Een week verder en de column van mijn mattie Willem de Bruijn uit Reeuwijk in de duif heeft de afgelopen week in de duif gestaan zoals wekelijk maar nu met in mijn ziel schrijnend nieuws. Ik wist dit al maar de afspraak was dat ik even mijn mond en pen bij mezelf zou houden maar nu heeft Willem het geopenbaard en hoor ik dus vanuit verschillende kanten repliek en commentaar.
Hoe triest is het dat er op deze aardbol duivenliefhebbers???? rondhuppelen die andere (professionals) opdracht geven om bij andere duiven te gaan stelen en deze liefhebbers hun hobby dan gaan verzieken ? Te triest voor woorden toch . Als je je zelf voor honderd en meer procent inzet om je hobby te beoefenen en dan niet meer rustig je bed in kan gaan bang dat ze de boel overvallen of je hokken leeghalen. Veel kan ik er nog niet over zeggen omdat er nog onderzoek plaats vind maar dat het professionele insluipers waren is een ding wat zeker is. Nu er is niks meer te halen de oude duiven zijn allemaal weg en Willem heeft weer wat hoogvliegers zitten als hobby en de bedoeling schijnt dat hij met wat jongen een jonge duivenafrichting gaat spelen, ik hoop met veel succes zodat hij toch nog wat lol aan onze hobby beleeft. Maar nogmaals ik vind het diep en diep triest dat onze duivenhobby deze weg is ingeslagen , een weg waarin je niet eens meer zeker bent van jou leven en die van je gezinsleven. En het NPO onze duivenorganisatie houd zich gewoon op de vlakte, ook triest.
Op eigen hok ook door de nare berichten en al het gezeik rondom mijn rijbewijs aanvraag met het CBR deze week in de broedbakken de schotels gezet en ,,alle ,, schuifdeuren open gezet , ik was er duidelijk helemaal klaar mee. Jonge duiven van September ik zie wel wat ze gaan doen, fondduiven doffers of duivinnen ze bekijken het maar. Waar eieren komen mooi ik ga ze noteren en zal de jongen die komen gaan ringen maar de echte passie is door al de genoemde voorvallen gedaald tot ver onder mijn acceptabele punt. De wereld is veranderd en ik hoop één ding dat Willem en ik niet mee veranderen , wij zijn wie we zijn . Ik ga slapen , trusten tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach