coronavirus teweeg brengt..

Maar toch gaat het leven in stilte door.

Het coronavirus heeft aan een afstand van anderhalve meter al genoeg.

.Dan lijkt het op te houden en niet verder te kunnen met te besmetten.

Misschien is dat wel het wreedste aspect van deze pandemie: ze veroorzaakt een verschrikking in de wereld en een hele grote wanorde.

Het heeft gemaakt dat ik me voel als een sociaal ontregeld mens die in z’n huis gevangen zit.

Hoewel iedere morgen mijn buurvrouw van tegenover me wuivend goedemorgen wenkt.

Ze ziet me dan in mijn luie zetel zitten en brengt me met haar groet op mijn gemak.

En toen even later een andere buurvrouw me een kommetje erwtensoep kwam brengen, toen had ik het voor momenten niet meer.

Soms heb je buren nodig om je niet eenzaam te voelen en je verlatenheid te vergeten.

Ook als je denkt het alleen af te kunnen. Wat blijkt? Ondanks het onheil leef ik in een zee van luxe en vriendelijkheid.

Pie.

donderdag 09 april 2020

Bij ons in de regio en op het eiland Goeree Overflakkee slaat het Corona Virus momenteel hard toe. We kennen allemaal meerdere mensen die ziek zijn. Ook bij ons zijn er familieleden en vrienden ziek. Vanaf deze plaats van harte beterschap en herstel snel.
Daar wordt je niet vrolijk van en op sommige momenten slaat bij ons ook de onzekerheid toe. Spannende tijden dus.
We doen er alles aan om positief te blijven en voor zover als mogelijk is door te gaan met het “normale leven”. Wat dat ook moge zijn.

Voor mij betekent dat administratieve werkzaamheden voor TopPigeons. Mijn vrouw probeert deels op afstand haar taak als onderwijzeres zo goed mogelijk in te vullen. Het dagelijks rondje langs de duiven is een heerlijke ontspanning evenals de dagelijkse wandeling, waarvan ik meer dan ooit kan genieten van de voorjaarsnatuur. Dat zijn dan ook weer de mooie kanten.

Tussen de bedrijven door en het rondje langs de duiven ook eens begonnen met het opruimen van allerlei zaken. Dan kom je leuke artikelen, boeken en foto’s tegen. Met ook foto’s van een aantal van mijn beste duiven van weleer. Leuk om weer ons oude herinneringen toen de duivensport en fondsport in Nederland hoogtijdagen beleefde.Kijk eens naar de aantallen duiven.

In 1995 ben ik op het huidige adres begonnen 100% gespecialiseerd op de zware fond. Geïnspireerd door oud Oude Tongenaar Piet de Weerd werd op zoek gegaan naar de aloude Jan Aarden duiven en die zaten er hier in de regio voldoende. Zo taai als leer zei Piet altijd.

De Jac Steketee/Wim Kooreman duiven werden als basis gekozen en deze werden gekruist met het beste van Herman Brinkman, Gebr.Bruggemann en Cees de Jong (vd Wegen).
Het accent lag op de middaglossing en het nationale drieluik ST Vincent, Dax en Bergerac en af en toe een uitstapje naar Barcelona.
Al snel bezat ik een paar echte topduiven en 2 sublieme kweekkoppels.
De eerste echte cracks hier op de hokken waren de fameuze ULLRICH (oa 3 en 7 nationaal in 4 weken tijd) , de MONTY BOY (3e Nat. MT de Marsan en vele kopprijzen) en een fameuze zoon van de beste vererver die ik ooit heb gehad DE JONGE STAYER, namelijk de PAUMAN (5e Nationaal Pau en 2x Beste ZLU Asduif over 5 jaar in de FONDSPIEGEL). De laatste stond aan de basis van het winnen van de 1e West Europese Super Marathontitel in 2006 en de 2e PIPA IATP ranking , 3e Nat Marathon etc.

Bijzondere duiven die me veel sportplezier hebben gegeven maar ook op vele hokken voor geweldige nakweek hebben gezorgd. Dit was de oude basis van mijn marathon stam. Na 2006 werd deze versterkt met het aankopen van echte topcracks zoals de PAARSBORST, DE CAS beide bij Ko van Dommelen etc.

Ook nog een mooie foto gevonden samen met vriend Frans van Peperstraten alias de SLOPER waarmee ik samen het veilinghuis TopPigeons.nl ben opgestart (2001). Toen het eerste dedicated veilinghuis voor postduiven in de wereld en inmiddels wereldwijd een grote naam in de marathonsport.We wilden onze passie voor de nederlandse fondduif en fondliefhebbers delen met de rest van de wereld. Mooie tijden waren dat.

Afbeelding kan het volgende bevatten: 1 persoon, schoenen

Afbeelding kan het volgende bevatten: 2 mensen, buiten, mogelijk herkende tekst: lop Pigeons, COn ZYRCETICE Piet de Vogel Frans van Peperstraten Sloper' en Piet de Vogel zijn vend op de zware fond. Deze t bouwd vanuit het pittoreske pla Nederland ligt. Het is de geboo Duivenkenner bii uitstek en a

Afbeelding kan het volgende bevatten: vogel

Afbeelding kan het volgende bevatten: schoenen en vogel

woensdag 08 april 2020

Ik heb het dan natuurlijk over het prachtige weer dit weekend. En ondanks dat de wereld in brand staat en het coronavirus ons leven beheerst, ben je als duivenliefhebbers toch ook met je gedachten bij de duiven. En natuurlijk denk je dan wat jammer dat we nu niet met onze duiven kunnen spelen. Ik begrijp dat duivensport en de plaag die rond waart en dood en verderf zaait niet in verhouding staan, maar toch! Toch blijf je hopen dat we binnenkort weer kunnen spelen met onze duiven. En als het nu zou sneeuwen en hagelen zoals ik het in het verleden heel vaak heb meegemaakt rond deze tijd, dan zou het minder wrang zijn dan nu. Nu was het een prachtige start van het nieuwe seizoen geweest.

De bekende psychiater Victor Frankl probeert in zijn boek “De zin van het bestaan” mensen lichtpuntjes te geven om als ze in situaties terecht komen waarin ze volledig machteloos zijn om toch kunnen overleven. Hij overleefde vier concentratie kampen en wist zichzelf overeind te houden door te focussen op iets wat hij perse na die verschrikkelijke holocaust nog wilde. Een bekende uitspraak van hem is “Het eigenaardige van een mens is dat hij alleen kan overleven door te focussen op de toekomst”. En zo sta ik ook in het leven ,ik focus me op het moment dat de “lockdown” weer wordt opgeheven, en we hopelijk weer met onze duiven kunnen gaan vliegen. Dat geeft me tot dat moment aanbreekt (of misschien wel niet aanbreekt) tenminste elke dag plezier als ik met mijn duiven bezig ben. We laten het coronavirus dus waar het is en wat het is en we focussen ons gewoon op de dagelijkse belevenissen rond ons hok.

Dit jaar zijn er wel een paar dingen veranderd op en rond ons hok. We zijn dit jaar veranderd van club. We zijn ondanks dat we een club op loopafstand van ons woonadres hebben toch naar een club een paar kilometer verderop uitgeweken. We zijn lid geworden van de duivenclub in Lekkerkerk. Deze club is tevens het nationale inkorfcentrum waar ik toch al diverse keren per jaar inkorfde. Alle dagfondvluchten en de laatste midfond vluchten met de jonge duiven korfde ik er altijd al in.

Er waren een paar reden om te vertrekken uit Krimpen ad Lek. De belangrijkst reden was eigenlijk het feit dat we dit jaar met meer oude duiven wilde gaan spelen. Wij speelde normaal met 16 doffers en 16 duivinnen waar de partners van thuis bleven. Dat ging prima maar ik vond toch dat ik mezelf te kort deed ten op zichtte van mijn concurrentie. Het is een feit dat als ik hier op duiven sta te wachten er nooit eens een kladje duiven overkomt waar mijn eerste duif uitkomt. Mijn vroege duiven moeten altijd alléén de kar trekken.

Een mooi voorbeeld was deze zomer de onder prachtige condities vervlogen jonge duivenvlucht Pont st Max met het mooiste weer van de wereld. Zover we konden kijken zagen we hier in de prachtige blauwe lucht onze eerste duif aankomen, als een stipje kwam hij precies uit de goede lijn. Even later kwam de 2e duif aanvliegen, ook precies uit de lijn en zo ging dat maar door. We hadden 21 duiven die allemaal één voor één precies uit de lijn naar huis kwamen vliegen zonder hulp van welke duif dan ook. Allemaal één voor één.

De 6 duiven die (wat later bleek) NPO voor onze eerste duif zaten, zouden in principe als één koppeltje naar huis toe kunnen zijn gevlogen. Ze zitten precies in één lijn gesitueerd. Hier in Krimpen ad Lek moet alle duiven altijd zonder de hulp van de klad zien thuis te komen. Door met meer duiven te gaan spelen hopen we weer eens enkele duiven tegelijk van een NPO vlucht thuis te krijgen.We gaan dus met 62 oude duiven vliegen en dat is niet leuk voor onze club in Krimpen ad Lek. Een kwestie van geen concurrentie genoeg voor mooi verenigingspel.

In Lekkerkerk kijken we weer uit naar het verenigingspel, daar is nog genoeg concurrentie van hard spelende liefhebbers. Ik kan het gelukkig fysiek nog goed opbrengen om met zo’n koor duiven te gaan vliegen. Ook het feit dat we hier in Zuid-Holland nooit een inkorfbeperking zullen krijgen heeft me doen besluiten om ook met meer duiven te gaan spelen.Voor diegene die vinden dat 62 wel wat veel oude duiven zijn, zou ik zeggen dat is in Zuid-Holland bijna normaal aan het worden.

Ook met de jonge duiven vlieg ik met 60/70 duiven maar die laat ik nooit allemaal tegelijk los vliegen. Eerst in 2 groepen en als die later bij elkaar gelaten worden dan scheidt ik gelijk het hele spul dus trainen er nooit meer dan 40 duiven tegelijk. Vanmorgen liet ik alle oude doffers en duivinnen voor het eerst tegelijk los omdat ze weer een poosje samen te laten. Dan sta je toch raar te kijken als je zo’n koppel van 65 oude duiven ziet trainen. Je voelt je dan wel oppermachtig en denkt wat moet dat worden als zoveel duiven zo dadelijk, als we weer vliegen, allemaal op weg naar huis zijn. En dan te bedenken dat de W. de. Bruijn met nog eens de dubbele hoeveelheid duiven speelt van wat ik nu heb rond vliegen.En de familie Verkerk zelfs met drie keer zo’n groep duiven speelt.Ongelooflijk wat moet dat een gevoel van macht voor die mannen zijn. Ik weet in ieder geval niet wat me overkomt als ik zoals vanmorgen die 65 duiven van mij zie vliegen en tegelijk op het hok zie vallen.

Fijne zondag verder.

Martin.