We hebben gisteren een ingekorte midfond vlucht gevlogen vanuit Morlincourt (280 km).Waarom bij deze prachtige weersomstandigheden een midfond vlucht inkorten is voor mij niet te begrijpen. Het hitteprotocol toepassen en minder duiven in de mand stoppen was mijn inziens meer dan voldoende geweest met de prima weersvoorspelling voor dit weekend. Dat bleek ook wel als we zien hoe mooi en vlot de duiven van st Vincent naar huis kwamen.
Maar ik heb besloten me me daar niet meer druk om te maken en gewoon te genieten van de duiven. We hadden alles wat vliegen kon ingekorfd dat waren er 48. We hebben er geen 48 over maar in de loop van het vliegseizoen hebben we enkele oude duivinnen uit de vliegploeg gehaald. Geen grote verliezen dus, maar wel enkele duiven uit de vliegploeg gehaald die nu thuis blijven voor de vliegende partners.
De duivinnen trainden zoals gewoonlijk weer goed en jagen samen met de duiven van buurman Arie als jonge duiven in vorm 2 x daags over Krimpen aan de Lek. Ook om 16.30 uur op het heetst van de dag gewoon een uur vol gas!! De doffers trainen ook prima maar daarvan willen enkelen nog wel eens nieuwsgierig op het hok komen kijken om dan weer weg te klappen. We trainen onze duiven niet en nooit met een vlag. We krijgen ondertussen het idee dat de vorm langzaam begint te komen. Omdat Morlincourt eigenlijk een vitesse vluchtje is hebben we de duiven allemaal ingezet als een soort generale repetitie voor de aankomende dagfondvlucht. Jammer dat we duiven al op donderdag moesten inkorven voor zo’n vitesse vluchtje.
Gisterenmorgen waren de duiven al los toen we wakker werden (7.00) en na een bezoek aan de tuin moesten we nog hard lopen om alles gereed te maken voor de thuiskomst van de duiven. Pascal meldde zich rond 10.15 uur en we hadden het idee dat de duiven ruim voor 11 uur zouden vallen.
Terwijl we net aan de koffie zaten en ik bezig was een mooi verhaal te vertellen onder een groot schaduwdoek, zie ik in een flits een duif vliegen en draaien. ”Daar is er al één”, riep ik al opspringend en ben ik net op tijd om een jaarling doffer op de valplank te zien landen. Het was de “519”, een prachtige donkere witpen en zoon van “Sara”. Een geweldige doffer die nog moet groeien door ervaring op te doen. Terwijl ik nog bij sta te komen valt binnen enkele seconden mijn eerst getekende in een streep op de klep, een jaarling duivinnetje wat op nest is gebracht tussen de weduwnaars.
En dan wordt het genieten voor Pascal en ondergetekende want Jochem is er dan nog steeds niet. De een na de ander komt prachtig en gemotiveerd uit de lucht vallen en in een halfuurtje hebben we er 40 van de 48 thuis. En weer een kwartiertje later is alles thuis. Een geweldige mooie vlucht en een mooie training voor de komende dagfond vlucht. In onze club waren bijna 300 duiven ingekorfd en daar vlogen onze duiven de volgende prijzen 3-4-6-7-9-12-13-14-17-19-31-34-38-39-40-41 enz. 48/25. Ook in de kring kruipen we weer wat naar voren. Of onze ploeg de vorm te pakken heeft gaan we volgende week zien.