We zijn een week verder en ik zit nu na middernacht nog op het peceke te rommelen om een column op papier te krijgen. Vorige week slot ik immers abrupt af, de ree was dat ik niet lekker werd en het heel benauwd kreeg en snel naar mijn kooi moest gaan. dit is de hele week zo door gegaan en uiteindelijk werd ik vrijdagmiddag per ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis waar ik vier en halve uur later ondanks de hoge ademhaling , benauwdheid en zeer hoge hartslag weer moest vertrekken , thuis uitzieken noemen ze dat tegenwoordig, proppen je vol met prednison en allerlei andere rotzooi , wat dat betreft beginnen de hedendaagse doctoren steeds meer op duivenmelkers te lijken , ze gokken maar wat.  Conclusie was dat ik naast de COPD een aanval had van het RS virus. Maar de doctor had op de foto nog nooit zulke mooie schone longen gezien. en dan als zoiets gezegd wordt gaat de woedevlam in mij extra hard branden met het idee ,, meneer nu lult u onzin,,. Ik was zo ziek dat ik dacht de andere dag niet te halen en moet dan zulks gelul aanhoren , ik was bang erg bang.  Maar ik ben er weer en sta met beide benen weer op het aardvlak en ben van plan de boel weer flink op te pakken .

Zoals ik vorige week al schreef was mijn mattie zaterdags op bezoek en niet erg tevreden over wat hij hier in de hokken aantrof, zou hij nu kijken dan was hij nog ontevredener daar er uiteraard nagenoeg niks is gebeurd met de hokken en duiven deze week. Dus gistermiddag alles weer schoongemaakt en sommige broedbakken waren rood van het knokken , bloed aan de balk zullen we maar stellen. Vandaag weer kunnen opbrengen om alles te schrappen. Bij het bezoek van mijn mattie viel een kweekduivin door de mand en zijn advies was kort ,, weg ermee, kom maar een andere halen ,, Ook staken er tussen de duivinnen twee doffer de kop op en dan loop ik gelijk weer achter de feiten aan want je wilt je geplande broedbakken vol krijgen.

  

En dan gaan de raderen in het hoofd draaien , wat is wetenschap in de duivenwetenschaplogie, in 2017 kreeg ik van mijn mattie twee jonge duiven de 17-410 en de 17-411.de Witkop ( die ik dit jaar wil voorbereiden voor Barcelona 2023) en de Bonte Willem . Beide uit een Geerinckx doffer de 2008-260 dus de aderen op mijn hoofd begonnen te zwellen want die twee waren echt geen suffertjes de 411 werd nog dagfondkampioen. met mooie kopprijzen. Ik op zoek naar een alternatief en dat vond ik al vrij snel door mijn raderen , ik moet Willem zijn soort gaan kruisen een paar jaar. Vandaag dus drie zomerduivinnen aangekocht van het soort L.B.J. Geerinckx en hoop daar dus weer een stap mee voorwaarts te kunnen gaan zetten. De tijd zal het leren. Ook ga ik naar het open voorfront systeem van Willem en zal ook het voersysteem overnemen alleen moet ik dan nog ff kijken hoe ok die silobakken kan maken. in de hokken komen lichtplaten omdat dit in het achterste blokhuthok prima bevalt, al met al gaat het roer helemaal om. Ik was pas echt verslagen als ik het niet gered had maar ik ben er nog, dus schap me nog niet van de lijst.

Nu snap ik dat u nog met een vraag zit , waarom heb je dan die duivin niet bij Willem gehaald ?  Jaloezie in de duivensport noem ik het maar als reden, achter mijn rug wordt veel gekletst en gestookt, ik ben en zal altijd open en transparant blijven , leugenaars en slijmerds verstrikken zich in hun eigen leugens en valkuilen. Mijn mattie is mijn mattie al zou hij of ik morgen geen duiven meer hebben, we hebben , dat snappen veel mensen niet een zogenaamde vriendschapsband, mijn mattie was ook de laatste die (met mij) mijn Ienepien in leven zag. Ik had toen steun aan hem zonder dat er een duif in het spel was en ik zou graag willen dat de duivenwereld dit nu eens begrijpt en respecteert en dat duiven sport een hobby in het leven is en geen hoofdzaak.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach