We zijn weer een weekje verder en voor deze postduivencoach stonden er drie vluchten op het programma ,Barcelona , Chateauroux en Lennik.

Om met Barcelona te beginnen , het was 53 jaar geleden dat ik aan deze vlucht deelnam en het ringnummer weet ik nog goed de 67-498787 nou goed het kon ook de 874949 kunnen zijn in ieder geval lag de oorsprong van die duif in Oudenbosch en ruilde ik haar met nog een Hollandse duif  van de heer van Alsemgeest uit Abbenbroek en 18 Belgen voor drie grote Vlaamse reuzen op de markt onder het viaduct op de Blaak bij Willem de Kwant. Het was de start van mijn carrière als Postduivencoach. Op maandag het raam open omdat ik helemaal niks van duiven wist ( en nog niet weet) en alle Belgen namen als de Vlaamse reuzen de pleitvaart dus alleen de twee Hollanders liepen terug naar binnen, om mij heen woonde veel duivenmelkers die er niet echt blij mee waren dat er opeens weer een valplank aan en raam verscheen maar ik zetten door en met een paar knaken op zak die zaterdag erna weer wat duiven op de markt gehaald maar nu nam ik oude duiven en ging er maar wat mee kweken. Ook van de eerste twee Hollanders kreeg ik van de liefhebbers het eigendomsbewijs. In in het eerste jaar gelijk bij de jonge duiven kampioenen in de OCC met als grondlegger een binnenloper in Januari de 67-380778 later de gouden kweker genoemd en in 1967 bij zijn oude eigenaar kampioensduif in de LMO. Maar over 56 jaar terug moeten we niet schrijven we leven nu, Oja,  uit die Barcelona duif toen is nog wel een Nationaal kampioen gekweekt en bij wie weet ik niet eens , maar toen ze terug kwam van Barcelona en nog een hele mooie prijs had zijn mijn voorzitter Jan Soeters ,,Kees wat is dat een fijne duif,, De andere dag bracht ik de duivin naar hem toe met de woorden ,,aub Jan ze is voor jouw , maar tijden veranderen alleen ,,ik wil,, niet mee veranderen, blijft immers hobby.

Maar Barcelona is om maar met de deur in huis tevallen een grote flop geworden en de duif is niet thuis gekomen , dus missie totaal mislukt.

Chateauroux moest zonodig ingekort worden naar Vierzon  vanwege de warmte die voorspeld werd. Of dan 60 km wat uit maakt een uurtje vliegverschil dat wel. Op Vierzon had ik er acht in de mand gedaan en draai er nog drie in de staart van de clublijst , avonds vijf thuis en vanochtend vroeg nog twee en die zaten onder de olie aan de poten en krop. Eentje is nog onderweg dus ook deze vlucht was niet best.

Blijft over Lennik en waarom die vlucht veranderd was in Quievrain zal altijd een raadsel blijven. Zo warm zou het worden dat de jonge duiven niet naar Lennik mochten maar de oude duiven er vervolgens 60 km bovenop kregen , hoe raar kunnen bestuurders op ontstane situaties reageren. Maar ook Quievrain werd een waardeloze vlucht, dus echt tevreden kan ik over het afgelopen weekeinde niet wezen. Mijn dochter mat haar gezin was zaterdagavond nog op het strand bij ‘s-Gravenzande en in de schemer gingen daar nog flinke koppels duiven de zee op , dus best is het al met al niet geweest.

Maar dat zag ik deze week al en had even contact met mijn mattie om wat aanpassingen in het hok te doen, hij stond daar afwijzend tegenover  en zei wacht nu toch even, anderen verklaren mij ook voor rare vogel , maar als iets niet gaat zoals ik wil gaan mijn raderen draaien en word ik onrustig. Vanochtend om 8 uur nadat de hokken geschrapt waren lagen er al twee rijen broedbakken  van de muur terwijl de doffers zaten te kijken met koppen van wat gaat die idioot nu weer doen. Ik hield het slechts twee uurtjes vol met deze warmte , mijn arm bloedde niet gevoeld maar vermoedelijk aan een spijker opengehaald en ook op het been een rotte schaafwond  door te fanatieke start, broek en t shirt door het zweet drijfnat en een beetje Flashes voor de ogen , het was mooi geweest en morgen gaan we verder of het allemaal helpt weet ik niet , maar het is hobby.

Tot de volgende rondom

Kees Commijs Postduivencoach.